Portugalia

Portugalia to jeden z najgorętszych krajów w Europie. Na kontynencie portugalskim średnie roczne temperatury wynoszą około 15°C na północy i 18°C ​​na południu. Madera i Azory, jak można się spodziewać, charakteryzują się niższym zakresem temperatur ze względu na położenie na wyspie, przy czym te pierwsze mają niskie opady w większości części archipelagu, a drugie są wilgotne i deszczowe. Miesiące wiosenne i letnie są zazwyczaj słoneczne, a maksymalne temperatury są bardzo wysokie w lipcu i sierpniu, ze szczytami między 35 ° C a 40 ° C (86 ° F - 95 ° F) w głębi lądu i 30 ° C i 35 ° C (86 ° F – 95°F) na północy.

Jesień i zima są na ogół deszczowe i wietrzne, ale dni słoneczne nie należą do rzadkości. Temperatury rzadko spadają poniżej 5°C (41°F) w pobliżu morza i średnio 10°C (50°F), ale mogą osiągnąć kilka stopni poniżej 0°C (32°F) w głębi lądu. W północnych regionach górskich, zwłaszcza w Serra da Estrela, zimą często pada śnieg, ale szybko topnieje po zakończeniu sezonu. Klimat w Portugalii można sklasyfikować jako śródziemnomorski.

Terytoria Portugalii obejmują obszar Półwyspu Iberyjskiego i dwa archipelagi na Oceanie Atlantyckim: archipelag Madery i Azorów.

Kontynentalna Portugalia jest podzielona przez swoją główną rzekę Tag, która pochodzi z Hiszpanii i wpada do Lizbony u ujścia Tagu, a następnie wpada do Oceanu Atlantyckiego. Krajobraz na północy jest górzysty w kierunku wewnętrznym, z kilkoma płaskowyżami poprzecinanymi dolinami rzek, podczas gdy południe, które obejmuje regiony Algarve i Alentejo, charakteryzuje się pofałdowanymi równinami.

Najwyższym szczytem Portugalii jest tytułowa góra Pico na wyspie Pico na Azorach. Ten starożytny wulkan o wysokości 2,351 m jest symbolem Azorów, a Serra da Estrela na stałym lądzie (szczyt wznosi się na wysokość 1,991 m n.p.m.) jest główną atrakcją sezonową dla narciarzy i miłośników sportów zimowych.

Archipelagi Madery i Azorów są rozrzucone po Oceanie Atlantyckim: Azory leżą na Grzbiecie Śródatlantyckim na potrójnym skrzyżowaniu tektonicznym, a Madera wzdłuż pasma górskiego utworzonego przez geologię gorących punktów płyty. Z geologicznego punktu widzenia wyspy te powstały w wyniku zjawisk wulkanicznych i sejsmicznych. W latach 1957-58 Capelinhos był ostatnią erupcją wulkanu na lądzie i sporadycznie zdarzały się trzęsienia ziemi o mniejszej intensywności.

Wyłączna Strefa Ekonomiczna Portugalii, obszar morski, na którym Portugalczycy mają specjalne prawa do badania i eksploatacji zasobów morskich, obejmuje 1,727,408 2 3 km11. Portugalska Wyłączna Strefa Ekonomiczna jest 2016. co do wielkości w UE i 2016. co do wielkości na świecie.

Portugalski Urząd Statystyczny (INE – Instituto Nacional de Estatística) szacuje populację na 10,562,178 52 48 mieszkańców (2011% kobiet i 2016% mężczyzn) według spisu z 2016 roku. Populacja ta była stosunkowo jednorodna przez większość swojej historii: jedna religia (katolicyzm) i jeden język przyczyniły się do tej etnicznej i narodowej jedności po wypędzeniu Maurów i Żydów. Niemniej jednak znaczna liczba Maurów i Żydów pozostała w Portugalii, pod warunkiem, że przeszli na katolicyzm.

Później nazywano ich Mouriscos (byli muzułmanie) i Cristãos Novos (nowi chrześcijanie lub byli Żydzi), z których niektórzy mogli nadal potajemnie praktykować rabiniczny judaizm, jak w przypadku tajnych Żydów z Belmonte, którzy teraz otwarcie praktykują wiara. Rozróżnienie między starymi i nowymi chrześcijanami zostało zniesione dekretem po 1772 r. Znani portugalscy nowi chrześcijanie to matematyk Pedro Nunes oraz lekarz i przyrodnik Garcia de Orta.

Portugalczycy są iberyjską grupą etniczną, której pochodzenie jest bardzo podobne do innych ludów Europy Zachodniej i Południowej oraz basenu Morza Śródziemnego, zwłaszcza Hiszpanów, a następnie niektórych francuskich i włoskich ludów regionalnych, z którymi mają wspólne pochodzenie, historię i kulturę. bliskość.

Najważniejszy wpływ demograficzny wśród współczesnych Portugalczyków wydaje się być najstarszy; obecna interpretacja danych dotyczących chromosomu Y i mtDNA sugeruje, że Portugalczycy wywodzą się z ludów paleolitycznych, które zaczęły przybywać na kontynent europejski około 45,000 2016 lat temu. Wszystkie kolejne migracje pozostawiły wpływ, genetyczny i kulturowy, ale głównym źródłem populacji Portugalczyków jest nadal paleolit. Badania genetyczne pokazują, że populacje portugalskie nie różnią się znacząco od innych populacji europejskich.

Całkowity współczynnik dzietności (TFR) w 2015 r. oszacowano na 1.52 dzieci urodzonych/kobietę, co jest poniżej wskaźnika zastąpienia 2.1. Podobnie jak większość krajów zachodnich, Portugalia również boryka się z niskim współczynnikiem dzietności: od lat 1980. wskaźnik urodzeń jest niższy niż wskaźnik zastąpienia.

Struktura społeczeństwa portugalskiego charakteryzuje się rosnącymi nierównościami, co obecnie (2015) plasuje kraj w dolnej trzeciej części wskaźnika sprawiedliwości społecznej Unii Europejskiej.

imigracja

Historia kolonialna Portugalii od dawna jest kamieniem węgielnym jej tożsamości narodowej, podobnie jak jej położenie geograficzne w południowo-zachodniej Europie, zwróconej w stronę Oceanu Atlantyckiego. Było to jedno z ostatnich mocarstw kolonialnych w Europie Zachodniej, które wyrzekło się swoich terytoriów zamorskich (w tym Angoli i Mozambiku w 1975 roku), przekazując administrację Makau Chinom pod koniec 1999 roku. przez kultury dawnych kolonii lub zależności, co prowadzi do imigracji z tych dawnych terytoriów zarówno z powodów ekonomicznych, jak i osobistych. Będąc przez długi czas krajem emigracji (przeważająca większość Brazylijczyków ma portugalskie pochodzenie), kraj ten stał się źródłem imigracji netto, nie tylko z ostatnich terytoriów zamorskich Indii (portugalski do 1961), Afryki (portugalski do 1975). ) i Dalekiego Wschodu (do 1999 r. w języku portugalskim). Około 800,000 1975 Portugalczyków powróciło do Portugalii po uzyskaniu niepodległości przez afrykańskie kolonie tego kraju w 2007 roku. W 10,617,575 roku Portugalia liczyła 332,137 2016 2016, z czego około 2016 2016 stanowili legalni imigranci.

Kilka nowych fal Ukraińców, Brazylijczyków, mieszkańców byłych portugalskich kolonii w Afryce i innych Afrykanów przeniosło się do kraju od lat 1990. wraz z boomem budowlanym. Rumuni, Mołdawianie, Kosowianie i Chińczycy również wybrali Portugalię jako cel podróży. Populację Romów w Portugalii szacuje się na około 40,000 2016.

Ponadto wielu obywateli UE, głównie z Wielkiej Brytanii, innych krajów Europy Północnej lub krajów nordyckich, osiedliło się w kraju na stałe (społeczność brytyjska składa się głównie z emerytów, którzy zdecydowali się zamieszkać w Algarve i Maderze). .

Według spisu z 2011 r. 81.0% populacji Portugalii to katolicy. W kraju znajdują się małe społeczności protestantów, świętych w dniach ostatnich, muzułmanów, hinduistów, sikhów, prawosławnych, świadków Jehowy, bahaitów, buddystów, żydów i spirytystów. Wpływy tradycyjnej religii afrykańskiej i tradycyjnej religii chińskiej odczuwane są również przez wiele osób, zwłaszcza w dziedzinach związanych z tradycyjną medycyną chińską i afrykańskimi czarownikami. Około 6.8% populacji zadeklarowało niereligijność, a 8.3% nie określiło swojej religii.

Według badania przeprowadzonego w 2012 roku przez Uniwersytet Katolicki, około 79.5% populacji Portugalii deklaruje, że uważa się za katolików, a 18% regularnie chodzi do kościoła. Te liczby oznaczają spadek z 86.9% katolików w 2001 roku, podczas gdy w tym samym okresie liczba osób deklarujących brak wyznania spadła z 8.2% do 14.2%.

Wiele portugalskich festiwali, uroczystości i tradycji ma chrześcijańskie pochodzenie lub konotację. Chociaż stosunki między państwem portugalskim a Kościołem rzymskokatolickim były ogólnie przyjazne i stabilne od wczesnych lat narodu portugalskiego, ich względna siła wahała się.

Rozrost portugalskiego imperium zamorskiego sprawił, że jego misjonarze stali się ważnymi agentami kolonizacji, odgrywając główną rolę w edukacji i ewangelizacji ludności wszystkich zamieszkałych kontynentów. Rozwój liberalnych i aspirujących ruchów republikańskich w okresie poprzedzającym powstanie pierwszej Republiki Portugalskiej (1910-26) zmienił rolę i znaczenie zorganizowanej religii.

Portugalia jest państwem świeckim: Kościół i państwo zostały formalnie rozdzielone podczas Pierwszej Republiki Portugalskiej, a następnie potwierdzone w Konstytucji Portugalii z 1976 roku. Oprócz konstytucji, dwa najważniejsze dokumenty dotyczące wolności religijnej w Portugalii to Konkordat z 1940 r. (później zmieniony w 1971 r.) między Portugalią a Stolicą Apostolską i ustawą o wolności wyznania z 2001 r.

