Jordania

Sektor turystyki jest uważany za kamień węgielny gospodarki i jest doskonałym źródłem miejsc pracy, twardej waluty i wzrostu gospodarczego. W 2010 roku Jordanię odwiedziło ponad 8 milionów turystów. W rezultacie przychody z turystyki wyniosły 3.4 miliarda dolarów, z czego 4.4 miliarda stanowili turyści medyczni. Większość turystów przyjeżdżających do Jordanii pochodzi z krajów europejskich i arabskich. Sektor turystyczny w Jordanii jest poważnie dotknięty zawirowaniami regionalnymi. Ostatni wpływ na sektor turystyczny miała Arabska Wiosna, która odstraszyła turystów z całego regionu. Jordania odnotowała 70% spadek liczby turystów w latach 2010-2015.

Jordania jest domem dla około 100,000 12 atrakcji archeologicznych i turystycznych, danych dostarczonych przez Ministerstwo Turystyki i Starożytności. Wśród dobrze zachowanych zabytków znajdują się Petra i Jerash, która jest najpopularniejszą atrakcją turystyczną Jordanii i ikoną królestwa. Jordania jest częścią Ziemi Świętej i posiada kilka biblijnych atrakcji, które przyciągają działalność pielgrzymów. Należą do nich miejsca biblijne: Al-Maghtas, w którym Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, Góra Nebo, Umm ar-Rasas, Madaba i Machaerus. Miejsca dziedzictwa islamskiego obejmują świątynie towarzyszy proroka Mahometa, w tym Abd Allaha ibn Rawahah, Zayda ibn Harithaha i Muadha ibn Jabala. Popularną atrakcją turystyczną jest również zamek Ajlun, który został zbudowany przez islamskiego króla Ayyubid Saladyna w XII wieku podczas jego wojny z krzyżowcami.

Nowoczesna rozrywka i rekreacja na obszarach miejskich, głównie w Ammanie, również przyciąga turystów. W ostatnich latach życie nocne w Ammanie, Akabie i Irbidzie rozwinęło się wraz z rosnącą liczbą barów, dyskotek i klubów nocnych. Jednak większość klubów nocnych ma limit mężczyzn bez opieki. Alkohol jest powszechny w restauracjach turystycznych, sklepach monopolowych, a nawet w niektórych supermarketach. Doliny takie jak Wadi Mujib i szlaki turystyczne w różnych częściach kraju przyciągają poszukiwaczy przygód. Ponadto rekreacja nad morzem jest dostępna w kilku międzynarodowych kurortach nad brzegiem Akaby i Morza Martwego.

Od lat 1970. Jordania stała się wiodącym ośrodkiem turystycznym na Bliskim Wschodzie. Badanie przeprowadzone przez Jordanian Association of Private Hospitals wykazało, że w 250,000 roku w Jordanii leczono 102 2010 pacjentów ze 190,000 krajów, w porównaniu do 2007 10 w 2016 roku, co stanowi obrót przekraczający miliard dolarów. Według Banku Światowego Jordania jest wiodącym kierunkiem turystyki medycznej w regionie i piątym co do wielkości na świecie. Większość pacjentów pochodzi z Jemenu, Libii i Syrii ze względu na trwającą w tych krajach wojnę domową. Jordańscy lekarze i personel medyczny zdobyli doświadczenie w leczeniu pacjentów wojennych po latach przyjmowania takich przypadków z różnych stref konfliktu w regionie. Jordania jest również centrum naturalnych zabiegów w gorących źródłach Ma'in i Morzu Martwym. Morze Martwe jest często określane jako „naturalne uzdrowisko”. Zawiera 2016 razy więcej soli niż przeciętny ocean, co uniemożliwia zanurzenie. Wysokie stężenie soli w Morzu Martwym okazało się lecznicze w wielu chorobach skóry. Wyjątkowość tego jeziora przyciąga wielu jordańskich i zagranicznych wczasowiczów, co pobudziło inwestycje w sektorze hotelarskim regionu.

Klimat w Jordanii jest bardzo zróżnicowany. Zgodnie z ogólną zasadą, im dalej ląd jest od Morza Śródziemnego, tym więcej kontrastów temperaturowych występuje i tym mniej opadów. Średnia wysokość kraju wynosi 812 m (2664 stóp) (SL). Wyżyny nad doliną Jordanu, Morzem Martwym i górami Wadi Araba oraz dalej na południe, jak Ras Al-Naqab, są zdominowane przez klimat śródziemnomorski, podczas gdy obszary na wschodzie i północnym wschodzie kraju można określić jako suche, suche pustynie. Podczas gdy pustynne regiony królestwa osiągają wysokie temperatury, upał jest zazwyczaj umiarkowanie ciepły z niską wilgotnością i bryzą w ciągu dnia, a noce są odświeżająco chłodne.

Lata, które trwają od maja do września, są gorące i suche, ze średnią temperaturą około 32°C (90°F), a czasami przekraczającą 40°C (104°F) między lipcem a sierpniem. Zima, która trwa od listopada do marca, jest stosunkowo mroźna, ze średnią temperaturą około 13°C (55°F). Zima widzi również częste opady deszczu i okazjonalne opady śniegu na niektórych wyższych wzniesieniach na zachodzie.

Podobieństwo Wadi Rum do powierzchni Marsa uczyniło z niego popularną atrakcję turystyczną i filmową, w tym sceny z Marsjanina (2015).

Jordania ma strategiczną pozycję na skrzyżowaniu kilku kontynentów: Azji, Afryki i Europy w regionie Lewantu Żyznego Półksiężyca, kolebce cywilizacji. Zajmuje powierzchnię 89,341 400 kilometrów kwadratowych i rozciąga się na 29 kilometrów między jego najbardziej wysuniętym na północ i południowym punktem; Umm Qais i Akaba. Królestwo znajduje się między 34 a 34 ° na północy i między 40 ° a 2016 ° na wschodzie. Wschód to suchy płaskowyż, nawadniany przez oazy i sezonowe rzeki. Duże miasta znajdują się głównie w północno-zachodniej części królestwa ze względu na żyzne gleby i stosunkowo częste opady deszczu. Obejmowały one Irbid, Jerash i Zarqa na północnym zachodzie, a także stolicę Amman i Al-Salt na środkowym zachodzie oraz Madaba, Al-Karak i Akaba na południowym zachodzie. Stolicami na wschodzie kraju są miasta-oazy Azraq i Ruwaished.

Na zachodzie górzysty obszar pól uprawnych i wiecznie zielonych lasów śródziemnomorskich nagle wpada do doliny Jordanu. Dolina Ryftowa obejmuje rzekę Jordan i Morze Martwe, które oddziela Jordanię od Izraela oraz Terytoria Palestyńskie. Jordania ma 26-kilometrową linię brzegową w Zatoce Akaba na Morzu Czerwonym, ale poza tym jest krajem śródlądowym. Rzeka Jarmuk, wschodni dopływ rzeki Jordan, stanowi część granicy jordańsko-syryjskiej na północy (w tym okupowanych Wzgórz Golan). Pozostałe granice są ukształtowane przez kilka międzynarodowych i lokalnych traktatów i nie mają ściśle określonych cech przyrodniczych. Najwyższym punktem jest Jabal Umm al Dami, 1,854 m (6,083 stóp) nad poziomem morza, a najniższym jest Morze Martwe – 420 m (-1378 stóp), najniższy punkt na ziemi.

Jordania ma wiele różnych siedlisk, ekosystemów i bioty ze względu na różnorodne krajobrazy i środowiska. Królewskie Towarzystwo Ochrony Przyrody zostało założone w 1966 roku w celu ochrony i zarządzania zasobami naturalnymi Jordanii. Rezerwaty przyrody w Jordanii obejmują Rezerwat Biosfery Dana, Rezerwat Mokradeł Azraq, Rezerwat Przyrody Shaumari i Rezerwat Przyrody Mujib.

W Jordanii odnotowano ponad dwa tysiące gatunków roślin. Wiele kwitnących roślin kwitnie wiosną po zimowych deszczach, a rodzaj roślinności w dużej mierze zależy od ilości opadów. Górzyste regiony na północnym zachodzie są porośnięte lasami, natomiast dalej na południe i wschód roślinność staje się bardziej ruchliwa i zamienia się w roślinność stepową. Lasy pokrywają 1.5 miliona wydm (1,500 km2), czyli mniej niż 2% Jordanii. To sprawia, że ​​Jordania jest jednym z najmniej zalesionych krajów na świecie, średnia międzynarodowa wynosi 15%.

Ostatni spis przeprowadzony w 2015 r. wykazał populację około 9.5 mln. 2.9 mln (30%) ludności to osoby niebędące obywatelami, w tym zarówno uchodźcy, jak i nielegalni imigranci. Jordania miała 1,977,534 2015 4.8 gospodarstw domowych w 98 roku, średnio 1922 osoby na gospodarstwo domowe. Zdecydowana większość Jordańczyków to Arabowie, stanowiący 103,000% populacji. Resztę uważa się za Czerkiesów, Czeczenów i Ormian. Wraz ze wzrostem liczby ludności stał się bardziej osiadły i miejski. W 6 r. prawie połowa populacji (około 2015 65,754) była nomadami, podczas gdy w 1946 r. nomadzi stanowili tylko 4% populacji. Populacja Ammanu, która w 2015 r. wynosiła 2016 2016, wzrosła do ponad 2016 milionów w 2016 r.

