Sankt Anton am Arlberg

Chociaż w St Anton jest stosunkowo niewiele czarnych linii, trasy poza trasami i tereny do freeride'u są rozległe. Ciasne spadochrony na szczycie Valluga i inne miejsca najbardziej odstraszą spodnie od agresywnych jeźdźców. Jazda poza wyznaczonymi trasami jest zwykle doskonała przy dobrych warunkach śniegowych, jednak należy pamiętać, że większość terenu jest skierowana na południe i może być narażona na działanie słońca, jeśli temperatura wzrośnie powyżej zera.

Ponieważ dzięki doskonałym urządzeniom ratrakowanym i naśnieżającym, istnieje wspaniały teren dla średniozaawansowanych w każdych warunkach, a do wyboru jest szeroki wybór tras. Nowa trasa „Run of Fame” Ski Arlberg Tour jest idealna dla średniozaawansowanych i wyższych. Składa się z 65 kilometrów jazdy na nartach i 18,000 2016 metrów pionowego podejścia. Fantastyczny sposób na obejrzenie całej okolicy. Trasy dla początkujących są dość trudne, a ponieważ trasy zjazdowe w St Anton są zwykle zatłoczone, te zjazdy mogą być pełne niebezpiecznych muldów, co wymaga szybkiego „podniesienia umiejętności”. To powiedziawszy, w bazie St Anton w pobliżu Nasserein, jak również w St Christoph, jest kilka świetnych obiektów i wyciągów dla początkujących narciarzy.

System wyciągów w ośrodku narciarskim St Anton jest najnowocześniejszy, z nowoczesnymi kolejkami linowymi, gondolami oraz różnorodnymi szybkimi i wygodnymi wyciągami krzesełkowymi (wiele z kapturami i podgrzewanymi siedzeniami). 5 dużych wyciągów kursuje z centrum miasta do wszystkich punktów na kompasie (3 gondole i 2 krzesełka), co oznacza, że ​​większość miejsc noclegowych jest albo na nartach, albo na nartach!

Najnowsze ulepszenia systemu wyciągów to oszałamiający kwartet systemów gondoli (Flexenbahn i inni), które otwierają nowy teren i całkowicie łączą St Anton z sąsiednimi miejscowościami narciarskimi Arlberg Zurs, Lech i Warth Schroecken.

Świetne ośrodki narciarskie, takie jak St Anton, są zawsze zatłoczone i nawet przy nowoczesnym i bardzo wydajnym systemie wyciągów wciąż są kolejki. Będziesz musiał stłumić wspomnienia o uprzejmych kanadyjskich składach wind i potwierdzić siebie (być może łokciami), próbując ustawić się w kolejce w Europie!

Teren narciarski w St Anton zazwyczaj nie nadaje się dla początkujących narciarzy. Podczas gdy region narciarski Arlberg oferuje kilka niebieskich tras, jazda na nartach w St Anton jest wymagająca i najlepiej nadaje się dla średniozaawansowanych i wyższych.

To powiedziawszy, wydłużenie kilku linii i modernizacja systemu wyciągów ułatwiły nowicjuszom, którzy powinni robić doskonałe postępy w szkołach narciarskich w St. Anton, a jeśli uczysz się jeździć na nartach w St. jakikolwiek inny ośrodek.

Przedszkolne stoki w Nasserein, gdzie początkujący narciarze mogą nabrać pewności siebie, zanim wejdą wyżej na stoki dla początkujących na Gampen, a następnie jeszcze wyżej na narciarskie niebieskie trasy na Kapall i na Galzig, gdzie szeroki stok obsługiwany przez wyciąg krzesełkowy Osthang jest dobry poligon i popularny wśród szkół narciarskich.

Długa niebieska trasa (8) z Galzig do St. Christoph to klasyk, zwłaszcza przy dobrej pogodzie, na lunch lub drinka na słonecznym tarasie słynnej restauracji Hospiz Alm na zboczu w St. i ciesz się wspaniałym lunchem w jednej z najlepszych górskich restauracji na świecie.

Podczas gdy zjazd do St Christoph jest często zatłoczony, a środkowa część może onieśmielać nerwowych początkujących, z łatwością mogą ją zjechać pewni siebie początkujący, którzy będą absolutnie zachwyceni gastronomicznymi przysmakami i listą win w Hospiz Alm, a także zjazd do toalet w piwnicy, jeśli zjeżdża się powoli i z pomocą instruktora.

