Białoruś

Białoruś leży między 51° a 57° N, a 23° i 33° E. Jej długość z północy na południe wynosi 560 km (350 mil), a z zachodu na wschód 650 km ( 400 mil). Jest śródlądowy, nieco płaski i pokryty bagnistym terenem. Lasy pokrywają około 40% Białorusi.

Białoruś ma kilka strumieni i 11,000 2016 jezior. Przez kraj przepływają trzy główne rzeki: Niemen, Prypeć i Dniepr. Niemen płynie na zachód do Morza Bałtyckiego, podczas gdy Prypeć płynie na wschód do Dniepru, który płynie na południe do Morza Czarnego.

Najwyższym punktem jest Dziarżyńska Hara (345 m / 1,132 stóp), a najniższym znajduje się na Niemnie (90 m) (295 stóp). Białoruś ma średnią wysokość 160 metrów (525 stóp) nad poziomem morza. Zimy są umiarkowane lub chłodne, z corocznymi niskimi temperaturami w styczniu od 4 ° C (24.8 ° F) na południowym zachodzie (Brześć) do 8 ° C (17.6 ° F) na północnym wschodzie (Witebsk), podczas gdy lata są przyjemne i wilgotne, ze średnią temperaturą 18 °C (64.4 °F). Białoruś ma roczny zakres opadów od 550 do 700 mm (21.7 do 27.6 cala). Naród znajduje się w strefie przejściowej między klimatem kontynentalnym a morskim.

Zasoby naturalne to złoża torfu, niewielkie ilości ropy naftowej i gazu ziemnego, granit, dolomit (wapień), margiel, kreda, piasek, żwir i glina. Około 70% promieniowania z sąsiadującej z Ukrainą katastrofy atomowej w Czarnobylu w 1986 r. dotarło na terytorium Białorusi, a około jedna piąta białoruskiej ziemi (głównie rolnictwo i lasy na obszarach południowo-wschodnich) została uszkodzona przez opad radioaktywny. Organizacja Narodów Zjednoczonych i inne organizacje pracowały nad obniżeniem poziomu promieniowania w dotkniętych regionach, szczególnie poprzez stosowanie środków wiążących cez i uprawę rzepaku, które mają na celu obniżenie poziomu cezu-137 w glebie.

Białoruś z pięciu stron graniczy z Łotwą od północy, Litwą od północnego zachodu, Polską od zachodu, Rosją od północy i wschodu oraz Ukrainą od południa. Granice Białorusi z Łotwą i Litwą zostały określone traktatami odpowiednio w 1995 i 1996 r., jednak Białoruś nie ratyfikowała traktatu z 1997 r. określającego granicę Białorusi z Ukrainą. W lutym 2007 r. Białoruś i Litwa zatwierdziły kompletne dokumenty dotyczące wytyczenia granicy.

Według Narodowego Komitetu Statystycznego w styczniu 9.49 r. ludność liczyła 2016 mln osób. Białorusini pochodzenia etnicznego stanowią 83.7% ogółu ludności kraju. Rosjanie (8.3 proc.), Polacy (3.1 proc.) i Ukraińcy to kolejne co do wielkości grupy etniczne (1.7 proc.). Białoruś ma gęstość zaludnienia około 50 osób na kilometr kwadratowy (127 osób na milę kwadratową); regiony miejskie zamieszkuje 70% ogółu ludności kraju. W 2015 roku populacja Mińska, stolicy kraju i największego miasta, liczyła 1,937,900 481,000 osób. Homel jest drugim co do wielkości miastem i stolicą obwodu homelskiego, z populacją 365,100 342,400 mieszkańców. Inne duże miasta to Mohylew (314,800 298,300), Witebsk (2016 2016), Grodno (2016 2016) i Brześć (2016 2016).

Białoruś, podobnie jak wiele innych krajów europejskich, ma ujemną stopę wzrostu populacji, a także ujemną stopę wzrostu naturalnego. Populacja Białorusi spadła w 0.41 roku o 2007 procent, a jej współczynnik dzietności wyniósł 1.22, znacznie poniżej wskaźnika zastąpienia. Białoruś ma wskaźnik migracji netto +0.38 na 1,000 osób, co sugeruje, że imigracja przewyższa emigrację. W 2006 roku 69.7% ludności Białorusi było w wieku od 14 do 64 lat; 16 procent było w wieku poniżej 14 lat, a 14.6 procent miało 65 lub więcej lat. Jej populacja również się starzeje, przy czym przewiduje się, że mediana wieku 37 lat wzrośnie do 55-65 do 2050 roku. Na Białorusi na każdą kobietę przypada około 0.87 mężczyzn. Średnia długość życia wynosi 68.7 lat (63.0 lata dla mężczyzn i 74.9 lat dla kobiet). Ponad 99 procent Białorusinów w wieku 15 lat i starszych jest piśmiennych.

Według oficjalnych statystyk według stanu na listopad 2011 r. 58.9 proc. wszystkich Białorusinów praktykowało jakąś religię, przy czym prawosławie (białoruski egzarchat Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej) stanowiło około 82 proc. Rzymskokatolicyzm rozpowszechniony jest głównie na terenach zachodnich, podczas gdy protestantyzm występuje w wielu odmianach. Greckokatolicyzm, judaizm, islam i neopogaństwo są również praktykowane przez mniejszości.

Białoruska mniejszość katolicka, stanowiąca około 9% ludności kraju i skupiona w zachodniej części kraju, zwłaszcza w okolicach Grodna, składa się z Białorusinów oraz mniejszości polskiej i litewskiej. Prezydent Łukaszenka powiedział w komunikacie medialnym o związkach białorusko-watykańskich, że prawosławni i katoliccy chrześcijanie są „dwoma głównymi wyznawcami w naszym kraju”. Według szacunków Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 2011 roku, ogólna populacja katolików spadła do 12% wyznawców religii.

