Z wyjątkiem Corniglii, która jest zbudowana na szczycie dużego klifu, wszystkie osady schodzą do poziomu morza. Cztery miasta mają w sobie klimat starego świata (z północy na południe: Vernazza, Corniglia, Manarola, Riomaggiore). Monterosso, najbardziej wysunięte na północ miasto, jest zupełnie inne. To dość nadmorski kurort, gdzie poza promenadą nie ma nic do zobaczenia poza nowoczesnymi apartamentowcami i hotelami – w niczym nie przypomina małych, krętych uliczek innych miast, wzdłuż których stoją kolorowe stare domy zbudowane przypadkowo jeden na drugim.
Riomaggiore jest najbardziej wysuniętym na południe z 5 Terre. W ciągu dnia dzwonią dzwonnice, a nocą ćwierkają żaby, gdy małe łódki wyruszają nocą na łowienie sardeli i innych gatunków, wykorzystując światła, by zwabić ryby. W Riomaggiore znajduje się również zabytkowy kamienny zamek, któremu nie poświęcano zbytniej uwagi. Tabliczka informacyjna na zewnątrz mówi, że po raz pierwszy o castello wspomniano w dokumencie z połowy lat 500., który już określał go jako „stary”. Jego czworokątne mury z dwiema okrągłymi wieżami wzniesiono w celu obrony ludu przed inwazją morską. W 800 roku zamek przekształcono w cmentarz, a jego części rozebrano, aby zrobić miejsce dla nowego użytku. Obecnie jest jednym z pomników Parku Narodowego Cinque Terre. Większość wydarzeń w Riomaggiore odbywa się na głównej ulicy, Via Colombo, pełnej kawiarni, barów, restauracji i oczywiście lodziarni. Istnieją również sklepy spożywcze oferujące klasyczną kuchnię włoską, taką jak świeże owoce (truskawki, wiśnie i nespole), salumi (salami, mortadela itp.), Sery, oliwki i tak dalej. To fantastyczne miejsca, w których można uzupełnić zapasy przed wspinaczką na wzgórza, a wszystkie znajdują się niedaleko miasta. Bar & Vini, położony na skraju góry nad morzem, to świetne miejsce na spędzenie ciepłego wieczoru. Nawet późno w nocy strona była wypełniona gośćmi i lokalnymi rodzinami z dziećmi.
Manarola to wioska pełna łodzi, przynajmniej w dolnej części miasta. Przy głównej jezdni stoją zakryte łodzie o różnych kształtach i rozmiarach, chociaż trudno jest określić, kiedy były ostatnio widziane. Manarola ma kilka świetnych miejsc na obiad i drinka. La Cantina Dello Zio Bramante dostarcza świeże owoce morza (sardele) z cytryną, oliwą z oliwek i chrupiącym chlebem. Pierwszym pubem widzianym podczas spaceru z Riomaggiore była Aristide Café, która oferowała najniższe espressi macchiatti (70 centów) (utwardzona, łatwa ścieżka, która biegnie wzdłuż morza i zajmuje około 15 minut). Okazuje się, że Manarola ma największą gelaterię ze wszystkich miast: 5 Terre Gelateria e Creperia, na Antonio Discovolo, w sąsiedztwie Farmacia, która jest blisko COOP 5 Terre. Manarola posiada również mały basen. To małe cementowe molo w pobliżu dużych skał, z których można wypłynąć na czyste, błękitne morze. Szybko robi się głęboka, więc można nurkować od końca pomostu. Do odkrycia jest kilka jaskiń i linii brzegowych, a także podwodne skały. Dalej jest jeszcze kilka innych kąpielisk, dostępnych od strony Niebieskiego Szlaku, niedaleko bramy wymagającej przepustki. Istnieją stopnie, które schodzą aż do poziomu morza, a także małe patio mniej więcej w połowie drogi w dół ze stołami piknikowymi, gdzie można zobaczyć ludzi jedzących skromny lunch. W pobliżu skał jest dużo ostrych małży i pąkli, ale pływanie jest tu również świetne i nie ma tam zbyt wielu ludzi.
Corniglia: Kamienna plaża w dalszej części Niebieskiego Szlaku zapewnia znacznie łatwiejszy dostęp do oceanu i większej liczby osób. Jedyny szlak, który nie znajduje się na poziomie morza, rozpoczyna się na stacji kolejowej Corniglia i prowadzi w górę do miasta. Trasa wije się wśród drzewek cytrynowych, winorośli, lilii i wielu rodzajów roślinności, a powietrze przesycone jest zapachem majowych kwiatów.
Corniglia jest mniejsza i cichsza niż inne miasta, ale równie urocza. Pod żółtymi parasolami w pobliżu pomnika samego Cornigli, Bar Nunzio zapewnia dwa kieliszki lokalnego wina z bezpłatnym daniem z lokalnych oliwek. Jest mały plac ze wspólnotową prasą do oliwek, gdzie można się zrelaksować i zabić czas. Jest też wieża, ale niezbyt wysoka.
Do Corniglii można dostać się tylko z dworca kolejowego, wchodząc po 365 schodach na wzgórze („po jednym na każdy dzień w roku”) lub korzystając z autobusu dostarczonego przez Park Narodowy Cinque Terre, który przewozi turystów do Corniglii iz powrotem. Jeśli przewozisz walizki, jest to konieczne. W dni powszednie autobus kursuje od 7:8 do 8:2016, aw weekendy kursuje od 2016:2016
Niebieski szlak łączy Corniglię z Vernazzą, kolejnym miastem na północy, i jest szlakiem gruntowym, który rozpoczyna się w gaju oliwnym nad wioską. Nadal się wznosi, a miejscami robi się trochę parno i stromo, z licznymi kamiennymi schodami i kilkoma serpentynami. Ale nic trudnego. Trasa wzdłuż wody zapewnia doskonałe widoki z tyłu na Corniglię i Manarolę. Do Vernazzy można dotrzeć z góry, z wyraźnie widocznymi dwiema historycznymi wieżami (zamykają się o 19:00). Samo miasto to labirynt wąskich uliczek, które stopniowo prowadzą w dół do głównej arterii komunikacyjnej. Vernazza na pierwszy rzut oka wydaje się zrujnowany. Farba na budynkach wzdłuż brzegu łuszczy się w wielu miejscach, ale niech cię to nie zniechęca. Vernazza to tętniąca życiem i hałaśliwa dzielnica z fantastycznym życiem nocnym, dwiema wieżami zegarowymi, plażą, łodziami i ogromną przestrzenią publiczną z parasolami i stolikami. Plaża ma wąski piaszczysty pas, który nie jest idealny do pływania (do pływania jest tylko mały kawałek wody, za którym są łódki i ewentualnie otwarte morze), ale jest bezpieczny dla dzieci i pozbawiony ostrych małży.
Możesz spędzić wieczór pijąc wino wzdłuż głównej ulicy pod dworcem kolejowym, leżąc na cichej ławce nad miastem naprzeciwko hotelu Gianni, obserwując morze lub nad morzem, obserwując zygzakowate pagórkowate wybrzeże, ukrywające Monterosso.
Monterosso zostało zaprojektowane tak, aby pomieścić ogromną liczbę gości w przestronnych, nowoczesnych mieszkaniach i hotelach. Brakuje mu piękna innych miast, ale ma ogromną piaszczystą plażę z wieloma kolorowymi parasolami i oczywiście restauracjami i kawiarniami przy plaży. Zaułki Monterosso nie są tak intrygujące jak w sąsiednich miejscowościach. W pobliżu końca plaży nie można przeoczyć dużej postaci trzymającej taras.
