Phenian

Klimat Pjongjangu jest wilgotny kontynentalny.

Zimą mogą wiać zimne, suche wiatry z Syberii, powodując bardzo chłodno; niska temperatura jest na ogół poniżej zera od listopada do początku marca, jednak średnia dzienna najwyższa temperatura wynosi co najmniej kilka stopni powyżej zera w każdym miesiącu z wyjątkiem stycznia. Zima jest często bardziej sucha niż lato, a śnieg pada średnio przez 37 dni.

Między kwietniem a początkiem maja zmiana z mroźnej, suchej zimy na ciepłe, deszczowe lato następuje szybko, a na przełomie października i listopada następuje porównywalny nagły powrót do warunków zimowych. Lata są często gorące i wilgotne, a monsun wschodnioazjatycki występuje od czerwca do sierpnia; są to również najcieplejsze miesiące, ze średnimi temperaturami w zakresie od 21 do 25 ° C (70 do 77 ° F), a dzienne maksima czasami przekraczają 30 ° C (86 ° F).

Pjongjang znajduje się w środkowo-zachodnim regionie Korei Północnej. Miasto położone jest na płaskiej równinie, około 50 kilometrów (31 mil) na wschód od Zatoki Koreańskiej, odnogi Morza Żółtego. Rzeka Taedong przepływa przez miasto, kierując się na południowy zachód do Zatoki Koreańskiej. Równina Pjongjang, na której położone jest miasto, jest jedną z dwóch wielkich równin na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Koreańskiego, drugą jest równina Chaeryong. Oba zajmują powierzchnię około 500 kilometrów kwadratowych.

Pjongjang to przemysłowe serce Korei Północnej. Było to pierwsze miasto przemysłowe, które rozwinęło się w Korei Północnej po wojnie koreańskiej, dzięki bogactwu zasobów naturalnych, w tym węgla, żelaza i wapienia, a także wydajnej infrastrukturze transportu lądowego i wodnego.

Zarówno przemysł lekki, jak i ciężki są obecne i ewoluowały jednocześnie. Cement, ceramika przemysłowa, materiały wybuchowe i broń to przykłady ciężkiej produkcji, chociaż inżynieria mechaniczna pozostaje sektorem podstawowym. Tekstylia, obuwie i żywność należą do przemysłu lekkiego w Pjongjangu i okolicach. Na polach na obrzeżach miasta szczególny nacisk kładzie się na produkcję i dostawę świeżych produktów oraz upraw pomocniczych. Ryż, kukurydza i soja należą do innych upraw. Celem Pjongjangu jest osiągnięcie samowystarczalności w produkcji mięsa. Świnie, kurczaki i inne zwierzęta są hodowane w obiektach o dużym zagęszczeniu.

Miasto wciąż boryka się z awarią prądu. Aby rozwiązać ten problem, w prowincji Chagang zbudowano dwie elektrownie, Huichon Power Stations 1 i 2, które obsługują miasto za pośrednictwem bezpośrednich linii przesyłowych. W styczniu 2013 r. Rozpoczęto drugą fazę projektu rozbudowy mocy, składającą się z szeregu mniejszych zapór wzdłuż rzeki Chongchon. Pierwsze dwie elektrownie mają łączną moc produkcyjną 300 megawatów (MW), podczas gdy dziesięć zapór planowanych do budowy drugiej fazy szacuje się na około 120 MW. Ponadto miasto posiada liczne obecne lub planowane elektrownie cieplne. Należą do nich TPS w Pjongjangu o mocy 500 MW, TPS we wschodnim Pjongjangu o mocy 50 MW oraz TPS w Kangdong, który jest obecnie w fazie rozwoju.

Numer kierunkowy Korei Północnej to +850.

Zagraniczni goście odwiedzający Pjongjang mogą skorzystać z usługi telefonii komórkowej Koryolink. Opłata instalacyjna za kartę SIM i usługę głosową wyniesie 80 USD lub 80 EUR. Aby zarejestrować się w celu korzystania z danych 180G, wymagane jest dodatkowe 3 EUR. Usługa mobilna kosztuje 8 USD miesięcznie za głos i 14 USD miesięcznie za dane. Pakiet danych dołączony do urządzenia obejmuje 50 mln danych. Należy zauważyć, że sieć telefoniczna dostępna dla cudzoziemców nie komunikuje się z siecią, z której korzystają obywatele.

Hotele nastawione na obcokrajowców mogą być w stanie zapewnić połączenie z Internetem, ale należy o to wcześniej poprosić. Jeśli nie masz dostępu do Internetu, a potrzebujesz połączenia, najwygodniejszym rozwiązaniem jest wizyta w ambasadzie.