Top 10 – Europejskie Miasta Imprezowe
Miejsca imprezoweOdkryj tętniące życiem nocne życie najbardziej fascynujących miast Europy i podróżuj do niezapomnianych miejsc! Od tętniącego życiem piękna Londynu po ekscytującą energię…
Wjazd do Bahrajnu to wyjątkowe połączenie nowoczesnej wygody i głębokiego szacunku dla lokalnych tradycji. Podróżni uważają, że proces wjazdu do Królestwa odzwierciedla zarówno jego rolę jako globalnego centrum, jak i bogate dziedzictwo kulturowe. Na przykład paszporty muszą być ważne przez co najmniej sześć miesięcy po planowanym pobycie. Odwiedzający powinni mieć również co najmniej jedną pustą stronę paszportu na pieczątkę wjazdową. Te formalności chronią granice Bahrajnu tak samo jak wszędzie indziej, ale są dopiero początkiem historii. Ostrożny podróżnik sprawdzi najnowsze przepisy na oficjalnym portalu imigracyjnym Bahrajnu lub wskazówki konsularne, aby zapewnić sobie bezproblemowy przyjazd. W praktyce prawidłowo ważny paszport i wcześniejsze przygotowanie torują drogę do ciepłego powitania, które następuje później.
Dla obywateli sąsiadujących z Bahrajnem państw Rady Współpracy Zatoki Perskiej podróżowanie jest niezwykle proste. Zgodnie z umowami o swobodzie przemieszczania się GCC obywatele Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu, Kataru, Omanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich nie potrzebują wizy, aby wjechać do Bahrajnu. W rzeczywistości mogą używać wydanych przez rząd dowodów osobistych zamiast paszportu na granicy.
Ten układ odzwierciedla bliskie więzi i wspólne dziedzictwo państw Zatoki Perskiej. Kuwejcki lub saudyjski turysta może często wjechać do Bahrajnu jedynie z dowodem osobistym, co przypomina, że te narody postrzegają się nawzajem jako część rozszerzonego domu, a nie „obcych”. (Niemniej jednak nawet podróżnym z GCC zaleca się posiadanie ważnego paszportu, na wypadek dalszej podróży poza Bahrajn). W każdym razie zasady ważności paszportu nadal obowiązują: sześciomiesięczna zasada pozostaje w mocy, aby zapewnić, że nikt nie utknie z wygasającym dokumentem.
Ostatnio Bahrajn uczynił wjazd bardzo wygodnym dla większości zagranicznych gości. W październiku 2014 r. wprowadzono internetowy system eVisa, który ma uzupełniać lub zastępować tradycyjne wizy konsularne. Za pośrednictwem tej platformy obywatele ponad 200 krajów mogą ubiegać się o odpowiednie pozwolenie całkowicie online. Usługa eVisa jest dostępna zarówno w celach turystycznych, jak i biznesowych, odzwierciedlając chęć Bahrajnu do przyjmowania różnorodnych gości. Wnioskodawcy wypełniają dane osobowe, wybierają rodzaj wizy i przesyłają dokumenty cyfrowe; przetwarzanie trwa zazwyczaj zaledwie kilka dni.
Na przykład wnioskodawcy muszą dostarczyć wyraźny skan strony z danymi biologicznymi paszportu (ważny przez co najmniej sześć miesięcy od daty przyjazdu) i aktualne zdjęcie paszportowe. Muszą również okazać bilet powrotny, potwierdzić plany zakwaterowania (rezerwację hotelu lub adres gospodarza z Bahrajnu) i przesłać wyciąg bankowy z kwotą około 1000 USD lub wyższą. Wymagania te są wspólne dla wielu nowoczesnych systemów eVisa, a Bahrajn jest przetwarzany w ciągu około 3–5 dni roboczych.
Bahrajńska eVisa jest dostępna w wielu kategoriach czasowych. Podróżny może wnioskować o zezwolenie na krótki pobyt na dwa tygodnie (pojedynczy wjazd) lub zdecydować się na dłuższe wizy wielokrotnego wjazdu na okres 3 miesięcy lub nawet 1 roku, w zależności od potrzeb. W rzeczywistości niektórzy odwiedzający kwalifikują się do jeszcze dłuższych wiz: pięcioletnia eVisa wielokrotnego wjazdu jest dostępna dla obywateli niektórych krajów. (Opcja pięcioletnia podlega zasadom kwalifikowalności, ale oferuje rozszerzoną elastyczność dla kwalifikujących się podróżnych.)
Wszystkie eVisy muszą zostać wykorzystane w ciągu trzech miesięcy od zatwierdzenia, po czym stają się nieważne. Wnioskodawcy płacą niewielkie opłaty (na przykład dwutygodniowa eVisa kosztuje 9 BD, podczas gdy opcja roczna kosztuje 44 BD), które podlegają zwrotowi w ograniczonych przypadkach, jeśli wiza zostanie odrzucona.
