Tijuana

Tijuana to główne miasto w północno-zachodnim Meksyku, położone w Baja California w Meksyku, tuż za granicą z San Diego w Kalifornii w USA.

Według ostatniego spisu powszechnego Tijuana liczy około 1.3 miliona ludzi, co zwiększa się do ponad 1.7 miliona, gdy uwzględni się sąsiednie przedmieścia miasta. Miasto ewoluowało z małego przygranicznego miasteczka o ponurym charakterze w czasach prohibicji w Stanach Zjednoczonych w dużą, współczesną metropolię z pokaźną klasą średnią i stale rosnącymi osiedlami mieszkaniowymi. Ze względu na bliskość do Stanów Zjednoczonych, Tijuana i Rosarito stały się bardzo popularnymi celami turystycznymi, szczególnie wśród jednodniowych wycieczkowiczów z San Diego. Popularnymi celami turystycznymi są Avenida Revolucion w Zona Centro, sklepy i restauracje w Zona Rio oraz nocne rozrywki skupione w wielu obszarach, w tym w sektorze handlowym otaczającym 6th i Revolucion St, a także dzielnicę czerwonych latarni w Tijuanie.

Wielu obcokrajowców odwiedza Tijuanę, aby pić i tańczyć, kupować leki na receptę i kupować podrabianą markową odzież, zegarki i inne przedmioty osobiste z całego świata, a także produkowane i ręcznie robione lokalne osobliwości. Miejscowi i często podróżujący mogą uniknąć niedogodności związanych z pasem Revolución, odwiedzając kluby na Plaza Fiesta lub inne sekcje Zona Ro bez tłumów, nadmiernego marketingu i okazjonalnych wykroczeń turystycznych lub jawnego łamania prawa. Jednak Avenida Revolución jest dobrze znana z mnóstwa występów w klubach nocnych, które przemawiają głównie do zwykłych podróżników. Chociaż pozostaje zabawnym miastem z przyjemnym otoczeniem, zarówno mieszkańcy, jak i goście uważają, że utraciło ono kulturę „wszystko jest dozwolone”, która była niebezpieczna dla turystów, mieszkańców i całego sektora turystycznego.

Tijuanie przypisuje się również wynalezienie „Tijuana Special”, tradycyjnej kuchni teksańsko-meksykańskiej składającej się z enchiladas, ryżu i smażonej fasoli. Tippy's, amerykańska restauracja Tex-Mex, spopularyzowała to danie.

Tijuana jest zdecydowanie największym ośrodkiem metropolitalnym północno-zachodniego Meksyku, a także najbardziej wysuniętym na zachód. Licząca łącznie 5 milionów mieszkańców Tijuana i jej amerykański sąsiad San Diego stanowią największy region metropolitalny na granicy amerykańsko-meksykańskiej. Oba miasta mają znaczące relacje społeczne, gospodarcze i kulturalne.

Środowisko Tijuany jest kształtowane przez przyjemną temperaturę Oceanu Spokojnego i bliskość jednego z najbogatszych i najbardziej zaludnionych regionów Stanów Zjednoczonych, z którym Meksyk ma granicę. Ma pokaźną klasę średnią i różnych producentów, którzy czerpią korzyści z NAFTA. Pomimo (a może w wyniku) strat w turystyce w latach 2008-2011, kultura społeczna, kulturalna i muzyczna miasta nadal się rozwija, przyciągając artystów z całej Ameryki Północnej i Środkowej. Tijuana to tygiel klas społecznych, od klasy robotniczej po bogatych, od narkomanów po biznes. Tijuana jest znana z mody i trendów wprowadzonych przez Chicanos do Stanów Zjednoczonych, w tym stworzenia regionalnego Spanglish. Tijuana jest kluczowym węzłem tranzytowym dla nielegalnej imigracji do Stanów Zjednoczonych i częstym celem nielegalnych imigrantów meksykańskich deportowanych z zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. W rezultacie niektóre dzielnice są zalane zubożałymi mieszkańcami, którzy nie mają korzeni w mieście i żyją w nielegalnych, choć akceptowanych, slumsach. Jaskrawym przeciwieństwem tych slumsów są osiedla mieszkaniowe dla osób mobilnych, od rodzin maquiladora, przez studentów uniwersytetów, po zamożnych biznesmenów, co odzwierciedla pozycję Tijuany jako jednego z najbogatszych miast Meksyku.