Językiem urzędowym w Portugalii jest portugalski (Portugalski). Portugalski jest obecnie jednym z głównych języków na świecie i zajmuje 6. miejsce pod względem liczby native speakerów (około 240 milionów). Jest to język o największej liczbie użytkowników w Ameryce Południowej, którym posługuje się prawie cała populacja Brazylii. Jest również językiem urzędowym w Angoli, Mozambiku, Republice Zielonego Przylądka, Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, Gwinei Bissau, Timorze Wschodnim i Makau.

Portugalski to język romański. Chociaż jest w dużej mierze zrozumiały w języku hiszpańskim, z około 90% podobieństwami leksykalnymi (zarówno w zakresie słownictwa, jak i gramatyki), jest daleki od identyczności. Portugalczycy są dumnym narodem i czują się niekomfortowo z obcokrajowcami z krajów niehiszpańskojęzycznych, którzy mówią w tym języku podczas podróży do Portugalii. Chociaż wiele słów można napisać prawie tak samo, jak w języku hiszpańskim (lub włoskim), wymowa znacznie się różni. Dzieje się tak, ponieważ portugalski ma wiele dźwięków, których nie ma w tych językach. Hiszpański jest powszechnie używany, ale nie zawsze jest najlepszym językiem, chyba że pochodzisz z kraju hiszpańskojęzycznego.

Należy również wspomnieć, że wymowa w Portugalii różni się znacznie od tej w Brazylii. Różnica polega głównie na wymowie i pewnych różnicach w słownictwie, co utrudnia nawet Brazylijczykom zrozumienie europejskiego akcentu portugalskiego, ale nie odwrotnie, ponieważ brazylijska popkultura (np. opery mydlane i muzyka pop) jest w Portugalii bardzo popularna. Niemniej jednak dzisiejsze media uczyniły tę trudność w zrozumieniu wzajemnego akcentu kwestią poboczną.

Angielski jest używany w wielu regionach turystycznych, ale nie jest wszechobecny. Portugalczycy uczą się angielskiego w szkole, a także mają kontakt z amerykańskimi i brytyjskimi filmami i programami telewizyjnymi z oryginalną angielską ścieżką dźwiękową i portugalskimi napisami, więc większość młodych ludzi, choć nieśmiałych, ma przynajmniej podstawową znajomość języka angielskiego. Aby zwiększyć swoje szanse na zrozumienie, mów powoli i trzymaj się prostych zdań. W rzeczywistości jest bardzo prawdopodobne, że będziesz mówić więcej po angielsku w Portugalii niż w krajach takich jak Hiszpania czy Francja. W głównych obszarach turystycznych prawie zawsze znajdziesz kogoś, kto mówi głównymi językami europejskimi. Obsługa hotelu jest zobowiązana do posługiwania się językiem angielskim, nawet jeśli jest to tylko krótkie. Francuski prawie zniknął jako drugi język, z wyjątkiem być może wśród osób starszych. Osoby mówiące po niemiecku lub włosku są rzadkością. Około 32% Portugalczyków potrafi mówić i rozumieć angielski, a 24% potrafi mówić i rozumieć francuski. Chociaż język hiszpański jest zrozumiały dla obu stron w tym sensie, że większość Portugalczyków rozumie go na piśmie i/lub ustnie, tylko 9% populacji portugalskiej potrafi nim mówić płynnie. Jeśli mówisz po hiszpańsku, prawdopodobnie w większości potrafisz się bardzo dobrze rozumieć, nawet bez tłumacza.

Portugalczycy na ogół mają doskonałe poczucie humoru, gdy rozmawiają z kimś, kto nie mówi w ich języku. Oznacza to, że wszelkiego rodzaju sklepikarze, sprzedawcy i ludzie, którzy są tobą ciekawi, poświęcą czas na znalezienie sposobu na komunikację, często z zabawnymi i nieoczekiwanymi rezultatami. Pomaganie nieznajomemu jest postrzegane jako szansa oraz przyjemne i satysfakcjonujące doświadczenie. Jeśli spróbujesz poprawnie mówić po portugalsku z miejscowymi, zwłaszcza jeśli jest to nieco bardziej skomplikowane, zostaniesz potraktowany z szacunkiem i często miejscowi będą przepraszać za „trudność” w nauce portugalskiego lub „trudność” języka i prawie adoptować cię. Może to zachęcić podróżnych do nauczenia się podstaw portugalskiego, takich jak codzienne pozdrowienia i popularne wyrażenia „dziękuję”.

W Miranda do Douro, mieście na północnym wschodzie i jego okolicach, niektórzy ludzie mówią językiem regionalnym, Mirandais, w dodatek do portugalskiego, choć rzadko w obecności osób, które go nie znają.

Zagraniczne programy telewizyjne prawie zawsze są nadawane w oryginalnym języku z napisami. Na język portugalski dubbingowane są tylko programy dla dzieci.

Portugalia jest rozwiniętym krajem o wysokich dochodach, którego PKB na mieszkańca wynosił 78% średniej UE27 w 2014 r., w porównaniu z 76% w 2012 r. Walutą Portugalii jest euro (€), które zastąpiło portugalskie escudo, a kraj był jednym pierwszych krajów członkowskich strefy euro. Portugalski bank centralny to Banco de Portugal, który jest częścią Europejskiego Systemu Banków Centralnych. Większość branż, firm i instytucji finansowych koncentruje się w obszarach metropolitalnych Lizbony i Porto – największe ośrodki gospodarcze poza tymi dwoma obszarami to Setúbal, Aveiro, Braga, Coimbra i Leiria. Według World Travel Awards Portugalia była najpopularniejszym kierunkiem golfowym w Europie w 2012 i 2013 roku.

Od czasu rewolucji goździków w 1974 r., która zakończyła jeden z najbardziej znaczących okresów ekspansji gospodarczej Portugalii (rozpoczęty w latach 1960.), roczny wzrost gospodarczy tego kraju znacznie się zmienił. Po turbulencjach rewolucji 1974 r. i okresie PREC Portugalia starała się przystosować do zmieniającej się nowoczesnej gospodarki światowej, proces ten będzie kontynuowany w 2013 r. Od lat 1990. portugalski model rozwoju gospodarczego, oparty na konsumpcji publicznej, powoli ulegał przekształceniom w system skoncentrowany na eksporcie, inwestycjach prywatnych i rozwoju sektora zaawansowanych technologii.

W drugiej dekadzie XXI wieku portugalska gospodarka przeżyła najgorszą recesję od lat 21., co skłoniło Komisję Europejską, Europejski Bank Centralny i Międzynarodowy Fundusz Walutowy do ratowania kraju. Plan ratunkowy, uzgodniony w 1970 r., wymagał od Portugalii wdrożenia szeregu środków oszczędnościowych w zamian za 2011 mld euro wsparcia finansowego. W maju 78 r. kraj wyszedł z planu ratunkowego, ale potwierdził swoje zobowiązanie do utrzymania tempa reform. Do czasu wycofania planu ratunkowego w pierwszym kwartale 2014 r. gospodarka skurczyła się o 0.7%, a bezrobocie, choć nadal wysokie, spadło do 2014%.

Średnia płaca w Portugalii wynosi 910 euro miesięcznie (netto), z wyłączeniem osób prowadzących działalność na własny rachunek, a ustawowa płaca minimalna wynosi 530 euro miesięcznie (płatne 14 razy w roku).

Raport Global Competitiveness Report for 2014-2015, opublikowany przez Światowe Forum Ekonomiczne, umieszcza Portugalię na 36. miejscu w indeksie gospodarczym, co stanowi wyraźny wzrost w porównaniu z 51. miejscem, które Portugalia zajmowała w latach 2013-2014.

W 2005 roku wskaźnik jakości życia Economist Intelligence Unit umieścił Portugalię na 19. miejscu wśród krajów o najlepszej jakości życia na świecie. Dzieje się tak pomimo faktu, że Portugalia pozostaje jednym z krajów Europy Zachodniej o najniższym PKB na mieszkańca.

Portugalia jest członkiem układu z Schengen.

• Zwykle nie ma kontroli granicznych między krajami, które podpisały i wdrożyły traktat. Obejmuje to większość krajów Unii Europejskiej i kilka innych krajów.
• Przed wejściem na pokład samolotu lub statku międzynarodowego zwykle odbywa się kontrola tożsamości. Czasami na granicach lądowych odbywają się tymczasowe kontrole.
• Podobnie, a wiza wydany dla członka strefy Schengen jest ważny we wszystkich innych krajach, które podpisały i wdrożone Traktat.

Portugalia posiada pięć lotnisk z regularnym międzynarodowym ruchem pasażerskim:

• Port lotniczy Lizbona-Portela (IATA: LIS) jest głównym hubem z licznymi połączeniami międzykontynentalnymi do obu Ameryk i Afryki (obsługiwanymi głównie przez narodowe linie lotnicze TAP Portugal i jego partnerami Star Alliance), a także gęstą siatką połączeń w Europie obsługiwanych przez linie lotnicze oferujące pełną obsługę i niskobudżetowe .
• Obsługuje drugie co do wielkości miasto Portugalii i całą północną część kraju, lotnisko Porto Francisco Sá Carneiro (IATA: OPO) posiada również pewne połączenia międzykontynentalne z Ameryką i Afryką oraz stosunkowo gęstą siatkę połączeń w Europie, ze znaczną obecnością tanich linii lotniczych.
• Lotnisko w Faro (IATA: FAO) obsługuje Algarve na południu kraju, jedno z najpopularniejszych miejsc wakacyjnych wśród Europejczyków. Dzięki temu największy ruch ma w najgorętszych miesiącach, głównie ze strony firm czarterowych przewożących klientów w wakacje zorganizowane, a także tanich lotów z wielu europejskich miast. W ciągu roku odbywa się ograniczona liczba lotów do głównych europejskich miast docelowych.

