Djakarta

Dżakarta to krajowa stolica zakupów i jedno z najlepszych miejsc do robienia zakupów w Azji Południowo-Wschodniej. W mieście znajdują się różne kompleksy handlowe i tradycyjne targowiska. Dżakarta szczyci się największą na świecie powierzchnią handlową w centrum handlowym w jednym mieście, obejmującą 550 hektarów. Plaza Indonesia, Grand Indonesia Shopping Town, Plaza Senayan, Senayan City i Pacific Place oferują szeroką gamę towarów premium. Mall Taman Anggrek, a także Ciputra World Jakarta, w którym znajduje się Artpreneur - miejsce docelowe do odkrywania, odkrywania, doświadczania i celebrowania sztuki indonezyjskiej i międzynarodowej, Pondok Indah Mall, Mal Kelapa Gading i Central Park Jakarta, obsługujące główne ulice marek takich jak Topshop i Zara z Wielkiej Brytanii i Europy.

Większość odwiedzających Dżakartę to turyści krajowi z całej Indonezji. Dżakarta, będąca bramą Indonezji, jest często wykorzystywana jako przystanek dla międzynarodowych podróżnych w drodze do głównych atrakcji turystycznych Indonezji, takich jak Bali i Yogyakarta. Turystów przyciąga Taman Mini Indonesia Indah, Zoo Ragunan, stary port Sunda Kelapa i kompleks Ancol Dreamland w zatoce Dżakarta, który obejmuje park rozrywki Dunia Fantasi (Fantasy World), Sea World, Atlantis Water Adventure i Gelanggang Samudra, w oprócz zabytków, zabytków i muzeów wokół placu Merdeka i Starego Miasta w Dżakarcie.

Turystyka generuje coraz większe dochody dla miasta. Turystyka wniosła 2.6 biliona rupii (268.5 miliona USD) do całkowitych bezpośrednich dochodów miasta w wysokości 17.83 biliona rupii w 2012 roku, co stanowi wzrost o 17.9% w porównaniu z 2011 rokiem. Zainteresowane strony z branży turystycznej przewidują większą promocję Dżakarty jako celu turystycznego.

Rząd Dżakarty zaczął oferować wycieczki autobusami piętrowymi po środkowej Dżakarcie w lutym 2014 r. Trasa autobusów obejmuje atrakcje turystyczne, takie jak Monas, meczet Istiqlal, katedra, Muzeum Narodowe, Sarinah i Plaza Indonesia, a także Grand Indonesia centra handlowe.

Większość zabytków, pomników i rzeźb w Dżakarcie została zbudowana w erze Sukarno, począwszy od lat 1960. XX wieku, a ukończona w epoce Suharto, jednak niektóre pochodzą z okresu kolonialnego Holenderskich Indii Wschodnich. Wysoki na 132 m (433 stopy) obelisk Pomnika Narodowego (Monumen Nasional lub Monas), znajdujący się w centrum Merdeka Square w Central Parku w Dżakarcie, jest najbardziej rozpoznawalnym punktem orientacyjnym Dżakarty, który stał się symbolem miasta. W południowo-zachodnim rogu można zobaczyć pomnik i fontannę rydwanu Arjuna Wijaya inspirowane Mahabharatą. Dalej na południe, na Jalan Thamrin, głównej arterii Dżakarty, pomnik Selamat Datang spoczywa na szczycie fontanny w centrum kręgu Hotel Indonesia. Inne godne uwagi budowle w Dżakarcie to meczet Istiqlal, katedra w Dżakarcie i kościół Immanuela. Stary Batavia Stadhuis na Starym Mieście w Dżakarcie służy również jako punkt orientacyjny dla miasta. Wieżowiec Wisma 46 w środkowej Dżakarcie jest obecnie drugą najwyższą budowlą w Indonezji.

