Włoska pizza

Pizza jest częścią narodowej kuchni włoskiej.

Nikt nie wie dokładnie, jak powstał, a wielu uważa nawet, że nie powstał we Włoszech. Uważa się, że powstał w rejonie Morza Śródziemnego, nie wiadomo jednak, czy został wykonany przez Greków, Rzymian czy Egipcjan.

Uważa się, że początki rozwoju dzisiejszej pizzy sięgają czasów cesarza perskiego Dariusza Wielkiego. W tym czasie żołnierze wypiekali chleb na swoich tarczach, na które nakładali ser i daktyle. Mark Porcius Cato, rzymski historyk z III wieku pne, opisał rodzaj pizzy jako okrągłe ciasto polane oliwą z oliwek, miodem, różnymi ziołami i pieczone na kamieniu.

W Pompejach wydobyto pozostałości jakiegoś rodzaju okrągłych ciastek. Ciekawe, że nawet w książce kucharskiej Marka Gaviusa Appiusa wymieniono wszystkie składniki, które są dziś używane do pizzy.
W średniowieczu słudzy wkładali resztki jedzenia swoich panów do chleba i podgrzewali je w piecu. Kiedy pomidory z Peru przybyły do ​​Włoch w XVI wieku, biedna ludność Neapolu stworzyła pizzę, jaką znamy dzisiaj.

Nazwa pizza pojawiła się po raz pierwszy w rękopisie z miasta Gaeta w południowych Włoszech w 997 roku.
Imigranci z Neapolu zaczęli robić pizzę w Nowym Jorku, Chicago, Bostonie, St. Louis i Trenton. Podczas II wojny światowej Ira Nevin wynalazł pierwsze piece gazowe, co przyczyniło się do rozwoju coraz większej liczby pizzerii.