Początkujący powinni czuć się swobodnie jeżdżąc na względnie łatwych niebieskich stokach w pobliżu głównej restauracji i stacji wyciągów na Rendl Beach, ale trasy w górę Rendl i długi zjazd z Rendl Beach do St Anton mają stopień trudności od niebieskiego do czerwonego i mogą być trudne dla początkujących, zwłaszcza gdy warunki śniegowe są oblodzone.

St Anton jest bazą wypadową regionu narciarskiego Arlberg, który ma 280 km przygotowanych tras zjazdowych, w tym wiele terenów pośrednich w St Anton i wiele więcej w sąsiednim Stuben i sąsiednim Lech-Zurs.

Średniozaawansowani narciarze i snowboardziści mogą przebić się przez zapierające dech w piersiach alpejskie krajobrazy w St Anton. Od szczytu trzech głównych gór St Anton do poziomu miasta jest ponad milę w dół. Najdłuższa trasa ma 10.2 km (6.4 mil) z Valluga do St. Anton przez Ulmer Hütte, a inne słynne czerwone i czarne trasy St. Anton są wysoko na liście tras do odkrycia.

Kapall, gdzie długa i wymagająca czarna trasa wije się w dół trasy zjazdowej Pucharu Świata do wioski; Schindler, gdzie klasyczny czerwony do Ulmer Hütte i niebieski do Rauz rozciągną mięśnie nóg nawet najbardziej wysportowanych narciarzy; i Galzig, gdzie ruchliwy czarny tor Kandahar przetestuje mięśnie ud i krótkie zakręty.

Rendl jest zazwyczaj spokojniejszą alternatywą dla tych, którzy chcą ominąć bardziej ruchliwe stoki po stronie Galzig St Anton, z pośrednimi trasami do wyboru z pół tuzina niebieskich tras, czerwonych tras i tras narciarskich na szeroko otwartych stokach, a także długa czerwona trasa ze szczytu wyciągu Gampberg w dół do St Anton i nieco krótszy wariant z Rendl Beach.

Stuben ma jedne z najlepszych tras narciarskich na świecie na północnej Albonie (2,400 m), gdzie śnieg utrzymuje się w dobrym stanie do maja. Trzy wyciągi krzesełkowe zapewniają dostęp do fantastycznych czerwonych tras, a także możliwość sprawdzenia swoich umiejętności na śniegu poza popularnymi stokami w St. Anton. Niebieski stok ze środkowej stacji Albony prowadzi do Alpe Rauz, gdzie łączy się z głównym ośrodkiem narciarskim St. Anton.

Dalej, świetne warunki do jazdy na nartach dla średniozaawansowanych można znaleźć w Lech-Zürs, do którego można łatwo dojechać dzięki częstym połączeniom autobusowym. Rozpocznij w Zürs i podążaj trasą Białego Pierścienia przez Zug do Oberlech na lunch, a następnie w dół do Lech i wjedź kolejką linową na drugą stronę, aby zakończyć trasę Białego Pierścienia, jadąc na nartach z powrotem do Zürs i autobusem dla narciarzy lub taksówką z powrotem do St. Anton.

Jeśli zjadłeś długi lunch w Oberlech i nie chcesz jechać na nartach z Lecha do Zrs, bar apres ski w hotelu Krone i bar przed barem hotelu Tannbergerhof w Lech są zarówno aktywne dla après-ski, jak i dla ludzi oglądanie. Jeśli nie możesz pozwolić sobie na taksówkę do St Anton, upewnij się, że sprawdziłeś końcowy czas autobusu.

Dzięki różnorodnym stromym stokom, muldom, trasom narciarskim i nieskończonej ilości tras narciarskich we wspaniałym regionie narciarskim Arlberg, St Anton's jest doskonały dla doświadczonych i doświadczonych narciarzy.

St. Anton ma ogromną ilość terenu dla zaawansowanych i doświadczonych narciarzy, z szeregiem stromych zboczy, które wystawią nawet najlepszych na próbę. Do ulubionych należą nieprzygotowane trasy narciarskie Schindlerkar i Mattun, z których każda ma wiele stromych zjazdów i wiele muldów. Stuben oferuje mnóstwo opcji, w tym czerwone trasy na północnej ścianie Albona, które schodzą na ponad 1,000 m zróżnicowanego terenu. Legendarna północna ściana Valluga poza trasami, jedna z najdłuższych zjazdów poza trasami w Alpach dostępna dla wyciągów, jest również dostępna dla profesjonalistów. Dalej kolejka Flexenbahn łączy narciarzy St Anton z około 30 nieprzygotowanymi, ale wyznaczonymi trasami, a także wieloma trasami poza trasami w Lech Zurs, a także kilkoma dodatkowymi stromymi trasami, zarówno na stoku, jak i poza nim, w Warth Schroecken.