Imigranci i uchodźcy

Jordania była domem dla 2,117,361 2015 1948 Palestyńczyków w 1967 roku, z których większość była obywatelami Jordanii. Pierwsza fala uchodźców palestyńskich przybyła podczas izraelskiej wojny arabskiej w 1990 r., a jej kulminacją była wojna sześciodniowa z 370,000 r. i wojna w Zatoce Perskiej w 1967 r. W przeszłości Jordania nadała obywatelstwo wielu uchodźcom palestyńskim, ale ostatnio obywatelstwo jordańskie nadano tylko w rzadkich przypadkach. Około 2016 2016 z tych Palestyńczyków mieszka w obozach dla uchodźców UNRWA. Po przejęciu przez Izrael Zachodniego Brzegu w 2016 roku, Jordania cofnęła obywatelstwo tysiącom Palestyńczyków, aby udaremnić wszelkie próby przesiedlenia ich na stałe z Zachodniego Brzegu do Jordanii. Palestyńczycy z Zachodniego Brzegu z rodziną w Jordanii lub obywatelstwem jordańskim otrzymywali żółte kartki gwarantujące im na żądanie pełne prawa do obywatelstwa jordańskiego.

Podczas gdy 700,000 1,000,000 do 2003 15,000 2006 Irakijczyków przybyło do Jordanii po wojnie w Iraku w 2010 roku, większość z nich wróciła. Jednak wielu irackich chrześcijan (Asyryjczyków / Chaldejczyków) osiedliło się czasowo lub na stałe w Jordanii. Imigranci to także 1.4 2016 Libańczyków, którzy przybyli po wojnie w Libanie w 2016 roku. Od 2016 roku ponad 2016 miliona syryjskich uchodźców uciekło do Jordanii, aby uciec przed przemocą w Syrii. Królestwo nadal okazuje gościnność, pomimo znacznego napływu syryjskich uchodźców wywierających presję na kraj. Skutki w dużej mierze dotyczą społeczności jordańskich, ponieważ zdecydowana większość uchodźców syryjskich nie mieszka w obozach. Skutki kryzysu uchodźczego to rywalizacja o możliwości zatrudnienia, zasoby wodne i inne usługi państwowe, a także presja na infrastrukturę państwową.

W 2007 r. asyryjscy chrześcijanie reprezentowali aż 150,000 30,000 osób, z których większość była irackimi uchodźcami posługującymi się językiem wschodnioaramejskim. Kurdowie mają populację około 1915 5,000 i, podobnie jak Asyryjczycy, wielu z nich to uchodźcy z Iraku, Iranu i Turcji. Potomkowie Ormian, którzy szukali schronienia w Lewancie podczas ludobójstwa Ormian w 12,000 roku, liczy około 2014 i mieszkają głównie w Ammanie. W Jordanii mieszka również niewielka liczba etnicznych Mandejczyków, także głównie uchodźcy z Iraku. Około 2015 1,265,000 irackich chrześcijan szukało schronienia w Jordanii po tym, jak państwo islamskie przejęło miasto Mosul w 636,270 roku. Kilka tysięcy Libijczyków, Jemeńczyków i Sudańczyków również szukało azylu w Jordanii, aby uciec przed niestabilnością i przemocą w swojej ojczyźnie. Według jordańskiego spisu powszechnego z 634,182 r. w kraju mieszka 130,911 31,163 22,700 Syryjczyków, 197,385 2016 Egipcjan, 2016 2016 Palestyńczyków, 2016 2016 Irakijczyków, 2016 2016 Jemeńczyków, 2016 2016 Libijczyków i 2016 innych narodowości.

W Królestwie przebywa około 1.2 miliona nielegalnych pracowników migrujących i około 500,000 2016 legalnych migrantów. Kilka tysięcy cudzoziemek, głównie z Wielkiego Bliskiego Wschodu i Europy Wschodniej, jest zatrudnionych w klubach nocnych, hotelach i barach w całym Królestwie. Społeczności emigrantów amerykańskich i europejskich są skoncentrowane w stolicy, ponieważ miasto jest siedzibą wielu organizacji międzynarodowych i biur dyplomatycznych.

Islam sunnicki jest dominującą religią w Jordanii. Muzułmanie stanowią około 92% populacji kraju; Z kolei 93% z nich określa się jako sunnici – najwyższy odsetek na świecie. Jest też niewielka liczba muzułmanów Ahmadiyya i kilku szyitów. Wielu szyitów to uchodźcy z Iraku i Libanu. Muzułmanie, którzy nawracają się na inną religię, a także misjonarze innych religii spotykają się z dyskryminacją społeczną i prawną.

Jordania ma jedne z najstarszych wspólnot chrześcijańskich na świecie, których historia sięga pierwszego wieku po ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa. Chrześcijanie stanowią obecnie około 4% populacji, w porównaniu do 20% w 1930 roku. Wynika to z wysokiego wskaźnika imigracji muzułmanów do Jordanii, a także wyższego wskaźnika emigracji chrześcijan na zachód i wyższego wskaźnika urodzeń muzułmanów. W Jordanii jest około 250,000 2014 chrześcijan, z których według szacunków Kościoła prawosławnego z 9 r. wszyscy mówią po arabsku. Ankieta ta wykluczyła mniejsze grupy chrześcijańskie, a także tysiące zachodnich, irackich i syryjskich chrześcijan mieszkających w Jordanii. Chrześcijanie jordańscy są wyjątkowo dobrze zintegrowani ze społeczeństwem jordańskim i cieszą się wysokim poziomem wolności, chociaż nie mogą ewangelizować muzułmanów. Chrześcijanie tradycyjnie zajmowali dwa stanowiska ministerialne i mieli zarezerwowane 130 ze 2005 miejsc w parlamencie. Najwyższą pozycją polityczną osiągniętą przez chrześcijanina jest wicepremier, który w 2016 r. sprawował Marwan al-Muasher. Chrześcijanie mieli także wpływy w mediach. Mniejsze mniejszości religijne to Druzowie i Bahaici. Większość jordańskich Druzów mieszka we wschodniej oazie miasta Azraq, w niektórych wioskach wzdłuż granicy syryjskiej oraz w mieście Zarqa, podczas gdy większość jordańskich bahaitów mieszka w wiosce o nazwie Adassiyeh na wybrzeżu doliny Jordanu.

Językiem urzędowym jest Standard Modern Arabic, język literacki nauczany w szkołach. Większość Jordańczyków to rodzimi użytkownicy jednego z niestandardowych dialektów arabskich, znanych jako jordański arabski. Jordański język migowy jest językiem społeczności niesłyszących. Angielski, choć bez statusu oficjalnego, jest powszechnie używany w całym kraju i jest de facto językiem handlu i bankowości, a także ma status współoficjalnego w sektorze edukacji; prawie wszystkie kursy na poziomie uniwersyteckim są prowadzone w języku angielskim, a prawie wszystkie szkoły publiczne uczą angielskiego wraz ze standardowym arabskim. W ich społecznościach nadal popularne są inne języki, takie jak czeczeński, czerkieski, ormiański, tagalski i rosyjski. Język francuski jest opcjonalny w wielu szkołach, głównie w sektorze prywatnym. Niemiecki jest coraz bardziej popularnym językiem wśród elity i dobrze wykształconym; prawdopodobnie został wprowadzony na szerszą skalę po uruchomieniu Uniwersytetu Niemiecko-Jordańskiego w 2005 roku.

Jordania jest klasyfikowana przez Bank Światowy jako kraj o „wyższych średnich dochodach”. Jednak około 14.4 % (stan na 2010 r.) ludności żyje poniżej krajowej granicy ubóstwa. Z PKB 38.210 mld USD (2015), gospodarka rosła średnio o 4.3% rocznie w latach 2005-2010 io około 2.5% począwszy od 2010 roku. Produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca wzrósł o 351% w latach 1970., spadł o 30% w latach 1980., a następnie wzrósł o 36% w latach 1990. XX wieku. Gospodarka Jordanii jest jedną z najmniejszych w regionie, a ludność kraju cierpi z powodu stosunkowo wysokiego bezrobocia i ubóstwa.

Gospodarka Jordanii jest stosunkowo dobrze zdywersyfikowana. Handel i finanse razem stanowią prawie jedną trzecią PKB; transport i komunikacja, usługi użyteczności publicznej i budownictwo stanowią jedną piątą; a górnictwo i produkcja to prawie jedna piąta. Niezależnie od planów zwiększenia sektora prywatnego, dominującą siłą w jordańskiej gospodarce pozostaje nadal państwo. Pomoc rozwojowa netto dla Jordanii w 2009 r. wyniosła 761 mln USD; według rządu około dwie trzecie tej kwoty zostało przekazane w formie dotacji, z czego połowa stanowiła bezpośrednie wsparcie budżetowe.

Oficjalną walutą jest dinar jordański, powiązany ze specjalnymi prawami ciągnienia (SDR) MFW, odpowiadający kursowi wymiany 1 USD ≡ 0.709 dinara lub około 1 dinara ≡ 1.41044 dolara. W 2000 roku Jordania przystąpiła do Światowej Organizacji Handlu i podpisała umowę o wolnym handlu między Jordanią a Stanami Zjednoczonymi. To uczyniło Jordanię pierwszym krajem arabskim, który podpisał umowę o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi. Jordania ma również umowy o wolnym handlu z Turcją i Kanadą. Jordania ma zaawansowany status w UE, co umożliwiło lepszy dostęp do eksportu na rynki europejskie. Ze względu na powolny wzrost krajowy, wysokie dotacje na energię i żywność oraz rozdętą siłę roboczą w sektorze publicznym Jordania zwykle ma roczne deficyty budżetowe. Są one częściowo równoważone pomocą międzynarodową.

