Fidżi

Fidżi, formalnie nazywane Republiką Fidżi, to intrygujący kraj wyspiarski położony w Melanezji, w Oceanii na południowym Oceanie Spokojnym. Ten malowniczy kraj jest znany ze swoich zapierających dech w piersiach widoków, rozległego dziedzictwa kulturowego i dynamicznych wiosek. Położone około 1100 mil morskich (2000 km; 1300 mil) na północny wschód od Nowej Zelandii, Fidżi jest tropikalnym rajem dla turystów i ważnym graczem geopolitycznym w regionie Pacyfiku.

Fidżi to archipelag składający się z ponad 330 wysp, z których około 110 jest stale zamieszkanych, oprócz ponad 500 wysepek. Całkowita powierzchnia lądu wynosi około 18 300 kilometrów kwadratowych (7100 mil kwadratowych). Najbardziej odizolowaną grupą wśród tych wysp jest Ono-i-Lau. Dwie największe wyspy, Viti Levu i Vanua Levu, mieszczą ponad 87% populacji kraju, co daje łącznie około 924 610 osób. Większość Fidżi zamieszkuje regiony przybrzeżne Viti Levu, głównie w tętniącej życiem stolicy Suva lub w mniejszych miejscowościach metropolitalnych, takich jak Nadi i Lautoka. Nadi służy jako centrum turystyczne, podczas gdy Lautoka jest znana ze swojego sektora trzciny cukrowej. Wnętrze Viti Levu jest słabo zaludnione ze względu na surową topografię.

Wyspy Fidżi są wynikiem aktywności wulkanicznej, która rozpoczęła się około 150 milionów lat temu. Pomimo znacznego zmniejszenia aktywności wulkanicznej, pewne zjawiska geotermalne nadal występują, szczególnie na wyspach Vanua Levu i Taveuni. Systemy geotermalne w Viti Levu nie są wulkaniczne, wykazują niskotemperaturowe wyładowania powierzchniowe w zakresie od 35 do 60 stopni Celsjusza (od 95 do 140 °F).

Osiedlanie się ludzi na Fidżi rozpoczęło się w drugim tysiącleciu p.n.e., pierwotnie przez Austronezyjczyków, których zastąpili Melanezyjczycy, z późniejszymi wpływami cywilizacji polinezyjskich. Kontakt z Europejczykami rozpoczął się w XVII wieku, co oznaczało nową erę w historii Fidżi. W 1874 roku, po krótkim okresie niepodległego państwa, Fidżi zostało ustanowione jako kolonia brytyjska. Pozostało kolonią Korony do 1970 roku, kiedy uzyskało niepodległość i stało się Dominium Fidżi. W 1987 roku krajobraz polityczny kraju uległ przewrotowi z powodu kolejnych zamachów stanu, które doprowadziły do ​​powstania republiki. W 2006 roku komandor Frank Bainimarama przeprowadził zamach stanu, co doprowadziło do znacznego przewrotu politycznego. W 2009 r. Wysoki Sąd Fidżi uznał przywództwo wojskowe za nielegalne, co skłoniło prezydenta Ratu Josefę Iloilo do unieważnienia konstytucji z 1997 r. i ponownego mianowania Bainimaramy tymczasowym premierem. Później tego samego roku Ratu Epeli Nailatikau zastąpił Iloilo na stanowisku prezydenta. 17 września 2014 r. odbyły się demokratyczne wybory, w których partia FijiFirst Bainimaramy uzyskała 59,2% głosów, wybory uznane za wiarygodne przez zagranicznych obserwatorów.

Fidżi jest jedną z najbardziej rozwiniętych gospodarek na Pacyfiku, wspieraną przez obfite zasoby naturalne, takie jak lasy, minerały i rybołówstwo. Dolar fidżyjski funkcjonuje jako oficjalna waluta. Głównymi źródłami pieniądza zagranicznego są kwitnący sektor turystyczny, przekazy pieniężne od Fidżijczyków zatrudnionych gdzie indziej, eksport wody butelkowanej i uprawa trzciny cukrowej. Ministerstwo samorządu lokalnego i rozwoju metropolitalnego nadzoruje samorząd lokalny Fidżi, który działa za pośrednictwem rad miejskich i gminnych, zapewniając efektywne zarządzanie regionami metropolitalnymi.

Tkanina kulturowa Fidżi składa się z kilku grup etnicznych, głównie Fidżijczyków o pochodzeniu melanezyjskim i polinezyjskim, obok Indo-Fidżijczyków, którzy są potomkami indyjskich robotników sprowadzonych na Fidżi w epoce kolonialnej. Połączenie kultur na Fidżi jest widoczne w językach, jedzeniu i tradycjach, co skutkuje odrębną i spójną cywilizacją. Język fidżijski, obok angielskiego i fidżijskiego hindi, jest szeroko używany, co sprzyja komunikacji i wymianie kulturowej.