Schindler

Potrójna kolej krzesełkowa Schindlergrat na Schindler Spitze (2,660 m) jest jedną z najpopularniejszych (i obecnie jedną z najstarszych) kolejek krzesełkowych w St Anton. Prowadzi do jednych z najbardziej dostępnych tras poza trasami, takich jak szerokie misy, strome zjeżdżalnie i małe wąwozy, a także bardzo zachwycająca czerwona trasa do Ulmer Htte. Pod wyciągiem krzesełkowym znajduje się kilka ekscytujących tras poza trasami na południowych stokach, do których można się dostać z przewodnikiem ze szczytu wyciągu lub na nartach, a następnie jadąc na zachód wzdłuż pobocza Schindler Spitze. Strome zachodnie zjazdy na szczycie kolejki linowej Schindlergrat (osłonięte wysokim płotem) są zarezerwowane dla profesjonalistów. Jeśli te wybory są zbyt uciążliwe, rozważ wędrówkę Schindlerkar (86). Innym dobrze znanym zjazdem jest trudna trasa narciarska Mattunjoch (90).

Valluga

Kabel Valluga, który biegnie od Galzig (2,165 m) do Vallugagrat (2,650 m), zapewnia dostęp do tych samych tras, co Schindlergrat. Jednak zabierze Cię również do małej (4-osobowej) kolejki linowej Valluga II, która wjeżdża na platformę widokową na szczycie Valluga (2,811 m), aby podziwiać zapierające dech w piersiach widoki lub zjechać na nartach poza trasami po słynnej północnej ścianie Valluga. Narty i deski snowboardowe są dozwolone w kolejce linowej Valluga II tylko w towarzystwie licencjonowanego przewodnika. Pierwsze zbocza wydają się spadać w przepaść; unikaj upadków, skręcając w lewo między klifami i głazami do przełęczy Pazieljoch, a następnie zjedź na nartach przez wspaniałe szerokie pola śnieżne aż do Zürs. Po Pazieljoch wzniesienie jest dość łatwe, ale pierwsza odsłonięta kropla ze szczytu Valluga jest naprawdę niebezpieczna i nie dla osób o słabym sercu.

salony

Stuben, puchowa mekka Arlberga, oferuje wiele wcieleń jazdy na nartach poza wyznaczonymi trasami. Otwarte zbocza gór i gęste lasy czekają na śmiałego narciarza w towarzystwie doświadczonego przewodnika. Istnieje kilka opcji poza trasami na północnej ścianie Albonagrat, a także całkiem sporo po południowej stronie. Ale ostrzegam: istnieje pas skał, który otacza praktycznie całą północną ścianę i chociaż istnieje kilka tras, niektóre są znacznie bardziej strome i węższe niż inne, więc zachowaj ostrożność lub, jeszcze lepiej, zatrudnij przewodnika. Unikaj również jazdy na nartach w Stuben w jakikolwiek inny sposób niż uznane trasy i ścieżki, ponieważ znajdują się tam strome przepaście i skaliste wąwozy. Dłuższe trasy poza wyznaczonymi trasami (obie dostępne ze szczytu Albonagrat) obejmują: średnio trudny Geisleger na północnej ścianie, który często ma świetny puch i jest dobry do wykonywania krótkich skrętów; oraz trudniejsza trasa Maroikopf-Langen, która obejmuje 20-30 minut marszu do Maroikopf, a następnie 4 mile poza wyznaczonymi trasami i 1,300 m w pionie, obejmując śnieżną misę „Krachel” i wąski wąwóz „Wasserfall” za

Rendla

Wyraźna sekcja Rendla zapewnia bardziej swobodną atmosferę. Czarna trasa i nieprzygotowane trasy ze szczytu wyciągu Gampberg, które łączą się z długą czerwoną trasą do domu, nieprzygotowany obszar „tylko dla dobrych narciarzy” na szczycie wyciągu Riffel II, ekstremalna trasa między wyciągiem Salzboden a krzesełkiem Maass (która ma również poza trasami z boku), a zjeżdżalnie i wąwozy poza trasami pod krzesełkiem Riffel 1, które można ocenić podczas wjeżdżania tą windą, są najłatwiejsze t Najtrudniejszy teren jest jednak głęboko zakopany z wyciągów, więc wynajmij lokalnego przewodnika górskiego i, jeśli okoliczności na to pozwalają, odkrywaj głęboki śnieg w Hinter Rendl, Malfontal i Rossfall. Ulubione to średnio trudna trasa Rendlscharte-Malfontal, do której można dotrzeć zjeżdżając z tyłu Rendl do Hinter Rendl; po jeździe na nartach w kierunku Rendlscharte załóż narty na 30-minutową wspinaczkę, a następnie przejedź 10 km (6 mil) fantastycznej jazdy na nartach backcountry i 1,350 mw pionie przez dolinę Malfon do Pettneu, po czym wróć taksówką do St. Anton.