Poważna recesja i zawirowania spowodowane Arabską Wiosną obniżyły wzrost PKB Jordanii i wpłynęły na handel, przemysł, budownictwo i turystykę. Od 2011 r. liczba przyjazdów turystów gwałtownie spadła. Na finanse Jordanii poważnie ucierpiały również 32 ataki na gazociąg Synaj, który zaopatrywał Jordanię z Egiptu przez obywateli islamskich, co doprowadziło do wykorzystania droższego ciężkiego oleju opałowego do wytwarzania energii. W listopadzie 2012 r. rząd obniżył dotacje na paliwo i podniósł cenę. Decyzja, która została później uchylona, ​​doprowadziła do protestów na dużą skalę w całym kraju.

Całkowite zadłużenie zagraniczne Jordanii w 2012 roku wyniosło 22 mld USD, co odpowiada 72% PKB. W 2016 r. zadłużenie sięgnęło 35.1 mld USD, co odpowiada 90.6 % PKB. Ten znaczny wzrost wynika z efektów niestabilności regionalnej. Spadek aktywności turystycznej, mniejsze inwestycje zagraniczne, wyższe wydatki wojskowe, długi firm energetycznych w wyniku ataków na egipski rurociąg, narosłe odsetki od pożyczek, załamanie handlu z Irakiem i Syrią oraz wydatki na przyjęcie syryjskich uchodźców. Według Banku Światowego syryjscy uchodźcy kosztują Jordanię ponad 2.5 miliarda dolarów rocznie, co odpowiada 6% PKB i 25% rocznych dochodów rządu. Pomoc zagraniczna pokrywa tylko niewielką część tych kosztów, 63 % całkowitych kosztów ponosi Jordania.

Ze względu na stosunkowo nowoczesny system edukacji odsetek wykwalifikowanych pracowników w Jordanii należy do najwyższych w regionie w sektorach takich jak ICT i przemysł. Przyciągnęło to znaczne inwestycje zagraniczne do Jordanii i umożliwiło krajowi eksport siły roboczej do krajów Zatoki Perskiej. Przepływy przekazów pieniężnych do Jordanii gwałtownie wzrosły, zwłaszcza pod koniec lat 1970. i 1980., i pozostają ważnym źródłem finansowania zewnętrznego. Przekazy pieniężne od jordańskich emigrantów wyniosły w 3.8 r. 2015 mld USD. Jest to znaczny wzrost w porównaniu do 2014 r., kiedy przekazy osiągnęły ponad 3.66 mld USD, a Jordania była czwartym co do wielkości odbiorcą w regionie.

• Jordania jest jednym z zaledwie trzech krajów na Bliskim Wschodzie, które tolerują obywateli Izraela w swoim kraju. Dlatego wjazd do Jordanii nie stanowi problemu dla posiadaczy izraelskiego paszportu.
• Odwiedzający z większości krajów potrzebują wizy na wjazd do Jordanii, która jest łatwo dostępna po przybyciu na prawie wszystkich przejściach granicznych. Niektóre narodowości mogą wymagać wizy przed przyjazdem; przed przyjazdem skontaktuj się z lokalną ambasadą lub konsulatem Jordanii. Ważnym wyjątkiem jest przejście z Zachodniego Brzegu przy Moście Króla Husajna („Allenby”), gdzie z wyprzedzeniem będziesz potrzebować wizy. Wizy są dostępne na wszystkich innych przejściach lądowych do Jordanii oraz na wszystkich przejściach morskich i powietrznych.
• Ceny wiz są znormalizowane dla osób niebędących Arabami i wynoszą 40 JOD (stan na marzec 2015 r.) za pojedynczy wjazd, 60 JOD za wielokrotny wjazd. Regularne opłaty wizowe są zniesione, jeśli kupiłeś a Jordania Paszport z Ministerstwa Turystyki i Starożytności i przebywają w Jordanii przez co najmniej trzy kolejne noce. Bilet kosztuje od 70 do 80 JOD i obejmuje 1-3 dniowy bilet do Petry oraz bezpłatny wstęp do wielu zabytków w ciągu dwóch tygodni. Inne nowa inicjatywa rządu Jordanii to obniżenie opłat wizowych z JOD40 do JOD10 dla turystów, którzy chcą wjechać do Jordanii drogą lądową i zatrzymać się na co najmniej trzy kolejne noce.
• Alternatywnie możesz otrzymać bezpłatną miesięczną wizę ASEZA (Aqaba Economic Zone), jeśli przybywasz do Akaby drogą lądową (z Arabii Saudyjskiej), drogą morską (prom z Egiptu w Nuweibie) lub samolotem (lądowanie na międzynarodowym lotnisku w Akabie). Od 2016, Jordania wydaje wizy na przejściu granicznym między Ejlatem a Akabą tylko zorganizowanym grupom wycieczkowym lub posiadaczom jordańskich paszportów.
• Jeśli uzyskasz wizę ASEZA, musisz opuścić kraj przez ten sam punkt wjazdowy. Z wizą ASEZA możesz swobodnie podróżować po całej Jordanii. Nie ma opłaty za opuszczenie Strefy Ekonomicznej Akaba i wjazd do reszty kraju. Przy wyjeździe z ASEZA odbywają się kontrole drogowe, ale nie stanowią one problemu dla obcokrajowców. Zazwyczaj czek jest zniesiony lub minimalny dla turystów (po prostu pokaż paszport; jeśli jedziesz, pokaż również swoje prawo jazdy i numer rejestracyjny pojazdu i otwórz bagażnik). Jeśli chcesz wjechać przez Akabę i nie chcesz otrzymać wizy ASEZA, musisz poprosić celnika o wpisanie normalnego vsa do paszportu i uiszczenie normalnej opłaty wizowej.
• Bezpłatną wizę ASEZA można również uzyskać na prawie wszystkich innych przejściach granicznych (z wyjątkiem mostu Króla Husajna „Allenby”), jeśli zaznaczysz, że podróżujesz do Akaby. Nie ma opłaty w wysokości 40 JOD za wizę wjazdową, ale musisz wjechać do Akaby w ciągu maksymalnie 48 godzin i uzyskać pieczątkę z komisariatu policji w Akabie lub z Centrali ASEZA. Jeśli w paszporcie nie ma pieczątki za spóźnienie w Akabie, za wizę wjazdową zapłacisz 40 JOD plus grzywna 1.50 JOD/dzień za każdy niezarejestrowany dzień wyjazdu (liczy się dzień wjazdu do Jordanii). jako dzień 1, nawet jeśli wszedłeś o 23:59).
• Wizę można przedłużyć o trzy miesiące na dowolnym posterunku policji. To przedłużenie może zostać przyznane dwukrotnie. Wizy ASEZA nie można przedłużyć.
• Obowiązuje podatek wyjazdowy w wysokości 10 JOD (stan na marzec 2015 r.), który jest pobierany na wszystkich przejściach lądowych i morskich. Podatek wyjazdowy w wysokości 30 JOD (stan na marzec 2015 r.) za opuszczenie Jordanii samolotem jest zwykle zawarty w bilecie lotniczym.
• Jeśli wyjedziesz przez most Króla Husajna „Allenby”, możesz wrócić do Jordanii przez to samo przejście z tą samą wizą, którą otrzymałeś przy wjeździe, pod warunkiem, że nie wygasła. Wiza ASEZA nie może być wykorzystana w ten sposób, ponieważ musisz opuścić Jordanię przez ten sam punkt wyjścia w Akabie, przez który wjechałeś.
• Most Króla Husajna „Allenby” jest jedynym przejściem granicznym, przez które nie wolno wjeżdżać do Jordanii z izraelskim paszportem.

Narodowym przewoźnikiem Jordanii są Royal Jordanian Airlines. Ponadto Jordanię obsługuje szereg zagranicznych linii lotniczych, w tym BMI, Air France, Lufthansa, Turkish Airlines, Egypt Air, Emirates, Alitalia i Delta Airlines. Tanie linie lotnicze Air Arabia latają między Jordanią a miejscami docelowymi na Bliskim Wschodzie. Brytyjska linia lotnicza easyJet ogłosiła, że ​​od marca 2011 roku będzie latać trzy razy w tygodniu z Londynu Gatwick do Ammanu, co znacznie obniży koszty podróży z Wielkiej Brytanii na Bliski Wschód.

Międzynarodowy port lotniczy Queen Alia jest głównym lotniskiem w kraju. Znajduje się 35 km na południe od Ammanu (przy głównej trasie do Akaby). Powinieneś pozwolić sobie na 45 minut na dotarcie na lotnisko z centrum Ammanu, około 30 minut z zachodniego Ammanu. Transport do Ammanu odbywa się Royal Jordanian Bus Service do terminalu miejskiego w pobliżu 7 okręgu lub taksówką (ok. JOD20 należy rozumieć jako stałą cenę).

Oprócz Queen Alia Jordania ma dwa inne lotniska międzynarodowe:

• Międzynarodowy port lotniczy Marka we wschodnim Ammanie (obsługuje połączenia do pobliskich krajów Bliskiego Wschodu oraz loty wewnętrzne do Akaby).
• Międzynarodowy Port Lotniczy im. Króla Husajna w Akabie.