Większość zagranicznych turystów odwiedza Bahrajn na wizie turystycznej. Na najkrótsze pobyty Bahrajn zazwyczaj wydaje dwutygodniową wizę turystyczną, którą można uzyskać z wyprzedzeniem lub po przyjeździe. W praktyce wielu odwiedzających po prostu korzysta z portalu eVisa: składają wniosek online o dwutygodniowe pozwolenie i otrzymują wizę elektroniczną przed podróżą. Jednak Bahrajn przyjmuje również wnioski o bardziej ambitne wizy turystyczne. Na przykład podróżni składający wniosek z dużym wyprzedzeniem (za pośrednictwem ambasady lub konsulatu Bahrajnu) mogą uzyskać wizy turystyczne wielokrotnego wjazdu ważne do jednego roku lub nawet dłużej. Ta elastyczność odzwierciedla cel Bahrajnu, jakim jest zachęcanie do powtarzającej się turystyki i dłuższych wizyt.
W obu przypadkach dokumentacja eVisy turystycznej jest prosta: skan paszportu, rezerwacja powrotna na lot powrotny oraz dowód zakwaterowania lub lokalnego gospodarza. Wymagane są również wyciągi bankowe z ostatnich trzech miesięcy (pokazujące co najmniej 1000 USD), które zapewniają władzom, że odwiedzający może się utrzymać. Ubezpieczenie podróżne nie jest wyraźnie wymagane, ale Bahrajn wymaga, aby wszyscy odwiedzający na dłuższy pobyt (w tym turyści przebywający dłużej niż dwa tygodnie) mieli ubezpieczenie medyczne. (Osoby uzyskujące dłuższe wizy turystyczne powinny upewnić się, że ich ubezpieczenie spełnia standardy Bahrajnu).
Ważny: Bahrajn surowo zabrania zatrudnienia na wizie turystycznej. Jak zauważa Ambasada USA, „Nie pracuj w Bahrajnie na wizie turystycznej. Nawet jeśli pracodawcy doradzają inaczej, władze Bahrajnu pociągną cię do osobistej odpowiedzialności”. Naruszenie tej zasady może skutkować wysokimi grzywnami lub deportacją, a przyszłe podróże mogą zostać zablokowane. Krótko mówiąc, turystyka i zwiedzanie są dozwolone na wizie turystycznej, ale płatna praca jakiegokolwiek rodzaju bezwzględnie wymaga odpowiedniej wizy pracowniczej i zezwolenia (patrz poniżej).
Dla osób wjeżdżających do Bahrajnu w celach biznesowych kraj ten zapewnia wizę biznesową (również za pośrednictwem systemu eVisa). Wiza biznesowa jest strukturalnie identyczna z wizą turystyczną eVisa: jest dostępna w opcji jednokrotnego wjazdu (dwa tygodnie) i wielokrotnego wjazdu (trzy miesiące lub rok). Wymagania dotyczące dokumentacji są również bardzo podobne – paszport, trasa lotu, zakwaterowanie lub adres sponsora oraz dowód posiadania środków finansowych. Czasami wnioskodawcy mogą musieć złożyć list zaproszeniowy lub zgodę od bahrajńskiego partnera biznesowego, w zależności od charakteru wizyty. W przeciwnym razie proces składania wniosku wizowego odbywa się za pośrednictwem tego samego portalu internetowego, z tym samym czasem przetwarzania.
Podobnie jak w przypadku wizy turystycznej, posiadacze wizy biznesowej mogą uczestniczyć w spotkaniach, konferencjach lub wydarzeniach handlowych w Bahrajnie, ale nie mogą tam przyjmować zatrudnienia. Osoby posiadające wizę biznesową, które zamierzają podjąć płatne stanowisko, muszą najpierw uzyskać od swojego pracodawcy odpowiednią wizę pracowniczą i zezwolenie. Podobnie, wizyta biznesowa nie jest furtką do osiedlenia się lub podjęcia regularnej pracy. Władze Bahrajnu jasno stwierdzają, że nawet oficjalnie zatwierdzeni goście biznesowi muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących zatrudnienia.
Cudzoziemcy chcący pracować w Bahrajnie potrzebują wizy pracowniczej (zezwolenia na pobyt w celu wykonywania pracy) oraz towarzyszącego zezwolenia na pracę wydanego przez Labor Market Regulatory Authority (LMRA). Kluczem jest wcześniejsze przygotowanie: pracodawca w Bahrajnie musi złożyć wniosek o zezwolenie na pracę przed przybyciem pracownika. Jak radzi Departament Stanu USA, należy „uzyskać ważne zezwolenie na pracę i podpisaną umowę o pracę przed przybyciem do Bahrajnu”. W praktyce oznacza to, że firma zatrudniająca lub sponsor w Bahrajnie składa niezbędne dokumenty do LMRA w imieniu pracownika. Dokumenty te obejmują ofertę pracy lub umowę i odpowiednie dane osobowe.
Sama umowa o pracę powinna jasno określać wszystkie warunki umowy. Urzędnicy z Bahrajnu zalecają, aby umowy zawierały szczegółowe postanowienia, takie jak koszty przeprowadzki, ustalenia dotyczące zakwaterowania (w tym liczba osób), koszty wiz, harmonogramy wypłat wynagrodzeń i wszelkie warunki okresu próbnego. Te szczegółowe umowy pomagają zapobiegać nieporozumieniom i zapewniają, że zarówno pracodawca, jak i pracownik mają jasne oczekiwania.
