Wieże Barzana

Połączenia Wieże Barzana, Znany także jako Wieże fortu Umm Salal Mohammed, zostały zbudowane pod koniec XIX wieku i odnowione przez szejka Mohammeda bin Jassima Al Thani w 1910 roku. Znajdują się po południowej stronie systemu obronnego zbudowanego na przełomie XIX i XX wieku w celu ochrony „rawdatu”. ”, dolina, w której gromadzone są cenne deszcze pochodzące z wyższych terenów. „barzan” oznacza po arabsku „wysokie miejsce”.

W 2003 roku obiekty zostały odnowione. Wysokość wież wynosi 16 metrów (52.49 stóp). Fort połączony jest z dwiema kolejnymi budowlami obronnymi od zachodu i wieżą od północy. Wieże Barzan mogły zostać zbudowane w pobliżu wody w celu utrzymania czujnej kontroli nad łowcami pereł, jako obserwacja nadlatujących statków i jako obserwatorium do śledzenia księżyca. Wieże Barzan zostały zrekonstruowane z takimi udogodnieniami jak klimatyzacja.

Pierwotnie zbudowane ze skał koralowych i cementu wapiennego, konstrukcje wykorzystywały tradycyjne katarskie techniki projektowania i budowy, takie jak drewno „marazim” do odprowadzania wody deszczowej ze ścian budynku podczas burzy, pomieszczenie „majilis” między wieżami dla gości i cztery -dachy warstwowe z konstrukcją słupów drewnianych „danchal”, „basgijl”, tkanymi paskami bambusa, siatką mangrową i warstwą sprasowanego błota.

Szejk Mohammed bin Jassim Al Thani przebudował Wieże Barzan na początku XX wieku, aby mogły służyć jako strażnice przeciwko nadciągającej armii osmańskiej. Chociaż jego ojciec kilka lat wcześniej pokonał Turków w bitwie pod Al Wajbah, Mohammed był ostrożny wobec nowych działań wojennych. Rdzenny Katar wykorzystywał je również do obserwacji nowiu podczas świętego miesiąca Ramadanu, ponieważ śledzenie księżyca było kluczowe. Wieże zostały odnowione przez rząd Kataru w 20 roku.

Wieże Barzan znajdują się na skromnym wzgórzu znanym jako Jebel Lusail w mieście Umm Salal Mohammed, w gminie Umm Salal, około 10 kilometrów od wybrzeża i 15 kilometrów na północ od Doha, stolicy Kataru. Po jednej stronie wież znajdują się ogromne, współczesne domy, a po drugiej zrujnowane chaty. Pomiędzy wieżami znajduje się dawny ufortyfikowany dom szejka Jassima bin Mohammeda Al Thaniego, często nazywany zamkiem. Za wieżami znajduje się wyjątkowa oaza złożona z bujnej roślinności, egzotycznych zwierząt i palm palmowych.

Mury Barzan Towers mają grubość jednego metra, szczególnie u podstawy, i są wzmocnione i utwardzone przyporami. Jedna wieża ma ściany w kształcie stożków, druga ma gigantyczne i ogromne schody. Podobnie jak w przypadku budowy murów fortu Zubarah, ściany te zostały zbudowane przez połączenie i zmieszanie surowych kamieni koralowych z wapieniem, a następnie sklejenie ich za pomocą zaprawy błotnej. Po wyschnięciu ścian pokryto je tynkiem gipsowym. Dach Wież Barzan składa się z czterech poziomów. Pierwsza warstwa składa się z drewnianych słupów „danchalowych”, które czasami były pokryte bitumem w celu ochrony.

Tyczki „danchalowe” zostały następnie pokryte „basgijl”, pokryciem splecionych ze sobą pasków bambusa. Aby osłonić wieże przed słońcem w upalne lato, skrupulatnie utkano sieć gałęzi mangrowych przed nałożeniem warstwy zagęszczonego błota. Wieże zostały również zbudowane z elementami zewnętrznymi, takimi jak sala do witania gości zwana „madżilis”, która została zbudowana jako pawilon w kształcie litery L z oknami wentylacyjnymi oraz meczet z salą modlitewną, która służyła również jako szkoła do nauczania dzieci Koranu zwany „madrasą”. Tradycyjne „marazimy” były budowane jako drewniane kanały, które wystają z dachu, aby odprowadzić deszczówkę na wypadek potężnych, ale niezwykłych i rzadkich burz z piorunami i innych form burzy na pustyni. „marazimów” zbudowano na szczycie „madżilis” i meczetu.