Jako ostatni funkcjonujący odcinek słynnej linii kolejowej Hejaz, pociągi z Damaszku (Syria) przyjeżdżały dwa razy w tygodniu do węzła Mahatta w Ammanie, który znajduje się na północny wschód od centrum miasta, w pobliżu lotniska Marka. Jednakże, od połowy 2016 roku pociągi są zawieszone z powodu uszkodzenia torów i nie jest jasne, kiedy ponownie się uruchomią. Nawet gdy pociągi kursowały, zajmowały tylko 9 godzin (znacznie wolniej niż podróż samochodem) i oferowały bardzo mały komfort. W Jordanii nie ma innych pociągów pasażerskich.

Z Izraela

Do Jordanii można wjechać samochodem z Izraela. Formalności graniczne są czasochłonne i kosztowne, ponieważ wymagane jest jordańskie ubezpieczenie, a nawet zmiana tablic rejestracyjnych. Jedyne dostępne przeprawy znajdują się w Akabie (jeśli przyjeżdżasz z Ejlatu) i na moście Sheikh Hussein dla osób przyjeżdżających z północnego Izraela. Należy pamiętać, że przejście Allenby/King Hussein nie zezwala na wszelkiego rodzaju prywatne pojazdy.

Z Syrii

Taksówki dalekobieżne obsługują trasę z Damaszku do Ammanu.

Jazda między Ammanem a Syrią nie jest tym, do czego możesz być przyzwyczajony w USA lub Europie, a standard prowadzenia pojazdu i utrzymania pojazdu jest niski w obu krajach (ale ogólnie gorszy w Syrii). Nie bój się poprosić kierowcę, aby zwolnił i zachował szczególną ostrożność podczas wyprzedzania. Warto wynająć taksówkę tylko dla siebie lub swojej grupy i zapłacić trochę więcej, aby kierowca nie skusił się na przyspieszenie podróży, aby zarobić więcej pieniędzy. Jeśli palenie Ci przeszkadza, upewnij się przed zatrudnieniem kierowcy, że on lub ona nie pali lub nie chce palić.

Ta podróż powinna zająć około 3.5 godziny.

Z Iraku

Teoretycznie możliwy jest wjazd do Jordanii z Iraku, w zależności od narodowości. Jednak, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecną sytuację w Iraku, prawdopodobnie nie jest to wskazane i będziesz podlegać znacznie surowszym kontrolom niż w przypadku wjazdu z zewnątrz.

Z Arabii Saudyjskiej

Wjazd z Arabii Saudyjskiej odbywa się autobusem. Autobusy do Jordanii można dojechać niemal z każdego miejsca w Arabii Saudyjskiej lub Zatoce Perskiej. Większość z nich jest używana przez Arabów. Przejście graniczne, zwane Al-Haditha po stronie saudyjskiej i Al-Omari po stronie jordańskiej, zostało niedawno przebudowane. Czas oczekiwania na odprawę celną i paszportową nie jest zbyt długi jak na standardy Bliskiego Wschodu, ale spodziewaj się do 5 godzin po stronie saudyjskiej. Ponieważ przejście graniczne znajduje się na środku pustyni, przed rozpoczęciem podróży sprawdź, czy wszystkie dokumenty są w porządku, w przeciwnym razie możesz zgubić się w labiryncie arabskiej biurokracji. Podróż z granicy do Ammanu trwa 3 godziny, a do Dammam, Rijadu lub Dżuddy po stronie saudyjskiej trwa do 20 godzin. Jazda może być niewygodna, ale jest tania.

Usługi dalekiego zasięgu operują z wielu miejsc na Bliskim Wschodzie, w tym z Tel Awiwu i Damaszku.

Z Izraela

Wyjeżdżając z Izraela, musisz zapłacić podatek wyjazdowy w wysokości 105 NIS (2016).

Aby dostać się do południowego Ejlatu/Akaby, jedź autobusem do Ejlatu. Kursuje tu kilka autobusów, w tym 444, który podąża trasą wzdłuż Morza Martwego.

Z dworca autobusowego Eliat jest około 3 km do granicy, do której można dojechać taksówką za około 45-50 NIS. Alternatywnie można wysiąść z autobusu na przedostatnim przystanku „Hevel Eilot – Junction Eilot 90” i przejść ostatni kilometr do granicy.

Po obu stronach granicy działają kantory. W przeciwnym razie poproś taksówkarza o

Będąc w Jordanii, będziesz musiał wziąć taksówkę do następnego miejsca docelowego. Ceny taksówek są ustandaryzowane i wyświetlane na granicy:

• Lotnisko Króla Husajna JOD8
• Centrum miasta JOD11
• Plaża miejska (i hotele) JOD22
• Wadi Rum (w jedną stronę) JOD39
• Wadi Rum (podróż w obie strony wraz z czasem oczekiwania) JOD55
• Petra (w jedną stronę) JOD55
• Petra (podróż w obie strony wraz z czasem oczekiwania) JOD88
• Amman (i przedmieścia) JOD109
• Morze Martwe JOD99

Ludzie, którzy już masz wizę Jordania może również przekroczyć granicę na moście Allenby/King Hussein (między Jerozolimą a Ammanem). Do tej granicy można dojechać z Jerozolimy, przez Bramę Damaszku, za 42 NIS/os. + 5 NIS/bagaż (2014-05-01).

Po zapłaceniu izraelskiego podatku wyjazdowego (patrz wyżej), musisz wziąć Firma Jett autobus, aby przejechać przez Ziemię Niczyją. Opłata za ten autobus wynosi 7JD/os + 1JD/bagaż (2014-05-01).

Gdy już znajdziesz się w Jordanii na granicy króla Husajna, możesz wziąć dzielone taksówki (białe taksówki) do Ammanu (9JD/os?). Niektóre autobusy również jeżdżą tam i do innych miejsc (ale nie Petra) po niższych cenach: Te autobusy mogą być nieco trudniejsze do znalezienia, ponieważ ich punkt odjazdu nie jest od razu widoczny po wyjściu z urzędu granicznego, a taksówkarzy udawaj, że nie ma autobusów. Zwykłe taksówki można wynająć w dowolnym miejscu w Jordanii po wynegocjowanej cenie.

Do Jordanii można wpłynąć w porcie Akaba przez egipski port Nuweiba. Istnieją dwie usługi, prom i motorówka. Spodziewaj się zapłacić około 60 USD za prom lub około 70 USD za łódź motorową (w obie strony + 10 USD lub 50 EGP podatek wyjazdowy z Egiptu), jeśli nie jesteś obywatelem Egiptu (Egipcjanie nie muszą płacić zawyżonych cen pobierane przez władze).

Powolny prom może trwać do 8 godzin i może być koszmarem przy złej pogodzie. Motorówka konsekwentnie pokonuje przeprawę w około godzinę, ale opóźnienia wsiadania i wysiadania z łodzi mogą dodać wiele godzin, zwłaszcza że nie ma ustalonych godzin odjazdów. Biletu nie można kupić z wyprzedzeniem, a kasa biletowa nie zna godziny odjazdu. Możesz stracić całe popołudnie lub nawet dzień czekając na odpłynięcie statku.

Jedyne krajowe połączenie lotnicze jest między Ammanem a Akabą.

Firma autobusowa JETT oferuje połączenia z Ammanu do Akaby, do Mostu Króla Husajna (aby dostać się do Izraela) oraz do Hammamat Ma'in. Prywatne autobusy (głównie firmy Hijazi) kursują z Ammanu do Irbidu i Akaby. Minibusy łączą mniejsze miasta w znacznie bardziej nieregularny sposób – zwykle kursują, gdy tylko są pełne.

Stacja transportowa Abdali w pobliżu centrum Ammanu służyła jako węzeł autobusowy/taksówkowy do miejsc w całej Jordanii, ale wiele jej usług (zwłaszcza mikrobusy i taksówki serwisowe) zostało przeniesionych na nowy północny dworzec autobusowy (zwany również Tarbarboor lub Tareq). Tutaj kursują autobusy do Izraela i autobus JOD1.5 na lotnisko Queen Alia.

Taksówki serwisowe (serwuje) kursują na tych samych trasach co autobusy. Taksówki serwisowe są zdecydowanie droższe niż minibusy, ale znacznie szybsze i wygodniejsze.

Taksówki serwisowe jeżdżą tylko wtedy, gdy są pełne, więc nie ma ustalonego rozkładu jazdy. Możesz również podjechać do Ciebie prywatnymi samochodami, które działają jako taksówki serwisowe. Jeśli korzystasz z jednego z nich, ważne jest wcześniejsze uzgodnienie ceny

Taksówki serwisowe są zazwyczaj w kolorze białym lub kremowym. Czasami można ich przekonać do zboczenia ze swojej standardowej trasy, jeśli nie przewożą już pasażerów. Jednak jest bardzo prawdopodobne, że zostaniesz poproszony o poczekanie na żółtą taksówkę.

W większości miast dostępne są regularne taksówki. Są jasnożółte (podobne do żółtych taksówek z Nowego Jorku) i zazwyczaj są w dobrym stanie. Przejazd 10 km powinien kosztować około 2 JOD.

Wszystkie żółte taksówki powinny mieć licznik, ale większość kierowców spoza Ammanu z niego nie korzysta, więc przed wyjazdem należy uzgodnić cenę. Jeśli odbierze Cię taksówka bez licznika, cenę uzgodnij przed wyjazdem. Jeśli nie uzgodnisz ceny, najprawdopodobniej zapłacisz podwójną cenę. Korzystanie z licznika jest prawie zawsze tańsze niż negocjowanie ceny, więc najlepiej nalegać, aby kierowca skorzystał z niego przed wyjazdem. Trzymaj bagaż przy sobie – często taksówki pobierają śmieszną cenę bez licznika (JOD30 za 10 minut jazdy), a następnie odmawiają otwarcia bagażnika, aby oddać bagaż, dopóki nie zapłacisz.

