Tradities en gebruiken in Vietnam
In de traditionele Vietnamese cultuur krijgen ouderen veel respect en eerbied. Als het om vreemden gaat, zijn de verwachtingen minder, maar voor zover u weet wordt dit als beleefd, respectvol en rustig beschouwd tegenover personen die er ouder uitzien dan u.
Dit is vooral het geval in plattelandsgebieden buiten de grote steden en in de centrale en noordelijke delen van het land. Over het algemeen zijn zuiderlingen doorgaans meer blootgesteld aan buitenlanders. Maar waar je ook gaat, je kunt aan het begin van een gesprek ondervragende vragen verwachten, zoals; Hoe oud ben je? Ben je getrouwd? Heeft u kinderen? Dit lijkt misschien vreemd in westerse samenlevingen, maar hier zijn deze vragen gewoon normaal en nuttig omdat ze mensen helpen te weten hoe ze iemand moeten aanspreken. Het is beter als we dit spel spelen.
Een Aziatische vrouw wordt vaak geconfronteerd met onnodige aandacht wanneer ze reist met een man die niet Aziatisch is. Omdat de oorlog in Vietnam verschillende seksuele uitbuitingen van de GI met zich meebracht, beschouwen mensen haar meestal als een escort of prostituee, terwijl ze soms in verlegenheid kan worden gebracht of lastiggevallen kan worden, zelfs als ze geen relatie met hem heeft. Deze vooroordelen zijn de laatste tijd iets minder geworden, maar ze bestaan nog steeds. In Vietnam wordt het openbaar tonen van genegenheid als respectloos beschouwd, vooral onder getrouwde stellen; daarom wordt paren geadviseerd om bescheidenheid te tonen op openbare plaatsen.
De Oorlog
Het meest opmerkelijke aan de oorlog in Vietnam (in Vietnam Amerikaanse oorlog of herenigingsoorlog genoemd) is dat veel Vietnamezen bezoekers uit de landen die eraan deelnamen niet misgunnen, naast het waarderen of respecteren van eerdere door Amerika en Frankrijk geleide militaire inspanningen. tegen het Noorden door veel Vietnamezen in het Zuiden, vooral ouderen die betrokken waren bij veldslagen of waarbij familieleden betrokken waren. Het Westen wordt door 2 op de 3 personen die na de oorlog zijn geboren positief beoordeeld. Terwijl sommige attracties een negatief beeld van Amerika in deze periode laten zien, zijn andere verrassend terughoudend.
Wees gevoelig als u oude kwesties bespreekt. Meer dan drie miljoen Vietnamezen zijn omgekomen en daarom moet elke opmerking die respectloos lijkt tegenover de oorlogsslachtoffers aan beide kanten, vermeden worden. Het is verkeerd om aan te nemen dat alle Vietnamezen er één mening op nahouden, omdat er enkele Zuid-Vietnamezen zijn die nog steeds boos blijven op de Noorderlingen vanwege hun nederlaag.
T-shirts met een rode vlag en de afbeelding van ‘Uncle Ho’ zijn goed ontvangen souvenirs in Vietnam. Veel overzeese Vietnamezen hebben zware kritiek op de Vietnamese regering. Denk daarom twee keer na voordat u binnen uw eigen gemeenschap thuis communistische kleding aantrekt. Een nón lá zou een minder controversiële aankoop kunnen zijn (strohoed).
Godsdienst
Gezien de manier waarop Vietnamezen eruit zien, zou je niet geloven dat de meeste van hen volgens officiële statistieken niet religieus zijn. Maar of ze nu wel of niet regelmatig naar de kerk gaan, veel Vietnamezen zijn behoorlijk toegewijd en integreren verschillende religies in hun dagelijks leven.