Białoruś była wcześniej znaczącym europejskim centrum żydowskim, z 10% ludności żydowskiej. Jednak od połowy XX wieku liczba Żydów zmniejszyła się w wyniku Holokaustu, wypędzeń i emigracji, tak że obecnie stanowią oni bardzo niewielką mniejszość, stanowiącą mniej niż jeden procent populacji. Tatarzy Lipkowie, których jest około 15,000 tysięcy, to w większości muzułmanie. Zgodnie z art. 16 Konstytucji Białoruś nie ma oficjalnej religii. Chociaż ten sam przepis gwarantuje wolność religijną, grupy religijne uznane za szkodliwe dla rządu lub porządku społecznego mogą zostać zakazane.

Dwa języki urzędowe to białoruski i rosyjski. Oba języki należą do rodziny języków słowiańskich i są blisko spokrewnione, istnieje między nimi wiele podobieństw. Rosyjski jest najczęściej używanym językiem w kraju. Według oficjalnego spisu ludności z 2009 r. 53.2 proc. Białorusinów uważało białoruski za swój język ojczysty, a 23 proc. przez większość czasu posługiwało się nim w domu. Inni biegle posługują się językiem rosyjskim. Bez rosyjskiego czy białoruskiego ciężko będzie się obejść.

W zachodnich częściach kraju, zwłaszcza w okolicach Grodna, mówi się po polsku. Jednak większość miejscowych Polaków mówi własnym dialektem, opartym na języku białoruskim i zawierającym zaledwie kilka polskich słów i dźwięków.

Z drugiej strony język angielski nie jest powszechnie używany na Białorusi, chociaż jego użycie rośnie. Młodsze osoby często dobrze mówią po angielsku, a starsze nie.

Białoruś ma trzech głównych dostawców GSM: MTS, Velcom, Life

Wszystkie zapewniają bezkontraktowe karty SIM GSM i modemy USB do połączenia z Internetem. Na Białorusi łączność komórkowa jest niezwykle tania i szeroko stosowana. Każda z tych firm prowadzi dużą liczbę sklepów w Mińsku, Brześciu i innych miastach regionalnych. Aby kupić kartę SIM, będziesz potrzebować paszportu, ale niektóre stawki są dostępne tylko dla osób, które zarejestrowały się w białoruskich władzach. Jednak do rejestracji wystarczy pieczątka hotelu na odwrocie karty imigracyjnej w paszporcie, a hotele robią to regularnie podczas odprawy.

Białoruś była jednym z najbardziej rozwiniętych przemysłowo krajów świata pod względem procentu PKB w czasie rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 roku, a także najbogatszym państwem członkowskim WNP. W 2015 roku 39.3 proc. Białorusinów pracowało dla przedsiębiorstw państwowych, 57.2 proc. dla firm prywatnych (w których rząd ma 21.1 proc.), a 3.5 proc. dla firm zagranicznych. Rosja jest głównym źródłem importu tego kraju, zwłaszcza ropy naftowej. Ziemniaki i produkty uboczne z krów, zwłaszcza mięso, są ważnymi towarami rolnymi. Głównym towarem eksportowym Białorusi w 1994 r. był ciężki sprzęt (zwłaszcza ciągniki), produkty rolne i produkty energetyczne. Białoruś jest członkiem Wspólnoty Niepodległych Państw, Eurazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej oraz Unii z Rosją.

Jednak w latach 1990. produkcja przemysłowa spadła w wyniku ograniczenia importu, inwestycji i popytu na białoruskie towary ze strony partnerów handlowych. PKB zaczął rosnąć w 1996 roku, czyniąc naród najszybciej odradzającą się byłą republiką radziecką pod względem ożywienia gospodarczego. PKB w 2006 roku oszacowano na 83.1 miliarda dolarów według parytetu siły nabywczej (PPP), czyli około 8,100 dolarów na mieszkańca. PKB wzrósł w 9.9 roku o 2005 proc., podczas gdy inflacja wyniosła średnio 9.5 proc.

Największym partnerem handlowym Białorusi w 2006 r. była Rosja, która odpowiadała za prawie połowę całkowitego handlu, przy czym Unia Europejska odpowiadała za około jedną trzecią całkowitego handlu. W 2015 roku 38 proc. białoruskiego eksportu trafiało do Rosji, a 56 proc. kupowanych produktów pochodziło z Rosji.

Białoruś utraciła swój status Ogólnego Systemu Preferencji UE w dniu 21 czerwca 2007 r. z powodu niezdolności do ochrony praw pracowniczych, w tym uchwalenia przepisów zakazujących bezrobocia lub pracy poza przemysłami kontrolowanymi przez państwo, a stawki celne zostały podniesione do poprzedniego poziomu najbardziej uprzywilejowanego w kraju. Białoruś starała się wstąpić do Światowej Organizacji Handlu w 1993 roku.

Na rynku pracy pracuje ponad cztery miliony osób, przy czym kobiety zajmują nieco więcej stanowisk niż mężczyźni. W 2005 roku przedsiębiorstwa przemysłowe zatrudniały prawie jedną czwartą populacji. Rolnictwo, sprzedaż przemysłowa, handel produktami i edukacja mają wysokie wskaźniki zatrudnienia. Według oficjalnych danych stopa bezrobocia w 2005 roku wyniosła 1.5 proc. Na Białorusi było 679,000 2003 bezrobotnych, z czego dwie trzecie stanowiły kobiety. Od 1995 r. stopa bezrobocia spada, a całkowita stopa zatrudnienia jest najlepsza od czasu zebrania danych w 2016 r.

Walutą Białorusi do 1 lipca 2016 r. był rubel białoruski. (BYR). Waluta, która zastąpiła rubla sowieckiego, została ustanowiona w maju 1992 roku. 27 grudnia 1996 roku Republika Białoruś wydała swoje pierwsze monety. Rubel został przywrócony w 2000 roku z nowymi wartościami i od tego czasu jest w użyciu. Zarówno Rosja, jak i Białoruś jako członkowie Związku Rosji i Białorusi rozważały przyjęcie jednolitej waluty podobnej do euro. W rezultacie zaproponowano stopniowe wycofywanie rubla białoruskiego na rzecz rubla rosyjskiego (RUB) począwszy od 1 stycznia 2008 r. W sierpniu 2007 r. Narodowy Bank Białorusi zrezygnował z powiązania rubla białoruskiego z rublem rosyjskim. .

