Patsas (grecka zupa z flaków) – późnonocny sposób na kaca

Patsas (grecka zupa z flaków) – późnonocny sposób na kaca

Patsas to słynna grecka zupa regenerująca, podawana późnym wieczorem, znana ze swoich właściwości leczniczych na kaca i poprawiających nastrój nocnych marków. Sercem tej sycącej zupy są nóżki wieprzowe (nogi wieprzowe), często gotowane na wolnym ogniu z boczkiem wieprzowym lub golonką, a czasem z flakami wołowymi. Składniki te gotuje się godzinami, aż bulion stanie się gęsty i galaretowaty. Proces gotowania może wydzielać silny aromat, ale rezultatem jest jedwabisty, aromatyczny bulion pełen białka i kolagenu. Dodatek świeżego soku z cytryny i surowego czosnku nadaje mu pikantny, ostry smak.

W Atenach i Salonikach pionier (Stoiska z zupą) często działają w nietypowych godzinach, aby imprezowicze mogli zakończyć wieczór (lub rozpocząć nowy) miską tej zupy. Tradycyjnie zawiera ona tylko nóżki, kości, wodę i proste przyprawy aż do samego końca. Wielu kucharzy zawija czosnek, liść laurowy i oregano w gazę i gotuje na wolnym ogniu z mięsem, aby uzyskać dodatkowy smak bez pozostawiania stałych części. Gdy mięso i chrząstki wieprzowe w końcu odchodzą od kości, rosół jest zbierany, a mięso rozdrabniane i wrzucane z powrotem do garnka.

To, co sprawia, że ​​Patsas jest niezapomniane, to sposób, w jaki się je. Każdy z gości dopasowuje swoją miskę do swoich potrzeb: wyciskając dużo soku z cytryny, mieszając z surowym, zmiażdżonym czosnkiem i dodając czerwony ocet winny lub odrobinę czerwonej papryki, aby podkręcić smak bulionu. Często do każdej miski wkładany jest kawałek kremowego białego sera, który lekko rozpuszcza się w gorącej zupie. Te wyraziste dodatki przełamują bogactwo smaku i dodają warstw smaku. W niektórych wersjach regionalnych (tzw. dawać „mbela”), flaki można całkowicie pominąć, używając jedynie nóżek, aby uzyskać patsę „bez flaków”. Pomimo skromnych początków i nietypowych składników, patsas zajmuje ukochane miejsce na greckich stołach. Często jest to pierwsze danie spożywane wczesnym rankiem po nocnych festynach, rytuał przekazywany z pokolenia na pokolenie.

Pod względem odżywczym patsas jest ceniony za zawartość kolagenu, który podobno wspomaga trawienie i zdrowie stawów. Choć brzmi to dekadencko, klarowny bulion pozostały po usunięciu mięsa może być zaskakująco lekki po odfiltrowaniu stałych składników. Spożywanie go może przypominać zażywanie regenerującego toniku. Upewnij się, że Twoja kuchnia jest dobrze wentylowana, ponieważ gotowanie nóżek wieprzowych może uwalniać silne zapachy. Niektórzy kucharze dodają nawet obraną cebulę lub odrobinę octu do garnka, aby zneutralizować zapachy. Ostatecznie, delikatny smak wieprzowiny, wyrazista cytryna i czosnek tworzą rozgrzewający, kojący posiłek. Ten przepis przeprowadzi Cię przez proces obgotowania mięsa, długiego, delikatnego gotowania na wolnym ogniu i wykończenia, aby przygotować klasyczne patsas w domu.

Patsas (grecka zupa z flaków) – przepis na późny nocny kaca

Przepis od Pomocnik podróżnyKurs: GłównyKuchnia jako sposób gotowania: Grecki, śródziemnomorskiTrudność: Łatwy
Porcje

4

porcje
Czas przygotowania

10

protokół
Czas gotowania

10

protokół
Kalorie

400

kalorie

W tym klasycznym przepisie na patsas, nóżki wieprzowe (i opcjonalnie boczek lub golonkę) gotuje się na wolnym ogniu przez 2–3 godziny, aby uzyskać głęboko aromatyczny bulion. Najpierw mięso jest krótko obgotowywane i płukane w celu usunięcia zanieczyszczeń. Następnie wraz z cebulą, liśćmi laurowymi, oregano i całymi ząbkami czosnku ponownie wlewa się je do świeżej wody i gotuje na wolnym ogniu. Po odtłuszczeniu i usunięciu ciał stałych, mięso jest rozdrabniane i ponownie wrzucane do zupy. Gotowy bulion doprawia się dużą ilością soku z cytryny i surowym, zmiażdżonym czosnkiem. Podawaj każdą porcję na gorąco, z opcjonalnym czerwonym octem winnym i czarnym pieprzem. Zupa jest gotowa w 3–4 godziny i daje treściwą, galaretowatą zupę, idealną na regenerujący posiłek.