• Lotnisko Madera w Funchal (IATA: FNC) obsługuje zieloną wyspę na Atlantyku i charakteryzuje się spektakularnym pasem startowym wystającym w ocean oraz malowniczym podejściem, które wymaga od pilotów dużych umiejętności. Podobnie jak Faro, lotnisko jest zdominowane przez loty wakacyjne i charakteryzuje się silną sezonowością.
• Port lotniczy Ponta Delgada João Paulo II (IATA: PDL) obsługuje archipelag Azorów i ma zaskakująco rozbudowaną siatkę połączeń, obsługiwaną głównie przez lokalną linię lotniczą Sata International, a od 2014 roku także przez tanie loty obsługiwane przez Ryanair i Easyjet. Niektóre loty wakacyjne docierają również do Ponta Delgada z Europy.

Przybywając do Portugalii z Europy lub z drugiej strony Atlantyku, można wybierać między kilkoma opcjami, ale nie ma bezpośredniego połączenia z Azją czy Oceanią. Można polegać na jednej z największych europejskich linii lotniczych i ich azjatyckich partnerach, aby znaleźć połączenie przez jeden z głównych europejskich hubów lub skorzystać z codziennego lotu Emirates do Dubaju, gdzie można połączyć się z ich siatką lotów przez Ocean Indyjski.

Pociągi łączą większość dużych miast z Lizbony do Porto, Bragi, Aveiro, Coimbry, Evory, Faro. Lizbona jest połączona z Madrytem w Hiszpanii; Porto do Vigo, Hiszpania; Vilar Formoso do Hiszpanii, Francji i reszty Europy. Na południu nie ma możliwości wjazdu do Portugalii z Hiszpanii. Na przykład nie ma połączenia kolejowego między Sewillą a Faro. Jedyną opcją jest skorzystanie z autobusów, których jest wiele. Południowo-wschodnia Portugalia jest połączona międzynarodowym pociągiem (linha do Leste i linha de Caceres) [Elvas/Caia, Portugalia & Badajoz, Hiszpania] lub [Marvão-Beira, Portugalia & Valencia de Alcantara, Hiszpania]. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z CP, Koleje Portugalskie.

• Hiszpania/Portugalia: ALSA [www] i Avanza Grupo [www].
• Porto/Portugalia: taksówka z lotniska w Porto
• Lizbona/Portugalia: taksówka z lotniska w Lizbonie
• Również z Madrytu/Paryża: Aníbal [www]

Kraj jest obsługiwany przez wiele portów morskich, które obsługują duży ruch zagraniczny, głównie statki handlowe, ale także statki pasażerskie (głównie statki wycieczkowe).

W Portugalii pociąg jest na ogół nieco szybszy niż autobus, ale połączenia są rzadsze i kosztują więcej. Bezpośrednie okolice Lizbony i Porto są dość dobrze obsługiwane przez pociągi podmiejskie.

Połączenia kolejowe na głównej linii Portugalii, czyli między Bragą a Faro, są dobre. Pociągi Alfa-Pendular (szybkie) są wygodne, pierwsza klasa jest doskonała. Pociąg Alfa-Pendular zatrzymuje się tylko na głównych stacjach miejskich i często wymaga wcześniejszej rezerwacji (zalecane) między Bragą, Porto, Gaia, Aveiro, Coimbrą, Lizboną i Faro.

Pociągi Intercity zabiorą Cię do innych miejsc, zwłaszcza w głębi lądu, takich jak Évora, Beja i Guarda.

Rozkłady jazdy są dostępne i bilety można kupić online na Kombinacje Portugalii stronie internetowej.

Jeśli zarezerwujesz pięć dni lub więcej z wyprzedzeniem, otrzymasz 40% zniżki na normalną cenę biletu na pociągi Alfa Pendular i Intercidades. Tylko ograniczona liczba z nich bilety są dostępne w przedsprzedaży za pociąg. Rezerwacji z wyprzedzeniem należy dokonać nie wcześniej niż 60 dni przed dniem podróży.

Jeśli zarezerwujesz bilet dalekobieżny do lub z Porto-Campanhã, możesz podróżować za darmo lokalnymi pociągami między tą stacją a Porto São Bento (centrum miasta).

Niestety sieć kolejowa jest ograniczona, więc być może będziesz musiał zjechać autobusem z utartych torów. Rede Expresso [www] jest jedną z największych firm zajmujących się autobusami międzymiastowymi.

Lizbona i Porto, dwa największe miasta, mają czyste, nowoczesne i klimatyzowane system metra (metro/metro i kolej miejska).

Ruch drogowy w Lizbonie i Porto jest dość zatłoczony przez cały dzień i jest całkowicie blokowany w godzinach szczytu, przynajmniej na głównych drogach, aby wjechać i wyjechać z miasta. Jednak wózek to najwygodniejszy lub jedyny sposób na dotarcie do obszarów poza głównymi miastami (wynajem samochodu nie jest zbyt drogi, ale związane z nim ubezpieczenie jest – chyba że zarezerwujesz pełny pakiet za granicą). Zwróć uwagę na poniższe porady dotyczące jakości umiejętności jazdy niektórych osób.

Ogólnie Portugalia nie jest dobrym krajem dla autostop. Na opustoszałych wiejskich drogach południa możesz czekać wiele godzin, zanim otrzymasz podwózkę. Staraj się rozmawiać z ludźmi na stacjach benzynowych, parkingach itp. Kierowcy bywają podejrzliwi, ale jeśli pokażesz im, że się nie boją, prawdopodobnie cię zaakceptują i przez większość czasu będą hojni. Staraj się wyglądać schludnie i czysto. Styl hipisowski nigdzie Cię nie zaprowadzi. Jak wszędzie na świecie, dwóch mężczyzn jadących razem autostopem nie da się nikomu podwieźć.

Możesz łatwo dotrzeć do prawie wszystkich większych miast w Portugalii, autostradą lub dobrymi nowoczesnymi drogami. Główne miasta są dobrze skomunikowane nowoczesnymi autostradami (z których większość to drogi płatne) i jeśli chcesz, możesz przejechać całą północ-południe kraju bez zjeżdżania z autostrady.

Jednak niektóre drogi drugorzędne są w złym stanie i wymagają konserwacji. Również jazda po portugalsku może być nieprzewidywalna i, szczerze mówiąc, przerażająca dla niewtajemniczonych. Kraj ten ma coś wspólnego z większością krajów południowoeuropejskich, z czym kolejne portugalskie rządy próbowały walczyć: przerażające zachowanie niektórych kierowców na drogach. Aby przeciwdziałać temu zjawisku, niedawno zmieniono prawo o ruchu drogowym, które z wielką surowością karze za przekroczenie prędkości, jazdę bez prawa jazdy, jazdę pod wpływem alkoholu lub narkotyków i tak dalej.

Autostrady, na których jazda jest najbardziej brawurowa, to te wokół Lizbony i Porto, A1 i A2 oraz Algarve. Możesz być na dwupasmowej autostradzie płatnej i nie widzieć żadnych innych pojazdów, z wyjątkiem samochodu, który wyprzedzasz z prędkością 30 km/h przekraczającą dozwoloną prędkość oraz samochodu znajdującego się około 1.80 m od tyłu, który mija Cię z migającymi światłami. Zachowanie, gdy skrzyżowania zamieniają się w szybkie drogi, jest również dość złe. Na innych drogach przyzwyczaisz się do dwóch klasycznych portugalskich doświadczeń: samobójczych prób wyprzedzania i wynikających z nich absurdalnie przestarzałych znaków wskazujących, kiedy możesz, a kiedy nie możesz wyprzedzać – czasami oddalonych od siebie o 5 metrów – oraz sygnalizacji świetlnej „penalty stop” po wjechaniu na 50. Strefa km/h w każdym małym miasteczku, z kamerą, która decyduje, czy przekraczasz dozwoloną prędkość. To całkiem absurdalne, że Twoja prędkość nie jest już monitorowana po przekroczeniu dozwolonej prędkości.

Prawdopodobnie nierozsądne jest, aby ci, którzy nie znają portugalskiego stylu jazdy, próbowali jeździć w Lizbonie lub Porto – pamiętaj, że jeśli to zrobisz, kierowcy w mieście nie będą tracić czasu i nie okazują szacunku dla oznaczeń pasów (tam, gdzie one istnieją!). Jeśli chcesz tego spróbować, wybierz czas weekendowy lub poza szczytem. Są to wczesne poranki (8 – 9.30) i późne popołudnie (5 – 7.30). Inne portugalskie miasta są znacznie lepsze, ale ich ulice są często bardzo wąskie.

Autostrady płatne

Portugalia ma elektroniczny system opłat drogowych i jeśli chcesz korzystać z głównej sieci autostrad, musisz dokonać ustaleń, aby zarejestrować swój numer rejestracyjny lub uzyskać stempel opłaty drogowej. Jeśli wjeżdżasz samochodem, możesz zarejestrować swój numer rejestracyjny na granicy. Jeśli wynajmujesz samochód w Portugalii, prawdopodobnie firma wynajmująca samochody będzie miała umowę o uiszczeniu opłaty drogowej.

Jazda pod wpływem alkoholu

Jazda pod wpływem alkoholu to kontrowersyjny temat i wciąż dość powszechny. Tolerowany limit wynosi 0.49 g/l we krwi (0.05% BAC), więc przekroczenie tego jest niezgodne z prawem i może skutkować grzywną w wysokości do 1,250 euro oraz cofnięciem prawa jazdy na okres od jednego do dwunastu miesięcy. Jeśli zostaniesz przebadany i Twój poziom alkoholu we krwi wynosi od 0.8 do 1.2 g/l, grzywna może wynieść do 2,500 euro i grozi Ci zawieszenie prawa jazdy na okres od dwóch miesięcy do dwóch lat. Jazda z poziomem powyżej 1.2 g/l jest przestępstwem zagrożonym karą do jednego roku więzienia i trzyletnim zakazem prowadzenia pojazdów.

Kraj jest obsługiwany przez wiele portów morskich, które obsługują duży ruch zagraniczny, głównie statki handlowe, ale także statki pasażerskie (głównie statki wycieczkowe).