Dzienne stawki za taksówki można negocjować. Są one zwykle organizowane przez konkretnych taksówkarzy, którzy wcześniej oferowali usługę znajomym lub współpracownikom. Jeśli mieszkasz w hotelu, recepcja powinna być w stanie zaaranżować dla Ciebie niezawodnego kierowcę. W spokojnych czasach często zdarza się, że taksówkarze szukający biznesu podchodzą (uprzejmie) na ulicy. Jest wielu, którzy mówią dobrze po angielsku, więc warto poczekać, aż znajdziesz taki, który ci się spodoba.

Taksówka na cały dzień powinna kosztować około 20-25 JOD. Popołudniowa taksówka kosztuje około 15 JOD. Za tę cenę taksówkarz wysadzi Cię w lokalnych sklepach i poczeka na Twój powrót. Następnie możesz jechać do następnego miejsca zakupów. Możesz zostawić swoje ostatnio zakupione przedmioty w pojeździe, ponieważ kierowca będzie przez cały czas przebywał w taksówce, ale nie jest to zalecane.

Jeśli planujesz podróż poza Amman, stawki dzienne wzrosną, aby zrekompensować koszty paliwa. W przypadku jednodniowych wycieczek w ciągu 1-3 godzin od Ammanu taksówka jest zdecydowanie najłatwiejszym środkiem transportu. Podróż taksówką do Petry kosztowałaby około 75 JOD za 3 osoby. Dzięki temu dotrzesz tam iz powrotem z około 6 godzinami na rozejrzenie się i zobaczenie zabytków.

Negocjując taryfy taksówkowe, zapytaj, czy uzgodniona taryfa jest ceną całkowitą czy kosztem na osobę. Często taksówkarze oferują niskie ceny, a kiedy przychodzi czas na zapłacenie, informują, że opłata jest „za osobę”.

Jeśli podróżujesz na duże odległości, spróbuj skorzystać z autobusów lub autokarów zamiast taksówek. Niektórzy taksówkarze nie mają nic przeciwko wożeniu ludzi na środek pustyni i grożą, że cię tam zostawią, jeśli nie dasz im wszystkich swoich pieniędzy. Jest to jednak bardzo mało prawdopodobne, jeśli będziesz trzymać się zalecanych sterowników. Jordania jest ogólnie bardzo opiekuńcza wobec swoich turystów i chociaż zawyżenie opłat jest powszechne (chyba że wcześniej uzgodniono), groźby i oszustwa są rzadkie.

Autostrady w Jordanii są generalnie w bardzo dobrym stanie, ale tego samego nie można powiedzieć o kierowcach i pojazdach. Wiele ciężarówek i autobusów jeździ ze zużytymi lub uszkodzonymi oponami i hamulcami, a w południowych i bardziej wiejskich częściach kraju istnieje tendencja do jazdy nocą bez świateł (wierząc, że widzą lepiej i dlatego bezpieczniej!). Unikaj jazdy poza stolicą Ammanu po zmroku.

Wypożyczenie samochodu powinno być tanie i niezbyt czasochłonne. Ceny paliw są ustalane przez rząd, więc nie zawracaj sobie głowy szukaniem tańszych stacji benzynowych. Oczekuj, że za litr zapłacisz około 0.80 JOD (90-oktanowa bezołowiowa) do 0.97 JOD za litr (95-oktanowa bezołowiowa). Są one weryfikowane co miesiąc w celu dostosowania międzynarodowych cen gazu do cen lokalnych.

Główną trasą jest Desert Highway, który łączy Akabę, Ma'an i Amman, a następnie prowadzi aż do Damaszku w sąsiedniej Syrii. Kontrole prędkości są liczne i dobrze rozmieszczone, aby złapać kierowców, którzy nie przestrzegają często zmieniających się ograniczeń prędkości. Policja drogowa regularnie stacjonuje na zakrętach i skrzyżowaniach, dobrze ukryta, z urządzeniami do pomiaru prędkości. Jeśli przekroczysz nawet o 10% dozwoloną prędkość, zostaniesz zatrzymany i będziesz musiał zapłacić wysoką grzywnę. Lepiej jeździć w granicach.

Jeden szczególny odcinek, na którym droga szybko opada z wyżyn Ammanu przez serię stromych ostrych zakrętów do doliny prowadzącej do Akaby, jest znany z liczby źle utrzymanych ciężarówek z olejem, które tracą hamulce i skręcają z drogi do wąwozu. niszcząc wszystko na swojej drodze. Ten odcinek drogi został przekształcony w drogę dwupasmową i jest teraz trochę bezpieczniejszy – ale nadal powinieneś uważać na tym odcinku drogi.

Inną trasą interesującą podróżnych jest Droga Królewska, kręta trasa na zachód od Desert Highway, która zaczyna się na południe od Ammanu i łączy Kerak, Madaba, Wadi Mujib i Petrę przed spotkaniem Desert Highway na południe od Ma'an.

Wiele bardziej dramatycznych krajobrazów Jordanii wymaga pojazdów 4×4 z kierowcami lub przewodnikami zaznajomionymi z okolicą. Większość odwiedzających Jordanię wybiera zorganizowane wycieczki, chociaż możliwe jest skorzystanie z lokalnych przewodników w różnych centrach turystycznych w jordańskich rezerwatach przyrody. Należą do nich Wadi Rum, Dana Reserve i Iben Hamam. Większość turystów wjeżdżających do Jordanii z Izraela uczestniczy w jednodniowych wycieczkach Petry lub w zorganizowanych grupach wycieczkowych. Stanowią znaczny procent codziennych odwiedzających atrakcje przyrodnicze Petry i Jordanii.

• Amman – Stolica Królestwa
• Adżluń – górskie miasteczko w północnej Jordanii, znane z imponujących ruin XII-wiecznego zamku zwanego obecnie Zamkiem Ajlun.
• Akaba – położony nad Zatoką Akaba/Ejlat, z połączeniami na Synaj i Morze Czerwone.
• gobid – druga co do wielkości aglomeracja na północy Królestwa
• Jerash – jedne z największych rzymskich ruin na Bliskim Wschodzie
• Kerak – miejsce niegdyś potężnego zamku krzyżowców
• Madaba – słynie z mozaikowej mapy Jerozolimy
• Sól – starożytne miasto będące niegdyś stolicą Jordanii
• Zarka – trzecia co do wielkości aglomeracja w Królestwie

• Azrak – Oaza na pustyni, przykład jak woda ożywia nawet w miejscach takich jak pustynia
• Rezerwat przyrody Dana – Zatrzymaj się w wiosce, która prawie nie zmieniła się od XV wieku i ciesz się niezapomnianymi spacerami u podnóża Wielkiej Szczeliny.
• Morze Martwe – Najniższy punkt na ziemi i najbardziej słone morze
• Pustynne zamki – 5 zamków na wschodniej pustyni. Zamki te były niegdyś schronieniem dla kalifów z okresu Umajjadów
• Petra – Największa atrakcja Jordanii, starożytne miasto wykute w piaskowcu i jeden z nowych 7 cudów świata.
• Um er-rasas – W dużej mierze niezbadane stanowisko archeologiczne z ruinami cywilizacji rzymskiej, bizantyjskiej i wczesnej muzułmańskiej.
• Wadi Rum – jałowe, samotne i piękne, granitowe skały kontrastujące z pustynnym piaskiem

Amman ma mnóstwo hoteli 5 i 4 gwiazdkowych. Ponadto istnieje spora liczba hoteli trzygwiazdkowych, a w centrum Ammanu jest wiele hoteli dwu- i jednogwiazdkowych, które są bardzo tanie i jest wielu turystów, zwłaszcza tych, którzy przejeżdżają przez te hotele. Należy pamiętać, że istnieją dwie skale oceny hoteli w Jordanii.

Istnieją standardowe 5-gwiazdkowe hotele w stylu zachodnim, takie jak Sheraton, Crowne Plaza itp., a także lokalne 5-gwiazdkowe zakłady. Lokalne obiekty, które są uważane za „hotele pięciogwiazdkowe” w Jordanii, byłyby uważane bardziej za hotele trzygwiazdkowe na Zachodzie. Biorąc to pod uwagę, podróżny zapłaci dużo pieniędzy za zachodni hotel 5-gwiazdkowy w Ammanie lub Petrze, a mniej za lokalny 3-gwiazdkowy hotel.

Na dłuższe pobyty dostępne są również umeblowane mieszkania od około 200-600 JOD miesięcznie.

Turystyka jest jednym z najważniejszych sektorów gospodarki Jordanii. W 2010 roku Jordanię odwiedziło ponad 8 milionów turystów z różnych krajów, a przychody z turystyki wyniosły około 3.5 miliarda dolarów. Kolejny miliard dolarów zarobiono na turystyce medycznej do Królestwa. W 1 roku turystyka w Jordanii straciła miliard dolarów z powodu niestabilności politycznej w całym regionie.

Główne atrakcje turystyczne obejmują zwiedzanie zabytków, takich jak słynna na całym świecie Petra (wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1985 roku i jeden z Nowych Siedmiu Cudów Świata), rzeka Jordan, góra Nebo, Madaba, liczne średniowieczne meczety i kościoły, a także dziewicze miejsca przyrodnicze (takie jak Wadi Rum i ogólnie północny górzysty region Jordanii), ale także miejsca i tradycje kulturowe i religijne.

