Christchurch

Christchurch, określane w języku maoryskim jako Ōtautahi, jest największym miastem na Wyspie Południowej i drugim co do wielkości obszarem miejskim w Nowej Zelandii. Christchurch, z populacją około 396 200 osób, jest strategicznie położone w regionie Canterbury, w pobliżu centrum wschodniego wybrzeża Wyspy Południowej. Ta dynamiczna metropolia znajduje się na południowym krańcu Zatoki Pegasus, otoczona rozległym Oceanem Spokojnym na wschodzie i starożytnymi strukturami wulkanicznymi Półwyspu Banksa na południu. Rzeka Avon, lub Ōtākoro, wije się elegancko przez centrum miasta, otoczona rozległymi parkami miejskimi, które wzbogacają jego spokojną scenerię. Poza Wzgórzami Portowymi, Christchurch jest głównie płaskie, ze średnią wysokością około 20 metrów nad poziomem morza, co zwiększa jego dostępność i atrakcyjność.

Tożsamość Christchurch jest głęboko związana z jego angielskim dziedzictwem architektonicznym, co przyniosło mu ujmujący przydomek „Garden City” ze względu na podobieństwo do miast ogrodów w Anglii. Miasto doświadcza łagodnego klimatu oceanicznego, charakteryzującego się umiarkowanymi opadami, które podtrzymują jego zielone ogrody i parki.

Historia Christchurch jest różnorodna, a Maorysi zamieszkiwali ten region od około 1250 r. n.e. Początkowo obszar ten składał się z mozaiki bagien i mokradeł, pełniąc funkcję kluczowego siedliska żerowego z wieloma sezonowymi populacjami. Wcześni Maorysi byli myśliwymi moa, wykorzystującymi jaskinie przybrzeżne jako schronienie i pożywienie. Przybycie europejskich osadników w połowie XIX wieku stanowiło kluczowy moment. Canterbury Association zleciło budowę pierwszych czterech statków, transportujących pielgrzymów z Canterbury z Wielkiej Brytanii do portu Lyttelton w 1850 r. Christchurch zostało uznane za miasto na mocy królewskiego przywileju 31 lipca 1856 r., co uczyniło je najstarszym założonym miastem w Nowej Zelandii. Na początku XX wieku nastąpiła industrializacja Christchurch, napędzana inauguracją linii kolejowej Main South Line i utworzeniem mieszkań komunalnych, co spowodowało znaczną ekspansję gospodarczą i demograficzną.

Christchurch posiada silne powiązania ze swoim angielskim dziedzictwem architektonicznym, a także zawiera wiele europejskich wpływów, szczególnie widocznych w jego neogotyckich i neogeorgijskich budynkach. Miasto pełni funkcję centrum sztuk widowiskowych i intelektualnego wyróżnienia, mieszcząc instytucje takie jak Uniwersytet Canterbury. Christchurch gościło wiele ważnych wydarzeń sportowych, w szczególności Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 r. w specjalnie wybudowanym Parku Królowej Elżbiety II. Wyznaczone jako brama antarktyczna od 1901 r., Christchurch jest jednym z pięciu globalnych miast, które mieszczą bazy wsparcia antarktycznego dla różnych narodów. Lotnisko Christchurch w Harewood, drugie co do wielkości lotnisko Nowej Zelandii, pełni funkcję niezbędnego kanału dla podróży lokalnych i międzynarodowych.

Christchurch doświadczyło serii niszczycielskich trzęsień ziemi, począwszy od września 2010 r., a kulminacją było najpoważniejsze 22 lutego 2011 r. Trzęsienie ziemi doprowadziło do nieszczęśliwej śmierci 185 osób i spowodowało rozległe szkody w licznych budynkach, w tym zawalenie się głównych centralnych struktur miejskich. Miasto rozpoczęło znaczące działania na rzecz odbudowy i odbudowy. W 2019 r. Christchurch doświadczyło ataku terrorystycznego, którego celem były dwa meczety, co było druzgocącym incydentem, który głęboko wpłynął na społeczność.

Turystyka jest niezbędna dla gospodarki Christchurch. Miasto pełni funkcję ważnej międzynarodowej bramy, przyciągając turystów udających się do niezwykłych miejsc na Wyspie Południowej, w tym Parku Narodowego Aoraki / Mount Cook, Queenstown, wybrzeża zachodniego i Kaikōury. Christchurch jest znanym miejscem docelowym, znanym z ogrodów, historii i kultury, galerii, muzeów, malowniczych wzgórz Port Hills i inspirujących opowieści o odporności i odbudowie po trzęsieniu ziemi. W 2023 r. sektor turystyczny stanowił 3,7% PKB Christchurch, co oznacza znaczny wzrost w porównaniu z 2,1% w 2000 r. Od 2000 r. roczna stopa wzrostu PKB turystyki wynosiła średnio 5,9%, nieznacznie poniżej średniej krajowej wynoszącej 6,9%. W 2023 r. dominującą kategorią wydatków turystycznych była sprzedaż, wynosząca łącznie 780 mln USD, a następnie transport pasażerski z kwotą 392,5 mln USD.