• Północna Portugalia
  Region historyczny uważany za miejsce narodzin narodu. Obejmuje drugie co do wielkości miasto, Porto.
• Środkowa Portugalia
  Należą do nich Coimbra, siedziba jednego z najstarszych uniwersytetów w Europie, a także Serra da Estrela, najwyższa góra w kontynentalnej Portugalii, i większość wybrzeża Estremadury.
• Region Lizbony
  Gęsto zaludniony region wokół ujścia Tagu na wybrzeżu Atlantyku to nie tylko stolica i największe miasto Lizbona, ale także tak znane miejscowości turystyczne jak Sintra czy Cascais.
• Alentejo
  Dosłownie nazywany „za Tagem”, region ten jest słabo zaludniony, znany jako najgorętszy region w kraju i słynie z powolnego tempa życia. Mimo, że jest to w dużej mierze obszar wiejski, istnieją również ciekawe miasta i wsie, takie jak stolica regionu Evora.
• Algarve
  Plaże i słońce południowej Portugalii.
• Azory
  Grupa wysp na Oceanie Atlantyckim. Pico, najwyższa góra Portugalii, znajduje się na wyspie o tej samej nazwie.
• Madera
  Subtropikalny archipelag składający się z dwóch zamieszkałych wysp Madera i Porto Santo oraz dwóch niezamieszkanych grup wysp Desertas i Selvagens.

• Lizbona (Lizbona) – stolica kraju, miasto siedmiu wzgórz
• Aveiro – „Wenecja” Portugalii
• Braga – Miasto Arcybiskupów
• Coimbra – siedziba dziewiątego najstarszego uniwersytetu na świecie.
• Évora – „miasto muzealne”, stolica regionu Alentejo
• Funchal – stolica Madery
• Guimarães – miejsce powstania narodu
• Porto – stolica Północy, „Niezwyciężone Miasto”, wzdłuż rzeki Duero i Oceanu Atlantyckiego
• Viana do Castelo – słynie ze święta Matki Bożej Agonii

• Óbidos
• Park Narodowy Peneda-Gerês
• Douro i Coa – Doliny Rzeczne
• Cabo da Roca – najbardziej wysunięty na zachód punkt kontynentalnej części Portugalii i kontynentu europejskiego, w pobliżu Cascais
• Serra da Estrela
• Dolina Coa jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa.

Sieć schronisk młodzieżowych posiada dużą liczbę schronisk na terenie całego kraju. Istnieje również wiele miejsc biwakowych. Biwakowanie na dziko” (kempingowanie poza parkami kempingowymi) jest niedozwolone bez zgody właściciela gruntu. Wille wakacyjne to kolejna opcja do rozważenia.

Oferta hotelowa jest duża i obfita w całej Portugalii.

Jeśli budżet jest problemem i chcesz przeżyć „typowe portugalskie” doświadczenie, weź odwagę w obie ręce i wypróbuj schroniska młodzieżowe, które są wszechobecne w miastach i większości wsi. W większości miejsc można dostać pokój dwuosobowy za 25 do 35 euro (październik 2006). Upewnij się jednak, że jakość pokoi jest dobra.

Jeśli chodzi o luksus, możesz spróbować „zajazdy de Portugal”, sieć hoteli prowadzona przez Grupę Pestana, która charakteryzuje się wykorzystaniem pięknych starych budynków, takich jak pałace i zamki oraz doskonałą i stałą obsługą na terenie całego kraju. Kuchnia pousadas jest często zarówno droga, jak i nudna, choć wydaje się, że widać tendencję wzrostową (połowa 2008 r.).

„Casas de Campo” (Turismo de Habitação, Turystyka Wiejski, Agroturystyka) to także niedrogie, przytulne i wygodne pokoje gościnne podczas podróży na wsi. Nie oczekuj, że będą otwarte przez cały rok i spróbuj skontaktować się z nimi z wyprzedzeniem, jeśli zależy od nich Twoja trasa.

Niegdyś potężny naród kolonialny, wiele żyjących portugalskich miast wciąż ma atmosferę przypominającą czasy Starego Świata. Są one pełne niezwykłych zabytków i przy odrobinie wysiłku odkryjesz tradycyjne kawiarnie i rzemieślników, których rodziny prowadzą swoje interesy od pokoleń.

Udaj się do uroczego miasta portowego Porto do pozostania w dotychczasowy Cais da Ribeira, a doskonały miejsce. Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ten piękny obszar na nabrzeżu charakteryzuje się starymi budynkami i ulicami oraz, oczywiście, widokiem na port pełen łodzi Rabelo. Lizbona, stolica kraju, jest bardzo ożywiona współczesną kulturą, ale ma również do zaoferowania niezliczone monumentalne budynki z wapienia. Nie przegap wspaniałego krużganka Klasztor Hieronimitów i nie zapomnij wspiąć się na blanki Zamek św. Jerzego dla wspaniałe panoramiczne widoki na miasto. Na królewski dzień z Lizbony udaj się do okolic Sintra i jego słynne zamki, w tym romantyczne Pałac Narodowy Pena. Jest też urocze średniowieczne miasto uniwersyteckie Coimbra, przez wielu uważane za najbardziej romantyczne miasto w Portugalii.

Zgub się w labiryncie starych uliczek i nie przegap gmachu uniwersyteckiego z pięknym widokiem na rzekę. Aby uzyskać bardziej intymne wrażenia, udaj się do romantycznej i dobrze zachowanej wioski Óbidos, niegdyś tradycyjnego osobistego prezentu od portugalskich królów dla ich ukochanych żon. Udaj się do monumentalnego miasta Tomar lub podążaj za dziesiątkami tysięcy religijnych podróżników, aby Fatima, the najczęściej odwiedzane miejsce pielgrzymek na Półwyspie Iberyjskim. XII-wieczna stolica Portugalii Évora to świetne miejsce dla starożytnej architektury, łączącej rzymskie ruiny z architekturą mauretańską i portugalską, lub udaj się do Guimarães, miejsce urodzenia Portugalii. Jeśli nie męczą Cię portugalskie miasta, lista miejsc do zobaczenia jest długa. Wypróbuj Viana do Castelo, Braga, Aveiro, Amarante, Bragança, Chaves, Lamego, Viseu, Vila Real, Lagos, Silves lub Angra.

Najbardziej popularne plaże są te z Algarve, które ma oszałamiające wybrzeża i krajobrazy zapierające dech w piersiach, naturalne piękno. Od dziesięcioleci jest głównym miejscem wypoczynku. Wody wybrzeża południowego są na ogół cieplejsze i spokojniejsze niż wody wybrzeża zachodniego, które jest wyraźnie Atlantykiem i nie korzysta z Prądu Zatokowego. Na całym zachodnim wybrzeżu, w pobliżu Lizbony i Peniche, znajdują się wspaniałe plaże, na których można surfować lub po prostu grać. Nie zapomnij o niektórych prawie bezludnych plażach na wybrzeżu Costa Vicentina w Alentejo.

Si vous souhaitez passer vos vacances à la kampania, vous pouvez gość Viana do Castelo, Chaves, Miranda do Douro, la vallée du Douro, Lamego, Tomar, Leiria, Castelo Branco, Guarda, Portalegre, Évora, Elvas lub même Viseu.

A jeśli chcesz obserwować przyrody w swoim naturalnym środowisku wyspy Madera i Azory to również miejsca warte zobaczenia, nie zapominając oczywiście o Parku Narodowym Peneda-Gerês, Dolinie Duero i Parku Przyrody Serra da Estrela.

Portugalia ma bogatą tradycję kulturową i zasłynęła ze swojej sztuki podczas złotego wieku kraju pod koniec XV i na początku XVI wieku. Szereg światowej klasy muzeów oferuje wgląd w bogactwa narodowe i zagraniczne, nie tylko w postaci obrazów. Najlepsze z nich są w Lizbonie. ten Museu da Fundação Calouste Gulbenkian posiada imponującą kolekcję rzeźb, obrazów, dywanów i innych obiektów azjatyckich i europejskich.

Muzeum Narodowy dos Coches prezentuje pięknie zdobione powozy państwowe oraz Muzeum Marinha, mieszczący się w skrzydle Klasztoru Hieronimitów, uważany jest za jedno z najważniejszych muzeów morskich na świecie. Sintra jest domem dla Muzeum Brinquedo, niezwykłe muzeum zabawek, a Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sintrze. Aby znaleźć skarby religijne, odwiedź muzeum w Evora lub udaj się do Coimbry, gdzie znajdziesz kolejną doskonałą kolekcję sztuki w Museu Nacional Machado de Castro.

Połączenia Warto odwiedzić portugalskie plaże, prawie całkowicie otoczone morzem. W ofercie jest wiele zajęć, od surfingu po kitesurfing, a w miesiącach letnich najpopularniejsze plaże oferują zajęcia na piasku, takie jak aerobik. Jeśli nie lubisz się pocić na wakacjach, prawie na wszystkich publicznych plażach znajduje się bar, w którym siedzą miejscowi. Niektóre z najpopularniejszych plaż to (z północy na południe):

• Espinho, niedaleko Porto, na Costa Verde/Côte Verde, region północny.
• Figueira da Foz, niedaleko Coimbry, na Srebrnym Wybrzeżu / Costa de Prata, region centralny.
• Peniche
• Praia das Maçãs i Praia Grande [Sintra], Carcavelos i Estoril [Cascais], niedaleko Lizbony, na wybrzeżu Lizbony.
• Zambujeira do Mar, w regionie Alentejo/Costa Alentejana i Vicentina.
• Salema, Praia da Rocha, w Algarve.

Połączenia Klimat w połączeniu z inwestycjami w infrastrukturę golfową w ostatnich latach przekształcił kraj w raj dla golfistów. Portugalia została niedawno wybrana przez czytelników brytyjskiej publikacji Golfers Today „Najlepszym golfowym miejscem docelowym 2006”. Czternaście portugalskich pól golfowych znajduje się na liście 100 najlepszych w Europie. Portugalia to także świetne miejsce do nauki gry i doskonałej techniki. Wiele ośrodków oferuje kursy z profesjonalistami. Pola mogą zadowolić najbardziej wymagających golfistów, a nowicjusze nie są onieśmieleni, chyba że piękne krajobrazy i zapierające dech w piersiach widoki będą rozpraszać ich grę. Miejscowi mieszkańcy mają mieszane uczucia co do pól golfowych, głównie z powodu ogromnych ilości wody potrzebnej do ich utrzymania i pozornej bezużyteczności.

