Stolicą i największym miastem Kambodży jest Phnom Penh. Phnom Penh, położone nad brzegiem rzek Tonle Sap i Mekong, było stolicą Kambodży od czasu francuskiej kolonizacji i stało się narodowym centrum działalności gospodarczej i przemysłowej, a także narodowym centrum bezpieczeństwa, polityki, dziedzictwa kulturowego i dyplomacji.
Wcześniej było znane jako „Perła Azji” i było uważane za jedno z najpiękniejszych francuskich miast w Indochinach w latach dwudziestych XX wieku. Phnom Penh, a także Siem Reap i Sihanoukville są ważnymi międzynarodowymi i lokalnymi atrakcjami turystycznymi w Kambodży. Miasto, które zostało założone w 1920 roku, znane jest ze wspaniałej i starożytnej architektury oraz atrakcji. Wzdłuż głównych bulwarów znajduje się wiele historycznych francuskich budowli kolonialnych.
Region metropolitalny Phnom Penh, położony nad brzegiem rzek Tonle Sap, Mekong i Bassac, jest domem dla około 2.2 miliona mieszkańców Kambodży liczącej ponad 14.8 miliona osób, co stanowi wzrost z ponad 1.9 miliona w 2008 roku.
Pomimo uratowania przed Czerwonymi Khmerami przez Wietnamczyków w 1979 roku, Phnom Penh zawsze było trudną dzielnicą. Sytuacja się poprawia, ale drogi wciąż są w złym stanie, ruch uliczny jest duży, a prądu brakuje.
W metropolii stopniowo pojawiają się wieżowce i sygnalizacja świetlna. Niestety, piękno, które uczyniło go „Paryżem Wschodu” przed 1970 rokiem, zostało utracone, podczas gdy przetrwało kilka francuskich struktur kolonialnych. Rozległe bulwary i promenady, które wymyślili Francuzi, zostały przekształcone w parkingi i stragany: przechodnie nie są zadowoleni.
Najprzyjemniejszy spacer odbywa się wzdłuż przypominającego park nabrzeża rzeki, wzdłuż którego znajdują się kawiarnie i restauracje. Standardowe atrakcje turystyczne miasta są rzadkie, co czyni je doskonałym miejscem na relaks, obserwację życia ulicznego i zanurzenie się w lokalnym smaku. Phnom Penh to doskonała wycieczka dla osób, które chcą „podenerwowanej” atmosfery i są gotowe pogodzić się z niedogodnościami brawurowej jazdy, hałasu, kurzu i uporczywej kradzieży.
Jest kilku naganiaczy i żebraków. Powinna wystarczyć surowa, ale uprzejma odmowa. Żebracy w podeszłym wieku lub kalecy chętnie przyjmą 500 rielów. Pamiętaj, że każdy, kto był wystarczająco duży, by przeżyć Czerwoną Khmerów, miał trudne życie. Hojność nie jest w tej sytuacji czymś negatywnym. Niektóre osoby w podeszłym wieku mogą nawet udzielić ci błogosławieństwa w wyniku twojego daru. Należy zniechęcać zarozumiałe małe dzieci domagające się dolara.
W porze deszczowej temperatura jest wysoka i wilgotna, a późnym popołudniem pada deszcz.