Vietnam heeft, net als zijn buren in Zuidoost-Azië, het boeddhisme als de populairste en belangrijkste religie. In tegenstelling tot zijn Zuidoost-Aziatische buren, houdt Vietnam zich aan de Mahayana-school van het boeddhisme, die in China op grote schaal wordt beoefend. Dit impliceert dat monniken vegetariërs moeten zijn, terwijl mensen die op zoek zijn naar zegeningen vaak ook vegetariërs worden. In tegenstelling tot andere Zuidoost-Aziatische landen bedelen monniken zelden op straat om eten. Ze zijn afhankelijk van bijdragen van tempels of verbouwen hun eigen voedsel. De monniken die rondhangen op toeristische plekken en om geld vragen, zijn oplichters. Ook deze swastika's zijn heilige symbolen die zegeningen in boeddhistische tempels aanduiden, net zoals ze dat in China en de buurlanden doen, maar hebben niets te maken met nazisme of antisemitisme.
De Chinezen hebben een eerbied voor geesten en voorouderverering, vergelijkbaar met het gedrag van Vietnamese mensen. Elk huis of kantoor dat eigendom is van een Vietnamees heeft minstens één heiligdom waar wierookstokjes kunnen worden verbrand, zodat bepaalde geesten kunnen worden geëerd of gerustgesteld. Deze heiligdommen zijn vaak versierd met beelden of afbeeldingen van verschillende heilige figuren: Boeddha of Bodhisattva voor boeddhisten; een kruisbeeld of Moeder Maria voor katholieken; andere goden of traditionele geesten voor ‘niet-religieuze’ mensen. Soms sieren foto's van overleden familieleden deze altaren. Wierook wordt meestal gebrand ter ere van overleden familieleden.
Een groot deel van de Vietnamese samenleving heeft enig bijgeloof over de dood en de bovennatuurlijke wereld; daarom bestaan er enkele taboes.
- Zet eetstokjes rechtop in het midden van een rijstkom – geeft aan dat dit wordt gedaan tijdens begrafenissen waarbij kommen met rijst naast de stoffelijke resten worden geplaatst alsof ze daar begraven zijn.
- Maak foto's met vreemde groepen – Er staat dat boze geesten zich richten op individuen die zich in het centrum bevinden. Zelfs cijfergroepen (2, 4, 6 of 8 personen) zijn prima te fotograferen.
- Ga met je rug naar een familieheiligdom zitten – Dit is respectloos gedrag jegens de doden en de geesten van voorouders.
- Ga op altaren voor foto's met beelden – Dat is uiterst beledigend voor heilige goden.
Traditionele klederdracht
Aodai, een traditionele Vietnamese kleding, symboliseert de verbinding tussen het nationale erfgoed en culturele gebruiken. Het is een lange zijden jurk met een split aan de zijkant. Van oudsher wordt Aodai gezien als een symbool van patriottisme en loyaliteit aan Vietnam. Vietnam stond ruim vierduizend jaar onder Chinese heerschappij; dit had geleid tot enige invloed van de Chinezen, met name hun gevoel voor mode. Bij sombere gelegenheden zoals de sterfdag van Hung Kings, Quanho Bac Ninh, viering in de Huong-tempel, oudejaarsavond enz., zal het tijdens toeristen die Vietnam bezoeken, worden waargenomen dat Vietnamese mensen Aodai dragen voor dergelijke evenementen. In de beginperiode werd Aodai gedragen door zowel mannen als vrouwen, maar vrouwen zijn er dol op omdat het slank en sierlijk is, waardoor hun aantrekkingskracht wordt vergroot, zoals Vietnamese dames zouden moeten doen. Mensen die Aodai dragen, kunnen ook een Nonla (nón lá betekent bladhoed of zijden hoed) of een ander soort hoofddeksel hebben. Het is verkrijgbaar in verschillende vormen, waaronder miniraglan-stijlen en heeft bovendien coltrui-ontwerpen, andere soorten halzen die bedoeld zijn voor het aankleden van kleding. “Miss Aodai” is een van de vele schoonheidswedstrijden met traditionele kledij en is wereldwijd bekend. Miss Aodai is gericht op het behoud en de promotie van de traditionele Vietnamese klederdracht bij een wereldwijd publiek. Degenen die Vietnam bezoeken, kunnen dit optreden ook bijwonen in het culturele paleis van Ho Chi Minh-stad. Bovendien, als iemand zijn/haar eigen Ao Dai-bedrijf wil beginnen, kunnen ze deze voorgestelde takken overwegen: Lien Huong Ao Dai, Thai Tuan Ao Dai. Hieronder kun je de puurste Ao Dai van hen ontvangen.
