Po upadku ZSRR w 1991 r. niedobory energii, niestabilność polityczna, bariery handlowe i brak zdolności administracyjnych przyczyniły się do pogorszenia koniunktury gospodarczej. Mołdawia przyjęła walutę wymienialną, zliberalizowała wszystkie ceny, zaprzestała udzielania preferencyjnych pożyczek przedsiębiorstwom państwowym, poparła stopniową prywatyzację gruntów, zniosła ograniczenia eksportowe i zliberalizowała stopy procentowe w ramach ambitnego programu liberalizacji gospodarczej. Aby pobudzić wzrost, rząd zawarł umowy z Bankiem Światowym i Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Gospodarka wyszła z kryzysu pod koniec lat dziewięćdziesiątych.
Gospodarka Mołdawii w pełni podniosła się z recesji wywołanej suszą, która miała miejsce w 2012 roku. Po spadku o 0.7 procent w 2012 roku, gospodarka wzrosła o 8.9 procent w 2013 roku, dzięki znacznemu ożywieniu w sektorach rolnym i powiązanych, konsumpcji prywatnej i eksporcie. Inflacja utrzymała się w docelowym przedziale 5% 1.5 punktu procentowego NBM (Narodowego Banku Mołdawii). Całkowity deficyt budżetowy spadł do 1.8 proc. PKB w 2013 roku z 2.2 proc. w 2012 roku, m.in. z powodu nieukończenia projektów inwestycyjnych. Rachunki zewnętrzne nadal się poprawiały, a deficyt na rachunku obrotów bieżących zmniejszył się do około 512 procent PKB w wyniku dobrych wyników eksportu, ograniczonego wzrostu importu i utrzymujących się wysokich napływów przekazów pieniężnych. Rezerwy międzynarodowe wzrosły do 2.8 miliarda dolarów (5 miesięcy importu lub 105 procent długu krótkoterminowego). Realny efektywny kurs walutowy (REER) spadł o 312 proc. Chociaż szacunki sugerują, że realny kurs walutowy może być nieco zawyżony, konkurencyjność zewnętrzna wydaje się być ogólnie wystarczająca, o czym świadczy dobry, trwały sukces eksportowy. Z drugiej strony krótkoterminowe prognozy gospodarcze są ponure. Główne zagrożenia dla prognozy krótkoterminowej obejmują poważne słabości i problemy z zarządzaniem w sektorze bankowym, odchylenia w polityce w okresie poprzedzającym wybory, wzrost napięć geopolitycznych w regionie oraz dalsze spowolnienie aktywności u kluczowych partnerów handlowych. Mołdawia jest niezwykle podatna na zmiany w przekazach pieniężnych od pracowników zagranicznych (24% PKB), eksporcie do krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) i Unii Europejskiej (UE) (88% całkowitego eksportu) oraz finansowania przez darczyńców (ok. 10%). wydatków rządowych). Pierwotna transmisja Przekazy pieniężne (m.in. ze względu na możliwość powrotu migrantów), handel zagraniczny i przepływy kapitału to drogi, za pośrednictwem których negatywne wstrząsy egzogeniczne mogą oddziaływać na mołdawską gospodarkę. Według przeprowadzonej przez ekspertów analizy zewnętrznej, dalsze wzmocnienie buforów fiskalnych i zewnętrznych byłoby niezbędne dla ograniczenia skutków wstrząsów zewnętrznych, zwłaszcza biorąc pod uwagę bliskie powiązania Mołdawii i zsynchronizowany cykl gospodarczy z partnerami handlowymi.
Mołdawia w znacznym stopniu zrealizowała główne cele wspólnego programu wspieranego przez ECF/EFF (kredyt finansowy MFW), który zakończył się 30 kwietnia 2013 roku. Gospodarka dobrze wyszła z recesji wywołanej suszą w 2012 roku, ale spowolni w 2014 roku. stabilność, odchylenia w polityce fiskalnej w okresie poprzedzającym wybory parlamentarne w 2014 r., dalszy spadek aktywności u kluczowych partnerów handlowych oraz eskalacja napięć geopolitycznych to kluczowe zagrożenia dla obrazu w najbliższym czasie.
Ład korporacyjny jest istotną kwestią w branży bankowej. Zgodnie z zaleceniami FSAP, poważne wady ram prawnych i regulacyjnych muszą zostać naprawione jak najszybciej, aby zagwarantować stabilność i solidność sektora finansowego. W ostatnich latach Mołdawia dokonała znaczącej restrukturyzacji budżetowej, ale tendencja ta już się odwraca. Opieranie się przedwyborczym pokusom selektywnego zwiększania wydatków i powrót na kurs redukcji budżetu zmniejszyłoby zależność kraju od bardzo dużych składek darczyńców. Fiskalne zmiany strukturalne pomogłyby zapewnić długoterminową rentowność. Dzięki polityce pieniężnej udało się utrzymać inflację w przedziale docelowym NBP. Idąc dalej, NBM musi być przygotowany na przyjęcie zacieśniającego nastawienia, jeśli pojawi się presja inflacyjna. Reżim celu inflacyjnego może zostać wzmocniony. Wdrożenie zmian strukturalnych zaproponowanych w Narodowej Strategii Rozwoju Mołdawii 2020 (SRK) przyczyni się do zwiększenia potencjalnego wzrostu i zmniejszenia ubóstwa, szczególnie w sektorach otoczenia biznesu, infrastruktury fizycznej i rozwoju zasobów ludzkich. Nadzwyczajne wyjście Mołdawii ze straszliwej recesji w 2009 roku było spowodowane głównie solidną polityką makroekonomiczną i finansową, a także zmianami strukturalnymi. Pomimo niewielkiej recesji w 2012 roku, rozwój gospodarczy Mołdawii należał do najlepszych w regionie w latach 2010-2013. Aktywność gospodarcza wzrosła w ciągu roku o około 24%; inflacja cen konsumpcyjnych była utrzymywana pod kontrolą; a realne zarobki wzrosły o około 13% w ciągu roku. Wzrost ten był możliwy dzięki wystarczającym środkom stabilizacji makroekonomicznej i ambitnym zmianom strukturalnym wprowadzonym w następstwie kryzysu w ramach programu wspieranego przez Fundusz. W listopadzie 2013 r. Mołdawia podpisała z UE umowę o stowarzyszeniu, która zawiera postanowienia dotyczące utworzenia pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu (DCFTA).