Po przyznaniu pozwolenia na pracę (zwykle ostemplowanego w paszporcie pracownika lub wysłanego cyfrowo), pracownik udaje się do Bahrajnu i otrzymuje od imigracji pieczątkę wizy pracowniczej/pobytowej. Po wjeździe nowy pracownik musi ukończyć proces rejestracji pobytu. Obejmuje to badania lekarskie i odciski palców, po czym Bahrajn wydaje zagraniczne pozwolenie na pobyt i krajowy dowód osobisty (kartę CPR). W tym momencie pracownik jest prawnie upoważniony do zamieszkania i pracy w Bahrajnie. Cały cykl – zatrudnienie, ostemplowanie wizy, rejestracja – może potrwać kilka tygodni. W tym czasie pracodawcy często zapewniają tymczasowe wizy wjazdowe, aby wypełnić lukę podczas przetwarzania dokumentów. We wszystkich przypadkach zasada jest surowa: żadna praca nie jest dozwolona bez wizy pracowniczej i pozwolenia. Każda osoba pracująca na podstawie wizy turystycznej lub biznesowej grozi natychmiastową grzywną, aresztowaniem lub deportacją.
Na koniec warto zauważyć, że prawo pracy Bahrajnu wymaga od pracodawców zwrotu oryginalnego paszportu pracownika w ciągu 30 dni od zatrudnienia (tj. nie mogą go przechowywać bezterminowo). Pracownicy powinni zawsze przechowywać kopię swojego paszportu i wizy. Przestrzeganie przepisów wizowych i rezydencyjnych pozwala uniknąć poważnych konsekwencji i jest niezbędne do stabilnego życia zawodowego w Bahrajnie.
Ekspatriaci, którzy legalnie mieszkają i pracują w Bahrajnie, mogą sponsorować członków rodziny, aby dołączyli do nich na mocy zezwolenia na pobyt zależny (wiza rodzinna). Zezwolenie to pozwala małżonkom, niezamężnym dzieciom (zwykle poniżej 24 roku życia), a w niektórych przypadkach rodzicom lub innym osobom zależnym mieszkać w Bahrajnie z głównym posiadaczem wizy. Bahrajn pozwala nawet na sponsorowanie zagranicznych mężów lub żon obywateli Bahrajnu.
Aby złożyć wniosek, sponsor (który musi posiadać ważne zezwolenie na pracę i legalny pobyt) składa wniosek o wizę rodzinną za pośrednictwem internetowego systemu LMRA (EMS). Wymagane dokumenty obejmują zeskanowane kopie paszportów wszystkich osób, zezwolenie na pracę sponsora, akt małżeństwa (w przypadku małżonka) i akty urodzenia dzieci. Władze wymagają również dowodu wystarczającego dochodu. Konkretnie, pracownik sponsorujący musi zarabiać co najmniej około 400 BHD miesięcznie netto (około 1000 USD), aby się zakwalifikować. Ten poziom dochodu zapewnia utrzymanie rodziny bez pomocy publicznej.
Po złożeniu wniosku o wizę rodzinną zazwyczaj jest on przetwarzany szybko – często w ciągu tygodnia. Jeśli wniosek zostanie zatwierdzony, członkowie rodziny otrzymują wizy umożliwiające im zamieszkanie (i uczęszczanie do szkoły itp.) w Bahrajnie. Następnie muszą uzyskać bahrańskie pieczątki pobytowe i karty CPR, tak jak każdy inny rezydent. Osoby zależne od wiz rodzinnych nie mogą pracować, chyba że uzyskają własne zezwolenia na pracę. W praktyce wiele rodzin znajduje prywatne zatrudnienie lub możliwości nauki dopiero po zmianie statusu wizy. Pobyt rodzinny jest odnawialny, o ile zezwolenie na pracę sponsora jest ważne.
Studenci zagraniczni przyjęci na bahrajńskie uniwersytety lub uczelnie muszą uzyskać wizę studencką. Bahrajńskie instytucje edukacyjne (zwłaszcza w Manamie) przyjmują tysiące studentów zagranicznych, a proces wizowy jest prosty, ale konkretny. Kandydat potrzebuje oficjalnego listu akceptacyjnego ze szkoły potwierdzającego zapisanie się na kurs stacjonarny. Musi udowodnić, że ma środki finansowe na utrzymanie się (zwykle poprzez wpłatę środków) i wykazać, że jego czesne zostało opłacone lub zagwarantowane. Wymagane jest również prywatne ubezpieczenie medyczne obejmujące czas trwania studiów. Co ważne, student musi wykazać się wyraźnym zamiarem powrotu do domu po ukończeniu studiów, co jest standardową klauzulą w systemach wiz studenckich.
