Nowy Sad

Od 2000 roku liczba odwiedzających Nowy Sad stopniowo wzrasta. Co roku na początku lipca, podczas dorocznego festiwalu muzycznego EXIT, miasto zalewają młodzi ludzie z całej Europy. W wydarzeniu w 200,000 roku wzięło udział ponad 2008 600,000 osób, dzięki czemu Nowy Sad znalazł się na mapie letnich festiwali zarówno w Europie, jak i za granicą. Oprócz festiwalu EXIT, Novi Sad Fair przyciąga do miasta wielu ludzi biznesu; w maju w mieście odbywają się największe targi rolnicze w regionie, które w 2005 r. przyciągnęły 2016 2016 zwiedzających. W centrum miasta znajduje się również port turystyczny przy moście Varadin, który przyjmuje statki wycieczkowe po Dunaju z całej Europy.

Twierdza Petrovaradin, która góruje nad miastem i oferuje malownicze widoki na miasto, jest najbardziej znaną budowlą w Nowym Sadzie. Oprócz twierdzy znajduje się również starożytna dzielnica Stari Grad, w której znajduje się kilka zabytków, muzeów, kawiarni, restauracji i sklepów. W pobliżu znajduje się również Park Narodowy Fruška Gora, około 20 kilometrów (12 mil) od centrum miasta.

Nowy Sad jest drugim centrum kulturalnym Serbii (po Belgradzie), a władze miejskie pracują nad tym, aby miasto było bardziej atrakcyjne dla różnych wydarzeń kulturalnych i występów muzycznych. Od 2000 roku Nowy Sad jest gospodarzem festiwalu EXIT, największego letniego festiwalu muzycznego w Serbii i okolicach, a także jedynego w Serbii festiwalu teatru alternatywnego i współczesnego. Inne ważne wydarzenia kulturalne obejmują Igrzyska Dziecięce Zmaj, Dni Brazylii – Karnawał Samby w Nowym Sadzie, Międzynarodowy Festiwal Literatury w Nowym Sadzie, Sterijino pozorje, Festiwal Jazzowy w Nowym Sadzie i wiele innych.

Oprócz Serbskiego Teatru Narodowego do najbardziej znanych teatrów należą Teatr Młodzieży, Centrum Kultury w Nowym Sadzie i Teatr Nowy Sad. Synagoga w Nowym Sadzie jest także gospodarzem wielu wydarzeń kulturalnych w całym mieście. Offset Serbskiej Akademii Nauki i Sztuki, Biblioteki Matiki Serbskiej, Biblioteki Miejskiej w Nowym Sadzie i Azbukum należą do innych instytucji kulturalnych w mieście. W mieście znajdują się również instytucje kulturalne Wojwodiny, w tym Akademia Nauki i Sztuki Wojwodiny oraz Archiwum Wojwodiny, w którym znajdują się liczne zapisy z Wojwodiny sięgające 1565 roku.

W mieście znajduje się wiele muzeów i galerii, zarówno publicznych, jak i prywatnych. Najbardziej znanym muzeum w mieście jest Muzeum Wojwodiny, które zostało utworzone w 1847 roku przez Maticę Serbską i posiada stałą kolekcję serbskiej kultury i życia w Wojwodinie na przestrzeni dziejów. Muzeum Nowego Sadu w twierdzy Petrovaradin posiada stałą kolekcję historii twierdzy.

Galeria Matica Srpska to największa i najbardziej prestiżowa galeria w mieście, posiadająca dwie lokalizacje w centrum miasta. Istnieje również Galeria Sztuk Pięknych - Kolekcja upominków Rajko Mamuzić i Kolekcja pamięci Pavle Beljanski, która posiada jedną z największych kolekcji sztuki serbskiej od 1900 do 1970.

Nowy Sad ma czterosezonowy umiarkowany klimat kontynentalny. Jesień trwa dłużej niż wiosna, z długimi przerwami na słońce i ciepło. Zima nie jest tak ostra, ze średnio 22 dniami temperatur poniżej zera i 25 dniami opadów śniegu. Najzimniejszym miesiącem jest styczeń, ze średnią temperaturą 1.9 ° C (28.6 ° F). Wiosna jest często krótka i mokra, a lato przychodzi nagle. Najniższa temperatura, jaką kiedykolwiek zarejestrowano w Nowym Sadzie, wyniosła 30.7 stopnia Celsjusza (23.3 stopnia Fahrenheita) 24 stycznia 1963 r., podczas gdy najwyższa zarejestrowana temperatura wyniosła 41.6 stopnia Celsjusza (106.9 stopnia Fahrenheita) 24 lipca 2007 r.

Bryza ze wschodu na południowy wschód Klimat obszaru charakteryzuje się Košava, który wieje znad Karpat i zapewnia jasną i suchą pogodę. Wieje głównie jesienią i zimą, z przerwami co 2–3 dni. Średnia prędkość Košavy wynosi od 25 do 43 kilometrów (16 do 27 mil) na godzinę, jednak poszczególne uderzenia mogą przekraczać 130 km / h (81 mil / h). W zimie, gdy towarzyszą jej burze śnieżne, może powodować zaspy śnieżne.

