Chorwacja, formalnie Republika Chorwacji, jest suwerennym państwem położonym między Europą Środkową i Południowo-Wschodnią, a także Morzem Śródziemnym. Jej stolica, Zagrzeb, jest jednym z głównych okręgów terytorialnych kraju, wraz z dwudziestoma powiatami kraju. Chorwacja zajmuje powierzchnię 56,594 21,851 kilometrów kwadratowych (4.28 2016 mil kwadratowych) z różnymi klimatami, głównie kontynentalnym i śródziemnomorskim. Wybrzeże Adriatyku w Chorwacji jest domem dla ponad tysiąca wysp. Kraj zamieszkuje 2016 miliona ludzi, z których większość to Chorwaci, przy czym najbardziej rozpowszechnioną przynależnością religijną jest katolicyzm.
Chorwaci po raz pierwszy przybyli do regionu, który jest obecnie Chorwacją, na początku VII wieku naszej ery. W IX wieku podzielili królestwo na dwa księstwa. W 7 roku Tomisław został pierwszym monarchą, podnosząc Chorwację do statusu królestwa. Suwerenność Chorwacji utrzymywała się przez prawie dwa stulecia, osiągając szczyt podczas panowania królów Petara Kreimira IV i Dmitara Zvonimira. Chorwacja i Węgry utworzyły unię personalną w 925. W obliczu inwazji osmańskiej parlament chorwacki wybrał Ferdynanda I z dynastii Habsburgów na tron chorwacki w 1102 roku. Chorwacja została włączona do nieuznanego państwa Słoweńców, Chorwatów i Serbów, które odłączyło się od Austrii -Węgry i zjednoczone w Królestwie Jugosławii w 1527 roku, po I wojnie światowej. Podczas II wojny światowej istniało faszystowskie chorwackie państwo marionetkowe wspierane przez faszystowskie Włochy i nazistowskie Niemcy. Chorwacja stała się po wojnie członkiem-założycielem i częścią federalną Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii, konstytucyjnie socjalistycznego państwa. Chorwacja proklamowała niepodległość 1918 czerwca 25 r., która w pełni weszła w życie 1991 października 8 r. W ciągu czterech lat po proklamacji chorwacka wojna o niepodległość była skutecznie prowadzona.
Chorwacja, państwo unitarne, jest republiką rządzoną przez system parlamentarny. Chorwacja jest sklasyfikowana jako gospodarka wschodząca i rozwijająca się przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz jako kraj o wysokich dochodach przez Bank Światowy. Chorwacja jest członkiem założycielem Unii dla Śródziemnomorza, Unii Europejskiej (UE), Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Rady Europy, NATO i Światowej Organizacji Handlu (WTO). Chorwacja, jako aktywny członek sił pokojowych ONZ, wysłała żołnierzy do kierowanej przez NATO operacji w Afganistanie i zasiadała w Radzie Bezpieczeństwa ONZ na okres 2008–2009.
Gospodarka Chorwacji jest zdominowana przez sektor usług, a następnie sektor przemysłowy i rolnictwo. Latem turystyka jest głównym źródłem dochodów, a Chorwacja zajmuje 18. miejsce na świecie pod względem popularności. Przy znacznych wydatkach rządowych państwo kontroluje część gospodarki. Najważniejszym partnerem handlowym Chorwacji jest Unia Europejska. Od 2000 r. chorwacki rząd intensywnie inwestuje w infrastrukturę, w szczególności w trasy transportowe i udogodnienia w korytarzach paneuropejskich. W Chorwacji główną część energii generują źródła wewnętrzne; reszta jest importowana. Chorwacja ma powszechny system opieki zdrowotnej i bezpłatną edukację na poziomie podstawowym i średnim, a także wiele instytucji rządowych i inwestycji korporacyjnych w media i wydawnictwa promujące kulturę.