Składniki

  • Nóżki wieprzowe (3–4 sztuki) – dobrze wyszorowane (każda nóżka zawiera kość, chrząstkę i mięso). To zapewnia charakterystyczną galaretowatą konsystencję.

  • Boczek wieprzowy lub golonka (ok. 500 g) – ze skórą, zawiera więcej mięsa i tłuszczu dla uzyskania bogatszego smaku (opcjonalnie, ale tradycyjnie).

  • Flaki wołowe lub wieprzowe (500 g) – oczyszczone i pokrojone w paski (do wyboru plaster miodu, koc itp.). Zapewniają dodatkową teksturę (w niektórych wersjach nie zawierają flaków).

  • Woda (8 szklanek / 2 litry) – tyle, aby całkowicie przykryć mięso w garnku. (Można zastąpić część bulionu bulionem, ale zazwyczaj używa się wody.)

  • Duża cebula (1, pokrojona na ćwiartki) – dodaje bulionowi słodyczy.

  • Czosnek (6–10 ząbków, zmiażdżonych) – kluczowy składnik aromatyczny; używany zarówno w gotowaniu, jak i do dodawania na surowo przez każdą osobę.

  • Suszony oregano (1 łyżeczka) – klasyczna grecka przyprawa; dodaje głębi.

  • Liście laurowe (2–3) – opcjonalnie, dla uzyskania ziemistego aromatu.

  • Sól i świeżo zmielony czarny pieprz – do smaku (dodawane pod koniec, aby kontrolować doprawienie).

  • Świeże cytryny (2–3) – pokroić na kawałki; każdy wycisnąć cytrynę do swojej miski.

  • Dodatki (podawać osobno): Ocet winny czerwony, drobno posiekany surowy czosnek, posiekana szczypiorek lub pietruszka i opcjonalnie feta lub jogurt, aby złagodzić smak bulionu.

Wskazówki

  • Przygotowanie i obgotowanie mięsa: Włóż nóżki wieprzowe, boczek i flaki do dużego garnka. Zalej zimną wodą. Doprowadź do wrzenia i gotuj przez 10 minut. Odcedź wodę i dokładnie opłucz mięso pod ciepłą wodą (pomoże to usunąć zanieczyszczenia i zredukować ewentualny zapach dziczyzny).

  • Zagotuj zupę: Napełnij garnek 8 szklankami świeżej wody. Dodaj oczyszczone nóżki, boczek wieprzowy, cebulę, oregano, liście laurowe i połowę zmiażdżonego czosnku. Doprowadź ponownie do wrzenia, a następnie natychmiast zmniejsz ogień. Gotuj na wolnym ogniu przez 2–3 godziny, częściowo przykryte, aż mięso zacznie odchodzić od kości. (Zbierz pianę i szumowiny, które od czasu do czasu się pojawią). To długie gotowanie rozpuści kolagen w bulionie, nadając mu charakterystyczną konsystencję.

  • Zakończ bulion: Ostrożnie wyjmij z garnka kości, cebulę i liście laurowe. (Możesz od razu włożyć ząbki czosnku do zaparzacza do herbaty lub gazy, aby ułatwić wyjmowanie). Ugotowane mięso oddziel od kości i pokrój na kawałki wielkości kęsa; przełóż je z powrotem do garnka. W razie potrzeby usuń nadmiar tłuszczu z powierzchni. Dodaj sól i świeży czarny pieprz do smaku. Gotuj na wolnym ogniu przez kolejne 5–10 minut. Zupa powinna być gęsta i lekko mleczna od kolagenu.

  • Dostosuj smaki: Zdejmij z ognia. Dodaj sporą ilość świeżo wyciśniętego soku z cytryny. Dla dodatkowej kwaskowatości dodaj łyżeczkę białego lub czerwonego octu winnego (tradycyjnie nadaje to wyrazistości). Spróbuj i w razie potrzeby dopraw solą lub pieprzem.

  • Podawać: Rozlej gorącą zupę do misek. Każdy z gości powinien mieć pod ręką ćwiartki cytryny i małą miseczkę posiekanego surowego czosnku (i octu). Zachęć gości do dodania soku z cytryny, zmiażdżonego czosnku, pieprzu lub pietruszki według własnego uznania. Opcjonalnie: łyżkę naturalnego jogurtu greckiego lub pokruszonej fety można dodać, aby schłodzić i ubić porcję zupy. Podawaj natychmiast, gdy jest bardzo gorąca.

