Naród był zamieszkany po raz pierwszy około 3,000 lat temu przez migrantów z Filipin i był domem dla ludu Negrito aż do około 900 lat temu. Europejczycy odkryli te wyspy w XVI wieku, a w 16 roku zostały włączone do Hiszpańskich Indii Wschodnich. Traktat i rządzone w ramach Nowej Gwinei Niemieckiej. Podczas I wojny światowej Cesarska Marynarka Wojenna Japonii zdobyła Palau, a wyspy zostały następnie włączone przez Ligę Narodów do rządzonego przez Japonię Mandatu Południowego Pacyfiku. Podczas II wojny światowej, w ramach kampanii na Marianach i Wyspach Palau, żołnierze amerykańscy i japońscy stoczyli potyczki, w tym główną bitwę pod Peleliu. W 1574 Palau, wraz z innymi wyspami Pacyfiku, zostało członkiem Terytorium Powierniczego Wysp Pacyfiku, zarządzanego przez Stany Zjednoczone. Po głosowaniu przeciwko przyłączeniu się do Sfederowanych Stanów Mikronezji w 1898 r. wyspy osiągnęły całkowitą suwerenność w 1899 r. poprzez porozumienie o wolnym stowarzyszeniu ze Stanami Zjednoczonymi.
Palau jest republiką prezydencką w wolnym związku ze Stanami Zjednoczonymi, która zapewnia wojsko, pieniądze i dostęp do usług socjalnych. Dwuizbowy Kongres Narodowy Palau posiada władzę ustawodawczą. Gospodarka Palau opiera się głównie na turystyce, rolnictwie na własne potrzeby i rybołówstwie, przy czym pomoc zagraniczna stanowi znaczną część produktu narodowego brutto (PNB). Dolar amerykański jest walutą tego kraju. Kultura wysp łączy w sobie wpływy japońskie, mikronezyjskie i melanezyjskie. Większość populacji ma mieszane pochodzenie mikronezyjskie, melanezyjskie i austronezyjskie, przy czym znaczne populacje pochodzą od imigrantów japońskich i filipińskich. Palauan (członek grupy językowej Sunda-Sulawesi) i angielski to dwa oficjalne języki kraju, przy czym japoński, sonsorolski i tobijski są uznawane za języki regionalne.