Transylwania

Chociaż niektórzy ludzie kojarzą to słowo z krwiożerczymi wampirami (jest to scena z książki Brama Stokera Dracula), Transylwania jest jednym z najpiękniejszych obszarów przyrodniczych w Europie, wypełnionym wspaniałymi średniowiecznymi miastami-fortecami i klasztorami. Miasta z tętniącym życiem nocnym i wspaniałą barokową architekturą zapewniają współczesne usługi turystyczne za ułamek kosztów, powiedzmy, Niemiec czy Francji. Można tu znaleźć niektóre z najbardziej rozwiniętych miast Rumunii, a także historyczne wioski, w których ludzie nadal żyją tak, jak sto lat temu. Transylwania graniczy z mglistymi Karpatami i jest domem dla niezwykłych gatunków i flory (niedźwiedzie, wilki) (orchidee i inne rośliny).

Transylwania ma wszystko pod względem historii i wieloetnicznej kultury. Historia Siedmiogrodu obfituje w kontrowersje: pierwotnie była istotną częścią Królestwa Węgier (950-1526), ​​następnie autonomicznego Księstwa (1526-1690), zanim została ponownie wchłonięta przez Imperium Habsburgów. Po rozwiązaniu Cesarstwa Austro-Węgierskiego na mocy traktatu z Trianon, który oznaczał koniec I wojny światowej, połączono je z Wołoszczyzną i Mołdawią, tworząc Rumunię. Ta skomplikowana historia wyjaśnia wiele różnic kulturowych, które istnieją między Siedmiogrodem a resztą Rumunii. Przez większą część swojej historii rumuńska większość miała niewielkie prawa i była zdominowana przez mniejszości, takie jak Węgrzy i Sasi. Wśród innych mniejszości byli Romowie, Żydzi i Ormianie. Transylwania stała się częścią Wielkiej Rumunii po I wojnie światowej, a wielu miejscowych Węgrów uciekło na Węgry przez nową granicę. Po klęsce państw Osi w II wojnie światowej wielu miejscowych Niemców uciekło do Niemiec. Okres komunistyczny był trudny dla mniejszości etnicznych, zwłaszcza tych, które przed dojściem do władzy nowej partii totalitarnej prowadziły drobne interesy (Węgrzy i Żydzi, którzy przeżyli wojnę). Po rewolucji 1989 roku większość Sasów, którzy przeżyli, wyjechała do Niemiec (po osiedleniu się w Siedmiogrodzie, wówczas części Królestwa Węgier, w znacznej liczbie w XIII wieku), wyjechało też wielu etnicznych Węgrów. Były gorące chwile między mniejszościami etnicznymi a większością, ale nigdy nie doszło do prawdziwej konfrontacji. Chociaż poglądy ludzi na inne grupy mogą być nadal zamknięte, Transylwania jest przykładem współistnienia różnych grup etnicznych we względnej harmonii. Jednakże, podobnie jak w pozostałej części Europy, pochodzenie etniczne Romów nadal spotyka się z poważną dyskryminacją, a ich kultura jest mało rozpoznawalna.

Dziś Transylwania jest najbardziej rozwiniętym obszarem Rumunii, częściowo dzięki turystyce, a częściowo silniejszej kulturze handlowej przed II wojną światową. Od 1989 r. istnienie mniejszości niemieckiej i węgierskiej działa jak katalizator wpływów zachodnich w Siedmiogrodzie. Kontrasty na tym niewielkim obszarze są fascynujące: południe i południowy wschód są zdominowane przez kulturę saksońską, wschód i północny wschód są bardziej dotknięte kulturą węgierską, północ jest bardziej słowiańska, a południowy zachód jest jeszcze inny. Spróbuj odwiedzić kilka starożytnych wiosek, których mieszkańcy są często bardzo życzliwi.

Płaskowyż Siedmiogrodzki ma wysokość 300–500 metrów (980–1,640 stóp) i jest osuszany przez rzeki Mureş, Someş, Criş i Olt, a także inne dopływy Dunaju. Ten starożytny rdzeń Transylwanii odpowiada w przybliżeniu dziewięciu współczesnym hrabstwom rumuńskim. Płaskowyż jest prawie całkowicie otoczony wschodnimi, południowymi i rumuńskimi zachodnimi gałęziami Karpat. Nizina Siedmiogrodzka jest częścią regionu.

Inne terytoria na zachodzie i północy, które również stały się częścią Rumunii w 1920 r., Od tego czasu są w dużej mierze uważane za część Siedmiogrodu.

Transylwania obfituje w zasoby mineralne, w tym węgiel brunatny, żelazo, ołów, mangan, złoto, miedź, gaz ziemny, sól i siarkę.

Istnieją znaczące gałęzie przemysłu, takie jak żelazo i stal, chemikalia i tekstylia. Rolnictwo, hodowla bydła, produkcja wina i sadownictwo to kluczowe zawody. Uprawa zbóż, warzyw, uprawa winorośli oraz hodowla bydła, owiec, trzody chlewnej i drobiu są powszechne na Płaskowyżu Siedmiogrodzkim. Innym ważnym zasobem jest drewno.

W ośrodkach miejskich i uniwersyteckich, takich jak Kluż-Napoka (Robert Bosch GmbH, Emerson Electric), Timișoara (Alcatel-Lucent, Flextronics i Continental AG), Braszów, Sybin, Oradea i Arad, sektory IT, elektroniczny i motoryzacyjny są główny. Miasta Cluj Napoca i Târgu Mureș łączy bogata spuścizna medyczna, aw obu lokalizacjach istnieją szpitale o wysokiej wydajności, według tych samych kategorii.

Roman z Braszowa (ciężarówki i autobusy), Azomureş z Târgu Mureş (nawozy), Terapia z Cluj-Napoca (farmaceutyki), Banca Transilvania of Cluj-Napoca (finanse), Romgaz i Transgaz of Mediaş (gaz ziemny), Jidvei z hrabstwa Alba (napoje alkoholowe), Timişoreana z Timișoara (napoje alkoholowe) i inne należą do rodzimych marek.

Dolina Jiu, położona na południu hrabstwa Hunedoara, była kluczowym obszarem wydobywczym w drugiej połowie XIX i XX wieku, ale wiele kopalń zostało zamkniętych w latach po upadku reżimu komunistycznego, co wymagało dywersyfikacji gospodarki regionu .