Warth-Schroecken i Lech-Zurs

Wyciąg Flexenbahn w Alpe Rauz łączy St Anton z Zurs, skąd można łatwo dojechać do Lech, a nawet Warth Schroecken. (Autobus z St Anton do Zurs, a następnie do Lech to wciąż najkrótsza trasa z jednej strony Arlbergu na drugą, więc warto to rozważyć, zwłaszcza jeśli chcesz spędzić jak najwięcej czasu w Warth lub Schroecken.) W Lech i Zurs jest około 30 nieutwardzonych tras, w tym kilka „trudnych”. W pobliżu Warth Schroecken znajduje się również kilka godnych uwagi czarnych tras zjazdowych (numer 283 jest podobno najbardziej stromą trasą utrzymaną w całym regionie Arlberg) oraz kilka fascynujących tras poza stokiem, zwłaszcza wokół Jageralp Express, na której znajduje się również jedyna wyznaczona trasa ekstremalna. Większy zakres warunków śniegowych narciarze z St. Anton mogą znaleźć również w Lech, Zurs, Warth i Schroecken. Przez większość lat w Warth i Zurs spada więcej świeżego proszku niż w St Anton i zwykle pozostaje on nieśledzony przez dłuższy czas. Łąki Lecha potrzebują też mniej pokrywy śnieżnej niż skaliste zbocza w pobliżu St Anton, więc jazda na nartach poza trasami może być tutaj przyjemniejsza, jeśli spadnie tylko niewielki opad śniegu.

Pomimo długich spacerów z niektórych tras, zróżnicowany i wymagający teren St Anton jest magnesem dla wykwalifikowanych snowboardzistów, których przyciągają ogromne możliwości poza trasami.

Miłośnicy snowboardu i freestyle'u mogą sprawdzić park terenowy Rendl, który zawiera half-pipe o wymiarach 40 m x 17 m, 8-10 barier, pro-jump, dwie ćwierć rur, tarę, blat stołu, zjeżdżalnię i skok w dal. Trzy lub cztery razy w tygodniu halfpipe jest konserwowany. Rendl jest idealny dla początkujących i średniozaawansowanych snowboardzistów ze względu na duże, otwarte stoki i wiele przygotowanych tras, które są odpowiednie przede wszystkim dla początkujących i średniozaawansowanych jeźdźców.

Nieuniknione płaskie obszary łączących się dolin St. Anton, takich jak Steissbachtal, nie są oczywistym terenem snowboardowym, ale wielu jeźdźców powraca. Pomimo długich spacerów po niektórych z największych podjazdów, zwykle są doświadczeni i przyciągają ich nieograniczone możliwości poza trasami w St Anton. Poza St Anton w Stuben i Lech-Zurs jest mnóstwo świetnych miejsc na pokład, zarówno na stoku, jak i poza nim.

Jedne z najlepszych tras narciarskich w Alpach można znaleźć w St Anton i ośrodku narciarskim Arlberg. Obfituje w tereny poza trasami, w tym stoki narciarskie na dużych wysokościach, małe zjeżdżalnie i kuluary oraz tajne doliny do jazdy na nartach w głębokim śniegu z dala od wyciągów narciarskich.

Zjazdy Valluga North Face Off-Piste St. Anton są legendarne i mogą być zatłoczone w pudrowy dzień, ale te zjazdy „obowiązkowe”, zwłaszcza zjazd Valluga północną ścianą do Zürs, są warte jazdy na nartach nawet kilka dni później nowy opad śniegu. Mrożący krew w żyłach zjazd ze szczytu Valluga do Paziel-Tal do Zurs jest słusznie uznawany za jeden z obowiązkowych zjazdów poza wyznaczonymi trasami, dostępny ze stacji wyciągu. Ten niesamowity zjazd poza trasą nie jest dla osób o słabym sercu! Mała gondola przewozi gości i narciarzy na najwyższą platformę widokową Valluga, jednak tylko osoby w towarzystwie kompetentnego przewodnika mogą zabrać ze sobą narty lub deskę.