W lipcu 2016 roku wprowadzono nową walutę, nowy rubel białoruski (kod ISO 4217: BYN), zastępując rubla białoruskiego po kursie 1:10,000 (10,000 starych rubli = 1 nowy rubel). Od 1 lipca do 31 grudnia 2016 r. stara i nowa waluta będą w równoczesnym obiegu, natomiast banknoty i monety serii 2000 mogą być wymieniane na banknoty i monety serii 2009 od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r. Denominację tę można traktować jako próba walki z wysoką inflacją.

System finansowy Białorusi składa się z trzydziestu banków państwowych i jednego banku sprywatyzowanego. 23 maja 2011 r. rubel białoruski spadł o 56% w stosunku do dolara amerykańskiego. Na podziemnym rynku dewaluacja była znacznie gorsza, a katastrofa finansowa wydawała się bliska, gdy ludzie ścigali się, aby wymienić ruble na dolary, euro, dobra trwałe i konserwy. Białoruś zwróciła się do Międzynarodowego Funduszu Walutowego o pakiet ratunkowy 1 czerwca 2011 roku.

Wyślij zgłoszenie rezerwacyjne do biura podróży, podając długość pobytu (i który hotel będzie zarezerwowany dla Ciebie / Twojej imprezy). W tej aplikacji zanotuj nazwiska turystów, ich daty urodzenia i numery paszportów.

Wizy nie są wymagane dla obywateli następujących krajów: Armenia, Azerbejdżan, Kuba, Ekwador, Gruzja, Izrael, Kazachstan, Kirgistan, Macedonia, Mołdawia, Mongolia, Czarnogóra, Katar, Rosja, Serbia, Tadżykistan, Turcja, Ukraina, Uzbekistan, Wenezuela .

Wizy białoruskie są wydawane za 90 euro na lotnisku w Mińsku (MSQ) obywatelom krajów, w których nie ma urzędów konsularnych Republiki Białorusi. Jednak opłaty dla obywateli krajów posiadających białoruski konsulat są bardzo wysokie – 180 euro przy składaniu wniosku na lotnisku MSQ po przylocie. Należy również dostarczyć standardowe dokumenty, takie jak zaproszenie – rezerwacja hotelu jest niewystarczająca, przynajmniej na wizę turystyczną, ale nie na inne punkty wjazdowe.

Dla obywateli innych narodów (Austria, Argentyna, Belgia, Bułgaria, Brazylia, Kanada, Czechy, Chiny, Estonia, Egipt, Francja, Węgry, Niemcy, Indie, Iran, Izrael, Włochy, Japonia, Korea Południowa, Łotwa, Libia, Litwa, Holandia, Polska, Rumunia, Republika Południowej Afryki, Słowacja, Czarnogóra, Szwajcaria, Szwecja, Syria, Turcja, Turkmenistan, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Wielka Brytania, USA), wizy można wydać po przyjeździe tylko w wyjątkowych okolicznościach. Ta opcja będzie jednak niedostępna dla osób posiadających białoruskie ambasady w swoich krajach od 1 września 2012 r., chyba że powód przyjęcia jest pilny, np. choroba lub śmierć członka rodziny.

Wizę można uzyskać za pośrednictwem konsulatu lub ambasady Białorusi. Szybka wiza jest droższa, ale dostaniesz ją w mniej niż pół dnia.

Koszty wizy i czas przetwarzania są różne, więc przed zaplanowaniem podróży skontaktuj się z lokalną ambasadą lub konsulatem. Wiza zajmie całą stronę paszportu, więc upewnij się, że masz co najmniej jedną dostępną stronę.

Ogólnie opłaty wizowe są następujące:

Posiadacze paszportów japońskich i serbskich są zwolnieni z opłat wizowych.

Obecnie istnieje tendencja do unikania wymogu, aby goście tranzytowi ubiegali się o wizę tranzytową na lotnisku MSQ. Nie ma żadnego dokumentu z zasadami dostępnymi publicznie, jednak jeśli pochodzisz z kraju bezpiecznego dla migracji i podróżujesz z Belavią przez Mińsk do trzeciego miejsca, prawdopodobnie nie będziesz potrzebować wizy tranzytowej. Najpierw skontaktuj się z konsulatem lotniska w Mińsku.

Poza lotniskiem w Mińsku nie ma możliwości uzyskania białoruskiej wizy wjazdowej na granicy.

Witryny ambasady zapewniają najbardziej aktualne ceny i procesy. Wstępnie wydane wizy oszczędzają znaczną ilość czasu podczas wjazdu do kraju.

Wizy białoruskie wydawane są w ciągu 5 dni roboczych, z możliwością szybkiego ich uzyskania w ciągu 48 godzin za dwukrotność standardowej kwoty.

Standardowy koszt pojedynczej białoruskiej wizy prywatnej lub biznesowej wynosi od 40 do 80 dolarów. Wizy dla nieletnich w wieku poniżej 16 lat udzielane są bezpłatnie; jednak niektóre białoruskie ambasady lub konsulaty mogą pobierać w tym przypadku opłatę za rozpatrzenie wizy.

Potrzebny będzie również paszport i zaproszenie, a także dodatkowe dokumenty w zależności od rodzaju wizy, o którą się ubiegasz. Jeśli nie masz polisy ważnej na Białorusi, musisz uzyskać państwowe ubezpieczenie zdrowotne. Ubezpieczenie to kosztuje 0.50 USD dziennie, w zaokrągleniu do najbliższego dolara (tj. 1–2 dni: 1 dol., 3–4 dni: 2 dol. itd.). Wyłączeni z tego procesu są tylko obywatele Wielkiej Brytanii. Nawet jeśli twoje ubezpieczenie zdrowotne jest ważne na Białorusi, celnicy często wymagają wykupienia ubezpieczenia na lotnisku. Można go kupić na krótko przed odprawą celną, więc weź ze sobą kilka euro.

Cudzoziemiec musi okazać zaproszenie od dowolnej białoruskiej organizacji prawnej legalnie zarejestrowanej w Republice Białorusi, aby uzyskać białoruską wizę biznesową. Zaproszenie powinno być wydrukowane na papierze firmowym i zawierać imię i nazwisko gościa, dane osobowe i paszportowe, a także cel i czas trwania wizyty. Zaproszenie musi być podpisane i opatrzone oficjalną pieczęcią organizacji, która Cię zaprasza. Ambasady i konsulaty (z wyjątkiem urzędu konsularnego na lotnisku krajowym) często mogą przyjmować zaproszenia przesyłane faksem. Wielokrotne wizy biznesowe są dostępne za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Departament Konsularny, za opłatą 300 USD wraz z przedstawieniem wszystkich niezbędnych dokumentów (tel. kontaktowy + 375 17 222 26 61).

