Granada

Granada to najstarsze kolonialne miasto Nikaragui i odwieczny przeciwnik Leona. Znajduje się na północno-zachodnim brzegu Lago Cocibolca. Jego tętniąca życiem architektura kolonialna, fascynująca historia i względne bezpieczeństwo sprawiają, że jest to popularne miejsce turystyczne. Jest to najbardziej zaludnione miasto Nikaragui i jedno z najbardziej „rozwiniętych” miejsc turystycznych, z których oba będą oczywiste dla odwiedzających, szczególnie w porównaniu z innymi miastami Nikaragui.

Gazety, takie jak New York Times, doceniły restauracje w Granadzie na całym świecie. W Granadzie jest kilka restauracji, w tym Café Espressonista, Ciudad Lounge, Pita Pita, Garden Café i Café de los Sueos. W ostatnich latach branża kulinarna Granady ewoluowała, obejmując zarówno dania lokalne, jak i zagraniczne, jednocześnie promując zrównoważony rozwój od pola do stołu dla lokalnych rolników i producentów. Gospodarka Granady nadal się rozwija, w dużej mierze dzięki jej szybkiemu rozwojowi jako miejsca turystycznego ze względu na kolonialną architekturę, naturalne piękno, a ostatnio jako miejsce kulinarne.

Granada, nazwana La Gran Sultana od jej muzułmańskiego hiszpańskiego pseudonimu, jest jednym z najstarszych miast Nikaragui i jedną z pierwszych europejskich kolonii w obu Amerykach. Granada, która przez większą część epoki kolonialnej była dobrze prosperującym miastem, zawsze była i nadal jest miastem konserwatywnym. Granada była wielokrotnie atakowana przez piratów w swojej wczesnej historii jako (rodzaj) „portu karaibskiego”, połączonego z oceanem przez jezioro i Rio San Juan. Jednak szturmu, który miał najbardziej niszczycielski wpływ na miasto, dokonał Amerykanin.

Jednak miasto odbiło się i stało się dominującą potęgą kulturalną i polityczną w kraju przez następne trzydzieści lat, aż do przejęcia kontroli przez liberalnego generała Jose Santosa Zelaya. W kolonialnych rezydencjach i katedrach nadal można zobaczyć pozostałości dawnego bogactwa i potęgi Granady. I praktycznie w każdym zakątku śródmieścia nadal znajduje się pomnik upamiętniający jakiegoś byłego prezydenta czy kogoś innego, kto się tu urodził.

Granada jest miastem konserwatywnym, a rządzący sandiniści nie są – delikatnie mówiąc – tak popularni jak w León, przyczyniając się do ich ciągłej rywalizacji. Dziś jednak Granada jest również dobrze znana z tego, że zdobywa nagrody w amerykańskich publikacjach jako jedno z najwyraźniej najbardziej przyjaznych do życia miast na świecie, a wielu emerytowanych gringo ustanowiło w Granadzie drugi dom. Liczne kolonialne domy, a nawet niektóre małe wyspy na obrzeżach miasta na jeziorze Nikaragua są nadal dostępne na sprzedaż, więc zapytaj miejscowych, czy chcesz zostać na dłużej i mieć odpowiednie fundusze pod ręką.

Chociaż wpływ Gringo jest większy w Granadzie niż w większości innych części Nikaragui, miasto zachowało swoje piękno i nadal przyciąga turystów, mieszkańców i emigrantów.

Granada położona jest nad brzegiem jeziora Nikaragua (znanego również jako jezioro Cocibolca), dwudziestego co do wielkości jeziora na świecie.

Granada jest stolicą departamentu Granada, który graniczy od północy z Boaco i Managuą, od wschodu z Masaya i Carazo, a od południa z Rivas. Ten sam departament przecina na północy rzeka Tipitapa, która łączy jezioro Managua z Nikaraguą. Ponadto znajdują się tu trzy laguny wulkaniczne: Manares, Genirzaro i słynna Apoyo. Apoyo, które jest wspólne z departamentem Masaya, jest największą laguną wulkaniczną Nikaragui. Granada to dość ciepłe miasto przez cały rok, z temperaturami zbliżonymi do Managui. Dzieje się tak, ponieważ oba miasta mają podobny teren, leżą nad jeziorem i są otoczone stromymi wzgórzami. W Granadzie roczne opady wynoszą około 1,100-2,100 mm.

Zieleń otaczająca Grenadę odzwierciedla klimat miasta. Wokół wulkanu Mombacho są zarówno suche, jak i mokre lasy. Ponadto wulkan jest domem dla różnorodnego asortymentu zwierząt. Ponadto jezioro jest domem dla wielu gatunków, zarówno morskich, jak i słodkowodnych. Jest to jedyne na świecie słodkowodne jezioro z rekinami (Nikaragua). Wędkarstwo w jeziorze jest dość doskonałe, a wędkarze komercyjni i rekreacyjni często łowią guapote i mojarry, a także sardynki. Nikaragua zakazała połowów rekinów i pił nikaraguańskich ze względu na zmniejszenie populacji.

Inne znaczące miasta i wioski w rejonie Granady to Malacatoya, El Paso, El Guayabo, Diria, Macatepe, El Guanacaste, Nandaime i Diriomo, nazywane przez krajowe media „ostatnim miastem czarownic”. Wulkan Mombacho to najwyższy szczyt Granady (1,345 m); obecnie uśpiony wulkan wyrzucił większość swojego stożka do jeziora, tworząc 365 wysepek Granady, z których wulkan oferuje niesamowitą perspektywę. W dobry dzień można również zobaczyć wyspy Ometepe i Zapatera. Ta późniejsza wyspa, druga co do wielkości na jeziorze Nikaragua, jest również uśpionym wulkanem. Jest to skarb narodowy, dobrze znany z prekolumbijskich rzeźb i bożków odkrytych na wyspie podczas hiszpańskiego podboju i obecnie wystawianych w Convento San Francisco Museum.

W Granadzie znajduje się kilka plaż nad jeziorem Nikaragua, które są szczególnie popularne podczas Semana Santa („Wielki Tydzień”).

Granada ma bogatą historię biznesową, szczególnie w przemyśle drzewnym, złotym i srebrnym. Gospodarka Granady nadal się rozwija, ponieważ rozwija się jako cel turystyczny. Chociaż Granada jest nadal szóstym co do wielkości miastem Nikaragui, jest dobrze znana z zachowania jednej z najlepszych w kraju architektury z epoki kolonialnej. Przez wiele lat trwał boom na rynku nieruchomości, wielu Europejczyków i Amerykanów nabywało i przebudowywało nieruchomości w regionie w celach emerytalnych lub wakacyjnych, a wielu międzynarodowych pośredników w obrocie nieruchomościami otwierało biura, ale trend ten został zatrzymany w 2007 r. Ze względu na wcześniejszy wzrost rzeczywistych ceny nieruchomości w Granadzie i innych regionach południowo-zachodniej Nikaragui, uwaga inwestorów przeniosła się do północnej Nikaragui, a mianowicie do Matagalpa, Leon, Corinto i sąsiednich plaż Leon i Corinto.

Powstały muzea, w szybkim tempie powstają nowe hotele i restauracje.

Chociaż Grenada jest obecnie w dużym stopniu uzależniona od turystyki, gmina nadal ma dobre tereny rolnicze. W jej granicach produkowana jest znaczna ilość ekologicznej kawy i kakao, bydła, plantanów i bananów.