Stoki ze wszystkich stron schodzą w przepaść z odsłoniętego szczytu, a pierwszy raz nie jest pewien, gdzie zacząć jazdę na nartach, ponieważ napotyka wypukłe zbocze i coś, co wygląda na labirynt klifów i skał. Warto pamiętać, że doświadczony przewodnik górski raczej nie pozwoli ci zejść, chyba że jesteś już pewien swoich umiejętności jazdy na nartach, a prawda jest taka, że ​​nerwowe wytężanie oczu nie ułatwi tego męczącego zejścia, więc zrelaksuj się, ciesz się scenerią i udawaj, że się nie boisz.

Podążając za dokładnymi wskazówkami przewodnika, zejście rozpoczyna się dwiema opcjami ze szczytu. Kultowa Valluga North Face zaczyna się od ciasnych zakrętów w linii upadku po lewej stronie ściany, gdzie niepewny trawers idzie w prawo; tutaj wymagana jest wyjątkowa ostrożność, ponieważ upadek może skutkować zjechaniem rakiety w kierunku klifu, którego nie chciałoby się oglądać ponownie. Udany trawers narciarzy w prawo, po którym następuje trawers narciarzy w lewo, powoduje podekscytowanie wśród grupy, ponieważ początkowe wyzwanie zostało pokonane, a teren wydaje się teraz prawie zachwycający. Przed nami tylko fantastyczne zwroty akcji, ale należy zachować ostrożność, aby uciec z 40-metrowej przepaści u jej podnóża. Podczas tej adrenalinowej jazdy na nartach staraj się zachować spokój, patrz w górę znad czubków nart i ciesz się jazdą na nartach, podziwiając krajobrazy przed Tobą.

Kiedy dotrzesz do przełęczy oddzielającej dwa wybitne szczyty Valluga i Rogspitze, spojrzysz wstecz na to, co przejechałeś na nartach i albo podziękujesz swoim szczęśliwym gwiazdom, że przeżyłeś, albo zapytasz swojego przewodnika, kiedy znów będziesz mógł jeździć na nartach! Krajobraz jest spektakularny, a dwa wysokie szczyty zapewniają groźny, ale wspaniały nastrój. Oddalając się od przełęczy, napotkasz pozornie nieograniczone stoki śnieżne w dół do Zürs.

Druga alternatywa od góry, Valluga Bridge Couloir, jest równie ekscytująca, a aby dodać emocji, twoje podstawowe umiejętności alpinistyczne i lęk wysokości zostaną wystawione na próbę, gdy schodzisz po schodach linowych, aby uzyskać dostęp do starożytnego drewnianego mostu która obejmuje słynny „Bridge Couloir”. Po zejściu pod drewnianymi deskami mostu, wąski 40-stopniowy kuluar wymaga świetnej techniki skoku. Po 15 zakrętach żleb znika za lewym zakrętem, zanim ostatecznie otwiera się na rozległe zachodnie zbocze Valluga, gdzie szerokie zakręty prowadzą bezpiecznie do miejsca spotkania u podnóża zachodniej ściany. Krótka podróż na północny zachód zaprowadzi cię do sekretnego zakątka, odsłaniając skarbnicę puchu i przygód, która rozciąga się aż do ośrodka narciarskiego Zürs.

Galzig poza trasami

Do terenu narciarskiego Galzig można dojechać imponującą szybką gondolą z St. Anton i obejmuje on doskonałe tereny narciarskie poza trasami, ale tutaj również trzeba być szybkim, ponieważ Galzig jest jednym z pierwszych obszarów, na których jeździ się na nartach w dzień puchu, zwłaszcza gdy Valluga i Schindler są zamknięte z powodu wiatru lub zagrożenia lawinowego.

Gdy tylko wysiądziesz z kolejki linowej, wita Cię mnóstwo alternatyw. Pierwszym przystankiem jest Zwischen, który znajduje się między Ostangiem (niebieskie 5) a Kandaharem (czarne 2). Czekają tu na Ciebie puchowe zbocza i strome zjazdy przez las, które przybliżą Cię do kolejki Feldherrnhugelbahn. Backseite to klasyk Galzig: skierowana na północ, stroma i idealna do doskonalenia umiejętności jazdy poza trasami na bardziej stromym terenie aż do Steissbachtal (Happy Valley). Czerwona trasa narciarska (3) z Galzig do St Anton jest reinkarnacją czarnego Ostangu, a odcinek z mugolami między lasami jest często dość trudny.

Do Backseite można dojechać kolejką krzesełkową Zammermoos lub orczykiem Tanzboden, a następnie zjechać na nartach w kierunku czerwonej trasy narciarskiej (4a), która ma wiele wejść i umożliwia narciarzom wybór najbardziej stromego terenu lub kierując się w lewo na szczycie Kandahar biegnie w kierunku dna Tanzboden, a następnie zjeżdża na nartach poza stokiem po stromym północnym stoku do Steissbachtal (Happy Valley). W pudrowy dzień można pokonywać fantastyczne okrążenia, korzystając z wyciągów Zammermoos i kierując się prosto na szczyt.