Respect
Vietnamese souvenirwinkels bieden een ruime keuze aan T-shirts met de rode vlag en ‘Uncle Ho’-afbeeldingen. Vietnamezen die naar andere landen zijn gemigreerd, zouden twee keer nadenken voordat ze dergelijke shirts in hun gemeenschap thuis zouden dragen, aangezien velen van hen een sterk anti-Vietnamese regering zijn. Een nón lá (strohoed) kan een mildere keuze zijn.
In sommige delen van het land, vooral in het noorden en midden, en op het platteland, kunnen de mensen je vreemd aankijken. Inwoners uit het zuidelijke deel zullen het waarschijnlijk meer accepteren.
Wanneer Aziatische vrouwen met niet-Aziatische mannen reizen, kunnen ze de aandacht trekken, door sommige mensen worden aangezien voor hoeren, minnaars of escorts, of soms zelfs worden lastiggevallen of beledigd. Dergelijke praktijken en meningen zijn minder geworden, maar nog niet helemaal verdwenen.
Wat schokkend is aan de oorlog in Vietnam, ook wel de Amerikaanse oorlog of de herenigingsoorlog in Vietnam genoemd, is dat Vietnamezen geen slechte gevoelens koesteren tegen reizigers uit landen die eraan hebben deelgenomen, vooral oudere Vietnamezen die in het zuiden wonen en die in de oorlog hebben gevochten of waarbij familieleden betrokken waren. geen respect voor eerdere westerse militaire inspanningen tegen Noord-Vietnam. De naoorlogse generatie, die tweederde van de bevolking uitmaakt, heeft een positieve houding ten opzichte van het Westen. Er zijn echter bepaalde bezienswaardigheden die een zeer anti-Amerikaanse kant laten zien van de gevolgen van oorlog, waardoor sommige mensen zich ongemakkelijk zouden kunnen voelen.
Als je oude meningsverschillen ter sprake moet brengen, doe dat dan tactvol. Bespreek niets dat een daad van gebrek aan respect lijkt tegenover de offers van alle partijen tijdens oorlogen, aangezien meer dan drie miljoen Vietnamezen zijn omgekomen. Ga er niet vanuit dat alle Vietnamezen dezelfde mening hebben, want velen van hen in het Zuiden zijn nog steeds boos over het verlies van de Noorden.
De formele band van PR met de overheid Als gevolg van recente maritieme grensgeschillen tussen deze twee landen is China de laatste tijd verslechterd; blijf daarom neutraal en laat u informeren.
Reistips - etiquette
De bevolking van Vietnam is vriendelijk en heeft een rijke cultuur. Dit lange stuk smal gebied, verdeeld in drie afzonderlijke regio's, is een geweldig knooppunt voor legendes en gebruiken. Als je voor de eerste keer naar Vietnam gaat, is het goed om bekend te zijn met de lokale gebruiken, zodat je je vrijelijk en beleefd onder de bewoners kunt begeven en hen beter kunt helpen. Hieronder vindt u de acht beste begeleidingstips om u op weg te helpen.
