Zakazane Miasto znajduje się w centrum Pekinu, stolicy Chin. Nazwa wywodzi się z faktu, że nikt nie mógł wejść do Zakazanego Miasta ani go opuścić. Cesarz i ci, którzy pracowali z nim lub wokół niego, jak członkowie rodziny cesarskiej i ich słudzy, byli jedynymi, którzy mogli, a zwykli ludzie nie byli wpuszczani bez pozwolenia, więc ludność Chin zobaczyła to po raz pierwszy dopiero w XX wiek.
Budowę tej wspaniałej budowli rozpoczęto na początku XV wieku, a ukończenie kompleksu zajęło 15 lat, angażując ponad 14 200,000 robotników, z których wielu, podobnie jak podczas budowy Wielkiego Muru, straciło życie z powodu złych warunków pracy . Kiedy ostatecznie został zbudowany, można było tylko stać i podziwiać, biorąc pod uwagę, że składa się z około 900 budynków i 9,999 pomieszczeń. W ciągu następnych pięciu stuleci, aż do roku 1924, kiedy ostatni cesarz Chin został wypędzony z wewnętrznego dziedzińca, panowało tu czternastu cesarzy z dynastii Ming i dziesięciu cesarzy z dynastii Qing. Obecnie Zakazane Miasto, czyli Muzeum Pałacowe jest otwarte dla turystów. Legenda głosi, że kiedy budowano Pekin, nie było wież strażniczych, tylko wysoki, gruby, czerwony mur. Pewnej nocy cesarzowi przyśniły się cztery wieże strażnicze stojące na każdym rogu. Kiedy się obudził, rozkazał, aby wieże strażnicze były wykonane tak, jak we śnie. Wezwali najlepszych rzemieślników w kraju, aby w ciągu trzech miesięcy zbudowali wieże strażnicze.
Dwie zmiany najlepszych rzemieślników zbudowały imponujące wieże strażnicze, ale ponieważ nie były one takie same, jak te, o których marzył cesarz, wszystkie zostały zniszczone, a rzemieślnicy wszyscy ścięci. Wezwano trzecią grupę rzemieślników. Byli tak zaniepokojeni, że prawie nie mogli jeść ani spać.
W pewnym momencie jeden rzemieślnik usłyszał w klatce konika polnego. I tam narodził się pomysł. Klatka zawierająca pasikonika wyglądała dokładnie tak, jak mogłyby wyglądać wieże strażnicze! Rzemieślnicy zbudowali cztery wieże strażnicze według projektu klatki, a cesarz był w końcu całkiem zadowolony.
