Cultuur van Vietnam
De cultuur van het Vietnamese volk heeft zich ontwikkeld vanuit de oude inheemse cultuur van ông Sn, die afhankelijk was van de natte rijstteelt. Sommige aspecten van de nationale cultuur hebben Chinese antecedenten, en hun traditionele regerings- en filosofiesysteem bevat elementen van het confucianisme en het taoïsme. Het culturele raamwerk van Vietnam is gestructureerd rond yng (voorouderlijke dorpen); een Vietnamese gemeenschappelijke voorouderlijke verjaardag vindt plaats op de tiende dag van de derde maanmaand. Bovendien kunnen immigranten uit het Kantonees, Hakka, Hokkien-Fujian en Hainan worden geïdentificeerd; deze worden ook beïnvloed door het boeddhisme omdat ze verband houden met populaire religies in Vietnam. In Vietnam zijn de laatste tijd westerse culturele invloeden waargenomen, vooral die uit Frankrijk en de VS.
Menselijkheid (nhân ngha) en harmonie (ha) vormen de kernwaarden van de Vietnamese traditionele cultuur; het hecht veel waarde aan het gezinsleven en de gemeenschapszin. In Vietnam wordt eerbied betoond aan een draak die oorspronkelijk afkomstig is van krokodillen- of slangenafbeeldingen; Lạc Long Quân werd beschouwd als een heilige draak die de nationale vader van Vietnam vertegenwoordigde. Schildpadden en paarden vertegenwoordigen ook belangrijke emblemen zoals lac, een heilige vogel die symbool staat voor Âu Cơ, de nationale moeder van Vietnam.
De huidige culturele scene van Vietnam heeft zware schade geleden door toedoen van staatsmedia en culturele programma's. Decennia lang werd er geen rekening gehouden met de invloed van buitenlandse culturen, met specifieke nadruk op westerse culturen. Niettemin zijn er sinds de jaren negentig tot op heden steeds meer contacten geweest tussen Zuidoost-Aziatische, Europese en Amerikaanse culturen met Vietnam.
Media
De regering controleert de mediasector in Vietnam door middel van een publicatiewet uit 2004. Sommige kranten zijn erg vrij in hun woorden, maar algemeen wordt aangenomen dat de Vietnamese media-industrie zwaar wordt gecontroleerd door de staat en zich moet conformeren aan de officiële lijn van de communistische partij. . De nationale omroep is Vietnam Television, terwijl The Voice of Vietnam de officiële staatsomroep is die op de kortegolf overzee uitzendt via gehuurde zenders in verschillende landen en ook programma's aanbiedt via haar website.
Vietnam heeft de toegang tot het openbare internet sinds 1997 op grote schaal beperkt door middel van wetgevende en technische benaderingen. Het resulterende obstakel wordt in de volksmond ‘Bamboo Firewall’ genoemd. Volgens het OpenNet Initiative Community Project is het niveau van online politieke censuur in Vietnam ‘alomtegenwoordig’, terwijl Reporters Without Borders Vietnam op de lijst van vijftien ‘internetvijanden’ plaatst. Hoewel wordt beweerd dat vulgair of seksueel expliciet materiaal door de Vietnamese overheid aan beperkingen is onderworpen, worden ook veel politiek en religieus gevoelige websites geblokkeerd.
Muziek
De noordelijke en zuidelijke regio's van Vietnam hebben ongelijksoortige traditionele muziek. De oudste en meest officiële muzieksoort van Vietnam is de muziek die op klassieke wijze door de Noorderlingen wordt gespeeld. Vietnamese klassieke muziek komt voort uit de Mongoolse invasies van de 13e eeuw, waarbij Vietnamezen een Chinese operagroep ontvoerden. De geschiedenis van Vietnam laat zien dat het, naast Korea, Mongolië en Japan, meer invloed heeft gehad van de Chinese muziekcultuur dan welke andere dan ook, aangezien het een integraal onderdeel is van deze traditie in China. Nhã nhạc is een soort keizerlijke hofmuziek die erg populair is in Vietnam. Sarcasme kenmerkt doorgaans de theatervoorstellingen van Chèo. Hát xẩm of Xẩm-zang is een vorm van Vietnamese volksliederen.
Quan ho (alternatieve zang) is typisch voor het hele land, vooral in de provincie Hà Bac (Bc Ninh en Bc Giang). Geesten tijdens ceremonies worden opgeroepen door hát chau văn, ook wel bekend als hát văn. Naast deze voorbeelden zijn er nog vele vormen in de hedendaagse Vietnamese volksmuziek die in de jaren vijftig ontstonden”. Ca trù (ook hát ả đào) is een andere beroemde volksliedstijl. Quan ho” kan niet worden beschouwd als “Hò” uit Zuid. Traditionele instrumenten zijn onder meer de Đàn bầu (eensnarige citer), de Đàn gáo (tweesnarige viool met kokosnootlichaam) en de Đàn nguyệt (tweesnarige maanluit).
