Transylvania

Hoewel sommige mensen het woord in verband brengen met bloeddorstige vampiers (het is de scène voor Bram Stoker's boek Dracula), is Transsylvanië een van de mooiste natuurgebieden van Europa, vol prachtige middeleeuwse vestingsteden en kloosters. Steden met een bruisend nachtleven en prachtige barokke architectuur bieden eigentijdse toeristische diensten voor een fractie van de kosten van bijvoorbeeld Duitsland of Frankrijk. Enkele van de meest ontwikkelde steden van Roemenië zijn hier te vinden, evenals historische dorpen waar mensen nog steeds leven zoals een eeuw geleden. Transsylvanië wordt begrensd door de mistige Karpaten en herbergt bijzondere soorten en flora (beren, wolven) (orchideeën en andere planten).

Transsylvanië heeft alles op het gebied van geschiedenis en multi-etnische cultuur. De geschiedenis van Transsylvanië is beladen met controverse: het was oorspronkelijk een essentieel onderdeel van het koninkrijk Hongarije (950-1526), ​​daarna een autonoom vorstendom (1526-1690), voordat het weer werd opgenomen door het Habsburgse rijk. Nadat het Oostenrijks-Hongaarse rijk was ontbonden in het Verdrag van Trianon, dat het einde betekende van de Eerste Wereldoorlog, werd het gecombineerd met Walachije en Moldavië om Roemenië te vestigen. Deze gecompliceerde geschiedenis verklaart de vele culturele verschillen die er bestaan ​​tussen Transsylvanië en de rest van Roemenië. Gedurende het grootste deel van haar geschiedenis had de Roemeense meerderheid weinig rechten en werd ze gedomineerd door minderheden zoals Hongaren en Saksen. Roma, Joden en Armeniërs behoorden tot de andere minderheden. Transsylvanië werd na de Eerste Wereldoorlog een deel van Groot-Roemenië en veel lokale Hongaren vluchtten over de nieuwe grens naar Hongarije. Na de nederlaag van de As-landen in de Tweede Wereldoorlog vluchtten veel lokale Duitsers naar Duitsland. De communistische periode was moeilijk voor etnische minderheden, vooral voor degenen die eigenaar waren van kleine bedrijven voordat de nieuwe totalitaire partij aan de macht kwam (Hongaren en joden die de oorlog hadden overleefd). Na de revolutie van 1989 ging de meerderheid van de overlevende Saksen naar Duitsland (nadat ze zich in de 13e eeuw in aanzienlijke aantallen in Transsylvanië, toen een deel van het Koninkrijk Hongarije, hadden gevestigd), en ook veel etnische Hongaren vertrokken. Er zijn heftige momenten geweest tussen etnische minderheden en de meerderheid, maar een echte confrontatie is er nooit geweest. Hoewel de opvattingen van mensen over andere groepen misschien nog steeds gesloten zijn, is Transsylvanië een voorbeeld van diverse etnische groepen die in relatieve harmonie naast elkaar bestaan. Net als in de rest van Europa wordt de Roma-etniciteit echter nog steeds geconfronteerd met ernstige discriminatie en wordt haar cultuur weinig erkend.

Tegenwoordig is Transsylvanië het meest ontwikkelde gebied van Roemenië, deels dankzij het toerisme en deels door een sterkere commerciële cultuur voor de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1989 werkt het bestaan ​​van Duitse en Hongaarse minderheden als een katalysator voor westerse invloeden in Transsylvanië. De contrasten binnen dit kleine territorium zijn fascinerend: het zuiden en zuidoosten worden gedomineerd door de Saksische cultuur, het oosten en noordoosten worden meer beïnvloed door de Hongaarse cultuur, het noorden is meer Slavisch en het zuidwesten is nog een andere. Probeer eens een paar oude dorpjes te bezoeken, waar de inwoners vaak best aardig zijn.

Het Transsylvanische plateau is 300-500 meter (980-1,640 voet) hoog en wordt afgevoerd door de rivieren Mureş, Someş, Criş en Olt, evenals andere zijrivieren van de Donau. Deze oude kern van Transsylvanië komt ongeveer overeen met negen hedendaagse Roemeense provincies. Het plateau wordt bijna volledig omringd door de oostelijke, zuidelijke en Roemeense westelijke takken van de Karpaten. De Transsylvanische vlakte is opgenomen in de regio.

Andere gebieden in het westen en noorden, die in 1920 ook een deel van Roemenië werden, worden sindsdien grotendeels beschouwd als onderdeel van Transsylvanië.

Minerale hulpbronnen zijn er in overvloed in Transsylvanië, waaronder bruinkool, ijzer, lood, mangaan, goud, koper, aardgas, zout en zwavel.

Er zijn belangrijke industrieën zoals ijzer en staal, chemicaliën en textiel. Landbouw, veeteelt, wijnbereiding en fruitteelt zijn allemaal belangrijke beroepen. Het verbouwen van granen, groenten, wijnbouw en het fokken van vee, schapen, varkens en pluimvee zijn allemaal gebruikelijk op het Transsylvanische Plateau. Een andere belangrijke hulpbron is hout.

In stedelijke en universitaire centra zoals Cluj-Napoca (Robert Bosch GmbH, Emerson Electric), Timișoara (Alcatel-Lucent, Flextronics en Continental AG), Brașov, Sibiu, Oradea en Arad, zijn de IT-, elektronica- en automobielsectoren belangrijk. De steden Cluj Napoca en Târgu Mureș zijn met elkaar verbonden door een rijke medische erfenis, en er zijn op beide locaties goed presterende ziekenhuizen, volgens dezelfde categorieën.

Roman van Brașov (vrachtwagens en bussen), Azomureş van Târgu Mureş (meststoffen), Terapia van Cluj-Napoca (farmaceutica), Banca Transilvania van Cluj-Napoca (financiën), Romgaz en Transgaz van Mediaş (aardgas), Jidvei van de provincie Alba (alcoholische dranken), Timişoreana van Timişoara (alcoholische dranken) en andere behoren tot de inheemse merken.

De Jiu-vallei, gelegen in het zuiden van Hunedoara County, was een belangrijk mijnbouwgebied tijdens de tweede helft van de negentiende en twintigste eeuw, maar veel mijnen werden gesloten in de jaren na de val van het communistische regime, waardoor de regio zijn economie moest diversifiëren. .