Niektóre rzeźby i pomniki Dżakarty mają charakter nacjonalistyczny, na przykład Pomnik Wyzwolenia Zachodniej Irian i Statua Dirgantary. Posągi upamiętniają kilku indonezyjskich bohaterów narodowych, w tym Diponegoro i Kartini na placu Merdeka, Sudirman i Thamrin na ich odpowiednich alejach oraz Sukarno i Hatta przy Pomniku Proklamacji, który również znajduje się przy wejściu na międzynarodowe lotnisko Soekarno – Hatta.

Klimat w Dżakarcie jest tropikalny monsunowy.

Pomimo bliskości równika, miasto utrzymuje wyraźne pory deszczowe i suche.

Pora deszczowa w Dżakarcie trwa przez większą część roku, od października do maja.

Pora sucha w mieście trwa cztery miesiące (od czerwca do września) (każdy z tych 4 miesięcy ma średnie miesięczne opady poniżej 100 mm).

Dżakarta, położona w zachodniej Jawie, ma szczyt opadów w porze deszczowej w styczniu ze średnimi miesięcznymi opadami wynoszącymi 389 milimetrów (15.3 cala) i najniższy punkt w porze suchej we wrześniu ze średnimi miesięcznymi opadami wynoszącymi 30 mm (1.2 cala).

Dżakarta położona jest na północno-zachodnim wybrzeżu Jawy, w pobliżu ujścia rzeki Ciliwung do Zatoki Dżakarta, ujścia Morza Jawajskiego. Okręg specjalny Dżakarty ma powierzchnię lądową 662 km2 (256 6,977) i obszar morski 2 km2,694 (2016 2016). Tysiąc Wysp znajduje się w zatoce Dżakarty, na północ od miasta i jest oficjalnie częścią Dżakarty.

Dżakarta znajduje się w niskim, płaskim basenie o wysokości od 2 do 50 metrów (7 do 164 stóp), o średniej wysokości 8 metrów (26 stóp) nad poziomem morza. 40 procent Dżakarty, głównie na północy, leży poniżej poziomu morza, podczas gdy południe jest bardzo górzyste. Rzeki płyną z gór Puncak na południe od miasta, przez miasto i na północ do Morza Jawajskiego; najważniejsza jest rzeka Ciliwung [wymagane wyjaśnienie], dzieląca miasto na królestwa zachodnie i wschodnie. Rzeki Pesanggrahan i Sunter to dwie inne.

Wszystkie te rzeki, wraz z opadami w porze deszczowej i nieodpowiednim drenażem spowodowanym zablokowaniem, sprawiają, że Dżakarta jest narażona na powodzie. Co więcej, Dżakarta tonie o około 5 do 10 centymetrów rocznie, osiągając do 20 centymetrów w północnych dzielnicach przybrzeżnych. Holandia przekaże 4 miliony dolarów na studium wykonalności budowy grobli wokół Zatoki Dżakarta, aby pomóc złagodzić niebezpieczeństwo związane z wodą. W celu ochrony przed słoną wodą wał pierścieniowy zostanie wyposażony w system pompowania i strefy retencyjne. Ponadto wał będzie służył jako droga płatna. Projekt ma zostać ukończony do 2025 roku.

Dżakarta wygenerowała prawie jedną szóstą PKB Indonezji.

Gospodarka Dżakarty jest w dużym stopniu uzależniona od branż usługowych, takich jak bankowość, handel, usługi finansowe i produkcja. Większość gałęzi przemysłu w Dżakarcie produkuje elektronikę, motoryzację, chemikalia, inżynierię mechaniczną i nauki biomedyczne.

Koszty życia w mieście rosną. Ziemia jest droga, a czynsze wygórowane. Rozwój przemysłowy i nowe mieszkania są często realizowane na obrzeżach, podczas gdy handel i bankowość pozostają w centrum miasta.

Rynek luksusowych nieruchomości w Dżakarcie kwitnie. Znacznie wzrosły inwestycje w branży nieruchomości, w tym biura, budynki komercyjne, nowe budownictwo miejskie oraz wieżowce i hotele. Knight Frank, globalny konsultant ds. nieruchomości z siedzibą w Londynie, powiedział w 2014 r., że Dżakarta zapewniła największy zwrot z inwestycji w luksusowe nieruchomości na świecie w 2013 r., podając jako przyczyny ograniczenia podaży i drastyczną deprecjację waluty.