Jest łatwo dostępny z poziomu gruntu kolejki linowej Galzig. Nawet przy ograniczonej widoczności, Maienwassen jest naprawdę światowej klasy w pudrowy dzień, ponieważ drzewa nigdy nie są daleko, aby dodać kontrastu, ale wymagana jest duża ostrożność, zarówno lewa, jak i prawa strona tego zjazdu to głębokie doliny, które mogą zapewnić wysokie zagrożenie lawinowe w dni ze świeżym śniegiem.

Off-Piste Kapall Schonegraben

Schonegraben, co oznacza „Piękny grób”, znajduje się przy wyciągu Kapall na wschód od kurortu. To zejście ma strome drzewa i otwarte zbocza, dlatego należy wybrać odpowiednią ścieżkę, aby uniknąć zagrożenia lawinowego. Po dotarciu do regionu należy kierować się w stronę lasu i uważać na wyższe wzniesienia na lewo od linii lasu. Spojrzenie w kierunku Schonegraben ze szczytu Kapall to bardzo zachęcająca miska; jednak ta miska nigdy nie powinna być zjeżdżana na nartach w całości, ponieważ kończy się coraz bardziej wypukłym kształtem, aby zakończyć się stromym wąskim torem zwanym „dziurą korkową”, która przez lata pochłonęła wiele ofiar lawinowych na tym obszarze. Aby to ominąć, skorzystaj z wysokiego trawersu logicznego w prawo, aby uzyskać dostęp do dolnej części wyciągu orczykowego i górnej części wyciągu Kapall.

Rendl poza trasami

Dostęp do regionu narciarskiego Rendl po drugiej stronie doliny jest teraz łatwiejszy dzięki zastąpieniu starej stacji gondoli poza miastem nową, zachwycającą stacją kolejki gondolowej Rendlbahn w St Anton. Narciarstwo poza wyznaczonymi trasami w Rendl jest popularne jako przewodnik ze względu na zróżnicowany teren i stały śnieg. Pomiędzy stokami po lewej i prawej stronie Maass Bahn można jeździć na nartach poza wyznaczonymi trasami, z umiarkowanymi stokami płynącymi przez las; jest to popularne miejsce w deszczowe dni, ponieważ drzewa poprawiają widoczność. Poruszając się w górę, weź sześcioosobową kolejkę krzesełkową Gampberg i narciarzy w prawo, zjeżdżając na linie pod wyciągiem krzesełkowym, który jest długi i idealny do wejścia w rytm puchu. Możesz albo trawersować w lewo z powrotem na stok, albo jechać dalej, aby wykonać więcej skrętów w dół, aż dotrzesz do Tobel T-bar, który zabierze Cię z powrotem do restauracji.

Jeśli chcesz uciec od wyciągów, teren narciarski St Anton's Rendl naprawdę się sprawdza, z wieloma małymi bocznymi podjazdami prowadzącymi do fantastycznych ukrytych schowków poza trasami. Miska Hinter Rendl, trudna północna ściana i malownicza samotność w stosunkowo umiarkowanym Rossfall to tylko niektóre z licznych alternatywnych opcji Rendla.

Hinter Rendl poza trasą

Hinter Rendl to masywna miska skierowana na północ ze stromymi i szerokimi nieutwardzonymi trasami biegowymi w wysokogórskim terenie narciarskim i otwartych liniach leśnych. Można go wyśledzić wcześnie, ale z powodu jego ogromu i nieograniczonych linii prawie zawsze można odkryć coś nieśledzonego kilka dni po ostatnich opadach śniegu. Wjedź wyciągami krzesełkowymi Riffel 1 i 2, aby dostać się do miski, a następnie przejdź przez strefę odgrodzoną liną z informacją o opuszczeniu strzeżonego obszaru. Aby jeździć na nartach tutaj, musisz mieć doświadczenie w ocenianiu lawin. Po przejechaniu wyciągiem Gampberg idź w prawo wzdłuż grzbietu Schimalegg, a gdy teren się wypłaszczy, podążaj linią w prawo, aby dotrzeć do spektakularnej szerokiej misy, która prowadzi do drzew i toru w dół do Rendl Bahn, ale uważaj, ta trasa wymaga kompetencji odnalezienie i lawinowy osąd. Ważne jest, aby nie jeździć po żlebach bezpośrednio po silnym wietrze lub świeżym śniegu, ponieważ zawierają one niebezpieczny śnieg i były miejscem wielu wypadków.