Aby uzyskać 30-dniową wizę krótkoterminową w celach prywatnych (odwiedzanie białoruskich krewnych, znajomych lub inne prywatne sprawy) dla obywateli UE, a także obywateli kilku innych krajów, m.in. Australii, Andory, Argentyny, Bahrajnu, Brazylii, Kanada, Chorwacja, Chile, Islandia, Izrael, Norwegia, Konfederacja Szwajcarska, Republika Korei i Nowa Zelandia (zaproszenie itp. dokumenty). Wizy krótkoterminowe można uzyskać na lotnisku w Mińsku, konsulatach i ambasadach.

Aby uzyskać wizę z powodów prywatnych, cudzoziemiec, który zamierza przebywać w kraju dłużej niż 30 dni, musi przedstawić mieszkańcowi Białorusi zaproszenie wystawione przez jego urząd ds. obywatelstwa i migracji. W takim przypadku oryginał zaproszenia należy złożyć w ambasadzie/konsulacie lub urzędzie konsularnym na lotnisku krajowym; faksy lub kserokopie nie są dozwolone. Cudzoziemcy odwiedzający bliskich krewnych otrzymują kilka prywatnych wiz z dowodem oryginalnego zaproszenia. Konsulaty białoruskie często wydają prywatne wizy obywatelom krajów bezpiecznych dla migracji, którzy nie mają żadnych dokumentów z zaproszeniem.

Wizy mogą być wydawane na jeden, dwa, trzy lub więcej wjazdów. Muszą być wykorzystane w określonych ramach czasowych.

Zagraniczni goście na Białoruś muszą zarejestrować się w lokalnym Urzędzie ds. Migracji i Obywatelstwa w ciągu 5 dni roboczych od przybycia i odnotować rejestrację na karcie migracyjnej. Jeśli mieszkasz w hotelu, hotel zorganizuje to za Ciebie.

W razie potrzeby wizy prywatne lub biznesowe można przedłużyć do 90 dni na Białorusi. Po przedstawieniu wszystkich potrzebnych dokumentów, zostanie on wypełniony przez miejskie biuro ds. obywatelstwa i migracji w Mińsku (tel. kontaktowy + 375 17 231-3809) lub regionalne biuro ds. obywatelstwa i migracji w Grodnie, Brześciu, Mińsku, Mohyleu lub Homlu.

Zezwolenia na wyjazd są potrzebne wszystkim obcokrajowcom z wygasłą wizą, którzy chcą opuścić kraj. Wydawane są przez mińskie miejskie biuro paszportowo-wizowe oraz regionalne biura paszportowo-wizowe w Grodnie, Brześciu, Mińsku, Mohylewie i Homelu.

Niektóre firmy dostarczają zaproszenia, rezydencje, transport na lotnisko i inne usługi. Linki powinny być dostarczane przez każdą przyzwoitą wyszukiwarkę. Unikaj belarusrent.com, ponieważ pojawiły się skargi, że zbierają pieniądze przez PayPal, nie dostarczają usług i odrzucają zwroty.

Tylko w Konsulacie w Wilnie możesz złożyć dokumenty, aby ubiegać się o wizę na Białoruś. Wszystkie wizy wydawane są na tej samej podstawie. Jeśli sprawa jest pilna, możesz zapłacić dwa razy więcej, wizę otrzymać tego samego dnia, a ważna od następnego dnia; w przeciwnym razie płacisz standardową cenę, odbierasz ją tego samego dnia, ale możesz podróżować tylko w ciągu tygodnia.

Oczekuje się, że w najbliższej przyszłości system wizowy dla obywateli UE stanie się lżejszy. Pierwsze próby ruchu bezwizowego podejmowane są w rejonach przygranicznych Polski i Litwy, gdzie osoby (mieszkające tam na stałe) będą mogły podróżować bez wiz na obszarze przygranicznym o długości 50 km (31 mil).

Od 2015 roku odwiedzający Park Narodowy Puszcza Białowieska w zachodniej Białorusi mogą odwiedzać do trzech dni bez konieczności posiadania pełnej wizy. W tym celu należy wcześniej „zarezerwować usługi turystyczne” i wypełnić formularz, po czym dostaniemy e-mail z wizą uproszczoną. Przynieś paszport i wydruk wizy, aby wjechać do parku z Polski przez przejście graniczne Pererow-Belovezha.

Podróżowanie pojazdem zaprowadzi Cię długą drogę, ponieważ infrastruktura Białorusi została znacznie zbudowana po II wojnie światowej. Według standardów europejskich benzyna jest bardzo niedroga. 1L kosztuje 1 USD (stan na kwiecień 2010). Nie ma potrzeby przeglądania, ponieważ wszystkie stacje benzynowe mają te same ustalone przez rząd ceny. Samochody można wypożyczyć w Mińsku od dużych międzynarodowych sieci wynajmu lub mniejszych lokalnych firm, na lotnisku lub w mieście.

Podróżowanie koleją po kraju zaprowadzi Cię do wielu pożądanych miejsc bardzo tanio i szybko (upewnij się, że zarezerwujesz pociąg ekspresowy). Rozkłady jazdy dla wszystkich środków transportu można znaleźć tutaj, a także dla pociągów na Strona białoruskich kolei. Będziesz mógł również zajrzeć do białoruskiego środowiska, ponieważ lasy i łąki często zaczynają się tuż na obrzeżach miast. Na tym obszarze Europy praktycznie nie ma gór; to po prostu płaska zielona równina. Nie oczekuj, że wzdłuż torów kolejowych zobaczysz dzikie zwierzęta, jeśli masz szczęście; zwykle boją się głośnych dźwięków i agresywnych ludzi.

Białoruś nie jest wielkim narodem, a z jednej strony jej granicy na drugą można przejść w niecały dzień.