Tijuana rozwija kosmopolityczną atmosferę, choć brakuje jej zakresu i różnorodności Meksyku. Miasto jest domem dla dużej liczby osób, które wyemigrowały z Meksyku, a także rdzennych Indian meksykańskich, mieszkańców Azji (głównie rodzin z diaspory chińskiej oraz koreańskich i japońskich kierowników fabryk) oraz dużej liczby obywateli USA (głównie meksykańsko- Amerykanie, w tym „cholos” i ex-cholos, z odrobiną emerytowanych Amerykanów, chociaż Rosarito przyciągnął więcej emerytów, poszukiwaczy tańszego życia i Amerykanów unikających organów ścigania w ostatniej dekadzie),

Angielskojęzyczni turyści odwiedzający Tijuanę często używają słowa „przyjazny gringo” w odniesieniu do firmy, baru lub restauracji, w których osoba nie mówiąca po hiszpańsku poczuje się swobodnie. Restauracja jest przyjazna gringo, jeśli personel jest przyzwyczajony do obsługi gości z Ameryki, jeśli personel mówi po angielsku i jeśli menu jest dostępne w języku angielskim. Niektóre lokalizacje mogą wymagać użycia hiszpańskiego i cierpliwości, jeśli nie są przyjazne dla gringo. To, że miejsce nie jest przyjazne gringo, nie oznacza, że ​​miejscowi są nieprzyjaźni lub że obcokrajowcy nie są mile widziani.

Podczas gdy peso jest oficjalnym środkiem płatniczym w Meksyku, dolary amerykańskie są rutynowo akceptowane i używane, nawet przez tubylców. W Tijuanie obowiązuje ten sam harmonogram czasu letniego (DST), co w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Po stronie amerykańskiej kantorzy mogą oferować lepsze stawki przy zakupie peso i niższe stawki przy sprzedaży peso.

Tijuana to najbardziej wysunięte na zachód miasto Meksyku, a tym samym najbardziej wysunięte na zachód miasto w Ameryce Łacińskiej, a także drugie co do wielkości miasto w północnym Meksyku. Około 210 kilometrów (130 mil) na zachód od Mexicali, miasto jest ograniczone od północy przez Imperial Beach i społeczności San Ysidro i Otay Mesa w San Diego. Plaża Rosarito znajduje się na południowy zachód od miasta, podczas gdy nieposiadający osobowości prawnej region gminy Tijuana znajduje się na południu. Miasto otoczone jest wzgórzami, dolinami i wąwozami. Główna dzielnica biznesowa miasta znajduje się w dolinie zasilanej kanałami rzeki Tijuana.

Liczne sezonowe strumienie górskie zostały wyeliminowane w wyniku zabudowy mieszkaniowej na wzgórzach Tijuana. Ze względu na brak naturalnego odwodnienia miasta, kilka obszarów jest podatnych na osunięcia ziemi w porze deszczowej. Nierówna geografia Tijuany skutkuje skrajnymi wysokościami w zakresie od 0 metrów (0 stóp) do 790 metrów (2,590 stóp).

Tijuana słynie z surowego krajobrazu, na który składa się kilka dolin, stromych wzgórz i płaskowyżów. Canyon K i Canyon Johnson to dwa dobrze znane kaniony w Tijuanie. We wschodniej części miasta godne uwagi wzgórza to Czerwone Wzgórze (Cerro Colorado) i Wzgórze Pszczół (Cerro de las Abejas).

Osada znajduje się w pobliżu terminalu rzeki Tijuana i jest częścią dorzecza rzeki Tijuana. Rzeka Tijuana to przerywana rzeka o długości 195 kilometrów (121 mil), która biegnie wzdłuż wybrzeża Pacyfiku w północnej Baja California w Meksyku i południowej Kalifornii w Stanach Zjednoczonych. Osusza pustynny region wzdłuż granicy Kalifornii i Dolnej Kalifornii, przechodząc przez Meksyk na większości swojej długości, a następnie przekracza granicę na ostatnich 8 kilometrach (5 mil), tworząc ujście rzeki, które wpada do oceanu. Dolne partie rzeki obejmują ostatnie pozostałe dziewicze przybrzeżne tereny podmokłe w hrabstwie San Diego i niektóre z ostatnich w południowej Kalifornii, pomimo położenia w gęsto zaludnionym środowisku w pobliżu południowych granic miasta Imperial Beach.

Ze względu na położenie dzielnicy na dnie doliny rzeki jest podatna na sezonowe powodzie spowodowane spływem ze wzgórz Tijuana. W tym okresie policja w Tijuanie może zamknąć części Via Rapida (autostrady wschód-zachód) dla ruchu w kierunku wschodnim z powodu niebezpiecznych okoliczności.

Tijuana jest znaczącym ośrodkiem przemysłowym, który oprócz turystyki stanowi podstawę gospodarki miasta. W ciągu ostatniej dekady Tijuana prześcignęła Minneapolis – Saint Paul jako centrum produkcji urządzeń medycznych na kontynencie.

