Hyderabad

Hyderabad ligt op een plateau van grijs en roze graniet met een gemiddelde hoogte van 536 meter. De straten en nederzettingen liggen rond glooiende bergkammen en kleine heuvels. De stad beslaat 650 km² op het Deccan Plateau, doorsneden door de Musi-rivier. Lang voordat mensenhanden de contouren ervan vormden, had deze rivier een vallei uitgesleten die later de oude stad van Hyderabad zou worden. Ten zuiden van de Musi ligt de Purana Shahar, de oorspronkelijke kern die in 1591 werd gesticht; ten noorden ervan rijzen moderne wijken en met glas beklede torens op tot aan de horizon.

Verschillende kunstmatige reservoirs, oftewel sagar, doorkruisen het landschap. Hussain Sagar, gebouwd in 1562, dateert van vóór de stad zelf en dient nu als een centraal punt tussen Hyderabad en haar tweelingbroer Secunderabad. Stroomopwaarts liggen Osman Sagar en Himayat Sagar, aangelegd om seizoensgebonden overstromingen te bedwingen en water te leveren. In 1996 telden gemeentelijke registers zo'n 140 meren en 834 kleinere waterreservoirs, overblijfselen uit een tijd waarin gemeenschappen zich rond stilstaand water concentreerden.

Muhammad Quli Qutb Shah, de vijfde sultan van de Qutb Shahi-dynastie, breidde zijn rijk in 1591 uit door een nieuwe hoofdstad te bouwen buiten de muren van Golconda. Zijn architecten baseerden hun werk op Perzische voorbeelden en bouwden koepels en hoge bogen die een tijdperk van vermenging van stijlen aankondigden. Na de annexatie door de Mogols in 1687 claimde Asaf Jah I – voorheen een Mogol-onderkoning – in 1724 de soevereiniteit en stichtte hij de Asaf Jahi-linie. Gedurende de volgende twee eeuwen heersten opeenvolgende Nizams over Hyderabad als keizerlijke zetel, tot de integratie ervan in de Indiase Unie in 1948.

Tijdens de koloniale overheersing vormde zich een Britse residentie en kantonnement rond Secunderabad, acht kilometer ten noorden van de Oude Stad. Na de onafhankelijkheid en de States Reorganisation Act van 1956 diende Hyderabad als hoofdstad van Andhra Pradesh. De oprichting van Telangana in 2014 gaf het de status van gezamenlijke hoofdstad van beide staten tot 2024, toen het de enige regeringszetel van Telangana werd. Sinds 1956 biedt de Rashtrapati Nilayam aan de rand van de stad de Indiase president een winterverblijf.

Charminar, het monument met vier bogen, voltooid in 1591, is nog steeds hét symbool van Hyderabad. De vier minaretten zijn 56 meter hoog en geven elk uit op een drukke doorgaande weg. Vlakbij herinneren de Mecca Masjid en de Qutb Shahi-graven aan de grandeur van hun tijd. In de bazaars van de Oude Stad – Laad Bazaar, Madina Circle en de Parelmarkt – worden nog steeds parels en Golconda-diamanten verkocht, wat doet denken aan Hyderabads vroegere bijnaam, "Stad van de Parels". Zelfs nu winkelcentra met meerdere verdiepingen en kantorenparken de noordelijke oever hebben heringericht, bruisen die smalle straatjes nog steeds van eeuwenoude ambachten.

De Nizam-architectuur uit de 19e en vroege 20e eeuw combineerde Europese invloeden met Indo-islamitische fundamenten. Het Chowmahalla Paleis, met zijn barokke harem en neoklassieke Durbar Hall, belichaamde koninklijke formaliteit. Het Falaknuma Paleis, beïnvloed door de Palladiaanse symmetrie, beschikt over tuinen en terrassen. Openbare gebouwen – het Osmania Ziekenhuis, het Hooggerechtshof van Hyderabad, het City College – ontstonden in de Indo-Saraceense stijl onder Mir Osman Ali Khan, wiens regering hem de bijnaam "schepper van het moderne Hyderabad" opleverde. In 2012 riep de regering de stad uit tot India's eerste "Best Heritage City".