Sponsorem wizy studenckiej jest zazwyczaj instytucja edukacyjna lub opiekun studenta, a po jej przyznaniu wiza studencka jest ważna przez cały okres trwania kursu (zwykle do jednego roku, odnawiana co roku). Po przyjeździe student dokonuje rejestracji u władz imigracyjnych i otrzymuje zezwolenie na pobyt. Podobnie jak posiadacze wiz rodzinnych, posiadacze wiz studenckich nie mogą pracować w Bahrajnie, z wyjątkiem drobnych prac na pół etatu, specjalnie autoryzowanych przez Ministerstwo Edukacji. Posiadanie legitymacji studenckiej i strony paszportu jest niezbędne podczas pobytu na terenie kampusu lub podróży po Bahrajnie.
Bahrajn wprowadził również program Golden Residency – dziesięcioletnie, odnawialne zezwolenie na pobyt mające na celu zachęcenie do inwestycji i talentów w Królestwie. Wprowadzone w 2022 r., pozwala niektórym cennym ekspatriatom na długoterminowe zamieszkanie w Bahrajnie bez lokalnego sponsora. Istnieje kilka ścieżek kwalifikacji: wnioskodawcy mogą być inwestorami nieruchomości, emeryci, długoterminowymi pracownikami zawodowymi lub osobami oznaczonymi jako „utalentowani”. Konkretnie, główne kategorie obejmują posiadanie nieruchomości w Bahrajnie o wartości co najmniej 200 000 BHD (około 530 000 USD), bycie emerytem niebędącym rezydentem z miesięcznym dochodem co najmniej 4000 BHD, bycie obecnie rezydentem pracownika z co najmniej pięcioletnim stażem pracy i znaczną pensją, lokalnym emerytem z Bahrajnu z długą historią pracy lub talentem nominowanym przez rząd.
Wszyscy kandydaci na Golden Residency muszą przedstawić ważny paszport i bahrajńskie ubezpieczenie zdrowotne, a także dowód dochodu lub majątku (wyciągi bankowe, akty własności nieruchomości) oraz najnowszy raport medyczny potwierdzający dobry stan zdrowia. Przechodzą również standardowe kontrole przeszłości. Nagrodą za kwalifikację jest 10-letnie zezwolenie na pobyt, które można odnawiać na czas nieokreślony, pod warunkiem, że posiadacz nadal spełnia kryteria programu. Posiadacze korzystają z wielu korzyści: długoterminowego bezpieczeństwa pobytu, możliwości sponsorowania rodziny i łatwości podróżowania do i z Bahrajnu bez częstego odnawiania wizy. Co ciekawe, zezwolenie Golden Residency samo w sobie nie przyznaje obywatelstwa; obywatelstwo Bahrajnu pozostaje rzadkie i przyznawane jest wyłącznie na mocy specjalnego dekretu. Niemniej jednak Golden Residency jest jednym z najbardziej hojnych programów rezydencyjnych w regionie, co świadczy o otwartości Bahrajnu na globalne talenty i inwestycje.
Bahrajn oferuje wizę tranzytową dla pasażerów przejeżdżających przez Bahrajn w drodze do innego miejsca docelowego. Ta krótkoterminowa wiza pozwala na pobyt (do kilku dni) na lotnisku w Bahrajnie lub umożliwia krótką wizytę w mieście podczas postoju. Szczegóły dotyczące pozwolenia na tranzyt (takie jak to, czy jest bezpłatne, jak długo trwa i jaka dokumentacja jest wymagana) nie zostały w pełni szczegółowo opisane w przejrzanym materiale. Podróżni, którzy spodziewają się dłuższej przesiadki w Bahrajnie, powinni zatem skontaktować się bezpośrednio z Generalną Dyrekcją Paszportów Bahrajnu lub linią lotniczą, aby uzyskać informacje o bieżących wymaganiach i sposobie rozpatrywania wiz tranzytowych.
Oprócz obywateli państw GCC, lista zwolnień wizowych dla zwykłych paszportów w Bahrajnie jest dość ograniczona. Praktycznie wszyscy goście spoza GCC potrzebują wizy (elektronicznej lub po przybyciu). Jednak posiadacze paszportów dyplomatycznych lub urzędowych (rządowych/służbowych) cieszą się dodatkowymi przywilejami. Na przykład obywatele posiadający paszporty dyplomatyczne z krajów takich jak Chiny, Francja, Grecja, Izrael, Japonia lub Jordania mogą wjechać do Bahrajnu bez wizy na okres do 90 dni. Urzędnicy niektórych innych krajów (Botswana, Indie, Malezja, Singapur itp.) otrzymują bezwizowy dostęp na okres 30 dni. Te zwolnienia uznają stosunki dyplomatyczne Bahrajnu i wzajemność z niektórymi narodami. Podsumowując, posiadacze zwykłych paszportów (z wyjątkiem GCC) muszą zaplanować wizę, ale dyplomaci lub oficjalni goście powinni sprawdzić, czy korzystają z tych specjalnych ustaleń bezwizowych.