Bliskość południowej Kalifornii, a także duża, wykwalifikowana, zróżnicowana i stosunkowo niedroga siła robocza sprawiają, że jest to szczególnie atrakcyjna lokalizacja dla zagranicznych firm, które chcą założyć rozległe parki przemysłowe składające się z zakładów montażowych znanych jako maquiladoras, nawet bardziej niż inne miast w strefie przygranicznej USA-Meksyk, w celu eksportu produktów w ramach Północnoamerykańskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (NAFTA). Tijuana ma około 820 takich „maquiladoras” w szczytowym okresie w 2001 r. (dziś liczba ta jest bliższa 550). Tysiące osób, głównie przy pracach montażowych, jest zatrudnionych w tych fabrykach przez firmy zagraniczne i lokalne. Chociaż takie zadania nie są fizycznie wymagające, często płacą znacznie więcej niż meksykańska płaca minimalna wynosząca 57.46 USD dziennie (około 7.94 USD w dolarach amerykańskich), przy czym większość stanowisk maqiladoras zaczyna się od 100 USD dziennie (około 7.94 USD w dolarach amerykańskich) (około 4.56 USD). Lanix, Hyundai, Sony, Vortec, BMW, Vizio, Toyota, Dell, Samsung, Kodak, Matsushita/Panasonic, Bimbo, GE, Nabisco, Ford, Microsoft, Cemex, Zonda, Philips, Pioneer, Airbus, Plantronics, Siemens Meksyk, Jaguar , Pall Medical, Tara, Sanyo i Volkswagen założyły maquiladoras w Tijuanie. Liczne maquiladoras znajdują się w dzielnicach Otay Mesa i Florido w Tijuanie.

Dodatkowo w mieście rozwijają się liczne przedsiębiorstwa high-tech i telemarketingowe, które przyciągają pracowników z wykształceniem technicznym i wyższym. Telvista, korporacja telemarketingowa założona w Teksasie, prowadzi trzy call center wzdłuż Blvd. Agua Caliente. W rezultacie Tijuana jest popularnym celem podróży pracowników migrujących i absolwentów szkół wyższych z innych regionów Meksyku i krajów sąsiednich.

Gospodarka Tijuany jest również silnie uzależniona od turystyki. Każdego dnia ponad 300,000 905 podróżnych wpływa do Stanów Zjednoczonych w porcie wjazdowym San Ysidro. Aby złagodzić presję na przejściu granicznym, przejście Otay Mesa Crossing zostało rozbudowane, aby pomieścić większy ruch, aw 2012 r. ukończono sześciopasmową autostradę 2016, a także potencjalny szybki transport autobusowy. Atrakcje turystyczne miasta obejmują sektor detaliczny wokół Centrum Kultury Tijuany (CECUT), kluby nocne w La Sexta, Stare centrum Tijuany i Avenida Revolucion, a także najbardziej znane wady miasta, legalna dzielnica czerwonych latarni i hazard (Agua Caliente). Restauracje i stragany z taco, apteki, puby i kluby taneczne odgrywają rolę w przyciąganiu podróżnych do miasta. Liczne sklepy i kioski oferujące meksykańskie wyroby rzemieślnicze i pamiątki są również dogodnie usytuowane w pobliżu granicy.

Niższy wiek picia alkoholu w Meksyku – 18 lat (w porównaniu do 21 lat w Stanach Zjednoczonych) sprawia, że ​​jest to popularne miejsce weekendowe dla wielu mieszkańców południowej Kalifornii w późnych latach dwudziestych i dwudziestych, którzy wybierają pobyt wzdłuż Avenida Revolución. Ponadto Tijuana ma wiele aptek nastawionych na podróżnych ze Stanów Zjednoczonych. Apteki te oferują ograniczoną liczbę produktów farmaceutycznych bez recepty i po znacznie niższych cenach niż apteki w Stanach Zjednoczonych. Wiele leków nadal wymaga recepty od meksykańskiego lekarza, a niektóre łatwo dostępne placówki medyczne znajdują się w pobliżu granicy. Dodatkowo „dzielnica czerwonych latarni” Tijuany (Zona Norte) znacząco przyczynia się do gospodarki miasta. Ponadto w Tijuanie działa kilka przedsiębiorstw, które dostarczają towary i usługi po znacznie niższych cenach niż w Stanach Zjednoczonych. Detale motoryzacyjne, usługi medyczne, stomatologia i chirurgia kosmetyczna są wyraźnie reklamowane i znajdują się w pobliżu granicy miasta ze Stanami Zjednoczonymi.

Wzrost gospodarczy koncentruje się wokół Zona Ro, która wraz z pasem wzdłuż Blvd. Agua Caliente (przedłużenie Avenida Revolución) mieści większość wyższej klasy powierzchni biurowej miasta. Dwunarodowy wzrost gospodarczy wzdłuż granicy amerykańsko-meksykańskiej ma kluczowe znaczenie dla przyszłego rozwoju Tijuany. Po obu stronach granicy wiele regionalnych think tanków (San Diego-US/Tijuana-MX) zachęca do regionalnej współpracy i innowacji.