INTERNET

Jeśli przywieziesz własnego laptopa, możesz połączyć się z sieciami w kilku stołecznych centrach handlowych. Kody dostępu można uzyskać w punkcie informacyjnym. Restauracje, kawiarnie i sklepy ogólnospożywcze zapewniają również bezpłatny bezprzewodowy dostęp do Internetu. Większość hoteli zapewnia również bezpłatne lub płatne połączenia Wi-Fi w pomieszczeniach ogólnodostępnych lub pokojach; zapytaj przed dokonaniem rezerwacji.

Kafejki internetowe są dostępne w większości części miasta, szczególnie w okolicach szkół wyższych, dzielnic mieszkaniowych i głównych centrów handlowych, a kosztują od 4,000 do 10,000 30,000 Rp za godzinę. Podczas gdy tańsze będą miały powolne połączenie dial-up, niektóre będą miały szybkie łącza szerokopasmowe, które są często wykorzystywane przez nastolatków do gier online. Jeśli planujesz korzystać z Internetu przez dłuższy czas, poszukaj ofert „happy hour”, które umożliwiają dostęp do Internetu do 2016 2016 Rp tak długo, jak chcesz.

Dżakarta będzie służyć jako miejsce testowe dla nadchodzącej rozbudowy sieci 4G LTE w Indonezji. Jednak większość dostawców nie oferuje jeszcze tej usługi. Bolt jest jedyną marką, która weszła do turnieju. Zapewnia przenośny modem Wi-Fi i ładowalny limit internetowy za 200,000 2016 Rp, który jest niski jak na zachodnie standardy.

TELEFON

021 to numer kierunkowy do Dżakarty i okolic. Jeśli dzwonisz pod inny numer w tym samym obszarze z telefonu stacjonarnego, nie musisz wybierać numeru kierunkowego. Dzwoniąc z innych części Indonezji, pomiń prefiks 0.

Wartel lub sklepy telefoniczne są powszechne na ulicach Dżakarty, jednak szybko znikają z powodu rozprzestrzeniania się telefonów komórkowych. Jeśli chcesz uniknąć drogich kosztów roamingu (a także wykonywać dużo połączeń), możesz kupić stary telefon za 10 do 15 USD plus saldo numeru telefonu komórkowego, podczas gdy sama karta jest dość tania lub bezpłatna. Większość lokalizacji ma doskonały zasięg.

Telefony publiczne są nadal regularnie spotykane na chodnikach. Jeśli natkniesz się na telefon publiczny, podnieś słuchawkę i spójrz na numer wyświetlany obok klawiatury. Nie wprowadzaj pieniędzy, jeśli liczba nie jest równa 000, ponieważ telefon jest uszkodzony. Zwykle nie są, ale kiedy już są, są niewiarygodnie tanie (tylko Rp100 za minutę).

POST

Pos Indonesia, spółka państwowa, świadczy usługi pocztowe. Nie ma skrzynek pocztowych, jednak w furgonetce są mobilne liczniki lub możesz udać się na pocztę. FedEx, DH i UPS, między innymi, zapewniają dostawę przesyłek typu „drop-by” za pośrednictwem usługi strony trzeciej.

AWARYJNE

Jeśli chcesz to tak nazwać, służby ratunkowe w Indonezji są najlepsze. Wiele szpitali zapewnia całodobowe pogotowie ratunkowe, jednak ich wyposażenie może nie być tak nowoczesne, jak ich zagranicznych odpowiedników. Działa międzynarodowa infolinia alarmowa 24, która połączy Cię z odpowiednimi agencjami.

• Ogień 113.
• Ambulans. 118.
• Policja. 110.
• Zespół poszukiwawczo-ratowniczy. 115.
• Siedziba policji indonezyjskiej: Jl. Trunojoyo 3, Południowa Dżakarta. +62 21 7218144.
• Komenda Główna Policji w Dżakarcie: Jl. Jendral Sudirman nr 45, Południowa Dżakarta. +62 21 5709261.