Oprócz eVisy, Bahrajn zapewnia wizę po przylocie (VOA) dla większości narodowości (z zastrzeżeniem kilku wyjątków). Praktycznie wszyscy podróżni, którzy kwalifikują się do eVisy, mogą zamiast tego uzyskać wizę na międzynarodowym lotnisku w Bahrajnie lub w porcie morskim po wjeździe. System VOA pobiera skromne opłaty: obecnie około 5 BD (≈13 USD) za wizę dwutygodniową i 12 BD (≈32 USD) za wizę trzymiesięczną. Te wizy po przylocie mają takie same okresy ważności jak eVisy. Istnieją trzy godne uwagi wyjątki: obywatele Iranu, Kosowa i Korei Północnej nie mogą samodzielnie korzystać z VOA ani eVisy; potrzebują oni bahrajńskiego gwaranta (sponsora), aby uzyskać jakąkolwiek wizę. Jednak dla wszystkich innych podróżnych VOA zapewnia wygodną opcję zapasową. Jest ona szczególnie przydatna w przypadku wyjazdów w ostatniej chwili lub wjazdu na ostatnim etapie; Niemniej jednak osoby ubiegające się o wizę powinny mieć przy sobie wszystkie niezbędne dokumenty (paszport, bilet, dowód posiadania środków finansowych/zakwaterowania) na wypadek, gdyby funkcjonariusze imigracyjni poprosili o nie.
Przepisy dotyczące wjazdu do Bahrajnu są stosunkowo proste. Domyślnie nie ma obowiązku rutynowych szczepień dla podróżnych przybywających bezpośrednio z większości krajów. Istnieją jednak zasady dotyczące żółtej febry: odwiedzający przybywający z (lub przejeżdżający przez dłużej niż 12 godzin) krajów, w których istnieje ryzyko przeniesienia żółtej febry, muszą przedstawić ważny certyfikat szczepienia przeciwko żółtej febrze. Dotyczy to podróżnych powyżej 9 miesiąca życia i jest ściśle egzekwowane, odzwierciedlając międzynarodowe wytyczne dotyczące zdrowia. Na przykład, jeśli lecisz z kraju afrykańskiego lub południowoamerykańskiego, w którym występuje żółta febra, przez Dubaj do Bahrajnu, musisz okazać dowód szczepienia na żółtą febrę. Poza żółtą febrą Bahrajn generalnie przestrzega wytycznych WHO: odwiedzający powinni być na bieżąco ze szczepieniami rutynowymi (odra, zapalenie wątroby typu A/B itp.) zalecanymi przez władze ds. zdrowia w ich kraju ojczystym.
W erze COVID-19 zasady wjazdu ewoluowały. Od 2025 r. Bahrajn nie wymaga już testów przed wyjazdem ani kwarantanny dla zaszczepionych podróżnych (choć zasady mogą ulec zmianie). Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) zalecają, aby „wszyscy kwalifikujący się podróżni byli na bieżąco ze szczepieniami przeciwko COVID-19”. W praktyce oznacza to ukończenie serii szczepień podstawowych i dawek przypominających, jeśli są zalecane. Wymagania dotyczące noszenia maseczek i testów są obecnie pozostawione uznaniu podróżnego i polityce konkretnych linii lotniczych. Warto to sprawdzić na krótko przed podróżą, na wypadek pojawienia się nowych alertów zdrowotnych.
Istotnym czynnikiem zdrowotnym jest HIV/AIDS. Bahrajn ma surowe zasady dotyczące rezydentów i długoterminowych gości z HIV. Publiczne informacje wskazują, że „deklarowani obcokrajowcy z HIV ryzykują natychmiastową deportacją”, a rząd może cofnąć wizy osobom niebędącym obywatelami, u których wynik testu jest pozytywny. Placówki medyczne są zobowiązane do zgłaszania przypadków HIV-pozytywnych do Ministerstwa Zdrowia. Dlatego każdy podróżny z HIV powinien mieć przy sobie wystarczającą ilość leków na cały pobyt, ponieważ apteki w Bahrajnie nie będą wydawać leków na HIV osobom niebędącym rezydentami bez specjalnych zezwoleń. Krótko mówiąc, Bahrajn traktuje status HIV jako wrażliwą kwestię medyczną: osoby dotknięte muszą starannie planować, przyjmować przepisane leczenie i podróżować z dużym zapasem.
Na koniec, zdecydowanie zaleca się wszystkim podróżnym wykupienie kompleksowego ubezpieczenia zdrowotnego obejmującego Bahrajn. Amerykańskie ubezpieczenie zdrowotne (w tym Medicare/Medicaid) nie obowiązuje za granicą, a opieka medyczna może być droga dla osób nieubezpieczonych. Dobre ubezpieczenie zapewnia spokój ducha w nagłych wypadkach, co jest szczególnie ważne dla posiadaczy długoterminowych wiz, takich jak pracownicy lub studenci.
Beyond HIV medication, anyone who takes prescription drugs should be cautious. Bahrain has strict rules on controlled substances. The U.S. Embassy notes that travelers should “always carry [prescription] medication in original packaging, along with your doctor’s prescription.” Before departure, check that your medicines are legal in Bahrain – some painkillers, stimulants or sedatives that are common elsewhere may be banned. Customs will likely ask to see prescriptions or clearance letters for any drugs.
