Przeglądaj najlepsze miejsca w Muharraq

Muharrak jest trzecim co do wielkości miastem Bahrajnu i był stolicą kraju, dopóki Manama nie zastąpiła go w 1932 roku. W 2012 roku ludność Muharraku wynosiła 176 583.

Miasto położone jest na wyspie Muharrak.

Dodatkowo na wyspie znajduje się międzynarodowe lotnisko w Bahrajnie. Stworzone przez człowieka wyspy Amwaj, słynące z ogromnych budowli, hoteli i plaż, znajdują się w sąsiedztwie Muharraku. Muharraq jest domem dla najbardziej utytułowanego klubu piłkarskiego w Bahrajnie, Muharraq Club. Zawiera słynny Siyadi House. Muharrak jest również znany ze swojego suku (tradycyjnego targu) oraz jako centrum tradycyjnej sztuki i muzyki; wybitny i odnoszący sukcesy muzyk z Bahrajnu, Ali Bahar, pochodzi z miasta.

Muharraq był dawniej składnikiem Dilmun , państwa posługującego się językiem semickim z epoki brązu . Później stało się miastem Arwad na wyspie Tylos (starożytna nazwa Bahrajnu), którą niektórzy (w tym Strabon i Herodot) uważali za kolebkę Fenicji. Pod koniec rządów perskich Bahrajn znalazł się pod kontrolą Greków Seleucydów, a Muharrak stał się ośrodkiem pogańskiego kultu poświęconego bóstwu rekinów Awalowi. Mieszkańcy miasta, których utrzymanie zależało od żeglugi i handlu, czcili Awal w postaci gigantycznego posągu rekina wzniesionego w mieście.

W V wieku n.e. Muharrak stał się znaczącym ośrodkiem nestoriańskiego chrześcijaństwa, które zdominowało południowe wybrzeża Zatoki Perskiej. Jako sekta, Nestorianie byli często ścigani przez Cesarstwo Bizantyjskie jako heretycy, ale Bahrajn, który nie był rządzony przez Cesarstwo, zapewniał schronienie. Kilka wiosek Muharraq nosi nazwy, które odzwierciedlają ich chrześcijańskie dziedzictwo, takie jak Al-Dair, co oznacza „klasztor” i Qalali, co oznacza „krużganki mnichów”.

Al-Muharraq, wraz z resztą Bahrajnu, dostał się pod ręce dynastii l Khalifah w 1783 roku, po podbiciu go przez Portugalczyków (1521) i Persów (1602).