Jordania oferuje również turystykę zdrowotną skoncentrowaną na obszarze Morza Martwego, turystykę edukacyjną, piesze wędrówki, nurkowanie w rafach koralowych Akaby, turystykę popkulturową oraz turystykę zakupową w miastach Jordanii. Ponad połowa z około 4.8 miliona arabskich turystów w 2009 roku, głównie z GCC, wskazała, że ​​planuje spędzić wakacje w Jordanii.

• Petra w Wadi Musa, ojczyźnie Nabatejczyków, to kompletne miasto wyrzeźbione w górach. Ogromne skały są kolorowe, w większości różowe, a wejście do antycznego miasta prowadzi przez wąski wąwóz w górach o długości 1.25 km – Siq. Miasto jest domem dla kilku struktur, wszystkie (z wyjątkiem dwóch) wykutych w skale, w tym al Khazneh – znany jako Skarbiec – który został uznany za jeden z „Nowych Siedmiu Cudów Świata” przez nastawiony na zysk New Open World Korporacja. Inne ważne miejsca w Petrze to klasztor, teatr rzymski, grobowce królewskie i Wysokie Miejsce Poświęcenia. Petra została ponownie odkryta dla świata zachodniego w 1812 roku przez szwajcarskiego odkrywcę Johanna Ludwiga Burckhardta. Został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1985 roku.
• Umm Qais, miasto na miejscu zniszczonego hellenistyczno-rzymskiego miasta
• Jerash słynie ze starożytnej architektury rzymskiej, z ulicami z kolumnadami, łukami korynckimi, rzymskimi teatrami na wolnym powietrzu i Placem Owalnym.
• Shoubak ze swoim zamkiem krzyżowców „Crac de Montreal”, który wyznacza zarówno wschodnią, jak i południową granicę ekspansji krzyżowców.
• Ajloun ma średniowieczny zamek krzyżowców
• Al Karak jest domem dla ważnego zamku z czasów Salaha al-Dina, znanego jako Zamek Al-Karak.
• Umm el-Jimal, tak zwana „Czarna Perła Pustyni”, była niegdyś miastem na skraju Dekapolu. Wiejska i zamożna, stanowiła odpowiedni kontrast z okolicznymi, tętniącymi życiem miastami. Czarne bazaltowe wille i wieże, z których niektóre mają jeszcze trzy piętra, od dawna inspirują poetów.
• Zamek krzyżowców Montrealu, mniej niż godzinę na północ od Petry. Ruiny, zwane po arabsku Shoubak lub Shawbak, znajdują się we współczesnym mieście Shoubak. Pochodzi z tego samego burzliwego okresu co Karak. Twierdza spadła na Saladyna zaledwie 75 lat po jej wybudowaniu. Na murze zamku widnieją inskrypcje jego następców.
• Qasr Amra, jeden z najlepiej zachowanych zabytków okresu islamskiego Umajjadów. Jej wewnętrzne ściany i sufity pokryte są unikalnymi freskami, a dwa pokoje wyłożone są kolorową mozaiką. To także jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa.
• Umm ar-Rasas, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2005 roku, ruiny te prezentują mieszankę architektury rzymskiej, bizantyjskiej i wczesnomuzułmańskiej. Skarby obejmują największą mozaikową podłogę kościelną w kraju; możliwe są nowsze odkrycia, ponieważ miejsce to nie zostało jeszcze w pełni odkopane.

• Muwakir (arab. Machaerus) był fortecą Heroda Wielkiego na szczycie wzgórza. Po śmierci Heroda jego syn Herod Antypas zamieszkał w fortecy i nakazał ścięcie tam Jana Chrzciciela. Legendarna Salomé, córka Herodiady, podobno tańczyła tam słynny Taniec Siedmiu Welonów, domagając się głowy Jana Chrzciciela.
• Połączenia Rzeka Jordan jest rzeka, w której zgodnie z tradycją chrześcijańską Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela.
• Madaba słynie z mozaik, a także ważnych miejsc kultu religijnego, takich jak Mapa Madaba, najstarsza zachowana oryginalna reprezentacja kartograficzna Ziemi Świętej i Jerozolimy w szczególności. Pochodzi z VI wieku naszej ery.
• Góra Nebo, gdzie Biblia mówi, że Mojżesz przed śmiercią udał się, aby rzucić okiem na Ziemię Obiecaną.

• Akaba to miasto nad brzegiem Zatoki Akaba z licznymi centrami handlowymi, hotelami i dostępem do różnych sportów wodnych oraz chronionych raf koralowych i życia morskiego. Ma ruiny średniowiecznego miasta Ayla i inne ruiny Edomitów. Akaba ma również bogate życie nocne, zwłaszcza w weekendy, kiedy to nadmorskie miasto odwiedzają tysiące bogatych Jordańczyków. W dużych kurortach i klubach plażowych odbywają się liczne imprezy i koncerty międzynarodowych DJ-ów i artystów. Obecnie w Akabie trwają inwestycje o wartości prawie 20 miliardów dolarów, koncentrujące się na projektach turystycznych i nieruchomościach, aby przekształcić miasto w „nowy Dubaj”.
• Morze Martwe – to najniższy punkt na ziemi, 402 metry poniżej poziomu morza i co roku pogłębia się o 1 metr. Jest to jedyne złoże rzeki Jordan i wchodziło w skład biblijnych królestw Midianitów, a później Moabitów. W rejonie Morza Martwego znajduje się wiele światowej klasy kurortów, takich jak Kempinski, Mövenpick i Marriott. Istnieją również parki wodne, plaża publiczna i międzynarodowe restauracje. Jednak niezwykle eleganckim miejscem w okolicy jest O-Beach, na której znajdują się kabiny, bary, międzynarodowe restauracje i klub plażowy.

• Amman to nowoczesne i kosmopolityczne miasto znane z centrów handlowych, hoteli i ruin. Amman zawiera liczne starożytne ruiny, z których jedna pochodzi z 7250 pne w ruinach neolitycznej wioski 'Ain Ghazal. Inne ruiny to Cytadela Ammanu, położona na wzgórzu na wschód od Ammanu, która łączy w sobie wiele ruin z różnych starożytnych cywilizacji, takich jak Pałac Umajjadów, kościoły bizantyjskie i rzymska Świątynia Herkulesa. U podnóża wzgórza znajduje się słynny starożytny rzymski amfiteatr Wielki Ammani wraz z Hashemite Plaza, Nymphaeum i mniejszym Odeon Amphitheatre.
• Mahis z jego miejscami kultu religijnego.
• Wadi Rum to pustynia pełna gór i wzgórz położona na południe od Jordanii. Jest popularny ze względu na zwiedzanie, oprócz uprawiania różnych sportów, takich jak wspinaczka skałkowa. Jest również znany ze swojego związku z DH Lawrence; niektóre sceny w Lawrence z Arabii był nakręcony tutaj. Pod koniec 2000 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa ze względu na swoje dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe.
• Irbid, drugie co do wielkości miasto Jordanii, jest także domem dla kilku muzeów i centrów handlowych. Jednak głównym powodem, dla którego obcokrajowcy odwiedzają miasto, jest duża liczba uniwersytetów, które goszczą, z których najbardziej znane to Jordan University of Science and Technology i Yarmouk University. Miasto gości dużą liczbę studentów z całej Jordanii, Bliskiego Wschodu i nie tylko. Na University Street w Irbid znajduje się najwięcej kafejek internetowych na milę na świecie. ^[5]
• Fuheis, miasto położone około 20 minut na północny zachód od Ammanu, słynie z tradycyjnych kościołów z XVIII i XIX wieku oraz prowincjonalnej jordańskiej architektury z przełomu wieków.

Jordania, zwłaszcza Amman iw mniejszym stopniu Akaba, stała się jednym z gorących punktów życia nocnego w regionie. Wraz z Dubajem, Bejrutem, Sharm el Sheikh i Manamą, Amman jest jednym z wiodących miejsc klubowych w świecie arabskim i na Bliskim Wschodzie. W kraju nastąpiła eksplozja rozwoju życia nocnego, od luksusowych klubów nocnych i barów w stolicy po światowej klasy rave nad Morzem Martwym i Wadi Rum. Akaba odnotowała również ogromny wzrost liczby klubów nocnych i klubów plażowych ze względu na masowe inwestycje zagraniczne oraz napływ zagranicznych pracowników i turystów w związku z utworzeniem specjalnej strefy ekonomicznej ASEZA. Coroczny Distant Heat w Wadi Rum jest uważany za jeden z najlepszych rave na świecie.

Jordania posiada wiele rezerwatów przyrody.