Połączenia kampania oferuje również wiele opcji, chociaż będziesz musiał poprosić biura podróży, aby doradziły ci trochę więcej niż zwykle, ponieważ zwykle sprzedają tylko wakacje na plaży. Jazda na rowerze w góry Geres lub rafting na dopływach Douro to ekscytujące przeżycie.

Jest kilka jarmarków, szczególnie latem, zwłaszcza na północy Portugalii. Latem bardzo często odbywają się też festiwale muzyczne. Na północy kraju odbywają się dwa najstarsze festiwale, takie jak Paredes de Coura i Vilar de Mouros. Regiony wybrane na te festiwale są zwykle otoczone pięknymi krajobrazami i przytulnymi wioskami. Na południu najbardziej znany jest Festival do Sudoeste, w zachodniej części południa, z letnim krajobrazem i niekończącymi się plażami.

Najważniejsze wydarzenia roku są wymienione na oficjalnej stronie Biura Turystycznego [www].

Jest to prawdopodobnie najbardziej zróżnicowane doświadczenie, jakie można mieć w kraju i jest niewątpliwie ulubioną rozrywką mieszkańców.

Kuchnia portugalska wyewoluowała z obfitej wiejskiej diety, obejmującej owoce morza z bogatego wybrzeża kraju oraz krowy, świnie i kozy hodowane na ograniczonych pastwiskach w głębi lądu. Z tych skromnych początków, przyprawy sprowadzone do kraju podczas eksploracji i kolonizacji Indii Wschodnich i Dalekiego Wschodu pomogły ukształtować to, co uważane jest za „typową” kuchnię portugalską, która, z drugiej strony, ukształtowała również kuchnię regionów pod wpływem Portugalii, z Przylądka Verde do Japonii.

zupa to pierwsze niezbędne danie każdego portugalskiego posiłku. Najpopularniejsza jest specjalność Minho, caldo verde, wykonane z jarmuż, ziemniaki i pikantna wędzona kiełbasa. Tutaj w Minho możesz cieszyć się tym, co najlepsze Vinho Verde, który rzadko jest butelkowany. W wielu miejscach, zwłaszcza w pobliżu wybrzeża, można zjeść pyszną zupę rybną, zawsze urozmaiconą, czasem tak gęstą, że trzeba ją zjeść widelcem.

Zobaczysz innego portugalskiego dorsz (sól dorsz) gdziekolwiek jesteś. Miejscowi powiedzą Ci, że jest tyle sposobów na ugotowanie tego kultowego dania, ile dni w roku, jeśli nie więcej.

Najczęstszym Dania z ryb w Portugalii (peixe) są podeszwa (język) i sardynka (sardinha), ale łosoś (salmão) i pstrąg (truta) są też bardzo powszechne, nie wspominając makrela (karapau), witlinek (peskada), okoń morski (Robalo), ryba żabnica (tamboryl) i odmiana turbota (Cherne). Podaje się je gotowane, smażone, grillowane lub w różnych sosach.

Istnieje wiele różnych specjałów ryżowych, takich jak ryż z żabnicą, ryż z ośmiornicą, ryż z kaczki i ryż z owocami morza.

W większości miejsc bez problemu można znaleźć świeże owoce morza: homary (lagosta), lawagante, małże (mexilhao), ostrygi (ostry), małże (amêijoas), pąkle (perco).

W zależności od poziomu ruchu turystycznego w okolicy, podczas pobytu zobaczysz grille przed wieloma restauracjami, z których wydobywa się dym zwęglonego mięsa. Oprócz tradycyjnych sardynek, portugalski grillowany kurczak – marynowany w chilli, czosnku i oliwie z oliwek – jest znany na całym świecie. Jeśli jednak masz dość bezsmakowych produktów przemysłowych z ferm drobiu, możesz zamiast tego zdecydować się na smaczny eskalopek z cielęciny (costeleta de novilho) lub po prostu wieprzowina z grilla.

Na północy występuje wiele rodzajów koźląt, a w Alentejo jagnięcina enzopado oraz wiele rodzajów wieprzowiny, w tym wieprzowina czarna, która jest smaczniejsza; najbardziej cenione części świni są tajniki i pióra. W Alentejo, jeśli poprosisz o wszechobecność bitok (mała pieczeń wołowa, smażone ziemniaki, jajko), prawdopodobnie zamiast cielęciny podadzą ci wieprzowinę. Popularnym tradycyjnym daniem jest wieprzowina z małżami, carne de porco w Alentejanie i plastry smażonej i panierowanej kałamarnicy (tiras de choco frito). Czasami są też dania z dzika.

Jedną z głównych specjalności Mealhady (niedaleko Coimbry) jest niewątpliwie pieczone prosię (leito) z lokalnym winem musującym i pieczywem. Tak jak pastel de nata, nie powinieneś tego przegapić.

Wegetarianie może mieć trudności w Portugalii, przynajmniej w tradycyjnych portugalskich restauracjach. W większości restauracji warzywa (zwykle gotowane lub smażone ziemniaki) są tylko dodatkiem do głównego dania mięsnego. Nawet sałatki i dania „wegetariańskie” mogą zastąpić szynkę lub kiełbasę tuńczykiem (którego Portugalczycy nie uważają za „mięso”). Generalnie sałatka to tylko sałata i pomidor z solą, octem i oliwą z oliwek. Jednak Portugalczycy bardzo lubią bary sałatkowe, a w większości miast znajdują się restauracje serwujące dania kuchni indyjskiej, chińskiej, meksykańskiej lub włoskiej. Pamiętaj, aby wspomnieć, że jesteś wegetarianinem i będziesz mógł znaleźć coś, co odpowiada Twoim preferencjom, chociaż na dłuższą metę możesz nie prosperować.

Gdy zamówisz sałatkę w wielu portugalskich restauracjach, zostanie ona posypana solą. Jeśli obserwujesz spożycie soli lub po prostu nie podoba ci się ten pomysł, możesz poprosić o „sem sal” (bez soli) lub bardziej radykalnie „sem tempero” (bez przypraw).

Niektóre restauracje, zwłaszcza w obszarach nieturystycznych, nie mają menu; musisz wejść i zapytać, a oni dadzą ci listę przedmiotów do wyboru. Dobrym pomysłem jest spisanie ceny w momencie proszenia, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, gdy nadejdzie rachunek. Jednak w tego typu restauracjach cena za każdą z opcji jest bardzo podobna i waha się od 5 do 10 euro za osobę.

Większość restauracji oferuje wybór przekąsek na początku posiłku – chleb, masło, ser, oliwki i inne małe przekąski – zawsze pobierają za nie dodatkową opłatę, około 5 euro. Nie bój się zapytać, ile pobierają i poproś ich, aby zabrali te rzeczy, jeśli to za dużo lub jeśli nie planujesz tyle jeść. To może być całkiem rozsądne, ale czasami możesz zostać oszukany. Jeśli mimo to odeślesz je z powrotem, upewnij się, że na końcu sprawdziłeś rachunek. Najlepsze restauracje mogą zaoferować więcej zaskakujących, dobrze przygotowanych i pysznych przekąsek za ponad 5 euro za każdą; zazwyczaj możesz wybrać to, czego chcesz, a czego nie, ponieważ w takich przypadkach lista jest dłuższa; a jeśli cena jest tak wysoka, a wydatek jest akceptowalny, zrezygnuj z zamawiania dania głównego.

Jeśli masz kuchnię, portugalskie sklepy spożywcze są zaskakująco dobrze zaopatrzone w soczewicę, wegetariańskie hamburgery, kuskus oraz tanie owoce, warzywa i ser. Jeśli lubisz twardy ser, spróbuj „Queijo da Serra”, jeśli wolisz miękki ser, spróbuj Requeijão. Niestety sukces „Queijo da Serra” pozwolił również na rozpowszechnienie się odmian przemysłowych i pozbawionych smaku, które nie mają żadnego związku z rzeczywistością. W dużych sklepach, w większości zlokalizowanych w głównych miastach, znajdziesz również wiele nietypowych przedmiotów, takich jak egzotyczne owoce czy napoje.

W niektórych sklepy spożywcze W większości supermarketów wagi znajdują się w alejce z produktami, a nie przy kasie. Jeśli nie ważysz swoich produktów i nie idziesz do kasy, prawdopodobnie zostaniesz o tym poinformowany Tem que os pesar or Tem que pesar, „tem que ser pesado” („musisz je zważyć”/musisz je zważyć).

Portugalia słynie z ogromnej różnorodności niesamowitych wypieków, lub pastele (pojedynczy: pastel). Najpopularniejsze ciasto, pastais de nata (zwane po prostu natas dalej północ), to ciasto francuskie wypełnione kremem budyniowym i posypane cukrem pudrem (açucar) i cynamon (kanala). Nie zapomnij wypróbować ich w każdej „pastelarii”. Najlepsze miejsce to wciąż stare? Confeitaria dos Pastéis w Belém, chociaż większość „pastelarii” ma na celu dopełnienie swoich „pasteis”. Tym razem wszyscy przewodnicy mają rację. Być może będziesz musiał chwilę poczekać w kolejce, ale będzie warto. Niektórzy je lubią, inni nie.

Połączenia bolo de arroz (dosłownie: „ciasto ryżowe”) i ciasta pomarańczowe lub marchewkowe również są przyjemne, nawet jeśli są suche.

Od północy, która jest bardziej zorientowana na jajka, na południu, która jest bardziej zorientowana na migdały, portugalskie wypieki i słodkie desery są doskonałe i często zaskakują, nawet po wielu latach.

W październiku/listopadzie pieczone kasztany (kastaniety) są sprzedawane na ulicach miast przez sprzedawców noszących rękawiczki bez palców do konserwacji kuchenek motocyklowych: rozkosz!

Portugalczycy uwielbiają swoją gęstą, czarną kawę espresso (wylewka, w Lizbonie) i bardzo tego żałuję, gdy są za granicą.