North Face Rendl poza trasą

Północna ściana Rendl, na południe od St Anton, jest długa i imponująca, rzuca cień na wioskę i oferuje fantastyczną trasę w puchu, która przyciąga cię do wyższych otwartych ścian i niższych linii drzew. Z drugiej strony, takie podejście wymaga wielkich umiejętności znajdowania trasy, ponieważ wybranie niewłaściwej ścieżki może spowodować, że zostaniesz otoczony klifami i urwiskami, z trudnym, jeśli nie niemożliwym, powrotem na górę.

Możesz dotrzeć do tego regionu, jadąc na nartach trasą numer R5 do jej połowy, trawersując w prawo, aż dotrzesz do anteny radiowej i jadąc linią spadową, aby dotrzeć do lasu, a następnie jadąc obowiązkowym trawersem w prawo, aby ominąć klify. Ta ściana ma wiele wypukłych zboczy, których należy unikać w dni z puchem, ponieważ są to główne potencjalne obszary lawinowe.

Off-Piste w Rossfall

Szerokie, pofałdowane boiska Rossfall zapewniają pyszny proszek dla tych, którzy nie są w stanie sprostać zadaniu północnej ściany Rendl. Krótki trawers i stroma wspinaczka po prawej stronie wyciągu krzesełkowego Riffel 1 prowadzi do tego małego nieba, gdzie zapierające dech w piersiach widoki i górska cisza przypominają, że jazda na nartach poza wyznaczonymi trasami jest tym, o co chodzi w życiu! Przydaje się tu również doświadczenie w wyszukiwaniu tras, gdyż na tym odcinku trzeba unikać specyficznych wypukłych zboczy i ewentualnych pułapek terenowych.

Schindlerkar poza trasami

Na stoki narciarskie Schindlerkar (15) i Mattun (16) można się dostać wyciągiem krzesełkowym na Schindler Spitze (2,660 m) lub kolejką linową Valluga I na Vallugagrat (2,650 m), następnie na nartach czerwonej 19 i wjechać kolejką linową na trasy narciarskie. Tutaj znajdziesz narciarzy przecinających kolejne linie, idąc wysoko i szeroko w poszukiwaniu korzystnych tras z powrotem na główną trasę narciarską. Jednak przy tak wielu łowcach puchu poza trasami musisz być szybki, aby odkrywać nowe trasy w tych miejscach o dużym natężeniu ruchu.

Jeśli lubisz jeździć na nartach po stromych i ciasnych kuluarach z głazami po obu stronach, wypróbuj zjeżdżalnie przeznaczone tylko dla ekspertów Schindler West, które schodzą w dół po lewej stronie ze szczytu Schindlergratbahn. Solidna drewniana bariera uniemożliwia niezamierzony dostęp do tych kuluarów, a można się założyć, że będzie spory tłum, gdy zawodowcy wspinają się na ogrodzenie i siadają raczej niewygodnie, zanim wskoczą i znikną z pola widzenia już po kilku obrotach lub nawet szybciej, jeśli upadną . I, z wyjątkiem absolutnie najlepszych nowych warunków śniegowych, kiedy lokalni instruktorzy narciarstwa i miłośnicy narciarstwa przyjadą przed tobą, to magnaci przez całą drogę.

W śnieżny dzień stoki Schindler South pod potrójnym krzesełkiem Schindlergratbahn oferują doskonałe warunki do jazdy w głębokim śniegu i można na nie wjechać wysoko zza górnej stacji wyciągu, ale potrzebujesz instruktora lub przewodnika, aby bezpiecznie znaleźć trasę i bezpiecznie zjechać przez skaliste kuluary wyżej i na południowych zboczach podatnych na lawiny. Zjedź na stoku od kolejki Schindlergratbahn, potem niedaleko od szczytu, kierując się w lewo w kierunku Ulmer Hutte, przejedź przez ramię Schindlera narciarzy pozostawionych poza stokiem, potem krótki but w górę i możesz zejść na stoki płynące pod wyciągiem krzesełkowym.

