Kyoto

Pomimo bitew, pożarów i trzęsień ziemi w ciągu jedenastu stuleci jako stolica cesarstwa, Kioto oszczędzono większości zniszczeń II wojny światowej. Został wycofany z listy celów bomby atomowej (która zajmowała pierwsze miejsce) z powodu osobistego zaangażowania sekretarza wojny Henry'ego L. Stimsona, który chciał uratować to centrum kulturalne, które znał z miesiąca miodowego i późniejszych podróży dyplomatycznych.

Jest to jedno z najlepiej zachowanych miast w Japonii, z 2,000 miejsc kultu religijnego — 1,600 świątyń buddyjskich i 400 świątyń Shinto — a także pałacami, ogrodami i architekturą. Kiyomizu-dera, spektakularna drewniana świątynia wsparta na filarach na zboczu góry; Kinkaku-ji, Świątynia Złotego Pawilonu; Ginkaku-ji, Świątynia Srebrnego Pawilonu; i Ryan-ji, znane z ogrodu skalnego, należą do najsłynniejszych świątyń w Japonii. Heian Jing to świątynia Shinto, która została założona w 1895 roku dla upamiętnienia rodziny cesarskiej oraz pierwszego i ostatniego cesarza przebywającego w Kioto. Dzielnica Kyoto Gyoen, która obejmuje Pałac Królewski w Kioto i Pałac Cesarski Sento, ma powiązania z rodziną cesarską; Katsura Imperial Villa, jeden z największych atutów architektonicznych kraju; i Shugaku-in Imperial Villa, jeden z najlepszych japońskich ogrodów. Ponadto w świątyni Sennyu-ji znajdują się groby cesarzy od Shij do Kmei.

Arashiyama, obszary gejsz Gion i Pontoch, Ścieżka Filozoficzna i kanały, które biegną przez niektóre ze starszych ulic Kioto, są warte odwiedzenia.

UNESCO wpisało „Historyczne zabytki starożytnego Kioto” na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Świątynie Kamo (Kami i Shimo), Ky-Gokokuji (T-ji), Kiyomizu-dera, Daigo-ji, Ninna-ji, Saih-ji (Kokedera), Tenry-ji, Rokuon-ji (Kinkaku-ji), Jish-ji (Ginkaku-ji), Ryan-ji, Hongan-ji, Kzan-ji Inne lokalizacje poza miastem również znajdują się na liście.

Kioto słynie ze wspaniałych japońskich przysmaków i kuchni. Wyjątkowe cechy Kioto jako miasta oddalonego od morza i będącego domem dla licznych świątyń buddyjskich doprowadziły do ​​stworzenia gamy warzyw unikalnych dla regionu Kioto.

Kioto jest sercem japońskiego przemysłu telewizyjnego i filmowego. W Toei Uzumasa Eigamura nakręcono wiele jidaigeki, czyli filmów akcji o tematyce samurajskiej. Eigamura to zarówno plan filmowy, jak i park rozrywki, w którym znajdują się rekonstrukcje tradycyjnych japońskich struktur używanych do jidaigeki. Wśród zestawów znajdują się odtworzenie historycznego Nihonbashi (most przy wejściu do Edo), tradycyjna sala sądowa, budka policyjna z okresu Meiji oraz fragment dawnej dzielnicy czerwonych latarni Yoshiwara. Rzeczywiste filmowanie odbywa się od czasu do czasu, a goście są zapraszani do obejrzenia tej czynności.

Dialekt Kioto jest znany jako Ky-kotoba lub Kyto-ben i jest dialektem składowym dialektu Kansai. Kiedy Kioto było stolicą Japonii, dialekt z Kioto był de facto standardowym japońskim i wpłynął na powstanie dialektu tokijskiego, który jest obecnie standardowym japońskim. Słynne idiomy z Kioto obejmują kurtuazyjną kopułę dosu, honorową końcówkę czasownika -haru, zwrot powitalny okoshi-yasu „witaj” i wiele innych.

MIEJSCE ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO

W samym mieście znajduje się około 20% japońskich skarbów narodowych i 14% ważnych dóbr kultury. Zabytki starożytnego Kioto (miasta Kioto, Uji i Otsu) są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i obejmują 17 lokalizacji w Kioto, Uji w prefekturze Kioto i tsu w prefekturze Shiga. W 1994 roku obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

FESTIWALE

Kioto słynie z tradycyjnych festiwali, które odbywają się od ponad tysiąca lat i cieszą się dużą popularnością wśród turystów. Pierwszym z nich jest Aoi Matsurion, które odbywa się 15 maja. Dwa miesiące później (od 1 do 31 lipca) Gion Matsuri, jeden z trzech głównych festiwali w Japonii, kończy się wielką procesją 17 lipca. Kioto obchodzi Święto Bon z Gozan no Okuribi, polegający na podpalaniu gór w celu sprowadzenia duchów do domu (16 sierpnia). Jidai Matsuri, czyli Święto Wieków, odbywa się 22 października i upamiętnia słynną historię Kioto.

