Brighton

Brighton, tętniący życiem nadmorski kurort położony 47 mil (76 km) na południe od Londynu na południowym wybrzeżu Anglii, jest jednym z dwóch głównych regionów, które stanowią miasto Brighton i Hove w East Sussex. Okręg Brighton i Hove liczył około 277 965 mieszkańców według spisu z 2011 r.; większa aglomeracja Brighton i Hove zamieszkiwała 474 485 osób. Od skromnych początków jako starożytne miasto, ten nadmorski klejnot rozwinął się w tętniący życiem ośrodek metropolitalny znany ze swojego szczególnego połączenia historycznego piękna i nowoczesnego uroku.

Historia Brighton sięga tysiącleci; dowody archeologiczne wskazują na osadnictwo ludzkie w regionie sięgające epoki brązu. Chociaż teren został ukształtowany również przez Rzymian i Anglosasów, miasto — znane wówczas jako „Brighthelmstone” — zaczęło nabierać kształtu w średniowieczu. Pierwsza odnotowana wzmianka o tej rozwijającej się osadzie w Księdze Domesday z 1086 r. wskazuje na jej rosnące znaczenie w tym regionie.

Brighton Old Town stało się ważnym ośrodkiem aktywności w miarę postępu średniowiecza. Jednak wczesne czasy nowożytne przyniosły trudności, które mogły powstrzymać rozwój miasta. Niszczycielskie burze, które przetaczały się przez wybrzeże i ataki z zewnątrz — zwłaszcza francuskich najeźdźców — odbiły się na infrastrukturze i morale Brighton. Te zewnętrzne żądania, wraz z chwiejącą się gospodarką i spadkiem populacji, rzucają cień na przyszłość miasta.

Dzięki w dużej mierze rozwojowi infrastruktury transportowej losy Brighton zaczęły się zmieniać w XVIII wieku. Lepsze połączenia drogowe z Londynem sprawiły, że miasto stało się bardziej dostępne dla gości ze stolicy. Znaczenie Brighton jako węzła tranzytowego wzrosło również dzięki jego strategicznej pozycji jako punktu wyjścia dla łodzi przepływających przez kanał La Manche do Francji. Mimo to rozwój miasta jako uzdrowiska naprawdę zapoczątkował jego zmianę.

W tym czasie kąpiele morskie stały się dość popularne, ponieważ wiele osób uważało, że mają one właściwości lecznicze w przypadku różnych chorób. Brighton wkrótce stało się preferowaną lokalizacją dla osób próbujących poprawić swoje zdrowie dzięki tej nowej metodzie leczenia ze względu na rozległą linię brzegową i energetyzujące powietrze morskie. Podstawą przyszłości Brighton jako szykownego kurortu nadmorskiego był ten zalew gości dbających o zdrowie.

Od małego nadmorskiego miasteczka do luksusowego schronienia dla elit, historia Brighton przeszła radykalną zmianę w epoce georgiańskiej. Na tę zmianę w znacznym stopniu wpłynął patronat księcia regenta, a następnie króla Jerzego IV. Miłość księcia do Brighton skłoniła go do spędzania w mieście dużej ilości czasu, a jego obecność przyciągała członków wyższych sfer, którzy pozostawali w tyle. Budynek Royal Pavilion w okresie regencji jest dowodem na niedawno zdobytą reputację Brighton. Dzięki swojej unikalnej indosaraceńskiej architekturze, ten egzotyczny pałac stał się symbolem nadmiaru i atrakcyjności miasta.

Otwarcie linii kolejowych w 1841 r. oznaczało nową fazę rozwoju Brighton. Jednodniowi turyści ze stolicy mogli łatwo dotrzeć do Brighton, ponieważ żelazny koń łączył Brighton z Londynem szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Lepsze połączenie spowodowało eksplozję podróży, która miała zdefiniować dziedzictwo Brighton dla kolejnych pokoleń. Wiele słynnych miejsc w mieście zostało zbudowanych w epoce wiktoriańskiej, aby obsłużyć rosnącą liczbę odwiedzających. Wkrótce po otwarciu dla wymagających gości powstał wzór luksusowego zakwaterowania, The Grand Hotel The Hilton Brighton Metropole, zwiększając tym samym możliwości miasta w zakresie stylowego zakwaterowania dla gości.

Być może żadne inne budynki nie oddają istoty wiktoriańskiego Brighton bardziej niż jego mola. Rozszerzyły zasięg miasta w morze, zapewniając rozrywkę i promenady nad falami, Palace Pier, które do dziś zachwyca odwiedzających, i West Pier, obecnie smutna ruina. Budynki te stały się symbolem brytyjskich wakacji nad morzem, wzmacniając tym samym pozycję Brighton jako najlepszego miejsca na wakacje.

Dla Brighton XX wiek przyniósł dodatkowy wzrost i zmiany. Granice miasta rozszerzyły się, obejmując pobliskie obszary, zwiększając tym samym jego wpływy miejskie. Ta ekspansja nastąpiła w 1997 r., kiedy Brighton połączyło siły ze swoim sąsiadem Hove, aby utworzyć jednolity organ Brighton i Hove. Uznając współzależność obu miast, ta unia administracyjna otworzyła drogę do bardziej zaplanowanego wzrostu. Kiedy nowo utworzonemu podmiotowi nadano status miasta w 2000 r., co oznaczało nowy rozdział w jego historii, jego znaczenie zostało jeszcze bardziej zauważone.

Dziś Brighton jest złożonym miastem, którego nie da się łatwo sklasyfikować. Jego nadmorskie położenie nadal przyciąga wielu turystów szukających piasku, morza i słońca. Mimo to Brighton rozwinęło się znacznie poza swoje początki jako podstawowe nadmorskie miejsce na wakacje. Miasto zyskało reputację różnorodności i inkluzywności, goszcząc szeroką gamę grup, które wzbogacają jego dynamiczną tkankę społeczną. Znaczna i oczywista populacja LGBT w Brighton, która przyniosła miastu nieoficjalny przydomek „gejowskiej stolicy Wielkiej Brytanii”, jest prawdopodobnie najbardziej wskaźnikiem tej różnorodności. Ponieważ 10,7% populacji Brighton i Hove w wieku powyżej 18 lat identyfikuje się jako geje, lesbijki lub osoby biseksualne — najwyższy odsetek w całym Zjednoczonym Królestwie — ujawnił spis powszechny z 2021 r.