Neningastal Off-Piste – Sonnenkopf

Sonnenkopf to w dużej mierze ośrodek rodzinny, który właśnie wkroczył do regionu Arlberg. Sonnenkopf znajduje się około 1,500 minut jazdy samochodem lub autobusem od St Anton i jest wliczony w główny karnet narciarski Arlberg. Region narciarski jest porównywalny stylem do wielu gór narciarskich w Ameryce Północnej, z rozłożystymi drzewami i trasami narciarskimi przypominającymi misy. Bardzo imponująca trasa poza trasami Nesingastal jest jednak ukryta za górną kolejką i oferuje 2016 m ekscytujących stromych tras, ogromne otwarte ściany w imponującej scenerii i obowiązkową stromą linię zjazdową przez wymagający i żlebowy stromy odcinek usiana krzakami prowadząca do Nesingastal. Ta niesamowita wycieczka kończy się w Langen, gdzie wsiądziesz do pociągu z powrotem do St. Anton w samą porę na zasłużony après-ski!

St Anton znajduje się w centrum jednego z najbardziej śnieżnych regionów Europy, a sąsiedni Warth Schroecken otrzymuje szacunkowo 11 m śniegu rocznie. St Anton otrzymuje średnio 7 m śniegu rocznie, co zapewnia wystarczającą liczbę dni na nartach w puchu. Pomimo faktu, że większość terenu jest zwrócona na południe, wzniesienie i niskie temperatury utrzymają śnieg w doskonałym stanie przez pozostałą część zimy. Najwyższą jakość śniegu można znaleźć na północnych stokach w pobliżu Stuben i Rendl.

Miasto St Anton i sąsiednie wioski oferują różnorodne możliwości zakwaterowania. Istnieje szeroki wybór doskonałych hoteli, domków letniskowych, pensjonatów i apartamentów, które zaspokoją wszystkie zainteresowania i budżety, z których wiele obejmuje dostęp na nartach.

To jest naprawdę miejsce, w którym St Anton wyznacza standardy dla całego świata. Żaden inny ośrodek na całym świecie nie może się równać z rozrywką après-ski na stokach w St Anton. To naprawdę najfajniejszy ośrodek na świecie. Jest tak wiele świetnych barów après, że nie jestem w stanie wymienić ich wszystkich, ale wymienię te najbardziej znane, takie jak Krazy Kangaruh i Mooserwirt.

The Moose sprzedaje więcej piwa niż jakikolwiek inny bar w Alpach. Są dostarczane przez niezwykle silnych barmanów, którzy niosą do twojego stolika do 30 dużych piw (na których tańczysz) i są dostarczane z shotami Jaeger lub Willys mit Pear (Williams Christ Birne gruszka Schnapps z kulką gruszki w kieliszku) . Wielu imprezowiczów wspina się po zboczach, aby dostać się do Mooserwirt lub KK tylko po to, by dołączyć do imprezy. Codziennie o 3:1986 DJ w Moose rozpoczyna imprezę, grając „The Final Countdown” szwedzkiego zespołu z Europy i robi to od 2016 roku.

Inne godne uwagi bary na stoku z muzyką na żywo to Heustadl (lepsze zespoły niż DJ-e), Rodelhütte (tradycyjna muzyka oom-pah na akordeonie fortepianowym), Taps na tanie piwa obok KKs i The Fang House tuż obok gondoli Nasserein – Fang jest wielkim ulubieńcem zespołu Iglu. Warto odwiedzić co najmniej 10 kolejnych.

Po sesji aprés-ski w barach na stoku następuje rzeź ostatniego zjazdu z barów na dno stoku. Chociaż jazda na nartach pod wpływem alkoholu jest mile widziana w wielu ośrodkach, ta tradycja St Anton jest przezabawna i lepsza niż chodzenie. Polecamy ostatniego drinka, aby uczcić dotarcie do dolnej części stoku w Basecamp. Ten duży bar jest ostatnim przystankiem dla wielu narciarzy, którzy oferują szeroki wybór doskonałych przekąsek przed powrotem do domku lub hotelu na kolację.

St Anton ma zamknięte dla ruchu kołowego centrum wioski i oferuje wiele atrakcji z dala od stoku, w tym kino, lodowisko, kręgle, curling, kuligi, saneczkarstwo i kompleks rekreacyjny „Arlberg-well.com”. Oświetlony tor saneczkowy o długości 4.2 km z Gampen przez Rodelhütte do „Rodelstall” w Nasserein musi być najlepszy w Europie. Osoby niebędące narciarzami mogą również udać się do wielu barów après-ski i restauracji oferujących lunch, aby spotkać się ze swoimi grupami na stoku.

W St. Anton jest mnóstwo kawiarni i restauracji. Można tu znaleźć szeroki wybór dań, w tym tradycyjne potrawy tyrolskie. Niektóre godne uwagi restauracje to San Antonio, Rosanna's, Pomodoro, Dixies 1 i 2, Nassereinerhof i Bobo's. Na kolację, która zamienia się w klub nocny, polecamy Hugos.