Strasburg

Strasburg jest stolicą regionu Alzacji we Francji i jest najbardziej znany ze względu na siedzibę wielu ważnych organizacji europejskich. Jest szczególnie znany ze swojego malowniczego historycznego centrum, Grande Île, które jako pierwsze zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

ARCHITEKTURA

Miasto jest najbardziej znane ze swojej gotyckiej katedry z piaskowca ze słynnym zegarem astronomicznym, a także średniowiecznego pejzażu Nadrenii z czarno-białymi budynkami z muru pruskiego, zwłaszcza w dzielnicy Petite France lub Gerberviertel wzdłuż Ill oraz na ulicach i placach otaczających katedra, w której wyróżnia się słynny Maison Kammerzell.

Rue Mercière, Rue des Dentelles, Rue du Bain aux Plantes, Rue des Juifs, Rue des Frères, Rue des Tonneliers, Rue du Maroquin, Rue des Charpentiers, Rue des Serruriers, Grand' Rue, Quai des Bateliers, Quai Saint-Nicolas, i Quai Saint-Thomas to godne uwagi średniowieczne ulice. Place de la Cathédrale, Place du Marché Gayot, Place Saint-Étienne, Place du Marché aux Cochons de Lait i Place Benjamin Zix to godne uwagi średniowieczne place.

Oprócz katedry w Strasburgu znajduje się kilka innych średniowiecznych kościołów, które przetrwały wiele wojen i zniszczeń miasta: romańska Église Saint-Étienne, która została częściowo zniszczona przez alianckie naloty bombowe w 1944 r., częściowo romańska, częściowo gotycka, bardzo duża Église Saint-Thomas z organami Silbermanna, na których grali Wolfgang Amadeus Mozart i Albert Schweitzer, oraz gotycka Église protestante Saint-Pierre-le-Jeune z neogotyckim kościołem Saint-Pierre-le-Vieux Catholique (tam znajduje się również w pobliżu kościół protestancki) pełni funkcję sanktuarium dla trzech XV-wiecznych, rzeźbionych w drewnie i malowanych ołtarzy, przywiezionych z innych, obecnie zniszczonych kościołów i ustawionych tam na publiczną wystawę. Wspaniała Ancienne Douane (starożytna komora celna) wyróżnia się wśród różnych średniowiecznych budowli świeckich.

Niemiecki renesans pozostawił w mieście kilka godnych uwagi budynków (zwłaszcza obecny Chambre de commerce et d'industrie, dawny ratusz, na Place Gutenberg), podobnie jak francuski barok i klasycyzm z kilkoma hôtels particuliers (tj. czyli Palais Rohan (1742), w którym obecnie mieszczą się trzy muzea. Inne przykłady to „Hôtel de Hanau” (1736, obecnie ratusz), Hôtel de Klinglin (1736, obecnie rezydencja prefekta), Hôtel des Deux-Ponts (1755, obecnie rezydencja gubernatora wojskowego) , Hôtel d'Andlau-Klinglin (1725, obecnie administracja Port autonome de Strasbourg) i inne. Główny gmach Hôpital civil o długości 150 m (490 stóp) z lat dwudziestych XVIII wieku jest największym barokowym budynkiem w Strasburgu. Jeśli chodzi o francuski neoklasycyzm, najbardziej znanym przykładem jest Opera House na Place Broglie.

Strasburg ma również wysokiej klasy obszar eklektyczny, Neustadt, który jest główną pamiątką architektury wilhelmińskiej, ponieważ większość większych miast w Niemczech doznała rozległych zniszczeń podczas II wojny światowej. Ulice, bulwary i aleje są jednorodne, szokująco wysokie (do siedmiu pięter) i szerokie przykłady niemieckiej urbanistyki i tego stylu architektonicznego, który czerpie i łączy pięć wieków architektury europejskiej, a także neoegipskiej, neogreckiej i style neobabilońskie. Stary pałac cesarski Palais du Rhin, najbardziej polityczna, a co za tym idzie bardzo krytykowana ze wszystkich niemieckich budowli w Strasburgu, jest przykładem wielkich rozmiarów i solidności estetycznej tego okresu. École internationale des Pontonniers (dawna Höhere Mädchenschule, żeński college) ze swoimi wieżami, wieżyczkami i licznymi okrągłymi i kwadratowymi narożnikami oraz École des Arts Decoratifs z bogato zdobioną fasadą z malowanych cegieł, stolarki i majoliki to dwa najpiękniejszych i najbardziej ozdobnych budynków tamtych czasów.