Cechy szczególne poszczególnych regionów

• Aveiro: Specjalne ciasto miasta: „Ovos Moles
• Wino porto: „Francesinha”, specjalna kanapka; „Tripas”, flaczki wieprzowe.
• Sintra: Queijadas z Sintry albo Transwestyci
• Mafra: specjalny chleb, Pão de Mafra; specjalne ciasto miasta: „Fradinhos”.

Podczas podróży po Portugalii ulubionym napojem jest wino. Czerwone wino jest ulubieńcem mieszkańców, ale popularne jest również wino białe. Portugalia i Hiszpania również mają różne odmiany białego wina, które w rzeczywistości jest zielonym winem (Vinho Verde). Jest to bardzo rześkie wino podawane na zimno i dobrze komponuje się z daniami rybnymi. Picie wina podczas posiłku jest w Portugalii bardzo popularne, a po jego zakończeniu ludzie zwykle piją i rozmawiają podczas trawienia jedzenia.

Wino Porto może być aperitifem lub deserem. Wino z Alentejo może nie jest tak znane na całym świecie jak porto, ale jest równie dobre. Portugalia ma również inne określone regiony winiarskie (Regiões vinhateiras), które produkują również jedne z najlepszych win, takie jak Madeira, Sado czy Douro.

Ludziom może być trudno powstrzymać się od picia, nawet jeśli mają ku temu bardzo dobre powody (np. zachowanie opisane powyżej). Dziś wymówka „muszę prowadzić” sprawdza się dobrze. Najprościej jest wytłumaczyć, że nie możesz tego zrobić ze względów zdrowotnych. Portugalczycy nie obrażają się tak łatwo jak inni, jeśli chodzi o odmowę oczywistej gościnności napoju, ale kłamstwo typu „Jestem alergikiem” może zilustrować sytuację, w której w niektórych regionach Portugalii trzeba ciągle wyjaśniać preferencje ; jednak nie zadziała w innych regionach, ponieważ oczywiście wymyślone wymówki oznaczą cię jako niewiarygodnego („nie chcę, dziękuję” może wtedy zadziałać). Spożywanie alkoholu jest prawie uważane za intymne społecznie.

Strzeż się 1920 i aguardente (płonąca woda), oba mają silny efekt.

Prawny Wiek od którego można pić w Portugalii ma 16 lat życie nocne, Lizbona, Porto i Albufeira w Algarve to najlepszy wybór, ponieważ mają świetne opcje rozrywki.

Porto

Port słynie z tytułowego wina porto, wina wzmocnionego alkoholem (20%), otrzymywanego przez dodanie brandy do wina przed zakończeniem fermentacji. Zgodnie z prawodawstwem europejskim wino porto można tak nazwać tylko wtedy, gdy winogrona są uprawiane w dolinie Douro, a wino jest warzone w porto. Produkt końcowy jest mocny, słodki i złożony w smaku i może przetrwać 40 lat lub dłużej, jeśli jest odpowiednio przechowywany.

Istnieje wiele różnych cech porto, ale podstawowe odmiany to:

• Połączenia zabytkowe, prawdziwa okazja, w wieku od 5 do 15 lat w butelce, może być początku. drogie w dobrych latach. Niemniej jednak warto.
• Późno butelkowany Vintage (LBW), symulowany rocznik, dłużej leżakowany w beczce, gotowy do picia. Miło, jeśli masz budżet.
• Opalony, dojrzewający od 10 do 40 lat przed butelkowaniem, charakteryzujący się brązowoczerwonym kolorem oraz nieco słodszym bukietem i aromatem. Jak w przypadku każdego wina, im starsze, tym bardziej krągłe i delikatniejsze.
• Rubin, najmłodszy i najtańszy, o ciemnoczerwonym „rubinowym” kolorze.
• Biały port to mało znana odmiana, a szkoda. Jest wersja słodka i wytrawna. Ten ostatni dobrze miesza się z tonikiem i powinien być podawany schłodzony (jeśli jest pijany sam) lub z dużą ilością lodu (z tonikiem), zwykle jako aperitif.

Vinho Verde

• Kolejnym dobrym wyborem jest wszechobecne vinho verde (wino zielone), produkowane głównie w regionie na północ od Porto (Minho). Jest to lekkie, wytrawne i orzeźwiające wino (około 9 do 9.5 procent objętości) z winogron specyficznych dla regionu i ma stosunkowo niską zawartość cukru. Jest głównie biały, a czasem lekko musujący. Bardzo dobry i bardzo przystępny cenowo.

Portugalia używa euro. Jest jednym z wielu krajów europejskich, które posługują się tą wspólną walutą. Wszystkie banknoty i monety euro są prawnym środkiem płatniczym we wszystkich krajach.

Jedno euro jest podzielone na centy 100.

Oficjalnym symbolem euro jest €, a jego kod ISO to EUR. Nie ma oficjalnego symbolu centa.

• Banknoty: Banknoty euro mają ten sam wzór we wszystkich krajach.
• Monety standardowe: Wszystkie kraje strefy euro emitują monety, które po jednej stronie mają charakterystyczny wzór narodowy, a po drugiej wspólny wzór standardowy. Monety mogą być używane w każdym kraju strefy euro, niezależnie od użytego wzoru (np. moneta o nominale 2016 euro z Finlandii może być używana w Portugalii).
• Pamiątkowe monety 2 €: Różnią się one od zwykłych monet 2 euro tylko stroną „narodową” i swobodnie krążą jako prawny środek płatniczy. Każdy kraj może wyprodukować określoną ilość tych monet w ramach swojej normalnej produkcji monet, a czasami „europejskie” monety o nominale 2 euro są produkowane dla upamiętnienia specjalnych wydarzeń (np. rocznic ważnych traktatów).
• Inne monety okolicznościowe: Monety okolicznościowe o innej wartości (np. dziesięć euro lub więcej) są znacznie rzadsze, mają bardzo specjalne wzory i często zawierają znaczne ilości złota, srebra lub platyny. Chociaż z technicznego punktu widzenia są one prawnym środkiem płatniczym według wartości nominalnej, ich wartość materiałowa lub kolekcjonerska jest zwykle znacznie wyższa i dlatego raczej nie znajdziesz ich w obiegu.

Bankomaty akceptujące karty międzynarodowe są wszędzie, a kantory pojawiają się wszędzie tam, gdzie jest stały napływ turystów (chociaż generalnie im bliżej atrakcji turystycznych, tym stawki są niższe).

W małych sklepach (poza głównymi ulicami) możesz spróbować trochę się potargować, zwłaszcza jeśli oferujesz kupno kilku przedmiotów. Możesz jednak sprawdzić swoją resztę: chociaż ta praktyka nie jest bardzo powszechna, niektórzy właściciele sklepów mogą „przypadkowo” przepłacać turystom.

Napiwki w restauracjach są opcjonalne. W Portugalii kelnerzy zarabiają pensję, a „napiwek” jest uważany za wyraz uznania, a nie rekompensatę za śmieszną pensję. Jeśli nie jesteś zbyt zadowolony z usługi, nie dawaj napiwków. Pamiętaj, że większość Portugalczyków zaokrągla całkowitą kwotę rachunku do najbliższego euro. Nawet w drogich restauracjach więcej niż 2 lub 3 euro nie byłoby uzasadnione.

W Portugalii nie ma zwyczaju dawania napiwku taksówkarzowi i codziennego napiwku personelowi hotelu.

Markowa odzież Chociaż mało znane na arenie międzynarodowej, w Portugalii jest kilku niezależnych projektantów mody. Na liście znalazły się: Fatima Lopes, Maria Gambina. Niektóre z nich mają specjalistyczne sklepy w Lizbonie. Istnieje niesamowita liczba innych rzeczy, które można kupić w wyrafinowanych placówkach handlowych lub na bardziej popularnych targach i wydarzeniach. Dobrym przykładem jest rzemiosło. Ręcznie robione skórzane torby lub ubrania, zabawki, sprzęt AGD, szkło, dekoracje itp. Można je znaleźć w popularnych miejscach turystycznych lub w niższych cenach na targach i popularnych festiwalach w małych miejscowościach. Prawie wszystkie główne marki można kupić w dużych miastach, wszystkie luksusowe przedmioty są dostępne, ale nie ma oczywistej korzyści z kupowania ich tutaj, ponieważ ceny są takie same jak we wszystkich innych miejscach.

Specjalność regionalna lalki w Nazaré, w tym Galo de Barcelos.

Portugalczycy czują prawdziwą przyjemność w pomaganiu turystom, więc nie wstydź się prosić o pomoc. Jeśli spróbujesz porozmawiać trochę po portugalsku z mieszkańcami, może ci to bardzo pomóc. Duży procent młodej populacji mówi po angielsku, a wielu Portugalczyków rozumie podstawowy hiszpański.

Chociaż Portugalczycy rozumieją podstawowe słownictwo hiszpańskie, powinieneś używać go tylko w nagłych wypadkach, ponieważ ogólnie uważa się go za brak szacunku, jeśli nie jesteś rodzimym użytkownikiem języka hiszpańskiego. Jeśli mówisz po hiszpańsku, przygotuj się na usłyszenie czegoś w stylu „W Portugalii ludzie mówią po portugalsku, a nie po hiszpańsku” lub mogą po prostu powiedzieć, że cię nie rozumieją, nawet jeśli rozumieją. Są szanse, że nic nie powiedzą i nadal ci pomogą, ale nie docenią tego z powodu historycznej rywalizacji między Hiszpanią a Portugalią. Najlepiej mówić po angielsku lub w swoim ojczystym języku za pomocą sygnałów ręcznych lub przynajmniej rozpocząć rozmowę po portugalsku.

Nierzadko kobiety opalają się topless na portugalskich plażach, są też plaże dla naturystów. Bikini typu stringi są dozwolone na wszystkich plażach w kraju.

Nie ma poważnych problemów politycznych czy społecznych, których należy unikać.