• Rezerwat Mokradeł Azraq – Azraq to wyjątkowa oaza mokradeł w sercu półpustynnej wschodniej pustyni Jordanii, zarządzana przez Królewskie Towarzystwo Ochrony Przyrody (RSCN). Atrakcje obejmują kilka naturalnych i starożytnych stawów, sezonowo zalewane bagna i dużą równinę błotną znaną jako Qa'a Al-Azraq. Różne ptaki zatrzymują się w rezerwacie każdego roku podczas żmudnych tras migracji między Azją a Afryką, aby odpocząć. Niektóre pozostają na zimę lub rozmnażają się na chronionych obszarach mokradeł.
• Rezerwat Biosfery Dana – obejmuje 308 kilometrów kwadratowych i składa się z łańcucha dolin i gór rozciągających się od szczytu Doliny Ryftowej Jordanu aż po pustynne niziny Wadi Araba. Dana jest domem dla około 600 gatunków roślin, 37 gatunków ssaków i 190 gatunków ptaków.
• Rezerwat przyrody Mujib – najniższy rezerwat przyrody na świecie, ze spektakularną scenerią w pobliżu wschodniego wybrzeża Morza Martwego. Rezerwat znajduje się w głębokim wąwozie Wadi Mujib, który uchodzi do Morza Martwego na wysokości 410 metrów poniżej poziomu morza. Rezerwat rozciąga się na góry Kerak i Madaba na północy i południu, w niektórych miejscach osiągając 899 m n.p.m. Wadi Mujib ma wspaniałą bioróżnorodność, która do dziś jest badana i dokumentowana. Stwierdzono ponad 300 gatunków roślin, 10 gatunków drapieżników oraz liczne gatunki ptaków stałych i wędrownych.
• Przyroda Shaumari Rezerwat – Rezerwat Shaumari został stworzony przez RSCN w 1975 roku jako ośrodek hodowlany dla ginących lub lokalnie wymarłych dzikich zwierząt. Dzisiaj, dzięki programom hodowlanym z niektórymi z wiodących światowych parków dzikich zwierząt i ogrodów zoologicznych, ten mały rezerwat o powierzchni 22 km² jest kwitnącym środowiskiem chronionym dla niektórych z najrzadszych gatunków na Bliskim Wschodzie, takich jak oryks arabski, strusie, gazele i onagery, które są przedstawione na wielu mozaikach bizantyjskich z VI wieku.

Kuchnia jordańska jest bardzo podobna do tej w innych częściach regionu. Codzienna podstawa to chobez, duży, płaski chleb sprzedawany w piekarniach na terenie całego kraju za kilkaset fils. Pyszne świeżo upieczone.

Śniadanie to tradycyjnie jajka sadzone, Labaneh, ser, zatar i oliwa z oliwek wraz z chlebem i filiżanką herbaty. Falafel i hummus jedni jedzą w weekendy, inni częściej. Nie ma konwencji określającej, kiedy należy, a kiedy nie należy jeść jakiego rodzaju jedzenia. To zależy od Ciebie. To najpopularniejsze śniadanie. Drugim najpopularniejszym wyborem śniadaniowym są Manousheh i ciastka. Wszystkie hotele oferują śniadanie amerykańskie.

Narodowe danie Jordanii to Mansaf, przygotowany z jameed, jogurtem suszonym na słońcu. Grumpygourmet.com opisuje Mansaf jako „ogromny półmisek przypominającego naleśniki tradycyjnego chleba „shraak”, góry błyszczącego ryżu i kawałki jagnięciny ugotowane w wyjątkowym sosie z odtworzonego jameed i przypraw, posypane złocistymi orzeszkami pinii”. W rzeczywistości więcej osób używa prażonych migdałów zamiast orzeszków piniowych, ponieważ są one tańsze. Chociaż mansaf jest daniem narodowym, większość mieszkańców miast spożywa go tylko przy specjalnych okazjach, a nie codziennie. Inne popularne dania to maklouba, faszerowane warzywa i freekeh.

Najpopularniejszym miejscem do taniego jedzenia mansaf jest restauracja Jerusalem w centrum Ammanu.

w stylu lewantyńskim mieszać serwowany jest w restauracjach „w stylu libańskim” – typowym dla stylu jordańskiego – na terenie całego kraju, a bez trudu można znaleźć międzynarodowe sieci fast foodów, takie jak McDonalds, Pizza Hut i Burger King. Oprócz znanych sieci w Europie i Ameryce Północnej istnieje również kilka lokalnych placówek, takich jak:

• Abu Jbarah: jedna ze słynnych restauracji z falafelami w Jordanii.
• Al kalha: słynna restauracja z falafelami i homosem w Jordanii.
• Al-Daya'a i Reem: Znane miejsca, w których można kupić kanapki i dania Shawerma.

Nie brakuje restauracji w stylu zagranicznym. Najlepsze są zazwyczaj w hotelach 5-gwiazdkowych, ale cena jest wysoka. Włoskie restauracje i pizzerie są dość obfite w Ammanie, Madabie i Akabie, ale bardzo trudno je znaleźć w innych miastach.

Coraz więcej kawiarni serwuje jedzenie. Istnieje wiele kawiarni w stylu Bliskiego Wschodu, które serwują argeelleh, a także pełną gamę napojów kawowych z Zachodu i Bliskiego Wschodu. Istnieje również wiele kawiarni w stylu zachodnim, które zwykle serwują desery, sałatki i kanapki w stylu zachodnim.

Walutą jest Jordański dinar (kod waluty: JOD), czasami wyświetlane lokalnie jako „JD” przed lub po kwocie, lub w języku arabskim jako دينار lub czasami jako £, i dzieli się na 1000 fils i 100 piasterów (lub qirsh). Monety mają nominały 1, 5 i 10 piastrów oraz JOD¼, JOD½. Banknoty mają nominały 1, 5, 10, 20 i 50 JOD. Kurs waluty jest faktycznie ustalony na 0.71 JOD za dolara amerykańskiego (lub 1.41 dolara za dinar), co jest nienaturalnie wysokim kursem, który sprawia, że ​​Jordania jest gorsza pod względem wartości, niż byłaby w innym przypadku. Większość ekskluzywnych restauracji i sklepów w centrach handlowych akceptuje również dolary amerykańskie.

W wielu miejscach zmiany są niewielkie, dlatego ważne jest, aby zachować dużo notatek JOD1 i JOD5. Ponieważ bankomaty wydają banknoty JOD20 i JOD50 dla dużych transakcji, może to być trudne.

Karty są akceptowane na zasadzie ograniczonej (i pozornie arbitralnej). Większość hoteli i hosteli przyjmuje karty, opłaty za wstęp do Petry (JOD50 i więcej) MUSZĄ być opłacane gotówką, mimo że jest to główny ośrodek turystyczny.

Budżet na życie wynosiłby około 15 JOD dziennie, ale oznacza to, że codziennie będziesz jadł falafel. JOD25 pozwala na nieco lepsze zakwaterowanie, proste posiłki restauracyjne, a nawet okazjonalne piwo.

Ceny gwałtownie wzrosły (od 2011 r.), dlatego najlepiej sprawdzać ceny noclegów online (większość jordańskich hosteli i hoteli prowadzi sprzedaż internetową)

Jeśli wolisz jeść to, co jedzą miejscowi, powinno to kosztować tylko 1-2 JOD, za co możesz kupić kanapkę z falafelem z każdą puszką napoju gazowanego (najczęściej jest to Coca-Cola, Sprite i Fanta). Jeśli chcesz kupić kanapkę z kurczakiem, będzie kosztować (50-80 Qirsh).

Aby spróbować prawdziwego jordańskiego jedzenia, nie zatrzymuj się cały czas w 5/4/3/2/1-gwiazdkowych hotelach; tam jedzenie jest drogie dla przeciętnego Jordańczyka. Jeśli jedzenie nie zostało dostarczone wraz z zakwaterowaniem w hotelu, nie jedz stamtąd. Może się wydawać, że ludzie mogą sobie tam pozwolić na jedzenie i sprawić, by wyglądało to i brzmiało, jakby to był przeciętny sposób jedzenia.

Więc to właśnie robisz. Już płacisz dużo za kilka dni w hotelu, czyli średnio 50 USD. Każdy z Ammanu powie ci, że to dużo i nie jest warte swojej ceny, z wyjątkiem tych w drogiej okolicy (tj. hotel, lotnisko, hotel w Amman). Ale nie będziesz w stanie porozumieć się z nimi tak samo jak wtedy, gdy wyszedłeś z lotniska na spotkanie z taksówkarzem. Idź do miasta i dowiedz się, co kupują ludzie, a zaoszczędzisz dużo na podróży. Jeśli nie, a chcesz oszczędzić sobie podróży, aby zobaczyć prawdziwych ludzi z kraju, zostań tam, gdzie jesteś i ciesz się tym, co przewodnik chce, abyś zobaczył.

Osoby spoza Jordanii mogą odzyskać podatek VAT na lotnisku po powrocie do domu. Kwota podatku VAT musi być wyższa niż 50 JOD i nie można zwrócić podatku VAT na następujące pozycje: jedzenie, koszty hotelu, złoto, telefony komórkowe.

Jordania jest bardzo gościnnym krajem dla turystów, a obcokrajowcy chętnie Ci pomogą, jeśli o to poprosisz. Z kolei Jordańczycy będą szanować ciebie i twoją kulturę, jeśli ty będziesz szanował ich. Szanuj islam, dominującą religię i króla Jordanii.

Noś skromne ubranie w ważnych miejscach kultu religijnego. Szanuj monarchię jordańską, która ma silne poparcie społeczne. Monarchia jordańska jest bardzo prozachodnia i bardzo otwarta na reformy, podobnie jak naród jordański.

Jordańczycy mają zauważalny problem z ustawianiem się w kolejce do serwisu. Często tylni członkowie kolejki próbują przecisnąć się do przodu i wyprzedzić tych przed nimi. Zamiast opierać się tej taktyce, wyprzedzeni członkowie kolejki często zaczynają używać tej samej sztuczki wobec członków kolejki przed nimi. Efektem końcowym jest często hałaśliwe przepychanie się do serwisu w danym kiosku.

Nikt, w tym osoba obsługująca kiosk, nie jest szczęśliwy, gdy ta sytuacja się rozwija, a często napięcia w przepychającym się tłumie wydają się tak duże, że gwałtowne konfrontacje wydają się być tylko chwilą. Jednak przemoc nie ma miejsca i wydaje się, że Jordańczycy wspólnie uznają wyraźne granice co do tego, co jest właściwe, gdy przepychają się w kolejce.