Avenue de la Forêt Noire, Avenue des Vosges, Avenue d'Alsace, Avenue de la Marseillaise, Avenue de la Liberté, Boulevard de la Victoire, Rue Sellénick, Rue du Général de Castelnau, Rue du Maréchal Foch i Rue du Maréchal Joffre są niektóre z godnych uwagi ulic niemieckiej dzielnicy. Godne uwagi place niemieckiej dzielnicy to Place de la République, Place de l'Université, Place Brant i Place Arnold.

Wzdłuż świeżo odrestaurowanej Rue du Rempart znajdują się imponujące przykłady pruskiej architektury militarnej z lat 1880.

Jeśli chodzi o nowoczesną i współczesną architekturę, Strasburg ma kilka wspaniałych budynków w stylu Art Nouveau (takich jak masywny Palais des Fêtes oraz domy i wille, takie jak Villa Schutzenberger i Hôtel Brion), dobre przykłady architektury użytkowej po II wojnie światowej (Cité Rotterdam , dla którego Le Corbusier nie wygrał konkursu architektonicznego), a w bardzo rozległej Quartier Européen niektóre spektakularne budynki administracyjne o czasami bardzo dużych rozmiarach, wśród których są m.in. de la Danse, Musée d'Art moderne et contemporain i Hôtel du Département naprzeciwko niego, a także przystanek tramwajowy Hoenheim-Nord zbudowany przez Zahę Hadid na obrzeżach.

Miasto obejmuje różne mosty, zwłaszcza średniowieczny i czterowieżowy Ponts Couverts, które nie są już zakryte pomimo swojej nazwy. Barrage Vauban znajduje się obok Ponts Couverts i jest częścią XVII-wiecznych murów obronnych Vaubana, które obejmują zadaszony most. Eleganckie XIX-wieczne mosty Pont de la Fonderie (17, kamienny) i Pont d'Auvergne (19, żelazny), a także nowoczesna Passerelle po drugiej stronie Renu architekta Marca Mimrama, otwarta w 1893 roku.

Place Kléber to największy plac Strasburga w centrum miasta. Został nazwany na cześć generała Jean-Baptiste Klébera, który urodził się w Strasburgu w 1753 roku i zginął w Kairze w 1800 roku. Znajduje się w handlowej dzielnicy miasta. Na placu znajduje się pomnik Klébera, pod którym znajduje się krypta z jego prochami. Aubette (sala porządkowa) znajduje się po północnej stronie placu i została zaprojektowana przez królewskiego architekta Jacquesa François Blondela w latach 1765-1772.

PARKI

Strasburg ma wiele godnych uwagi parków, z których kilka ma znaczenie kulturowe i historyczne: Parc de l'Orangerie, założony jako ogród francuski przez André le Nôtre i przebudowany na ogród angielski w imieniu Joséphine de Beauharnais, obecnie wyświetlający godne uwagi ogrody francuskie, neoklasycystyczny zamek i małe zoo; Parc de la Citadelle, zbudowany wokół imponujących pozostałości XVII-wiecznego Vaubana dla The Jardin botanique de l'Université de Strasbourg (ogród botaniczny) został założony pod panowaniem niemieckim w pobliżu Obserwatorium w Strasburgu w 17 roku i nadal zachowuje niektóre oryginalne szklarnie . Mimo że jest najstarszym parkiem w mieście, Parc des Contades został całkowicie odnowiony po II wojnie światowej. Futurystyczny Parc des Poteries jest przykładem europejskiej koncepcji parku z końca lat 1881. Jardin des Deux Rives, który rozciąga się między Strasburgiem a Kehl po obu brzegach Renu, został otwarty w 90 roku i jest największym (2004-hektarowym) parkiem w aglomeracji. Najmłodszym parkiem jest Parc du Heyritz (60 ha), otwarty w 8,7 roku wzdłuż kanału naprzeciw hôpital civil.