Het klimaat van Hyderabad balanceert tussen tropisch nat en droog (Köppen Aw) en heet semi-aride (BSh). De jaarlijkse regenval van ongeveer 812 mm valt voornamelijk tijdens de zuidwestmoesson van juni tot en met oktober. Op 24 augustus 2000 registreerde de regenmeter 241,5 mm in 24 uur, het hoogste niveau sinds de metingen in november 1891 begonnen. De temperaturen variëren van gemiddeld 21 °C (70 °F) in de winter tot maxima die regelmatig boven de 40 °C (104 °F) liggen in mei en juni. Het kwik steeg ooit tot 45,5 °C (114 °F) op 2 juni 1966; het is gedaald tot 6,1 °C (43 °F) op zeldzame januarinachten.

Kleine heuvels zijn verspreid over de stedelijke structuur, waarvan de hoogste Banjara Hills is met 672 meter. In het westen lopen de buitenwijken af ​​naar struikgewas, onderbroken door het stuwmeer van Osman Sagar. De snelle uitbreiding van de gemeente Groot-Hyderabad in 2007 vergrootte de stadsgrenzen van 175 km² naar 650 km², waardoor dorpen in de buitenwijken werden opgenomen en de bevolking binnen tien jaar bijna verdubbelde.

De volkstelling van 2011 telde 6,9 ​​miljoen inwoners binnen de gemeentegrenzen en 9,7 miljoen in de metropoolregio, waarmee Hyderabad qua stadsbevolking op de vierde plaats staat en qua stedelijke agglomeratie op de zesde plaats. Migranten uit andere staten vormen ongeveer 24 procent van dit aantal. Een geletterdheidsgraad van 83 procent overtreft het landelijk gemiddelde van 74 procent, met een geletterdheid onder mannen van 86 procent en onder vrouwen van 80 procent.

Telugu en Urdu delen een officiële status; de meeste inwoners spreken beide talen naast Engels. De Telugu-variant, Telangana Mandalika, draagt ​​lokale idiomen, terwijl Deccani Urdu eeuwenlang hof- en handelsgebruik weerspiegelt. De religieuze overtuigingen komen grotendeels overeen met nationale patronen: hindoes vormen 64,9 procent, moslims 30,1 procent, christenen 2,8 procent, met kleinere jainistische, sikh- en boeddhistische gemeenschappen. De syncretische ethos van de stad komt tot uiting in gezamenlijke festivals – Ganesh Chaturthi, Diwali, Bonalu, Eid ul-Fitr en Eid al-Adha – die voortkomen uit hindoeïstische en islamitische tradities.

In 2011 produceerde de stedelijke economie van Hyderabad 95 miljard dollar, waarmee het qua productie op de zesde plaats in India stond. De stad dankt haar vroege bekendheid aan de parels en Golconda-diamanten; halverwege de 19e eeuw was het 's werelds enige centrum voor de handel in bepaalde diamanten. Industrialisatie in de textiel-, farmaceutische en elektronicasector vond in de 20e eeuw zijn oorsprong. Vanaf de jaren 1990 zijn biotechnologie en informatietechnologie groeimotoren geworden. Hardware Park en HITEC City, aangewezen als speciale economische zones, huisvesten internationale bedrijven zoals Microsoft en Google. Moderne wijken zoals Gachibowli en het Financial District herbergen nu de op één na hoogste concentratie wolkenkrabbers van India.

Hyderabad staat ook bovenaan de lijst van belangrijkste banken in het land: in juni 2012 stond de stad op de zesde plaats voor deposito's en op de vierde voor kredieten. De stad levert het grootste aandeel in het bbp en de inkomsten van Telangana. Een arbeidsonderzoek uit 2005 wees uit dat 77 procent van de mannen en 19 procent van de vrouwen werkzaam was, waarvan 90 procent in de dienstensector. De overheid blijft de grootste werkgever, gevolgd door de centrale overheid.