Nigdy nie noś przy sobie narkotycznych środków przeciwbólowych ani leków psychotropowych bez wyraźnego zezwolenia. Leki dostępne bez recepty są generalnie dozwolone, ale zabranie kopii notatek lekarskich i przechowywanie ich w oryginalnych, opisanych pojemnikach znacznie zmniejsza kłopoty. W przypadku niedoborów Bahrajn ma nowoczesne apteki, ale ponownie, zagraniczne recepty mogą nie być honorowane bez lokalnej zgody. Podróżnym zaleca się zabranie ze sobą odpowiedniego zapasu wszelkich przewlekłych leków.
Podczas przyjazdu i wyjazdu urzędnicy celni egzekwują przepisy w celu ochrony gospodarki i społeczeństwa Bahrajnu. Nie ma limitu kwoty lokalnej lub obcej waluty, z którą podróżny może wjechać do Bahrajnu, ale jeśli masz ponad 10 000 USD (lub równowartość) w gotówce lub czekach podróżnych, musisz to zgłosić. Niezgłoszenie dużych kwot może skutkować grzywnami lub konfiskatą. Podczas wyjazdu agencje celne ponownie sprawdzają niezgłoszone pieniądze lub zabronione przedmioty. Oprócz waluty Bahrajn zezwala na hojny import bezcłowy do użytku osobistego.
Warto zauważyć, że podróżni niebędący muzułmanami mogą przywieźć do 400 papierosów lub 50 cygar/250 g tytoniu i 1 litr alkoholu (plus 6 puszek piwa) bez cła. Kobiety i mężczyźni w wieku uprawniającym do legalnego spożywania alkoholu (21+) muszą przestrzegać tych limitów. Ponadto, do 8 uncji perfum i 250 BD (≈660 USD) osobistych prezentów lub pamiątek jest zwolnionych z podatku. Osobisty bagaż – ubrania, aparaty fotograficzne, laptopy w rozsądnej ilości – jest również wolny od cła, pod warunkiem, że jest przeznaczony do użytku osobistego, a nie do odsprzedaży.
Jednak wiele przedmiotów jest surowo zabronionych. Nielegalne narkotyki są absolutnie zakazane – posiadanie nawet niewielkich ilości może skutkować surowymi karami więzienia. Broń i amunicja są objęte surowymi karami, podobnie jak towary podrobione. Służba celna Bahrajnu skonfiskuje również wszelkie „towary pochodzenia izraelskiego” lub te, które mają izraelskie znaki towarowe, zgodnie z przepisami kraju. Żywe zwierzęta, niektóre rodzaje mięsa lub produkty roślinne wymagają specjalnych zezwoleń lub są całkowicie zabronione. Przed podróżą warto sprawdzić bagaże, aby usunąć wszelkie podejrzane lub wątpliwe przedmioty (w tym upominki na przyjęcia, takie jak fajerwerki, czasami przywiezione z domu).
Na koniec, chociaż alkohol jest dostępny w Bahrajnie, pamiętaj, że krajowa produkcja jest zakazana, a rząd nakłada niezwykle wysokie cła na importowany alkohol i tytoń – 125% na alkohol i 200% na tytoń. Tak więc kupowanie bezcłowo na lotnisku (lub ograniczanie spożycia) jest o wiele bardziej ekonomiczne.
Bahrajn jest ogólnie bezpieczny dla podróżnych, ale zachowanie ostrożności zawsze jest mądre. Przestępstwa z użyciem przemocy są rzadkie, a drobne kradzieże zdarzają się głównie w zatłoczonych miejscach, takich jak targi. Podróżny powinien trzymać portfele i paszporty w bezpiecznym miejscu, szczególnie na zatłoczonych bazarach lub w dzielnicach turystycznych. Zdroworozsądkowe środki ostrożności – takie jak niechodzenie samemu późno w nocy w nieznanych miejscach – wystarczą większości odwiedzających. Departament Stanu USA zauważa, że chociaż ogólny wskaźnik przestępczości w Bahrajnie jest niski, wiadomo, że kieszonkowcy działają w miejscach takich jak stary targ w Manamie, dlatego zaleca się zachowanie czujności.
Zagrożenia terrorystyczne są uważane za niskie do umiarkowanych. W ostatnich latach władze Bahrajnu udaremniły kilka spisków ekstremistów, ale w regionie miały miejsce pojedyncze incydenty. Ogólna rada to zachowanie czujności, zwłaszcza podczas dużych zgromadzeń publicznych (imprez sportowych, festiwali lub uroczystości religijnych). Demonstracje i protesty mogą wybuchnąć w politycznie wrażliwych datach. Podczas gdy większość demonstracji w Bahrajnie jest pokojowa, niektóre stają się niesforne lub kończą się starciami. Odwiedzający powinni unikać demonstracji i tłumów protestujących, nawet jeśli wydają się niegroźne. Lokalne media (gazety anglojęzyczne, radio i telewizja) zapewniają aktualne informacje; podróżni mogą również zarejestrować się w swojej ambasadzie, aby otrzymywać alerty.