Choć teoretycznie jest to kraj katolicki, bo prawie 90% Portugalczyków uważa się za katolików, tylko około 19% aktywnie praktykuje tę wiarę. Jeśli więc rozmawiasz o religii z Portugalczykiem, nie oczekuj, że będzie zaznajomiony z praktykami kościelnymi lub poprze niektóre z jego przekonań i opinii (np. używanie prezerwatyw, aborcja, homoseksualizm, eutanazja itp.). W Portugalii religia nie jest uważana za ważny argument do dyskusji o polityce. W Portugalii aborcja została zalegalizowana w 2007 roku, a małżeństwa osób tej samej płci w 2010 roku.

Chociaż nie ma ścisłych zasad, podczas zwiedzania kościołów lub innych zabytków religijnych należy starać się nosić odpowiednią odzież. Oznacza to, że ramiona i kolana powinny być zakryte.

Portugalia jest generalnie krajem przyjaznym gejom, ale nie oczekuj takiej samej otwartości na obszarach wiejskich i małych miasteczkach, jak w dużych miastach, takich jak Lizbona czy Porto. Publiczne okazywanie uczuć między parami homoseksualnymi można uznać za ciekawe, aw niektórych przypadkach nieodpowiednie, w zależności od lokalizacji i rodzaju pokazu. W Lizbonie geje i lesbijki są szanowane, ponieważ samo miasto ma dużą scenę gejowską z wieloma barami, klubami nocnymi, restauracjami, kawiarniami, saunami i plażami. Większość „przyjaznych gejom” miejsc znajduje się w dzielnicach Bairro Alto, Chiado i Princípe Real.

Od września 2007 r. ustawowy wiek przyzwolenia w Portugalii to 14 lat, niezależnie od zachowania seksualnego, płci i/lub orientacji seksualnej. Chociaż wiek przyzwolenia ustalono na 14 lat, legalność aktu seksualnego z nieletnim w wieku od 14 do 16 lat podlega interpretacji, ponieważ prawo stanowi, że angażowanie się osoby dorosłej w akt seksualny z młodą osobą w wieku od 14 do 16 lat jest nielegalne. 2016 i 2016 „wykorzystując ich brak doświadczenia”.

Palenie w zamkniętych miejscach publicznych (taksówki i środki transportu, sklepy i centra handlowe, kawiarnie i hotele itp.) jest zabronione i podlega karze grzywny, z wyjątkiem miejsc oznaczonych odpowiednim niebieskim znakiem.

W niektórych miastach Portugalii nadal odbywają się walki byków. W Portugalii, w przeciwieństwie do Hiszpanii, zabijanie byka podczas walki byków jest nielegalne. Jednak całkowicie błędne jest założenie, że wszyscy Portugalczycy popierają, a nawet odrzucają walki byków. Wielu Portugalczyków jest obojętnych na walki byków lub jest urażonych okrucieństwem. Możesz również obrazić kogoś, jeśli robisz uogólnienia lub twierdzisz, że walki byków są częścią współczesnej kultury portugalskiej. Społeczność Barrancos (miasto na granicy z Hiszpanią) aktywnie przeciwstawia się prawu i stróżom prawa i zabija byka na arenie.

Portugalia rozwinęła specyficzną kulturę będąc pod wpływem różnych cywilizacji, które przemierzyły kontynent śródziemnomorski i europejski lub zostały wprowadzone, gdy odgrywała aktywną rolę w epoce odkryć. W latach 1990. i 2000. (dekada) Portugalia zmodernizowała swoje publiczne instytucje kulturalne, a także założoną w 1956 r. Fundację Calouste Gulbenkiana w Lizbonie.

Należą do nich Centrum Kultury Belém w Lizbonie, Fundacja Serralves i Casa da Música w Porto, a także nowe publiczne instytucje kulturalne, takie jak biblioteki miejskie i sale koncertowe, które zostały zbudowane lub odnowione w wielu gminach w całym kraju. Portugalia ma piętnaście obiektów światowego dziedzictwa UNESCO, zajmując 8. miejsce w Europie i 17. miejsce na świecie.

Charakterystyczna jest tradycyjna architektura, obejmująca manueliński, znany również jako portugalski późny gotyk, bogaty, złożony styl portugalskiej ornamentyki architektonicznej z pierwszych dziesięcioleci XVI wieku. Dwudziestowieczna interpretacja tradycyjnej architektury, miękki portugalski styl, jest powszechna w dużych miastach, zwłaszcza w Lizbonie. Współczesna Portugalia wydała światowej sławy architektów, takich jak Eduardo Souto de Moura, Álvaro Siza Vieira (obaj zdobywcy nagrody Pritzkera) i Gonçalo Byrne. W Portugalii godny uwagi jest również Tomás Taveira, zwłaszcza jeśli chodzi o projektowanie stadionów.

Kino portugalskie ma długą tradycję, sięgającą narodzin tego medium pod koniec XIX wieku. Portugalscy reżyserzy, tacy jak Arthur Duarte, António Lopes Ribeiro, António Reis, Pedro Costa, Manoel de Oliveira, João César Monteiro, Edgar Pêra, António-Pedro Vasconcelos, Fernando Lopes, João Botelho i Leonel Vieira, należą do tych, którzy osiągnęli sławę. Do najbardziej znanych portugalskich aktorów filmowych należą Joaquim de Almeida, Daniela Ruah, Maria de Medeiros, Diogo Infante, Soraia Chaves, Ribeirinho, Lúcia Moniz i Diogo Morgado.

Literatura portugalska, jedna z pierwszych literatur zachodnich, rozwijała się poprzez tekst i pieśń. Do 1350 r. portugalsko-galicyjscy trubadurzy rozszerzyli swoje wpływy literackie na większą część Półwyspu Iberyjskiego. Gil Vicente (ok. 1465-ok. 1536) był jednym z twórców portugalskiej i hiszpańskiej tradycji dramatycznej.

Awanturnik i poeta Luís de Camões (ok. 1524-1580) napisał poemat epicki „Os Lusíadas” (Lusiady), z głównym wpływem Eneidy Wergiliusza. Współczesna poezja portugalska jest zakorzeniona w stylu neoklasycznym i współczesnym, jak pokazuje przykład Fernando Pessoa (1888-1935). Współczesną literaturę portugalską reprezentują tacy autorzy jak Almeida Garrett, Camilo Castelo Branco, Eça de Queiroz, Fernando Pessoa, Sophia de Mello Breyner Andresen, António Lobo Antunes i Miguel Torga. Szczególnie popularny i wyróżniany jest José Saramago, laureat Literackiej Nagrody Nobla w 1998 roku.

Kuchnia portugalska jest bardzo zróżnicowana. Portugalczycy jedzą dużo suszonego dorsza (dorsz w języku portugalskim), na które istnieją setki przepisów. Na każdy dzień w roku jest aż nadto potraw z bacalhau. Dwa inne popularne przepisy na ryby to grillowane sardynki i kalderada, gulasz na bazie ziemniaków, który można przyrządzić z różnych rodzajów ryb. Typowe portugalskie przepisy mięsne, które można przygotować z wołowiny, wieprzowiny, jagnięciny lub kurczaka, to: cozido po portugalsku, feijoada, Frango de Churrasco, prosiątko (pieczone prosię) i Carne de porco à alentejana. Na północy bardzo popularne są arroz de sarrabulho (ryż gotowany z krwi wieprzowej) lub arroz de cabidela (ryż i kurczak gotowany z krwi kurczaka).

Typowe dania typu fast food to Francesinha (Frenchie) de Porto i kanapki Bifany (grilowana wieprzowina) lub prego (grillowana wołowina), które są znane w całym kraju. Sztuka portugalskiego cukiernictwa wywodzi się z wielu średniowiecznych katolickich klasztorów rozsianych po całym kraju. Klasztorom tym udało się stworzyć spektakularną gamę różnych wypieków z bardzo małą ilością składników (głównie migdałów, mąki, jajek i odrobiny likieru), z których pastéis de Belém (lub pastais de nata), który powstał w Lizbonie, a pieprzyki owiec z Aveiro to przykłady. Kuchnia portugalska jest bardzo zróżnicowana, a różne regiony mają własne tradycyjne potrawy. Portugalczycy mają kulturę dobrego jedzenia i są tam niezliczone dobre restauracje i małe typowe tasquinhas w całym kraju.

Wina portugalskie cieszą się międzynarodowym uznaniem już od czasów Rzymian, którzy kojarzyli Portugalię ze swoim bogiem Bachusem. Dziś kraj ten jest bardzo dobrze znany wśród miłośników wina, a jego wina otrzymały kilka międzynarodowych nagród. Do najlepszych win Portugalii należą: Vinho Verde, Vinho Alvarinho, Vinho do Douro, Vinho do Alentejo, Vinho do Dão, Vinho da Bairrada oraz słodkie: porto, wino Madeira, Moscatel de Setúbal i Favaios. W wielu częściach świata szczególnie cenione są wina Porto i Madeira.

Muzyka portugalska obejmuje wiele gatunków. Najbardziej znane to fado, melancholijna muzyka miejska z Lizbony, kojarzona zwykle z portugalską gitarą i Saudade, nostalgia. Godne uwagi jest również fado z Coimbry, wyjątkowy rodzaj „serenady” fado. Do światowej sławy wykonawców należą Amália Rodrigues, Carlos Paredes, José Afonso, Mariza, Carlos do Carmo, António Chainho, Mísia i Madredeus.

Poza fado i folkiem, Portugalczycy słuchają także popu i innych rodzajów muzyki współczesnej, zwłaszcza z Ameryki Północnej i Wielkiej Brytanii, a także szerokiego wachlarza artystów i grup portugalskich, karaibskich i brazylijskich. Znani na całym świecie artyści to Dulce Pontes, Moonspell, Buraka Som Sistema, Blasted Mechanism i The Gift, z których dwa ostatnie były nominowane do nagrody MTV Europe Music Award.

