Italiaanse pizza

Pizza maakt deel uit van de nationale Italiaanse keuken.

Niemand weet precies hoe het is gemaakt, en velen geloven zelfs dat het niet in Italië is gemaakt. Er wordt aangenomen dat het in het Middellandse Zeegebied is gemaakt, maar het is niet bekend of het voor het eerst is gemaakt door de Grieken, Romeinen of Egyptenaren.

Er wordt aangenomen dat het begin van de ontwikkeling van de pizza van vandaag begon in de tijd van de Perzische keizer Darius de Grote. In die tijd bakten soldaten brood op hun schilden, waarop ze kaas en dadels legden. Mark Porcius Cato, een Romeinse historicus, beschreef in de 3e eeuw voor Christus een soort pizza als een rond deeg met daarop olijfolie, honing, verschillende kruiden en gebakken op een steen.

De overblijfselen van een soort rond gebak werden opgegraven in Pompeii. Het is interessant dat zelfs in het kookboek van Marcus Gavius ​​​​Appius alle ingrediënten die tegenwoordig voor pizza's worden gebruikt, worden vermeld.
In de Middeleeuwen legden bedienden de etensresten van hun meesters op brood en verhitten ze in de oven. Toen tomaten uit Peru in de 16e eeuw in Italië arriveerden, creëerde de arme bevolking van Napels pizza zoals we die nu kennen.

De naam pizza verscheen voor het eerst in een manuscript uit de stad Gaeta, in Zuid-Italië, in 997.
Immigranten uit Napels begonnen pizza's te maken in New York, Chicago, Boston, St. Louis en Trenton. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond Ira Nevin de eerste gasovens uit en dit droeg bij aan de ontwikkeling van een toenemend aantal pizzeria's.