Usługi medyczne w Bahrajnie są generalnie dobre. Publiczne szpitale i prywatne kliniki zapewniają wysokiej jakości opiekę, choć kosztowną bez ubezpieczenia. System opieki zdrowotnej w kraju jest nowoczesny, ale jak zauważono, dostęp do niektórych metod leczenia (takich jak leczenie HIV) jest ograniczony dla obcokrajowców. Na koniec użytkownicy technologii powinni pamiętać o bezpieczeństwie: korzystanie z renomowanych sieci VPN i unikanie niezabezpieczonych sieci Wi-Fi może chronić dane, zwłaszcza podczas wprowadzania haseł lub informacji finansowych. (Jest to rada uniwersalna, ale warta uwagi, biorąc pod uwagę dobrą łączność i dużą liczbę kawiarenek internetowych w Bahrajnie.)
System prawny Bahrajnu łączy prawo cywilne z zasadami islamu. Odwiedzający powinni przestrzegać tych praw, aby uniknąć nieumyślnych wykroczeń. Alkohol jest legalny dla osób niebędących muzułmanami w licencjonowanych miejscach, ale publiczne pijaństwo jest przestępstwem. Jazda pod wpływem alkoholu jest podobnie zakazana; nawet zapach alkoholu w czyimś oddechu może skutkować aresztowaniem. Podróżni przyłapani na piciu w nieautoryzowanych miejscach publicznych mogą zostać ukarani grzywną.
Seks pozamałżeński i konkubinat są nielegalne w Bahrajnie. Ta surowa zasada może zaskoczyć pary. Przyjaciele płci przeciwnej powinni zachowywać dyskrecję w miejscach publicznych, a intymne relacje są oczekiwane tylko w małżeństwie. Pary niezamężne (zwłaszcza obywatele Zatoki Perskiej) powinny unikać sytuacji prywatnych i pod żadnym pozorem nie próbować podróżować, łamiąc te prawa – takie działania doprowadziły do zatrzymań w regionie. Jeśli dziecko urodzi się niezamężnemu cudzoziemcowi, istnieją poważne przeszkody biurokratyczne związane z rejestracją i obywatelstwem. Zawsze pamiętaj o lokalnych definicjach rodziny i małżeństwa, wyjaśniając plany podróży.
Ubiór i zachowanie są również regulowane przez obyczaje bardziej niż przez prawo, ale najlepiej jest zachować skromność. W większości miejsc publicznych zarówno mężczyźni, jak i kobiety powinni unikać zbyt wyzywających ubrań. Stroje kąpielowe są w porządku na hotelowych basenach i prywatnych plażach, ale kobiety na publicznych plażach często noszą szorty lub zakrywające ciało stroje. Publiczne okazywanie uczuć (całowanie, przytulanie) między parami jest źle widziane i może przyciągać niepożądaną uwagę. Gesty i język mają ogromne znaczenie: prawo Bahrajnu zabrania „nieprzyzwoitych” gestów lub obelg. Nawet coś tak niewinnego, jak używanie obscenicznych gestów dłoni z kultury zachodniej, może skutkować wysokimi grzywnami lub opłatami. Goście nigdy nie powinni mówić ani gestykulować ze złością do urzędników lub uczonych religijnych; szacunek jest ceniony.
Fotografia to kolejny obszar, który należy obserwować. Fotografowanie niektórych budynków, w szczególności obiektów rządowych, wojskowych lub przemysłowych, jest nielegalne. Dotyczy to pałacu królewskiego i wielu obiektów bezpieczeństwa. Zawsze szukaj znaków „zakaz fotografowania”. Jednak robienie zdjęć takich obiektów jak Fort Bahrajnu, meczetów, suków i ogólnych scen ulicznych jest zwykle w porządku – po prostu zachowaj ostrożność, jeśli miejscowi wydają się niekomfortowo. Zawsze pytaj o pozwolenie przed fotografowaniem osób (zwłaszcza kobiet, które mogą nie chcieć być fotografowane przez nieznajomych).
Normy społeczne Bahrajnu są konserwatywne, ale gościnne. W meczetach i budynkach rządowych należy zdjąć buty przed wejściem. Wielu Bahrajńczyków mówi po angielsku, ale nauczenie się kilku arabskich pozdrowień (takich jak „as-salām ʿalaykum” oznaczające „pokój z tobą”) jest doceniane i może w dużym stopniu przyczynić się do budowania relacji. Piątek jest dniem świętym (muzułmański dzień odpoczynku), a niedziela jest początkiem tygodnia pracy – godziny pracy to odzwierciedlają. Podczas Ramadanu (świętego miesiąca postu) osoby niebędące muzułmanami powinny powstrzymać się od jedzenia, picia lub palenia w miejscach publicznych w ciągu dnia z szacunku, nawet jeśli nie są prawnie zobowiązani do postu. Te praktyki kulturowe są równie ważne jak formalne prawa w wywieraniu pozytywnego wrażenia.
Na koniec, bądź świadomy kwestii LGBT. Bahrajn nie kryminalizuje związków osób tej samej płci między dorosłymi osobami za obopólną zgodą, ale postawy społeczne są konserwatywne. Do publicznego orędownictwa lub pokazów (takich jak symbole dumy) należy podchodzić z najwyższą ostrożnością. Podróżujący transseksualiści czasami napotykali wyzwania z powodu ekspresji płciowej. Ogólnie rzecz biorąc, rozsądne jest, aby odwiedzający LGBT przyjmowali niski profil w kwestii swojej seksualności w miejscach publicznych.