MUZEA

Jak na miasto tej wielkości Strasburg ma zaskakująco dużą liczbę muzeów.

W przeciwieństwie do większości innych miast, europejskie kolekcje sztuki w Strasburgu są zorganizowane w wiele muzeów na podstawie nie tylko gatunku i geografii, ale także okresu. Stare obrazy mistrzów z germańskich terytoriów nadreńskich i do 1681 r. Są wystawiane w Musée de l'uvre Notre-Dame, podczas gdy stare obrazy mistrzów z reszty Europy (w tym holenderskich terytoriów nadreńskich) i do 1871 r. są wystawiane w Musée des Beaux -Sztuka, podobnie jak stare obrazy mistrzów z germańskich terytoriów nadreńskich w latach 1681-1871. Cabinet des estampes and dessins zawiera stare grafiki mistrzów z 1871 r. Sztuka dekoracyjna sprzed 1681 r. („okres niemiecki”) znajduje się w Musée de l'oeuvre Notre-Dame, podczas gdy sztuka dekoracyjna z lat 1681-1871 („era francuska”) znajduje się w Musée des Arts Decoratifs. Od 1871 roku Musée d'art moderne et contemporain prezentuje sztukę międzynarodową (malarstwo, rzeźbę, grafikę) i sztukę dekoracyjną. W tym ostatnim mieści się również miejska biblioteka fotograficzna.

Pomimo swojego odległego położenia Strasburg ma klimat oceaniczny, z ciepłymi, przeważnie słonecznymi latami i chłodnymi, pochmurnymi zimami. Opady są najwyższe od połowy wiosny do końca lata, chociaż pozostają raczej stabilne przez cały rok, osiągając łącznie 631.4 mm (24.9 cala) rocznie. Śnieg pada średnio przez 30 dni w roku.

Podczas europejskiej fali upałów w 2003 roku najwyższa zarejestrowana temperatura wyniosła 38.5 ° C (101.3 ° F). W grudniu 1938 r. Najniższa zarejestrowana temperatura wyniosła 23.4 ° C (10.1 ° F).

Położenie Strasburga w dolinie Renu, chronione przed głównymi wiatrami przez Wogez i Schwarzwald, skutkuje niewystarczającą naturalną wentylacją, co czyni go jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast Francji. Niemniej jednak stopniowa eliminacja przemysłu ciężkiego po obu stronach Renu, a także surowe środki kontroli ruchu w mieście i wokół niego zmniejszyły zanieczyszczenie powietrza.

Strasburg leży na wschodniej granicy Francji z Niemcami. Granicę tę wyznacza Ren, który wyznacza również wschodnią granicę obecnego miasta, zwróconą po drugiej stronie rzeki do niemieckiego miasta Kehl. Z drugiej strony historyczne serce Strasburga znajduje się na Grande Île w rzece Ill, która biegnie równolegle do Renu i około 4 km (2.5 mil) od Renu. Naturalne trasy obu rzek ostatecznie spotykają się w pewnej odległości poniżej Strasburga, ale różne zbudowane kanały łączą je teraz w mieście.

Miasto położone jest na Równinie Górnego Renu, na wysokości od 132 do 151 metrów (433 do 495 stóp) nad poziomem morza, z Wogezami około 20 kilometrów (12 mil) na zachód i Schwarzwaldem około 25 kilometrów (16 mil) Na wschód. Ten odcinek doliny Renu służy jako kluczowa oś północ-południe, z ruchem rzecznym na Renie oraz ważnymi autostradami i pociągami biegnącymi równolegle po obu stronach.

Miasto położone jest około 400 kilometrów (250 mil) na wschód od Paryża. Ujście Renu znajduje się około 450 kilometrów (280 mil) na północ lub 650 kilometrów (400 mil) w miarę przepływu rzeki, podczas gdy szef nawigacji w Bazylei znajduje się około 100 kilometrów (62 mil) na południe, czyli 150 kilometrów ( 93 mil) przez rzekę.

Orange, SFR i Bouygues Télécoms oferują lokalne usługi telefonii komórkowej. Istnieje kilka automatów telefonicznych, a międzynarodowe karty telefoniczne można nabyć w urzędach pocztowych i „tytoniowych” (sklepach narożnych).