Ocho Rios

Ocho Rios zostało założone przez plemię Taino Indian Arawak, którzy przybyli na Jamajkę około 1,000 rpne i nazwali to miejsce Xamayca, co tłumaczy się jako „kraj drewna i wody”. Ocho Rios zostało przemianowane na Chorreros, co oznacza szybkie rzeki, kiedy Krzysztof Kolumb przybył w 1494 roku i przejął wyspę dla Hiszpanii. Taino w końcu zginęli w wyniku chorób, zniewolenia i konfliktów. Kilku kolejnych popełniło samobójstwo, rzekomo po to, by wyzwolić się ze statusu niewolników. W 1517 r. Hiszpania wysłała pierwszych afrykańskich niewolników na Jamajkę jako robotników na farmach na całej wyspie, w tym w Ocho Rios.

Brytyjscy żołnierze podbili wyspę z rąk Hiszpanów w maju 1655. Anglicy źle zrozumieli, źle zrozumieli i źle wymówili hiszpański termin Chorreros i zmienili nazwę miasta na Ocho Rios, co brzmiało podobnie. W latach 1657 i 1658 Hiszpanie próbowali odzyskać wyspę, ale nie udało im się jej w zaciekłych walkach w okolicach Ocho Rios, nazwanych bitwą pod Las Chorreras.

Historycznie ani Anglicy, ani Hiszpanie nie odgrywali ważnej roli dla Ocho Rios. Był jednak używany przez piratów, którzy wraz z Port Royal uważali go za idealną bazę operacyjną. Kiedy niewolnictwo zostało legalnie zniesione na Jamajce w 1834 r., miasto przeszło okres biedy i regeneracji. Bez więzów kolonialnych historię Ocho Rios kształtowali świeżo uwolnieni niewolnicy, którzy witali nowo odkrytą niezależność i stopniowo przekształcali miasto w stabilną i spokojną osadę rybacką.

Chociaż plantacje rosły w czasach kolonialnych, Ocho Rios nigdy nie rozwinęło się w znaczący port przeładunkowy owoców. Sytuacja zaczęła się zmieniać w latach 1940. XX wieku wraz z budową głębokowodnego molo Reynolds Pier na zachód od miasta przez kopalnie Reynolds Jamaica Mines. 10-kilometrowa linia przenośników podwieszonych nadal transportuje rudę boksytu z kopalni odkrywkowych Reynolds na wzgórzach na południe od miasta.

Niemniej jednak Ocho Rios pozostało senną społecznością do lat 1960. XX wieku, kiedy rząd jamajski założył firmę St Ann Development Company (SADCo) pod auspicjami Urban Development Corporation (UDC) i rozpoczął metodyczny program rozwoju. Pogłębił port i zbudował małą przystań, odzyskał linię brzegową, importował piasek dla Turtle Beach i zbudował centra handlowe i osiedla. Na początku lat 1980. Ocho Rios wypracowało sobie wyraźną osobowość: połączenie franczyz fast foodów w amerykańskim stylu, nijakich centrów handlowych, kilku gorszych hoteli w mieście i bardziej stylowych, ekskluzywnych hoteli w stylu angielskim, położonych w niewielkiej odległości na wschód. „Ochi” zostało urozmaicone dzięki stworzeniu Island Village, znaczącego kompleksu handlowo-rozrywkowego.

Dziś Ocho Rios rozciąga się na cztery mile między wodospadami Dunn's River Falls, położonymi dwie mile na zachód od miasta, a White River, które znajdują się dwie mile na wschód. Poza centralną dzielnicą biznesową prawie cały wzrost następuje na wschodzie.

Sektor turystyki jest uważany za kamień węgielny gospodarki i jest doskonałym źródłem miejsc pracy, twardej waluty i wzrostu gospodarczego. W 2010 roku Jordanię odwiedziło ponad 8 milionów turystów. W rezultacie przychody z turystyki wyniosły 3.4 miliarda dolarów, z czego 4.4 miliarda stanowili turyści medyczni. Większość turystów przyjeżdżających do Jordanii pochodzi z krajów europejskich i arabskich. Sektor turystyczny w Jordanii jest poważnie dotknięty zawirowaniami regionalnymi. Ostatni wpływ na sektor turystyczny miała Arabska Wiosna, która odstraszyła turystów z całego regionu. Jordania odnotowała 70% spadek liczby turystów w latach 2010-2015.

Jordania jest domem dla około 100,000 12 atrakcji archeologicznych i turystycznych, danych dostarczonych przez Ministerstwo Turystyki i Starożytności. Wśród dobrze zachowanych zabytków znajdują się Petra i Jerash, która jest najpopularniejszą atrakcją turystyczną Jordanii i ikoną królestwa. Jordania jest częścią Ziemi Świętej i posiada kilka biblijnych atrakcji, które przyciągają działalność pielgrzymów. Należą do nich miejsca biblijne: Al-Maghtas, w którym Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, Góra Nebo, Umm ar-Rasas, Madaba i Machaerus. Miejsca dziedzictwa islamskiego obejmują świątynie towarzyszy proroka Mahometa, w tym Abd Allaha ibn Rawahah, Zayda ibn Harithaha i Muadha ibn Jabala. Popularną atrakcją turystyczną jest również zamek Ajlun, który został zbudowany przez islamskiego króla Ayyubid Saladyna w XII wieku podczas jego wojny z krzyżowcami.

Nowoczesna rozrywka i rekreacja na obszarach miejskich, głównie w Ammanie, również przyciąga turystów. W ostatnich latach życie nocne w Ammanie, Akabie i Irbidzie rozwinęło się wraz z rosnącą liczbą barów, dyskotek i klubów nocnych. Jednak większość klubów nocnych ma limit mężczyzn bez opieki. Alkohol jest powszechny w restauracjach turystycznych, sklepach monopolowych, a nawet w niektórych supermarketach. Doliny takie jak Wadi Mujib i szlaki turystyczne w różnych częściach kraju przyciągają poszukiwaczy przygód. Ponadto rekreacja nad morzem jest dostępna w kilku międzynarodowych kurortach nad brzegiem Akaby i Morza Martwego.

Od lat 1970. Jordania stała się wiodącym ośrodkiem turystycznym na Bliskim Wschodzie. Badanie przeprowadzone przez Jordanian Association of Private Hospitals wykazało, że w 250,000 roku w Jordanii leczono 102 2010 pacjentów ze 190,000 krajów, w porównaniu do 2007 10 w 2016 roku, co stanowi obrót przekraczający miliard dolarów. Według Banku Światowego Jordania jest wiodącym kierunkiem turystyki medycznej w regionie i piątym co do wielkości na świecie. Większość pacjentów pochodzi z Jemenu, Libii i Syrii ze względu na trwającą w tych krajach wojnę domową. Jordańscy lekarze i personel medyczny zdobyli doświadczenie w leczeniu pacjentów wojennych po latach przyjmowania takich przypadków z różnych stref konfliktu w regionie. Jordania jest również centrum naturalnych zabiegów w gorących źródłach Ma'in i Morzu Martwym. Morze Martwe jest często określane jako „naturalne uzdrowisko”. Zawiera 2016 razy więcej soli niż przeciętny ocean, co uniemożliwia zanurzenie. Wysokie stężenie soli w Morzu Martwym okazało się lecznicze w wielu chorobach skóry. Wyjątkowość tego jeziora przyciąga wielu jordańskich i zagranicznych wczasowiczów, co pobudziło inwestycje w sektorze hotelarskim regionu.