W istocie, prawny krajobraz Bahrajnu nagradza zachowanie pełne szacunku. Przestrzeganie lokalnych zwyczajów i praw – od dress code’ów po etykietę – jest nie tylko prawnie bezpieczne, ale także oznaką uprzejmości. Gospodarze z Bahrajnu są zazwyczaj serdeczni i hojni, a okazywanie zrozumienia lokalnych norm pogłębia doświadczenie podróży.
Opuszczenie Bahrajnu jest zazwyczaj proste, ale kilka ważnych kwestii może zablokować wyjazd. W Bahrajnie obowiązuje ścisła polityka „zakazu wyjazdu” dla osób z nierozwiązanymi sprawami finansowymi lub prawnymi. Jeśli masz niezapłacone długi, w tym mandaty drogowe lub niezapłacone faktury, prawo Bahrajnu może uniemożliwić Ci opuszczenie kraju do czasu uregulowania tych zaległości. Przekroczenie terminu ważności wizy, nierozstrzygnięte sprawy sądowe lub otwarte pożyczki bankowe mogą spowodować zakaz wyjazdu. W przeszłości ekspatriaci, którzy pozostawili zaległe długi, nie mogli wsiąść do samolotu z Manamy. Rozwiązanie takich problemów przed próbą wyjazdu jest zatem kluczowe. W razie wątpliwości można sprawdzić w urzędzie imigracyjnym na lotnisku lub w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, czy dana osoba znajduje się na liście osób objętych zakazem podróży.
Mieszkańcy planujący powrót do Bahrajnu po podróży muszą spełnić dodatkowe formalności. Każdy ekspatriant mieszkający w Bahrajnie musi posiadać ważną wizę wielokrotnego wjazdu lub zezwolenie na ponowny wjazd w paszporcie. Oficjalnie należy mieć wizę ponownego wjazdu ważną przez co najmniej sześć miesięcy, jeśli planuje się powrót po opuszczeniu Bahrajnu. Mieszkańcy z trwającym pobytem powinni również zachować swój CPR (bahrański dowód osobisty) i wizy odnowione przez Generalną Dyrekcję ds. Rezydencji (NPRA) przed wyjazdem.
Warto również zauważyć, że prawo Bahrajnu – zgodne z praktyką Zatoki Perskiej – stanowi, że pracodawcy (sponsorzy) mają pewną kontrolę nad podróżami pracowników. Zazwyczaj firmy muszą zatwierdzać urlopy pracowników. Jeśli powstanie spór z pracodawcą (na przykład w sprawie rozwiązania umowy), pracownik może stwierdzić, że pozwolenie na wyjazd zostało odrzucone do czasu rozstrzygnięcia sprawy w drodze arbitrażu. To kolejna potencjalna bariera w podróżowaniu. Najlepszą radą jest opuszczenie Bahrajnu w dobrej kondycji ze sponsorem i władzami, aby uniknąć takich komplikacji.
Ostrzeżenia dotyczące podróży: Różne rządy okresowo aktualizują ostrzeżenia dotyczące podróży do Bahrajnu. Kwestie takie jak napięcia regionalne lub niepokoje społeczne mogą mieć wpływ na te ostrzeżenia. Od 2025 r. Bahrajn jest ogólnie uważany za bezpieczny, ale niektóre ostrzeżenia ostrzegają przed terroryzmem lub lokalnymi niepokojami politycznymi. Sprawdzenie zasobów, takich jak strona internetowa Departamentu Stanu USA lub brytyjskiego FCDO przed wyjazdem, może zapewnić terminowe alerty. Ambasada USA w Manamie zachęca również Amerykanów do zapisania się do programu STEP w celu otrzymywania powiadomień o rozwoju sytuacji bezpieczeństwa. Podsumowując, ostrożni podróżni będą informowani o bieżących wydarzeniach, ale nie trzeba żyć w strachu – wystarczy być świadomym.
Odkryj tętniące życiem nocne życie najbardziej fascynujących miast Europy i podróżuj do niezapomnianych miejsc! Od tętniącego życiem piękna Londynu po ekscytującą energię…
Zbudowane z wielką precyzją, by stanowić ostatnią linię obrony dla historycznych miast i ich mieszkańców, potężne kamienne mury są cichymi strażnikami z zamierzchłych czasów.
Podczas gdy wiele wspaniałych miast Europy pozostaje przyćmionych przez ich bardziej znane odpowiedniki, jest to skarbnica zaczarowanych miasteczek. Od artystycznego uroku…
Od czasów Aleksandra Wielkiego do czasów współczesnych miasto pozostało latarnią wiedzy, różnorodności i piękna. Jego ponadczasowy urok wynika z…
Podróż łodzią — zwłaszcza rejsem — oferuje wyjątkowe i all-inclusive wakacje. Mimo to, jak w przypadku każdego rodzaju…
