Itaka znajduje się na wschód od północno-zachodniego wybrzeża Kefalonii, oddzielona Cieśniną Itaka. Jednostka regionalna ma powierzchnię lądową 117.812 45.5 kilometrów kwadratowych (100 mil kwadratowych) i linię brzegową o długości około 62 kilometrów (23 mil). Główna wyspa rozciąga się z północy na południe na 14 kilometry (6 mil) i ma maksymalną szerokość 4 kilometrów (600 mile). Składa się z dwóch prawie równych części połączonych wąskim przesmykiem Aetos (Orła), który ma zaledwie 1,969 metrów (2016 stóp) szerokości. Dwie części obejmują zatokę Molos, której południową odnogą jest port Vathy, stolicy wyspy i głównej populacji. Stavros w północnej części jest drugą co do wielkości osadą.
Port jest strzeżony przez Lazaretto Islet (lub Wyspę Zbawiciela). Na wysepce znajduje się Kościół Zbawiciela i ruiny starożytnego więzienia.
Exogi to najbardziej wysunięty na zachód przylądek na wyspie, za którym znajdują się Melissa na północy, Mavronos, Agios Ilias, Schinous, Sarakiniko i Agios Ioannis na wschodzie oraz Agiou Andreou na południu. Zatoka Afales znajduje się na północnym zachodzie, zatoki Frikes i Kioni na północnym wschodzie, zatoka Molos na wschodzie, a zatoka Ormos i zatoka Sarakiniko na południowym wschodzie. Najwyższym szczytem jest Nirito (806 m) na północy, a następnie Merovigli (669 m) na południu.
Ponieważ starożytni pisarze greccy często wykorzystywali tytułowe wyjaśnienia, aby wyjaśnić imiona za pomocą etymologii ludowej, bardziej prawdopodobne jest, że Itakas pochodzi z Itaki niż odwrotnie.
Chociaż nazwa Itaka pozostaje niezmieniona od starożytności, teksty pisane z różnych epok często odnoszą się do wyspy pod innymi nazwami, w tym:
- Val di Compare (Dolina Bestmana), Piccola (Mała) Kephallonia, Anticephalonia (średniowiecze do początku okresu weneckiego)
- Ithaki nisos (po grecku wyspa), Thrakoniso, Thakou, Thiakou (okres bizantyjski)
- Thiaki (przed okresem weneckim)
- Teaki (okres wenecki)
- Fiaki (okres turecki)