Kioto, podobnie jak reszta kraju, ma cztery pory roku: wiosnę, lato, jesień i zimę, z pięknymi kwiatami na wiosnę i zmieniającymi się liśćmi jesienią, przyciągającymi tłumy odwiedzających. Kioto jest bardzo wilgotne latem, ponieważ jest otoczone górami. Pora deszczowa trwa mniej więcej od połowy czerwca do końca lipca, dlatego większość odwiedzających stara się unikać wyjazdu w tym okresie. Opady deszczu wahają się od mżawki do przerywanych pryszniców do ulew. Na przełomie sierpnia i września następuje kolejny sezon tajfunów. Zimy są często chłodne, chociaż nie ma opadów śniegu. Zwykle zaczynają się pod koniec grudnia i trwają do marca, kiedy zaczynają pojawiać się kwiaty śliwy, a następnie wiśni.

Kioto położone jest w dolinie, będącej częścią basenu Yamashiro (lub Kioto), we wschodniej części gór Tamba. Basen Yamashiro jest ograniczony z trzech stron przez góry znane jako Higashiyama, Kitayama i Nishiyama, które wznoszą się na nieco ponad 1,000 metrów (3,281 stóp) nad poziomem morza. W wyniku tego wewnętrznego rozmieszczenia lata są gorące, a zimy mroźne. Dorzecze ma trzy rzeki: Ujigawa na południu, Katsuragawa na zachodzie i Kamogawa na wschodzie. Miasto Kioto, o powierzchni 827.9 kilometrów kwadratowych, stanowi 17.9 procent gruntów w prefekturze (319.7 2016).

Pierwotne miasto zostało rozplanowane zgodnie z tradycyjnymi chińskimi zasadami feng shui, wzorowanymi na starożytnej chińskiej metropolii Chang'an (dzisiejszy Xi'an). Ponieważ Pałac Cesarski był skierowany na południe, Uky (prawy sektor stolicy) znajduje się na zachodzie, a Saky (lewy sektor stolicy) na wschodzie. We współczesnych dzielnicach Nakagy, Shimogy i Kamigy-ku ulice nadal mają plan siatki.

Główny sektor handlowy znajduje się obecnie na południe od dawnego Pałacu Cesarskiego, a mniej zaludniona część północna pozostaje znacznie bardziej zielona. Okoliczne dzielnice nie mają tego samego układu siatki, co rdzeń miasta, chociaż wszystkie ulice w Kioto mają nazwy.

Kioto jest zbudowane na rozległym naturalnym zwierciadle wód gruntowych, które zaopatruje miasto w liczne studnie ze słodką wodą. Ilość deszczu spływającego do stołu maleje w wyniku rozwoju na dużą skalę, a studnie w całym regionie wysychają w coraz szybszym tempie.

Główne gałęzie przemysłu Kioto obejmują technologie informacyjne i elektronikę, a miasto jest siedzibą główną Nintendo, Intelligent Systems, Dainippon Screen, TOSE, OMRON, Kyocera, Shimadzu Corp., Rohm, Horiba, Nidec Corporation, Nichicon, Nissin Electric i GS Yuasa.

Gospodarka Kioto jest również silnie uzależniona od turystyki. Dziedzictwo kulturowe miasta jest często odwiedzane przez grupy szkolne z całej Japonii, a wielu międzynarodowych gości zatrzymuje się również w Kioto. Administracja miejska Kioto stwierdziła w 2014 roku, że miasto odwiedziła rekordowa liczba odwiedzających, a amerykański magazyn podróżniczy uznał je za największe miasto świata.

Tradycyjne japońskie rzemiosło jest również ważnym biznesem w Kioto, a większość z nich jest zarządzana przez artystów w małych zakładach. Szczególnie znani są tkacze kimon z Kioto, a miasto pozostaje wiodącym na świecie ośrodkiem produkcji kimon. Takie przedsiębiorstwa, które kwitły w poprzednich wiekach, podupadły w ostatnich latach, ponieważ sprzedaż produktów konwencjonalnych uległa stagnacji.

Tradycyjnym biznesem Kioto jest warzenie sake. Gekkeikan i Takara Holdings to dwaj znaczący producenci sake z siedzibą w Kioto.

Aiful, Ishida, MK, Nissen Holdings, Oh-sho, Sagawa Express, Volks i Wacoal należą do innych dużych firm zlokalizowanych w Kioto.

Koncentracja ludności na obszarze stolicy wynosi 55 procent i jest najwyższa wśród prefektur. Dysproporcje gospodarcze między obszarami przybrzeżnymi i wewnętrznymi, zwłaszcza dorzeczem Kioto, są znaczne. W 2010 roku Metropolitalny Obszar Zatrudnienia Wielkiego Kioto (2.7 mln osób) miał całkowity PKB w wysokości 115.3 mln USD.