Porady, rozwiązywanie problemów i warianty

  • Sugestie podania: Patsas tradycyjnie podaje się na gorąco, często w płytkich miseczkach. Dodatki obejmują dodatkowe ćwiartki cytryny, surowy czosnek i mały dzbanek czerwonego octu winnego. Do maczania zazwyczaj używa się chrupiącego chleba lub pity (patsas jest dość pikantny). Wielu Greków lubi do tego mocne espresso lub filiżankę herbaty miętowej. Ponieważ patsas jest treściwy, podawaj go w skromnych porcjach (zwykle spożywa się go po poście lub późno w nocy).
  • Przechowywanie i podgrzewanie: Resztki przechowywać w lodówce w zamkniętym pojemniku do 2 dni. Kolagen żeluje podczas stygnięcia. Podczas podgrzewania dodać odrobinę gorącej wody lub bulionu, aby rozluźnić konsystencję, a następnie delikatnie podgrzać na kuchence. Unikać zamrażania, ponieważ konsystencja ulegnie zmianie. Patsas najlepiej smakuje na świeżo; jego smak i konsystencja są najatrakcyjniejsze na gorąco.
  • Wariacje i zamienniki: Bez wieprzowiny (wersja wiejska): Użyj tylko flaków wołowych i/lub nóżek (lub ogona wołowego); pomiń boczek. Smak będzie łagodniejszy. Ta wersja przypomina tureckie lub bałkańskie zupy z flaków. Styl avgolemono: W niektórych tradycjach, roztrzepane jajko i cytryna są ubijane do części bulionu (jak w avgolemono) na samym końcu. To nadaje zupie jedwabistą konsystencję. Jest to opcjonalne i nadaje zupie bardziej kremową konsystencję. Pikantny akcent: Dodaj szczyptę suszonych płatków chili lub pieprzu cayenne do każdej miski, aby złagodzić intensywność smaku. Pomiń ocet, aby uzyskać łagodniejszy smak, i zastąp go odrobiną ostrego sosu.
  • Wskazówki szefa kuchni: Delikatnie gotuj: Utrzymuj niski ogień, aby zupa ledwo bulgotała. Mocne wrzenie może spowodować zmętnienie zupy i rozbicie kolagenu. Dostosowanie ilości czosnku: Początkowo podawaj surowy czosnek oszczędnie, ponieważ może on zdominować smak. Niektórzy wolą wcześniej rozgnieść czosnek na łyżce oliwy z oliwek z pietruszką. Skórka czy głowa: Prawdziwi Patsas często grillują głowy i nóżki w całości. Nie bój się głów ani oczu; są jadalne po ugotowaniu. (Można jednak również usunąć głowę przed gotowaniem, jeśli wolisz).
  • Przygotowanie z wyprzedzeniem: Patsas często smakują lepiej następnego dnia. Ugotuj je dzień wcześniej, lekko ostudź, a następnie schłódź. Tłuszcz wypłynie na wierzch – zbierz go lub wylej przed ponownym podgrzaniem na kuchence. Resztki patsas można delikatnie podgrzać, dodając odrobinę wody lub bulionu, aby przywrócić im konsystencję.
  • Powiązane przepisy: Inne rozgrzewające zupy na bazie bulionu to armeńska zupa Matsvadzé (z jagnięciną i jogurtem) lub wietnamska zupa Pho Ga (z kurczakiem i makaronem). Choć różnią się składnikami, zupy te, podobnie jak Patsas, mają właściwości regenerujące i sycące.
  • Potrzebny sprzęt: Duży garnek na zupę lub garnek do gotowania bulionu (do długiego, wolnego gotowania), Cedzak lub łyżka cedzakowa (do usuwania stałych części z bulionu), Deska do krojenia i ostry nóż (do przycinania mięsa), Drewniana łyżka lub chochla (do mieszania i zbierania szumowin), Wyciskarka do cytrusów (opcjonalnie, do wyciskania soku z cytryn), Miski do serwowania (tradycyjnie płytkie).

Informacje żywieniowe (na porcję)

OdżywkaIlość na porcję
Kalorie700 kcal (w przybliżeniu)
Tłuszcz całkowity45 gramów
Tłuszcz nasycony15 gramów
Cholesterol300 mg
Sód300 mg (bez dodatku soli; stosować oszczędnie)
Węglowodany0 gramów
Białko50 gramów
sierpień 11, 2024

Wenecja, perła Adriatyku

Dzięki romantycznym kanałom, niesamowitej architekturze i wielkiemu znaczeniu historycznemu Wenecja, czarujące miasto nad Morzem Adriatyckim, fascynuje odwiedzających. Wielkie centrum tego…

Wenecja-perła-Adriatyku