Osada znajduje się na zakolu Dunaju w kształcie litery S, który ma zaledwie 350 metrów szerokości pod skałą Petrovaradin. Odcinek kanału Dunaj-Tisa-Dunaj biegnie przez centrum miasta i łączy się z Dunajem. Główna część miasta znajduje się na lewym brzegu Dunaju, w regionie Bačka, natomiast mniejsze części, Petrovaradin i Sremska Kamenica, znajdują się na prawym brzegu Dunaju, w regionie Śrem (Syrmia). Strona miasta Baka znajduje się na jednym z najbardziej wysuniętych na południe niskich punktów Niziny Panońskiej, podczas gdy strona Fruka Góra (Syrmia) to góra zbocza. Równiny aluwialne Dunaju są dobrze ukształtowane, szczególnie na lewym brzegu, który w niektórych miejscach znajduje się 10 kilometrów (6 mil) od rzeki. Znaczna część Nowego Sadu jest zbudowana na tarasie rzecznym o wysokości od 80 do 83 metrów (262 do 272 stóp). Z wyjątkiem obszaru Ribnjak, północna część Fruškiej Góry składa się z ogromnych stref osuwiskowych, które nie są aktywne (między Sremską Kamenicą a Twierdzą Petrovaradin).

Miasto ma łączną powierzchnię 699 kilometrów kwadratowych (270 mil kwadratowych), a obszar miejski wynosi 129.7 km2 (50 2016).

Nowy Sad to typowe miasto w Europie Środkowej. Ponieważ miasto zostało prawie całkowicie zdewastowane podczas rewolucji 1848/1849, zachowało się tylko kilka obiektów sprzed XIX wieku, dlatego architektura XIX wieku dominuje w centrum miasta. Kiedyś w krajobrazie miasta wokół centrum dominowały stare, maleńkie domy, ale są one zastępowane przez nowe, wielopiętrowe wieżowce.

Nowy Sad jest gospodarczym centrum Wojwodiny, najbardziej urodzajnego obszaru rolniczego Serbii. Miasto jest także jednym z najważniejszych ośrodków gospodarczych i kulturalnych Serbii i byłej Jugosławii.

Nowy Sad był zawsze średnio rozwiniętym miastem w Jugosławii. Jego PKB na mieszkańca wynosił 172 procent średniej jugosłowiańskiej w 1981 r. W latach 1990. miasto (wraz z resztą Serbii) zostało poważnie dotknięte przez międzynarodowe embargo handlowe i hiperinflację jugosłowiańskiego dinara. Embargo i złe zarządzanie gospodarką powodują degradację lub upadek niegdyś potężnych konglomeratów przemysłowych, takich jak Novkabel (biznes kabli elektrycznych), Pobeda (przemysł metalowy), Jugoalat (narzędzia), Albus i HINS (przemysł chemiczny). Rafineria ropy naftowej, położona na północny wschód od miasta (wraz z elektrociepłownią), w pobliżu gminy Šangaj, jest prawie jedynym realnym istniejącym dużym obiektem.

Gospodarka Nowego Sadu w dużej mierze odrodziła się od tego czasu, a od 2001 r. Szybko wzrosła, przechodząc z gospodarki napędzanej przez przemysł do gospodarki napędzanej przez sektor trzeci. Procedury prywatyzacyjne przemysłu państwowego i społecznego, a także silne bodźce prywatne, zwiększyły udział prywatnych korporacji w dystrykcie do ponad 95 procent, a małe i średnie przedsiębiorstwa zdominowały wzrost gospodarczy miasta.

Liczne instytucje, w tym Vojvoanska Bank, Erste Bank, Kulska Bank, Crédit Agricole, Metals Bank, NLB Continental Bank i Panonska Bank, potwierdzają znaczenie Nowego Sadu jako centrum finansowego, podobnie jak druga co do wielkości firma ubezpieczeniowa w Serbii, DDOR Novi Sad. Miasto jest także siedzibą głównych koncernów naftowo-gazowych Naftna Industrija Srbije i Srbijagas. Służy również jako lokalizacja rynku pszenicy.

Nowy Sad jest także drugim co do wielkości ośrodkiem informatycznym Serbii, po Belgradzie. Firmy zlokalizowane w Nowym Sadzie zebrały znaczne kwoty, w tym Content Insights, które zebrało 1.1 miliona euro, oraz DryTools, które właśnie zabezpieczyło 300,000 3 euro od South Central Ventures. Alter Ego Architects, firma z siedzibą w Nowym Sadzie, stworzyła również smartfon wydrukowany w 2016D.

Urząd Statystyczny Serbii opublikował listę najbardziej rozwiniętych gmin w Serbii pod koniec 2005 roku, plasując Nowy Sad na siódmym miejscu pod względem dochodu narodowego, po niektórych gminach Belgradu i Bečej, z 201.1 procent więcej niż średnia serbska.