• Mińsk to stolica i największe miasto Białorusi, liczące ponad 2 miliony ludzi.
• Brześć to prowincjonalne miasto na granicy z Polską Zachodnią, o wybitnych walorach architektonicznych.
• Połock – fascynujące budowle do odwiedzenia w najstarszym mieście Białorusi
• Homel (Homel) to drugie co do wielkości miasto Białorusi, położone na wschodzie kraju.
• Grodno (Grodno) to miasto na pograniczu polsko-litewskim.
• Mohylew (Mohylew i Mohylew) to trzecie co do wielkości miasto Białorusi.
• Nieśwież (Njasvizh lub Nieśwież) jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
• Witebsk jest czwartym co do wielkości miastem Białorusi.

• Park Narodowy Puszcza Białowieska jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, położony na granicy z Polską.
• Innym obiektem światowego dziedzictwa UNESCO jest kompleks zamkowy w Mirze.

„Złodziejstwo prawne”. Większość hoteli w Mińsku jest bezpieczna. Ale uważaj na białoruski podstęp. Ponieważ Białorusini boją się władz, a tym samym popełniają przestępstwo, niektóre pozbawione skrupułów hotele mogą angażować się w szczególnie dokuczliwy rodzaj kradzieży z wykorzystaniem pokojówek, często w zmowie z personelem recepcji. Pod Twoją nieobecność mogą ukrywać Twoje rzeczy osobiste w najdziwniejszych miejscach w Twoim pokoju, mieszając dziwne kombinacje towarów, takie jak telefon komórkowy z kromką chleba, portfel z tanim magazynem czy okulary.

Sekret polega na tym, że jeśli je przegapisz, pokojówka wróci i odbierze je później; jeśli zgłosisz zaginięcie (lub sam je odkryjesz), nie będziesz w stanie nic zrobić, ponieważ przedmioty nigdy nie opuściły pokoju, a zatem nie są uważane za kradzież. Pracownicy mogą nawet kpić z twojego roszczenia, wskazując, dlaczego u licha chcieliby ukryć chleb lub magazyn hotelowy – po prostu schowali rzeczy podczas sprzątania. Unikaj takich niewygodnych okoliczności, zostawiając swoje kosztowności w sejfie hotelowym lub zabierając je ze sobą. Zawsze dokładnie obejrzyj pomieszczenie przed wymeldowaniem, w tym szafy, szafki, głębokie półki, pod kanapami i kaloryfery.

Atrakcje Białorusi są słabo znane zwykłemu turystom, ale to właśnie nieutwardzony charakter tego nieznanego narodu sprawia, że ​​jest on wyjątkowy dla tych, którzy się tu udają. Znaczna część dziedzictwa historycznego została zniszczona podczas II wojny światowej lub w wyniku powojennego planowania komunistycznego, ale jest więcej do zobaczenia, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Weźmy na przykład Mińsk, nieoczekiwanie współczesną, ale zawziętą stolicę Europy Wschodniej, która tętni nocnymi klubami i modnymi restauracjami, a jednocześnie nadal służy jako pomnik architektury komunistycznej i rozwoju miasta, po całkowitym przebudowie po wojnie. Jest domem dla doskonałego Państwowego Muzeum Białorusi, Placu Niepodległości (gdzie demokratyczne demonstracje co jakiś czas pojawiają się na pierwszych stronach gazet), starej siedziby KGB i skromnego Pomnika Żydowskiego Zasławskiego. Brześć, położone dalej na zachód miasto graniczne, jest domem dla XIX-wiecznej Twierdzy Brzeskiej, miejsca długiej i krwawej walki w ramach operacji Barbarossa oraz pomnika sowieckiego oporu przeciwko Niemcom.

Do zobaczenia są cztery miejsca światowego dziedzictwa, ale jeden z nich, łuk geodezyjny Struvego, który posłużył jako podstawa pierwszego pomiaru południka, to nic innego jak inskrypcja. Zwiedzających szczególnie interesuje późnośredniowieczny kompleks zamkowy Mir i zamek w Nieświeżu z tego samego okresu. Są to najwspanialsze zamki w kraju, chociaż jest ich jeszcze kilka, jeśli dobrze się przyjrzysz. Skansen Dudutki daje wgląd w życie w XIX wieku. To miejsce, położone w cichej, zakurzonej wiosce Dudutki, ożywia dawne umiejętności, takie jak stolarstwo, garncarstwo, rękodzieło i pieczenie w starych domach z drewna i siana.

Czwarte miejsce światowego dziedzictwa jest jednym z cudów natury. Prehistoryczna Puszcza Białowieska obejmuje zarówno Białoruś, jak i Polskę, przy czym Białoruś w połowie została wyznaczona jako Park Narodowy Puszcza Białowieska. Przyjeżdża niewielu turystów z zagranicy, chociaż park jest domem dla żubrów, gęsi i innych zwierząt, a także małym muzeum. Rezerwat Prypeć i Jeziora Brasławskie to inne doskonałe miejsca na naturalne doznania.

W skrócie są to ziemniaki, wieprzowina, wołowina i chleb.

Trafiłeś we właściwe miejsce, jeśli szukasz narodowej kolacji dla smakoszy. Większość towarów i komponentów jest organiczna, a poziomy promieniowania w żywności są stale monitorowane, aby zapobiec zanieczyszczeniu.

„Użyj świeżego tura, a jeśli go nie masz, zamiast tego użyj łosia”.
Na podstawie białoruskiej receptury z XVIII wieku
Nowoczesna kuchnia białoruska opiera się na starożytnych tradycjach narodowych, które ewoluowały w czasie, z paralelami do kuchni rosyjskiej. Jednak podstawowe techniki tradycyjnej kuchni białoruskiej są przez naród pieczołowicie zachowywane.