Het culturele leven van Hyderabad kwam tot stand onder het patronaat van Nizam, toen kunstenaars en geleerden na de omwenteling van 1857 uit Noord-India naar India emigreerden. Het resultaat was een kruisbestuiving van noordelijke en zuidelijke idiomen in dans, muziek, literatuur en handwerk. Dichters schreven in het Perzisch, Urdu, Telugu en Marathi; schilders die waren opgeleid in de Mogol-miniatuurtechnieken vestigden zich hier. Tegenwoordig is de Telugu-filmindustrie – vaak Tollywood genoemd – de meest succesvolle regionale bioscoop van India geworden.

Culinaire tradities weerspiegelen deze fusie. Hyderabad biryani combineert geurige rijst met gekruid vlees; haleem kookt linzen en tarwe tot een stevige pap tijdens de ramadan; desserts zoals dubbele ka-meetha weerspiegelen islamitische invloeden. Ter erkenning van de gastronomische rijkdom van Hyderabad, heeft UNESCO Hyderabad opgenomen in de lijst van Creatieve Steden van de Gastronomie.

Traditionele kledij kenmerkt nog steeds het openbare en ceremoniële leven. Mannen dragen een kurta-paijama of formele sherwani; vrouwen dragen een salwar kameez en khara dupatta, terwijl een boerka en hijab gebruikelijk zijn in de moslimwijken van de Oude Stad. Westerse mode heeft aan populariteit gewonnen onder jongeren in de nieuwere wijken, waar internationale merken de winkelcentra met glazen gevels sieren die gebieden zoals Jubilee Hills markeren.

Hyderabad fungeert als knooppunt voor spoor-, weg- en luchtnetwerken. Rajiv Gandhi International Airport (IATA HYD), geopend in 2008, verwerkt jaarlijks tot 25 miljoen passagiers en 150.000 ton vracht. In 2020 won de luchthaven prijzen van Airports Council International voor milieu en ambiance in zijn categorie.

Een lightrailmetronetwerk, in november 2017 in gebruik genomen, beslaat nu 69,2 km (43 mijl) verdeeld over drie corridors en staat daarmee qua lengte op de derde plaats in India. Het suburbane multimodale transportsysteem (MTM) voegt drie spoorlijnen toe en vervoert dagelijks zo'n 180.000 passagiers. Openbare bussen, trams, taxi's, auto-riksja's en particuliere minibusjes vervoeren samen dagelijks meer dan 3,5 miljoen passagiers.

Ondanks deze opties beslaan wegen slechts 9,5 procent van het gemeentelijk gebied en verstoppen zo'n 5,3 miljoen voertuigen – waaronder 4,3 miljoen tweewielers – de slagaders. Belangrijke verkeersaders verbinden de stad met zes staten via de nationale snelwegen 44, 65, 163 en 765, terwijl de buitenste ringweg en de verhoogde snelweg het doorgaande verkeer omleiden. De maximumsnelheid varieert van 50 km/u voor auto's tot 35–40 km/u voor bedrijfsvoertuigen.

In elke stenen latei en elke moderne gevel draagt ​​Hyderabad lagen van zijn eigen verleden met zich mee. Van de afbrokkelende bastions van Golconda tot de gespiegelde hoofdkantoren van wereldwijde bedrijven, verzoent de stad echo's van keizerlijke pracht en praal met het gezoem van baanbrekende industrieën. De hybride vorm verzet zich tegen nette labels: noch volledig oud, noch volledig hedendaags, noch onveranderlijk, noch voortdurend heruitgevonden. Hyderabad blijft in wezen een zich ontvouwend verhaal – de contouren ervan worden gevormd door geografie, dynastieke ambitie, gemeenschappelijke uitwisseling en de rusteloze dynamiek van het ondernemerschap.