Oefen de kunst van het redden van gezichten
Gezichtsbehoud is altijd een belangrijk aspect geweest van het dagelijks leven in de Vietnamese cultuur. Een meerderheid van de Vietnamezen zal het maken van publieke gebaren die hun reputatie kunnen schaden, vermijden. Wees kalm, vermijd luidruchtige discussies of ruzies, bekritiseer anderen vanwege fouten die zij hebben gemaakt en elk onderwerp dat lokale burgers in verlegenheid zou kunnen brengen.
Wees voorzichtig bij het bezoeken van tempels of huizen
Voordat u iemands huis binnengaat, trekt u in Vietnam uw schoenen uit buiten de voordeur. Sommige heiligdommen worden door Vietnamese families bij hun huizen en bedrijven enkele verdiepingen onder het maaiveld neergezet. Er mag dus niet per ongeluk op deze altaren worden gelopen of gepasseerd.
Kleed je bescheiden; Verwijder uw schoenen en hoeden voordat u de tempels betreedt. Schoenen mogen echter wel worden meegenomen, op voorwaarde dat u ze niet aan uw voeten draagt.
Vraag ernaar voordat u foto's maakt
Er zijn alleen al in Vietnam veel mogelijkheden voor geweldige fotografie, waarbij de meeste mensen het niet erg vinden als je foto's maakt. Schend hun privacy niet door te vragen voordat je een foto maakt met opgeheven camera's. Dit soort fotografie is hoe je jezelf behandeld wilt zien door anderen wanneer ze poseren voor foto's, maar het kan net zo goed dienen als een unieke manier om effectiever met mensen om te gaan.
Kleed je zoals de Vietnamezen dat doen
Moderne modestijlen heersen in Vietnamese steden waar veel jonge mensen zich op deze manier kleden. De meeste Vietnamezen op het platteland houden er echter nog steeds traditionele conservatieve waarden op na. Je vrienden uit Vietnam zouden je blootliggende onderkleding, dunne kleding of weinig kleding die te veel huid laat zien, niet willen zien.
U kunt zien welke kleding en kleding gepast zijn door andere bezoekers te observeren waarvan u denkt dat ze moeten weten wat ze doen. Mannen mogen op openbare plaatsen niet zonder overhemden gaan en mogen tijdens hun vakantie alleen zwemkleding dragen als ze aan zee of in resorts zijn. Eén manier om respect te tonen voor Vietnamese tradities is door kleding te vermijden die de lokale bevolking zou kunnen beledigen.
Eet met goede manieren
Bij Vietnamese maaltijden draait alles om delen. De meeste bestaan uit een verscheidenheid aan kleine rijstkommetjes, gedeelde gerechten en eetstokjes voor elke persoon aan tafel. Als u tijdens de maaltijd eten langs tafel serveert, gebruik dan beide handen of uw rechterhand (niet uw linkerhand) en houd uw lepel in uw linkerhand als het soep is.
Een gast moet eerst worden bediend door hem/haar eten te brengen, drankjes in zijn/haar kopje te gieten en lekkere stukjes uit een gerecht in zijn/haar kom te doen, als voorbeeld van uitstekende service. Laten we nogmaals beleefd zeggen dat u geen ruimte heeft voor meer voedsel als u niet meer wilt eten. Degene die uitnodigt, zal hoogstwaarschijnlijk de uitnodigingskosten voor sociale bijeenkomsten betalen; anders doet de oudste het.
Gebruik je handen verstandig
Ondanks de betekenis ervan in Vietnam wordt de middelvinger gewoonlijk niet als onbeleefd beschouwd; veel westerlingen nemen vaak hun toevlucht tot een spottend 'vingers gekruist'-gebaar als ze zich positief voelen. Als je het geluk aan je zijde wilt hebben, vermijd dan deze slechte gewoonte!
Een goede richtlijn is om nooit iemands hoofd of rug aan te wijzen of aan te raken, vooral niet als deze ouder is dan jij.
In plaats van één van uw handen of alleen uw linkerhand te gebruiken, gebruikt u beide handen om iets door te geven.