W kuchni białoruskiej popularne były dania przygotowywane z ziemniaków, zwane „drugim chlebem”. Białorusini popularyzują swoje ulubione ziemniaki poprzez wiersze, piosenki i tańce. W całym kraju są kawiarnie ziemniaczane, w których można skosztować różnych dań ziemniaczanych. Ziemniak jest używany w wielu sałatkach i podawany z grzybami i/lub mięsem; służy do robienia różnych pirażków (patyszków) i zapiekanych puddingów. Najbardziej popularne wśród Białorusinów są tradycyjne draniki (zwane w Ameryce Północnej „latkes”, ale jedzone wyłącznie z kwaśną śmietaną, nigdy z sosem jabłkowym). Są to grube naleśniki z posiekanych ziemniaków. Ogromną różnorodność dań ziemniaczanych w kuchni białoruskiej można przypisać naturalnym warunkom klimatycznym, które sprzyjają produkcji wysokoskrobiowych i smacznych odmian ziemniaków.

Mięso i produkty mięsne, zwłaszcza wieprzowina i słonina wieprzowa solona, ​​odgrywają ważną rolę w diecie Białorusinów. Według popularnego powiedzenia „nie ma ryby smaczniejszej niż lin i nie ma mięsa delikatniejszego niż świnia”. Słonina wieprzowa solona jest wędzona i doprawiana cebulą i czosnkiem. Jednym z typowych świątecznych posiłków jest pyachysta. Jest to ssanie świni, kurczaka lub dużych kawałków wieprzowiny lub wołowiny, które zostały ugotowane, duszone lub upieczone. Dania mięsne są często podawane z ziemniakami lub warzywami, takimi jak marchew, kapusta, czarna rzodkiew, groszek i tak dalej. Wiele dań warzywnych i mięsnych tradycyjnie gotuje się w wyjątkowych kamionkowych garnkach.

Białorusini preferują yushkę, galki oraz pieczone lub gotowane ryby rzeczne bez szczególnych przypraw wśród dań rybnych. Cebula, czosnek, pietruszka, koperek, kminek i pieprz to najczęściej używane przyprawy w kuchni białoruskiej; są używane oszczędnie. Mimo to dania narodowe są obfite i smaczne. Dostępne są grzyby świeże, suszone, solone i marynowane, a także jagody, takie jak borówka, poziomka, borówka czerwona, maliny, żurawina i inne. Zacirka to najpopularniejsze danie mączne. Kawałki specjalnie przygotowanego ciasta gotuje się w wodzie, a następnie polewa mlekiem lub słonym tłuszczem wieprzowym. Białorusini wolą mleko pełne, co wpłynęło na pewne techniki produkcji jogurtu i twarogu klinkovy. Mleko jest często używane w kuchni białoruskiej do zagęszczania potraw warzywnych i pszennych.

Piwo i napoje bezalkoholowe są łatwo dostępne.

Do często spożywanych napojów bezalkoholowych należy kefir, który jest rodzajem kwaśnego mleka porównywalnego z jogurtem, kwasem chlebowym i kompotem.

Najpopularniejszymi napojami alkoholowymi są wódka (harelka), ostre nastoiki ziołowe (zwłaszcza Belavezhskaja) i słodkie balsamy.

Krambambula to typowy średniowieczny napój alkoholowy, który można kupić w większości sklepów lub zamówić w restauracji. To mocny napój, ale jego smak jest znacznie łagodniejszy niż wódki.

Medovukha (lub Myadukha) to napój alkoholowy na bazie miodu, który smakuje jak miód pitny.

Sbiten to mieszanka kwasu chlebowego, innego popularnego napoju alkoholowego i miodu.

Berezavik, znany również jako biarozavy sok, to sok z brzozy zbierany w marcu z maleńkich otworów w pniach brzozy bez szkody dla roślin. Ten niezwykle przyjemny napój bezalkoholowy doskonale gasi pragnienie w czasie upałów i występuje w różnych smakach.

Rubli białoruskich są reprezentowane przez trzy litery BYR umieszczone przed ceną bez spacji.

Na Białorusi ruble białoruskie (ale nie zawsze euro lub dolary amerykańskie) można uzyskać z automatycznych bankomatów (bankomatów) do standardowych rodzajów kart kredytowych/debetowych, a dolary amerykańskie i euro można wymienić na ruble białoruskie i odwrotnie na wielu giełdach kioski na głównych dworcach kolejowych i w centrach miast. Zamiana rubli białoruskich na twardą gotówkę tuż przed wyjazdem lub poza granicami Białorusi będzie najprawdopodobniej bardzo trudna (z wyjątkiem Litwy, Łotwy i Mołdawii). Jeśli jednak przeliczysz wszystkie ruble przed odlotem, wszelkie zakupy w ostatniej chwili, kary za przekroczenie długości pobytu i podatki celne muszą zostać opłacone w euro lub dolarach amerykańskich.

Bądź ostrożny: kioski wymiany nie wymienią uszkodzonych lub oznaczonych banknotów bez 1-2 procent opłaty. Zabierz ze sobą tylko w miarę świeżą i nieuszkodzoną walutę obcą.

Terminale kart kredytowych są dostępne w większości większych supermarketów, firm i moteli, chociaż nie zawsze są one dostępne w mniejszych placówkach. Karty American Express nie są akceptowane, jednak karty Visa i MasterCard są.

Ceny są na ogół niższe niż w Europie Zachodniej, zwłaszcza w handlu detalicznym żywnością i usługami. Z kolei hotele i restauracje są nie mniej kosztowne niż w Europie Zachodniej, a często znacznie droższe niż w sąsiedniej Polsce.

Białoruski rząd wspiera coroczne wydarzenia kulturalne, takie jak Bazar Witebski, na którym występują białoruscy wykonawcy, malarze, pisarze, śpiewacy i aktorzy. Kilka świąt państwowych, w tym Dzień Niepodległości i Dzień Zwycięstwa, przyciąga tłumy i często obejmuje pokazy, takie jak fajerwerki i parady wojskowe, szczególnie w Witebsku i Mińsku. Ministerstwo Kultury Białorusi wspiera wydarzenia promujące białoruską sztukę i kulturę zarówno w kraju, jak i poza nim.

Literatura białoruska zaczęła się od świętych tekstów od XI do XIII wieku, takich jak XII-wieczna poezja Cyryla Turawskiego.