Kleding
De áo dài, een ceremoniële jurk, wordt gedragen bij belangrijke gelegenheden zoals bruiloften en religieuze feestdagen. Meisjes op de meeste Vietnamese middelbare scholen worden geacht de witte áo dài aan te trekken. In het verleden gebruikten beide geslachten Áo dài, maar nu is het voornamelijk voor vrouwen geworden en mannen dragen het op speciale dagen zoals traditionele bruiloften. Deze omvatten thân áo tứ, een vierdelige damesjurk; thân áo ngũ, een vijfdelige versie van thân die voornamelijk in het noorden van het land wordt gedragen; yếm, damesondergoed; pyjama's voor de landbouw door mannen en vrouwen áo bà ba; tuniek voor overheidsfuncties gemaakt van brokaat genaamd áo gấm; en ten slotte dragen bruiden en bruidegommen op bruiloften varianten hiervan, genaamd thân áo the of thân áo gấm. Traditionele hoofddeksels omvatten nón lá (een standaard conische hoed) en "lampenkap" type nón quai thao (non quai Thao).
Sport
Vovinam en Bnh Nh zijn twee van de meest beoefende marshal-kunsten in Vietnam, terwijl voetbal de populairste teamsport is. De nationale ploeg won in 2008 het ASEAN-voetbalkampioenschap. Andere opmerkelijke westerse sporten zijn badminton, tafeltennis, volleybal, tennis en schaken.
Vietnam neemt sinds 1952 deel aan de Olympische Zomerspelen, toen het nog de staat Vietnam heette. Na de opdeling in twee afzonderlijke landen in 1954 was alleen Zuid-Vietnam vertegenwoordigd op de Spelen, terwijl atleten uit dit gebied respectievelijk op de Olympische Spelen van 1956 en 1972 aanwezig waren. Sinds deze hereniging in 1976 worden de Olympische Zomerspelen gespeeld onder de gemeenschappelijke naam Socialistische Republiek Vietnam, die sinds 1988 ook achtereenvolgens aan alle Olympische Zomerspelen heeft deelgenomen. Het bestaande Vietnamese Nationale Olympische Comité dateert uit 1976, maar werd pas drie jaar later toegelaten tot het IOC-lidmaatschap (IOC). Gedurende die periode tot nu toe zijn er geen gegevens waaruit blijkt dat Vietnam tot op heden (2014) ooit aan de Olympische Winterspelen heeft deelgenomen. Tijdens de Olympische Spelen van Rio vorig jaar (2016) behaalde Vietnam zijn eerste gouden medaille ooit.
Keuken
Er zijn vijf smaakingrediënten waaruit het traditionele Vietnamese eten bestaat, waaronder pittig (metaal), zuur (hout), bitter (vuur), zout (water) en zoet (aarde). Vissaus, garnalenpasta, sojasaus, rijst, verse kruiden, fruit en groenten zijn veel voorkomende voedingsmiddelen. Deze zitten onder meer in citroengras, gembermunt, Vietnamese munt, lange koriander, Saigon kaneel, vogeloogpeper, limoen, basilicumblaadjes worden allemaal gebruikt in Vietnamese gerechten. Traditionele Vietnamese keukens maken gebruik van verse ingrediënten en bevatten weinig olie, maar gebruiken kruiden en groenten, waardoor ze tot de gezondste voedingsmiddelen ter wereld behoren.
Als gevolg van de lagere temperaturen in het noorden, die hun productie en beschikbaarheid van specerijen beperken in vergelijking met die in Zuid-Vietnam, is de maaltijd normaal gesproken minder vurig. Voor de pittigheid wordt zwart papier gebruikt in plaats van pepers. In vervlogen tijden, toen vlees schaars was, waren kippenvarkensvis uit zoetwaterbronnen en schaaldieren, vooral krabben, in overvloed aanwezig. Ze bestaan uit vissaus, sojasaus, garnalenpasta en limoen, zonder alle sauzen voor zeevruchtenbouillon te vergeten, die smaak zullen toevoegen aan elk gerecht thuis, met verse ingrediënten, maar het toch simpel houden, zoals veel traditionele Vietnamese keukens zoals bn riêu of bánh cun in het noorden begonnen en in het zuiden door migranten.