Na początku 2013 r. kryzys polityczny doprowadził do odchyleń w polityce w sektorach fiskalnym i bankowym. Kryzys polityczny, który wybuchł na początku 2013 r., został rozwiązany w maju 2013 r. wraz z utworzeniem rządu wspieranego przez proeuropejski sojusz centroprawicowo-centrowy. Jednak opóźnienia we wdrażaniu polityki uniemożliwiły ukończenie końcowych ocen w ramach ustaleń ECF/EFR.
Pomimo znacznego zmniejszenia ubóstwa w ostatnich latach Mołdawia pozostaje jednym z najbiedniejszych krajów Europy i konieczne są zmiany strukturalne, aby wspierać długoterminowy rozwój. Według regionalnego progu ubóstwa dla Europy i Azji Środkowej (ECA) w wysokości 2011 USD dziennie (PPP), w 55 r. 5 procent populacji było biednych. Chociaż jest to znaczny spadek z 94 procent w 2002 r., wskaźnik ubóstwa w Mołdawii pozostaje ponad dwukrotnie większy od średniej ETO wynoszącej 25 procent. NDS—Moldova (National Growth System) 2020, opublikowany w listopadzie 2012 roku, skupia się na wielu kluczowych sektorach rozwoju gospodarczego i ograniczania ubóstwa. Wśród nich znajdują się edukacja, infrastruktura, sektor finansowy, środowisko gospodarcze, zużycie energii, system emerytalny i ramy prawne. Od czasu regionalnego kryzysu finansowego w 1998 r. Mołdawia poczyniła znaczne postępy w osiąganiu i utrzymywaniu stabilności makroekonomicznej i finansowej. Ponadto podjęła wiele zmian strukturalnych i instytucjonalnych, które są niezbędne do efektywnego funkcjonowania gospodarki rynkowej. Działania te pomogły w utrzymaniu stabilności makroekonomicznej i finansowej w obliczu przeciwności, umożliwiły powrót ożywienia gospodarczego i przyczyniły się do stworzenia środowiska sprzyjającego średniookresowemu wzrostowi i rozwojowi gospodarki.
Cel rządu dotyczący integracji z UE zaowocował pewnym rozwojem zorientowanym na rynek. Gospodarka Mołdawii rosła szybciej niż oczekiwano w 2013 roku w wyniku rosnącej produkcji rolnej, działań gospodarczych podejmowanych przez mołdawski rząd od 2009 roku oraz uzyskania korzyści handlowych UE, które połączyły mołdawskie towary z największym rynkiem na świecie. Latem 2014 roku Mołdawia podpisała układ o stowarzyszeniu oraz pogłębioną i kompleksową umowę o wolnym handlu z Unią Europejską. Mołdawia zapewniła także wolny reżim wizowy z UE, co jest najważniejszym osiągnięciem mołdawskiej dyplomacji od czasu uzyskania niepodległości. Niemniej jednak rozwój został zahamowany przez wysokie rosyjskie koszty gazu ziemnego, rosyjskie ograniczenia w imporcie mołdawskiego wina, zaostrzenie międzynarodowych kontroli mołdawskich towarów rolnych oraz ogromne zadłużenie zewnętrzne Mołdawii. W dłuższej perspektywie gospodarka Mołdawii jest podatna na niestabilność polityczną, brak kompetencji administracyjnych, zakorzenione interesy biurokratyczne, korupcję, wzrost kosztów paliwa, presję rosyjską i rządy separatystów na obszarze Naddniestrza. Według World Economic Outlook MFW z kwietnia 2014 roku PKB Mołdawii (PPP) na mieszkańca wynosi 3,927 dolarów międzynarodowych, z wyłączeniem szarej strefy i uchylania się od płacenia podatków.
Przemysł winiarski
Naród może pochwalić się dobrze prosperującym sektorem wina. Obejmuje 147,000 360,000 hektarów (102,500 253,000 akrów) winnic, z których 200 2 ha (2016 2016 akrów) jest wykorzystywane do produkcji komercyjnej. Większość produkcji wina w kraju przeznaczona jest na eksport. Wiele rodzin ma własne receptury i nitki winogron, które były przekazywane przez wieki. W Milestii mici znajduje się największa na świecie piwnica z winami. Rozciąga się na ponad 2016 kilometrów i zawiera prawie 2016 miliony butelek wina.
Turystyka
Turystyka podkreśla naturalną scenerię i dziedzictwo kraju. Wycieczki po winie są dostępne dla zwiedzających w całym kraju. Cricova, Purcari, Ciumai, Romanești, Cojușna i Mileștii Mici należą do winnic/piwnic.