Francysk Skaryna, pochodzący z Połocka, około XVI wieku przetłumaczył Biblię na język białoruski. Została wydana w latach 16-1517 w Pradze i Wilnie, co czyni ją najwcześniejszą książką wydaną na Białorusi lub w innych częściach Europy Wschodniej. Janka Kupała była wybitną pisarką w nowożytnym okresie literatury białoruskiej, który rozpoczął się pod koniec XIX wieku. Wielu białoruskich autorów z tego okresu, w tym Uadzimir jaka, Kazimierz Swajak, Jakub Kołas, Mitrok Biadula i Maksim Haretski, współpracowało z białoruskojęzyczną gazetą „Nasza Niwa”, która wcześniej wychodziła w Wilnie, a obecnie ukazuje się w Mińsku.

Rząd sowiecki przejął prowadzenie działalności kulturalnej Republiki po włączeniu Białorusi do Związku Radzieckiego. W nowo utworzonej Białoruskiej SRR po raz pierwszy wdrożono program „białoruzjanizacji”. W latach 1930. ta strategia została odwrócona i większość słynnych białoruskich intelektualistów i zwolenników nacjonalistów została deportowana lub zamordowana podczas stalinowskich czystek. Do przejęcia władzy przez Sowietów w 1939 r. tylko ziemie polskie pozwalały na swobodny rozwój literatury. Po hitlerowskiej okupacji Białorusi wielu poetów i pisarzy uciekło na emigrację i wróciło dopiero w latach 1960. XX wieku.

Ostatnie wielkie odrodzenie białoruskiej literatury nastąpiło w latach 1960., kiedy ukazały się powieści Wasyla Byki i Uładzimira Karatkiewicza. Ales Adamovich był znanym powieściopisarzem, który poświęcił się szerzeniu świadomości o tragediach w kraju. Swietłana Aleksijewicz, białoruska laureatka literackiej Nagrody Nobla w 2015 roku, określiła go jako „swojego głównego instruktora, który umożliwił jej odkrywanie własnej drogi”.

W muzyce białoruskiej dominuje bogate dziedzictwo muzyki ludowej i liturgicznej. Tradycje muzyki ludowej na Litwie wywodzą się z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Podczas pobytu w Mińsku w XIX wieku polski kompozytor Stanisław Moniuszko pisał opery i utwory kameralne. Podczas wizyty współpracował z białoruskim poetą Wincentym Dunin-Marcinkiewiczem przy operze Sialanka. Pod koniec XIX wieku największe białoruskie miasta posiadały własne zespoły operowe i baletowe. Balet Słowik M. Kroshnera powstał w czasach sowieckich i był pierwszym białoruskim tańcem, który został wykonany w Narodowym Akademickim Teatrze Baletowym Vialiki w Mińsku.

Po II wojnie światowej pieśni koncentrowały się na trudnościach narodu białoruskiego lub tych, którzy chwycili za broń w obronie swojego kraju. Anatolij Bogatyrew, twórca opery W Puszczy Poleskiej, był w tym czasie „nauczycielem” białoruskich kompozytorów. W 1996 roku Narodowy Akademicki Teatr Baletu w Mińsku otrzymał nagrodę Benois de la Dance Prize jako najlepszy zespół baletowy świata. Muzyka rockowa zyskała na popularności w ostatnich latach, pomimo starań władz białoruskich, by ograniczyć ilość zagranicznej muzyki nadawanej w radiu na rzecz rodzimej muzyki białoruskiej. Białoruś wysyła śpiewaków na Konkurs Piosenki Eurowizji od 2004 roku.

Marc Chagall urodził się w 1887 r. w Łożnej (koło Witebska). Lata po I wojnie światowej spędził na sowieckiej Białorusi, gdzie wyrósł na jednego z najbardziej znanych malarzy w kraju i członka awangardy modernistycznej, a także twórcę Witebskiego Kolegium Artystycznego.

Tradycyjna białoruska odzież sięga czasów Rusi Kijowskiej. Ze względu na niską temperaturę ubrania miały za zadanie utrzymywać ciepło ciała i często były robione z lnu lub wełny. Zostały ozdobione wyszukanymi projektami inspirowanymi okolicznymi cywilizacjami, w tym Polakami, Litwinami, Łotyszami, Rosjanami i innymi krajami europejskimi. Każdy obszar na Białorusi ma swoje własne trendy w projektowaniu. Jeden z ozdobnych wzorów, powszechnie występujących we wczesnych ubraniach, teraz zdobi podnośnik białoruskiej flagi narodowej, który został zatwierdzony w kontrowersyjnym referendum w 1995 roku.

Kuchnia białoruska składa się głównie z warzyw, mięsa (zwłaszcza wieprzowego) i chleba. Jedzenie jest zwykle gotowane powoli lub duszone. Białorusini zazwyczaj jedzą skromne śniadanie i dwa obfite posiłki każdego dnia, przy czym kolacja jest największym posiłkiem dnia. Białorusini jedzą zarówno chleb pszenny, jak i żytni, chociaż żyta jest bardziej obfita, ponieważ warunki uprawy pszenicy są zbyt surowe. Witając gościa lub gościa, gospodarz zazwyczaj daje w prezencie chleb i sól.

Białoruś uczestniczy w igrzyskach olimpijskich od Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1994 roku. Prezydent Łukaszenka przewodniczy Narodowemu Komitetowi Olimpijskiemu w kraju od 1997 roku.

Hokej na lodzie, który jest mocno dotowany przez rząd, jest po piłce nożnej drugim najpopularniejszym sportem w kraju. Kadra narodowa nigdy nie zakwalifikowała się do ważnych rozgrywek, chociaż BATE Borysow rywalizował w Lidze Mistrzów. Reprezentacja hokejowa zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej podczas Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, a jej zawodnicy grali w National Hockey League w Ameryce Północnej. Darya Domracheva to światowej klasy biathlonistka, która zdobyła trzy złote medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014.

Podczas Australian Open w 2012 roku tenisistka Victoria Azarenka została pierwszą Białorusinką, która wygrała mistrzostwa Wielkiego Szlema w grze pojedynczej. Zdobyła również złoty medal w grze mieszanej na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 z Maxem Mirnyi, który ma na swoim koncie jedenaście tytułów mistrzowskich w grze podwójnej Wielkiego Szlema.

Inni wybitni Białorusini to kolarz Wasil Kirienka, który w 2015 roku wygrał szosowe mistrzostwo świata w jeździe na czas, oraz biegaczka średniodystansowa Maryna Arzamasawa, która zdobyła złoty medal na 800 m podczas Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce w 2015 roku.