W Portugalii odbywa się kilka letnich festiwali muzycznych, takich jak Festiwal Sudoeste w Zambujeira do Mar, Festiwal de Paredes de Coura w Paredes de Coura, Festiwal Vilara de Maurów w pobliżu Caminha, Festival Boom w gminie Idanha-a-Nova, NOS Alive, Sumol Summer Fest w Ericeiro, Rock w Rio Lizbona i Super Bock Super Rock w Większa Lizbona. Poza sezonem letnim Portugalia organizuje wiele festiwali skierowanych bardziej do miejskiej publiczności, takich jak Flowfest czy Hip Hop Porto. Ponadto co dwa lata w Goa odbywa się jeden z największych międzynarodowych festiwali trance, Boom Festival, który jest również jedynym festiwalem w Portugalii, który zdobył międzynarodowe nagrody: European Festival Award 2010 – Green'n'Clean Festival of the Year oraz Greener Festival Award Outstanding 2008 i 2010. Są też festiwale studenckie Queima das Fitas, które są duże imprezy w kilku miastach Portugalii. W 2005 roku Portugalia była gospodarzem MTV Europe Music Awards w Pavilhão Atlântico w Lizbonie.

W dziedzinie muzyki klasycznej Portugalię reprezentują pianiści Artur Pizarro, Maria João Pires, Sequeira Costa, skrzypkowie Carlos Damas, Gerardo Ribeiro, a w przeszłości wybitna wiolonczelistka Guilhermina Suggia. Do najbardziej znanych kompozytorów należą José Vianna da Motta, Carlos Seixas, João Domingos Bomtempo, João de Sousa Carvalho, Luís de Freitas Branco i jego uczeń Joly Braga Santos, Fernando Lopes-Graça, Emmanuel Nunes i Sérgio Azevedo. Podobnie współcześni kompozytorzy, tacy jak Nuno Malo i Miguel d'Oliveira, osiągnęli międzynarodowy sukces w pisaniu oryginalnej muzyki dla filmu i telewizji.

Portugalia ma bogatą historię malarstwa. Pierwsi znani malarze pochodzą z XV wieku – podobnie jak Nuno Gonçalves – z okresu malarstwa gotyckiego. José Malhoa, znany ze swojej pracy Fado, i Columbano Bordalo Pinheiro (który malował portrety Teófilo Bragi i Antero de Quental) byli odniesieniami w malarstwie naturalistycznym.

W XX wieku przyszedł modernizm, a wraz z nim najwięksi malarze portugalscy: Amadeo de Souza-Cardoso, który był pod silnym wpływem malarzy francuskich, zwłaszcza Delaunayów. Wśród jego najsłynniejszych dzieł jest Canção Popular a Russa eo Figaro. Inni wielcy modernistyczni malarze/pisarze to Carlos Botelho i Almada Negreiros, przyjaciel poety Fernando Pessoa, który namalował swój portret (portret Pessoa). Był pod silnym wpływem tendencji kubistycznych i futurystycznych.

Wśród wybitnych międzynarodowych osobistości w dziedzinie sztuk wizualnych są dziś malarze Vieira da Silva, Júlio Pomar, Helena Almeida, Joana Vasconcelos, Julião Sarmento i Paula Rego.

Piłka nożna to najpopularniejszy sport w Portugalii. Istnieje kilka rozgrywek piłkarskich, od lokalnego poziomu amatorskiego po światowej klasy poziom zawodowy. Legendarny Eusébio jest nadal ważnym symbolem portugalskiej historii futbolu. Luís Figo i Cristiano Ronaldo, zdobywcy nagrody Piłkarz Roku FIFA i Złotą Piłkę FIFA, to dwaj światowej klasy piłkarze z Portugalii. Liderzy portugalskiego futbolu są również wybitni, a wśród najbardziej znanych są José Mourinho i Fernando Santos.

Reprezentacja Portugalii w piłce nożnej – Seleção Nacional – wygrał mistrzostwa Europy, UEFA Euro 2016, wygrywając 1:0 w finale z gospodarzami turnieju Francją. Portugalia zajęła również drugie miejsce na Euro 2004 (organizowane przez Portugalię), trzecie na Mistrzostwach Świata FIFA 1966? i czwarte na Mistrzostwach Świata FIFA 2006? Na poziomie młodzieży Portugalia wygrała dwa Młodzieżowe Mistrzostwa Świata FIFA (1989 i 1991) oraz kilka Młodzieżowych Mistrzostw Europy UEFA.

SL Benfica, Sporting CP i FC Porto to największe kluby sportowe pod względem popularności i liczby zdobytych trofeów, często nazywane „wielką trójką”. Zdobyli osiem tytułów w europejskich rozgrywkach klubowych UEFA, występowali w licznych finałach i byli w finale niemal każdego sezonu. Oprócz piłki nożnej, wiele portugalskich klubów sportowych, w tym „Wielka Trójka”, uczestniczy w wielu innych imprezach sportowych o różnym stopniu sukcesu i popularności, w tym w hokeju na rolkach, koszykówce, futsalu, piłce ręcznej i siatkówce. Portugalski Związek Piłki Nożnej (FPF) – Federação Portuguesa de Futebol – organizuje coroczny Algarve Cup, prestiżowy turniej piłki nożnej kobiet, który odbywa się w Algarve, części Portugalii.

Reprezentacja Portugalii w rugby zakwalifikowała się do Pucharu Świata w Rugby 2007, a reprezentacja Portugalii w rugby wzięła udział w Rugby World Series.

W lekkiej atletyce Portugalczycy zdobyli wiele złotych, srebrnych i brązowych medali na Mistrzostwach Europy, Świata i Igrzyskach Olimpijskich. Kolarstwo, z którego najważniejszym wyścigiem jest Volta a Portugal, jest również popularnym wydarzeniem sportowym i obejmuje profesjonalne drużyny kolarskie, takie jak Sporting CP, Boavista, Clube de Ciclismo de Tavira i União Ciclista da Maia.

Kraj przodował również w takich sportach jak szermierka, judo, kitesurfing, wioślarstwo, żeglarstwo, surfing, strzelectwo, triathlon i windsurfing, zdobywając kilka europejskich i światowych tytułów. Paraolimpijczycy zdobyli również liczne medale w sportach takich jak pływanie, boccia i zapasy.

W sporcie motorowym Portugalia jest znana na całym świecie z Rajdu Portugalii i odtworzonych torów drogowych w Estoril, Algarve i Porto, na których co dwa lata odbywa się etap WTCC, a także wielu kierowców o międzynarodowej renomie w różnych sportach motorowych.

W sporcie jeździeckim Portugalia wygrała jedyne Mistrzostwa Świata w Horseball i Ziemniakach (2006), zajęła trzecie miejsce w pierwszych Mistrzostwach Świata w Horseball (2008 w Ponte de Lima w Portugalii) i ma na swoim koncie kilka zwycięstw w Mistrzostwach Europy w Jeździectwa Pracy.

Jeśli chodzi o sporty wodne, w Portugalii istnieją dwa główne sporty: pływanie i piłka wodna. Północna Portugalia ma własną oryginalną sztukę walki, Jogo do Pau, gdzie wojownicy używają kijów do rywalizacji z jednym lub kilkoma przeciwnikami. Inne sporty na świeżym powietrzu popularne wśród tysięcy entuzjastów w całym kraju to airsoft, wędkarstwo, golf, piesze wędrówki, łowiectwo i biegi na orientację.

Portugalia jest jednym z najlepszych miejsc do gry w golfa na świecie. Zdobył kilka nagród na World Golf Awards. Jej klimat pozwala na zabawę przez cały rok.

Portugalia jest stosunkowo bezpiecznym krajem do odwiedzenia i odrobina zdrowego rozsądku zaprowadzi Cię daleko. Nie ma konfliktów wewnętrznych, nie ma zagrożenia ze strony terroryzmu, a przestępczość z użyciem przemocy nie jest poważnym problemem, ponieważ zwykle ogranicza się do określonych dzielnic i rzadko jest popełniana przypadkowo.

Są jednak pewne obszary w Lizbonie i Porto, których należy unikać, jak w każdym dużym mieście, zwłaszcza w nocy. Należy również pamiętać, że kieszonkowcy częściej atakują turystów i obszary przez nich odwiedzane. Noś pas na pieniądze lub trzymaj dokumenty i pieniądze w wewnętrznej kieszeni. Metro i duże stacje kolejowe, centra handlowe, zatłoczone autobusy i linie to najczęstsze miejsca dla kieszonkowców. Wielu z nich ma mniej niż 18 lat i korzysta z miękkich przepisów dotyczących nieletnich. Jeśli spróbujesz je pokonać, być może będziesz musiał walczyć o odzyskanie swoich przedmiotów.

W metrze lub w pociągach staraj się siedzieć z innymi ludźmi i unikać pustych wagonów. Kradzież kieszonkowa bez użycia przemocy jest najczęstszym przestępstwem. Dlatego zawsze miej świadomość, jakie torby (torebki, walizki, torby na zakupy itp.) masz przy sobie. Na większości stacji metra i dworców kolejowych nadawany jest komunikat przypominający.

Od zniknięcia Madeline McCann wiele rodzin niechętnie zabiera dzieci do Portugalii, zwłaszcza gdy są bardzo małe. Jednak dopóki mają podstawową wiedzę o niebezpieczeństwie stwarzanym przez nieznajomego i zawsze masz go przy sobie, nie masz się czym martwić.

W dniu 1 lipca 2001 r. w Portugalii weszło w życie prawo krajowe dekryminujące rekreacyjne używanie narkotyków. Należy zauważyć, że posiadanie narkotyków na własny użytek oraz samo zażywanie narkotyków (np. do 2.5 grama konopi) nadal jest prawnie zabronione, jednak łamanie tych zakazów traktowane jest wyłącznie jako wykroczenie administracyjne i jest całkowicie usuwane z obszaru karnego. kula. W niektórych miejscach, takich jak Bairro Alto, narkotyki mogą być oferowane na ulicy. Należy unikać kupowania narkotyków w ten sposób, ponieważ często są one podrobione, a sprzedawcami są czasem policjanci w cywilu.

Handel narkotykami jest nadal ścigany jako przestępstwo.

Prowadzenie pojazdu pod wpływem narkotyków jest przestępstwem w rozumieniu Kodeksu Karnego i jest traktowane tak samo jak prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu powyżej 1.2 g/l, za które grozi surowe kary.