Guadalajara is de op twee na grootste economie en industriële infrastructuur van Mexico, goed voor 37% van het totale bruto binnenlands product van de staat Jalisco. De economische basis is robuust en divers, voornamelijk gericht op handel en diensten, maar productie speelt een belangrijke rol. Het staat in de top 10 van economieën in Latijns-Amerika en op de derde plaats in Mexico in termen van bruto binnenlands product. In hun peiling van 2007, "Cities of the Future", beoordeelde het tijdschrift FDi Guadalajara als eerste van de grote Mexicaanse steden en noemde het het op een na grootste economische potentieel van alle grote Noord-Amerikaanse steden, na Chicago. In 2007 noemde FDI het de beste zakenvriendelijke stad van Latijns-Amerika.
Moody's Investors Service gaf Moody's Investors Service ratings van Ba1 (Wereldwijde schaal, lokale valuta) en A1.mx in 2009. (Mexicaanse nationale schaal). De financiële prestaties van de gemeente waren de afgelopen vijf jaar inconsistent, maar begonnen zich de afgelopen twee jaar te stabiliseren. Guadalajara heeft een van de grootste gemeentelijke budgetten in Mexico, en de indicator voor inkomsten per hoofd van de bevolking (Ps. $ 2,265) is hoger dan het nationale gemiddelde voor steden met een Moody's-rating.
De economie van de stad is verdeeld in twee verschillende segmenten. Handel en toerisme bieden werk aan de meerderheid van de mensen, goed voor ongeveer 60% van de beroepsbevolking. De andere is de industrie, die de motor is geweest van economische expansie en de basis van Guadalajara's nationale economische betekenis, terwijl minder dan een derde van de bevolking werk heeft. Industrieën in deze regio produceren een verscheidenheid aan goederen, waaronder eten en drinken, speelgoed, textiel, auto-onderdelen, elektrische apparatuur, medicijnen, schoeisel en meubels. Textiel en schoeisel zijn twee van de belangrijkste sectoren geweest, en beide zijn momenteel levendig en groeiend. 60% van de geproduceerde artikelen wordt verkocht op de lokale markt, terwijl 40% wordt geëxporteerd, voornamelijk naar de Verenigde Staten. Als gevolg hiervan zijn de economische fortuinen van Guadalajara onlosmakelijk verbonden met die van de Verenigde Staten, zowel als bron van investeringen als als markt voor zijn producten.
De stad wordt door de elektronica- en informatietechnologie-industrie echter wel de "Silicon Valley van Mexico" genoemd. Guadalajara is Mexico's grootste fabrikant van software, elektronica en digitale componenten. Guadalajara's export van telecom- en computerapparatuur is goed voor ongeveer een vijfde van de Mexicaanse export van elektronica. De stad en haar buitenwijken zijn de thuisbasis van bedrijven als General Electric, IBM, Intel Corporation, Freescale Semiconductor, Hitachi Ltd., Hewlett-Packard, Siemens, Flextronics, Oracle, TCS, Cognizant Technology Solutions en Jabil Circuit. Dit voorval deed zich voor toen de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) werd geratificeerd. Internationale bedrijven begonnen activiteiten op te zetten in Mexico, met name in Guadalajara, ter vervanging van binnenlandse bedrijven, met name op het gebied van informatietechnologie. Een van de gevolgen hiervan is dat tijdens economische neergang grote multinationale ondernemingen hun activiteiten terugschroeven.
Guadalajara heeft volgens het tijdschrift fDi het op een na grootste economische potentieel van alle grote Noord-Amerikaanse metropolen, na alleen Chicago. Guadalajara werd in dezelfde studie geïdentificeerd als een "stad van de toekomst" vanwege de jonge bevolking, het lage werkloosheidspercentage en het grote aantal recente buitenlandse investeringstransacties; het werd ook geïdentificeerd als de op twee na meest bedrijfsvriendelijke stad van Noord-Amerika.
De stad moet concurreren met China, vooral in bedrijven als elektronica die afhankelijk zijn van grote volumes en goedkope salarissen. Als gevolg hiervan heeft het zijn focus verlegd naar high-mix, medium-volume en value-added services, zoals automotive. Guadalajara's traditionele voordeel van nabijheid tot de Amerikaanse markt helpt haar echter concurrerend te blijven. Mexico was in 2009 de derde plaats in Latijns-Amerika wat betreft de export van informatietechnologiediensten, na alleen Brazilië en Argentinië. Bij dit soort service gaat het vooral om het bieden van technische hulp via e-mail en telefoon. Het belangrijkste probleem waarmee deze industrie wordt geconfronteerd, is een gebrek aan Engelssprekende universitair afgestudeerden.