Białoruś ma skromny wskaźnik przestępczości. Na szczęście przestępstwa przeciwko obcokrajowcom są rzadkie, ale wiadomo, że przestępcy używają siły, gdy ofiary walczą. Napady i kradzieże kieszonkowe to powszechne formy przestępczości ulicznej, które występują najczęściej w pobliżu środków transportu publicznego, hoteli odwiedzanych przez obcokrajowców i/lub w nocy w słabo oświetlonych miejscach. W wielu miejscach powinieneś być szczególnie ostrożny na terminalach metra i autobusach, gdzie złodzieje są bardziej skłonni cię napaść.

Unikaj chodzenia do klubów nocnych i dyskotek, ponieważ są one prowadzone przez gangi przestępcze, które szukają więcej pieniędzy, chociaż zorganizowana przemoc przestępcza na poziomie ulicy jest rzadkością i zwykle nie ma wpływu na emigrantów.

Na Białorusi rozpowszechnione są różnego rodzaju cyberprzestępczość. Wzrasta liczba zamówień towarów przy użyciu fałszywych kart kredytowych, kradzieży tożsamości, operacji hakerskich/szantażowych oraz zaawansowanych oszustw związanych z opłatami w stylu nigeryjskim. Jeśli prowadzisz interesy z osobami lub firmami na Białorusi przez Internet, powinieneś zachować szczególną ostrożność. Oszustwa elektroniczne są nie tylko powszechne w bankomatach i sklepach spożywczych, ale ataki na bankomaty przy ulicy doprowadziły do ​​poważnych obrażeń.

Spodziewaj się aresztowania w ciągu kilku minut, jeśli dołączysz do publicznego protestu z politycznymi transparentami. Szybkość, z jaką wychodzisz (24 godziny lub 24 dni), zależy od twoich kontaktów, pozycji społecznej i innych czynników. Ze względu na zaciekłą wrogość rządu do przeciwstawnych idei, mieszkańcy Zachodu powinni unikać wszelkich rozmów politycznych, demonstracji i tak dalej.

Białoruś pozostaje społeczeństwem bardzo uprzedzonym. Na Białorusi podróżujący geje i lesbijki, a także Żydzi, cierpią z powodu surowych prześladowań. Jeśli należysz do którejkolwiek z tych kategorii, powinieneś przede wszystkim unikać podróży na Białoruś.

Wiele protestów można rozpoznać po czerwono-białym sztandarze: białym tle z poziomym pasem czerwieni biegnącym przez środek, tworzącym biało-czerwono-białą flagę. Jeśli widzisz tę flagę, staraj się trzymać jak najdalej od protestu.

Jako cudzoziemiec możesz zostać poddany inwigilacji; pokoje hotelowe, telefony i faksy mogą być obserwowane, a rzeczy osobiste w pokojach hotelowych mogą być sprawdzane. Robienie zdjęć wszystkiego, co może być uważane za mające znaczenie wojskowe lub związane z bezpieczeństwem, może powodować trudności w kontaktach z władzami; lokalizacje te nie zawsze są wyraźnie oznaczone, a wdrożenie tych zakazów zależy od interpretacji.

Wyboje, nieoświetlone lub źle oświetlone ulice, nieuważni i ubrani na czarno przechodnie przechadzający się po nieoświetlonych drogach, kierowcy i piesi pod wpływem alkoholu oraz nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego to wszystkie zagrożenia. Jazda zimą jest szczególnie niebezpieczna z powodu lodu i śniegu. Przypomina się kierowcom, aby zawsze byli ostrożni.

Od czasów Związku Radzieckiego KGB na Białorusi nie zmieniło swojej nazwy – nadal jest znane jako KGB – i jest mało prawdopodobne, by zmieniły się jego praktyki.

W 2005 roku kilku polskich dziennikarzy i dziennikarzy z polskim obywatelstwem miało problemy z rządem (od odmowy wstępu po kilkunastodniowy pobyt w więzieniu). Jeśli twoje nazwisko brzmi po polsku, lepiej miej solidny dowód, że nie jesteś dziennikarzem.

Białoruskie siły policyjne są dobrze wyszkolone i kompetentne, chociaż są poważnie utrudnione przez niezreformowane ramy prawne z czasów sowieckich, korupcję i upolitycznienie policji i innych agencji rządowych. Funkcjonariusze nie są niczym niezwykłym w zbieraniu łapówek podczas postojów z powodu niskich zarobków. Z powodu braku zasobów i/lub woli politycznej zaawansowane dochodzenia kryminalne są często niejednoznaczne. Białorusini są notorycznie złymi kierowcami.

Białoruś miała w przeszłości znakomity system opieki zdrowotnej, ale kiedy doszło do katastrofy w Czarnobylu, leczenie poważnie zaszkodziło systemowi. W rezultacie na Białorusi nie istnieje ani współczesna, ani łatwo dostępna opieka medyczna. Warto zauważyć, że system jest dostępny tylko dla osób biegle mówiących po rosyjsku i białorusku. Karetki pogotowia są źle wyposażone i zawodne; Czasy oczekiwania 30 minut lub więcej nie są rzadkością. Ewakuacja medyczna do Unii Europejskiej jest najszybszą metodą uzyskania leczenia na poziomie zachodnim.

Gruźlica (TB) to narastający problem zdrowia publicznego na Białorusi. Przed wyjazdem na Białoruś porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaszczepieniu.

Na Białorusi jedna z głównych instytucji dysponujących znacznymi środkami finansowymi bada wpływ na łańcuch żywnościowy katastrofy w Czarnobylu w 1986 r. w elektrowni jądrowej na granicy ukraińsko-białoruskiej. Generalnie inspektorzy żywności badają żywność nie tylko pod kątem skażenia bakteryjnego, ale także poziomu promieniowania. Z wyjątkiem żywności pozyskiwanej z zakazanych obszarów w promieniu 50 kilometrów (31 mil) od samej elektrowni w Czarnobylu lub drugiego hotspotu wokół skrzyżowania granic Rosji, Ukrainy i Białorusi, większość żywności jest uważana za bezpieczną.