Niemniej jednak proponuje się kilka strategii w związku z tym powszechnym zjawiskiem w Jordanii.

• Przybądź wcześnie, daj czas i bądź cierpliwy. Ponieważ zwyrodniała kolejka rzadko jest kolejką wydajną, zaplanuj w swoich planach podróży fakt, że nieuchronnie zajmie to więcej czasu niż oczekiwano, aby zająć się wszystkimi organizacjami stoisk obsługi, czy to celnymi, zakupem biletów, oczekiwaniem na autobus itp.
• Nie denerwuj się składem ani nie daj się ponieść emocjom tłumu. Będziesz szedł naprzód, nawet jeśli kilka osób zakradnie się przed tobą. Nikt w „kolejce” nie jest całkowicie nierozsądny i nie zostaniesz odepchnięty w nieskończoność. Często zostaniesz obsłużony w kiosku nie więcej niż trzy lub cztery okrążenia później niż oczekiwano. Po prostu spróbuj się zrelaksować i uspokój się.
• Jeśli to możliwe, całkowicie unikaj kolejek. Często w kioskach grupy są przetwarzane partiami, na przykład w kiosku celnym, który przetwarza jednocześnie obciążenie autobusu. W takich przypadkach, jeśli nie jesteś już na początku kolejki, znajdź wygodne miejsce z dala od tłumu i poczekaj, aż reszta grupy przejdzie przed tobą. Następnie udaj się do kiosku, gdy tylko będzie bezpłatny. Zaletą bycia ostatnim jest to, że pracownik kiosku doceni twoją cierpliwość i chętnie się tobą zaopiekuje, ponieważ nie ma do czynienia z hałaśliwym tłumem walczącym o jego uwagę.

Należy również pamiętać, że godziny otwarcia zmieniają się podczas Ramadanu, a zwłaszcza w święto Eid al-Fitr. Wiele restauracji, zwłaszcza poza Ammanem, jest zamkniętych podczas ramadanu w ciągu dnia i otwierane tylko o zachodzie słońca. Nie ma to jednak wpływu na duże restauracje w pobliżu miejscowości turystycznych. Również podczas Id al-Fitr w wielu częściach kraju nie można dostać się do serwisu (minibusa) późnym popołudniem lub wieczorem. Zaplanuj z wyprzedzeniem, jeśli zabierasz usługę do odległego obszaru; być może będziesz musiał wziąć taksówkę z powrotem. Jednak JETT i Trust International Transport zazwyczaj dodają w tym czasie więcej autobusów do swoich rozkładów jazdy, zwłaszcza tych jadących z Ammanu do Akaby.

Wiele instytucji w Jordanii ma na celu podnoszenie świadomości kulturowej w zakresie sztuki jordańskiej i reprezentowanie jordańskich ruchów artystycznych w takich dziedzinach, jak malarstwo, rzeźba, graffiti i fotografia. Scena artystyczna rozwinęła się w ostatnich latach, a Jordania stała się rajem dla artystów z sąsiednich krajów. W styczniu 2016 roku jordański film Theeb został po raz pierwszy nominowany do Oscara w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.

Największym muzeum w Jordanii jest Muzeum Jordana. Zawiera wiele cennych znalezisk archeologicznych w kraju, w tym niektóre zwoje znad Morza Martwego, neolityczne posągi z wapienia „Ain Ghazal” i kopię Steli Meszy. Większość muzeów w Jordanii znajduje się w Ammanie, w tym The Children's Museum Jordan, The Martyr's Memorial and Museum oraz Royal Automobile Museum. Muzea poza Ammanem obejmują Muzeum Archeologiczne w Akabie. Jordan National Gallery of Fine Arts to główne muzeum sztuki współczesnej w Ammanie.

Muzyka w Jordanii rozwija się wraz z wieloma nowymi zespołami i artystami popularnymi na Bliskim Wschodzie. Artyści tacy jak Omar Al-Abdallat, Toni Qattan i Hani Metwasi zwiększyli popularność muzyki jordańskiej. Festiwal Jerash to coroczne wydarzenie muzyczne z udziałem popularnych arabskich śpiewaków. Pianista i kompozytor Zade Dirani zyskał wielką międzynarodową popularność. Rośnie również rozwój alternatywnych arabskich zespołów muzycznych, które dominują na scenie w świecie arabskim, w tym El Morabba3, Autostrad, JadaL, Akher Zapheer i Ayloul.

Piłka nożna to najpopularniejszy sport w Jordanii. Reprezentacja w piłce nożnej poprawiła się w ostatnich latach, choć nie zakwalifikowała się jeszcze do mistrzostw świata. W 2013 roku Jordan stracił szansę na grę w Mistrzostwach Świata 2014, kiedy przegrał z Urugwajem w play-offach między stowarzyszeniami. Był to najwyższy awans Jordanii w eliminacjach do Mistrzostw Świata od 1986 roku. Kobieca drużyna piłkarska również zyskuje na prestiżu i w marcu 58 roku zajęła 2016. miejsce na świecie. Jordania była gospodarzem Mistrzostw Świata FIFA U-17 Kobiet w 2016 roku, pierwszego turnieju sportowego kobiet na Bliskim Wschodzie.

Popularność zyskują mniej znane sporty. Rugby staje się coraz bardziej popularne dzięki związkowi rugby uznawanemu przez Jordański Komitet Olimpijski, który nadzoruje trzy drużyny narodowe. Chociaż kolarstwo nie jest w Jordanii rozpowszechnione, sport ten szybko się rozwija jako styl życia i nowy sposób poruszania się, zwłaszcza wśród młodzieży. W 2014 roku organizacja pozarządowa Make Life Skate Life zakończyła budowę 7Hills Skatepark, pierwszego skateparku w kraju, zlokalizowanego w centrum Ammanu. Reprezentacja Jordanii w koszykówce bierze udział w różnych międzynarodowych i bliskowschodnich turniejach. Lokalne drużyny koszykówki to: Al-Orthodoxi Club, Al-Riyadi, Zain, Al-Hussein i Al-Jazeera.

Jako ósmy co do wielkości producent oliwek na świecie, oliwa z oliwek jest najważniejszym olejem spożywczym w Jordanii. Popularną przystawką jest hummus, puree z ciecierzycy zmieszane z tahini, cytryną i czosnkiem. Ful medames to kolejny dobrze znany starter. Jest to typowy posiłek robotniczy, a teraz znalazł się również na stołach wyższych klas. Typowe jordańskie meze często obejmuje koubba maqliya, labaneh, baba ghanoush, tabbouleh, oliwki i pikle. Meze zazwyczaj towarzyszy lewantyński napój alkoholowy arak, który jest wytwarzany z winogron i anyżu i przypomina ouzo, rakı i pastis. Czasami używa się również jordańskiego wina i piwa. Te same dania serwowane bez napojów alkoholowych można również nazwać po arabsku „muqabbilat” (przekąski).

Najbardziej charakterystycznym jordańskim daniem jest mansaf, narodowe danie Jordanii. Danie jest symbolem jordańskiej gościnności i jest pod wpływem kultury Beduinów. Mansaf jest spożywany przy różnych okazjach, takich jak pogrzeby, śluby i święta religijne. Składa się z talerza ryżu z mięsem ugotowanym w gęstym jogurcie i posypanym orzechami, a czasem ziołami. Zgodnie ze starą tradycją danie jest spożywane rękoma, ale tradycja ta nie zawsze jest stosowana. Proste świeże owoce są często podawane pod koniec jordańskiego posiłku, ale są też desery, takie jak baklava, hareeseh, knafeh, chałwa i qatayef, danie przygotowane specjalnie na Ramadan. W kuchni jordańskiej picie kawy i herbaty doprawionej na'na lub meramiyyeh to niemal rytuał.

Jordania jest bardzo bezpieczna. Praktycznie nie ma niebezpiecznej części Jordanii, z wyjątkiem granicy irackiej. Chociaż wiejskie części Jordanii mają ograniczoną infrastrukturę, fellachi (lub mieszkańcy wsi) chętnie Ci pomogą.

Jordania jest jednym z najbardziej liberalnych narodów w regionie. Kobiety mogą nosić normalne ubrania w dowolnej części Jordanii bez nękania. Moda zachodnia jest popularna wśród młodych jordańskich kobiet. Jednak w miejscach religijnych i starożytnych należy nosić skromne ubrania.

Należy pamiętać, że Jordania jest krajem muzułmańskim, a zachodnie normy, takie jak publiczne okazywanie uczuć, nie są akceptowane nawet przez wykształconą na Zachodzie elitę Jordanii. W Jordanii homoseksualizm nie jest traktowany tak lekko jak na Zachodzie, chociaż nie jest nielegalny, jak w większości innych krajów arabskich. Jednak cudzołóstwo, w tym seks dobrowolny między parami niebędącymi małżeństwem, jest nielegalne i może zostać ukarane maksymalnie trzema latami więzienia.

Podobnie jak w przypadku wszystkich obszarów miejskich na świecie, w jordańskich miastach występują pewne problemy zdrowotne, ale pamiętaj również, że Jordania jest centrum leczenia na Bliskim Wschodzie, a jej światowej klasy szpitale są szanowane we wszystkich częściach świata. Pamiętaj, aby zachować ostrożność podczas kupowania żywności od sprzedawców; sprzedawcy nie chcą cię skrzywdzić, ale jedzenie może być nieczyste. Szpitale w Jordanii, zwłaszcza w Ammanie, są obfite, a Jordania jest ośrodkiem turystyki medycznej.