Lizbona – Miasto Sztuki Ulicznej
Lizbona to miasto na wybrzeżu Portugalii, które umiejętnie łączy nowoczesne idee z urokiem starego świata. Lizbona jest światowym centrum sztuki ulicznej, chociaż…
W kuchniach północnych regionów Chorwacji – Zagorja, Medzimurja i Slawonii – knedle ziemniaczane zajmują ciche, ale ważne miejsce. Slane knedle, wytrawny odpowiednik bardziej znanych, słodkich wersji z owocami, stanowią filar chorwackiej, kontynentalnej kuchni domowej. Sama nazwa sugeruje prosty opis: „slane” oznacza „słone” lub „pikantne”, podczas gdy „knedle” odnosi się do okrągłych knedli, które występują w kuchniach środkowoeuropejskich pod różnymi nazwami i w niewielkich wariantach regionalnych.
Danie należy do rodziny ciast ziemniaczanych, które chętnie przygotowują kucharze z Austrii, Węgier, Słowenii i Czech. Tym, co wyróżnia wersję chorwacką, nie jest żaden pojedynczy składnik, ale raczej wrażliwość – preferencja dla oszczędnych przypraw, miękkiej konsystencji i dodatków, które równoważą bogactwo smaku z kwasowością. Typowa porcja podawana jest z smetaną (chorwacką kwaśną śmietaną), posypana chrupiącym boczkiem lub skwarkami, a czasem z dodatkiem garści smażonej cebuli. Same pierogi mogą zawierać małą kieszonkę świeżego sera, trochę resztek mięsa lub nic poza przyprawionym ciastem.
Domowi kucharze w głębi lądu Chorwacji od dawna cenią knedle slane jako praktyczny i ekonomiczny posiłek. Ziemniaki rosną obficie na żyznych równinach i pagórkowatych terenach tych regionów, co czyni je naturalnym składnikiem bazowym. Do ich przygotowania nie potrzeba specjalistycznego sprzętu – wystarczy duży garnek z osoloną wodą, blat roboczy do formowania i niezawodny zmysł dotyku, pozwalający ocenić, czy ciasto osiągnęło odpowiednią konsystencję. Ta wyczuwalna, niemal intuicyjna cecha sprawia, że knedle slane to prawdziwe danie chłopskie w najlepszym tego słowa znaczeniu: pożywne, bezpretensjonalne i niezwykle sycące.
Danie to jada się zazwyczaj w chłodniejsze miesiące. Chociaż knedle są dostępne przez cały rok, najlepiej smakują jesienią i zimą, podawane gorące, gdy temperatura spada. Rodziny mogą przygotować dużą porcję w niedzielne popołudnie, na przykład do pieczonego mięsa lub sycącego gulaszu. Resztki pierogów można podgrzać z godnością następnego dnia, choć świeże prosto z garnka nadal smakują lepiej.
Ten przepis opiera się na sprawdzonych technikach, dzięki którym knedle mają idealną konsystencję: są wystarczająco miękkie, by dać się rozdzielić widelcem, wystarczająco zwarte, by trzymać się razem podczas pieczenia, a jednocześnie lekko ciągnące, co wynika z prawidłowego rozwoju glutenu w cieście. Nadzienie zawiera ser sir, świeży ser z mleka krowiego, popularny w całej Chorwacji, wymieszany z odrobiną kwaśnej śmietany dla uzyskania kwaskowatości. Osoby preferujące pierogi bez nadzienia mogą całkowicie pominąć ten krok – ciasto ziemniaczane doskonale smakuje samo w sobie.
Kilka szczegółów odróżnia sprawdzoną wersję od przeciętnej. Ziemniaki muszą być ugotowane, ale nie rozmoczone; pieczenie lub gotowanie na parze daje lepsze rezultaty niż gotowanie. Ciasto należy wyrabiać tylko na tyle, aby się połączyło, a nie ugniatać, aż zgęstnieje. Woda w trakcie gotowania powinna delikatnie wrzeć, a nie wrzeć, bo wtedy delikatne pierogi rozpadłyby się, zanim zdążyły stężeć.
Poniżej znajduje się przepis wielokrotnie przetestowany, ze zwróceniem uwagi na pytania, które zazwyczaj zadają domowi kucharze: które ziemniaki sprawdzają się najlepiej, jak ocenić, kiedy ciasto jest gotowe, co powoduje, że pierogi się rozpadają i jak je tradycyjnie podawać. Celem jest talerz knedli, które idealnie pasowałyby do rodzinnego stołu w Varaždinie lub do wiejskiej kuchni w Slawonii – uczciwe, dobrze zrobione i niezwykle pocieszające.
6
porcje45
protokół25
protokół385
kalorieKnedle slane to miękkie, ziemniaczane pierożki o delikatnej konsystencji i łagodnym, rozgrzewającym smaku. Z tego przepisu wychodzi około 18–20 sztuk, co wystarcza na sześć porcji jako danie główne lub więcej jako dodatek. Ciasto przygotowuje się w około 20 minut po ugotowaniu ziemniaków, a formowanie i nadziewanie zajmuje kolejne 20 minut pracy ręcznej. 12-minutowe gotowanie w osolonej wodzie kończy proces gotowania. Podawane na ciepło z kwaśną śmietaną, chrupiącymi kawałkami boczku i smażoną cebulą, pierożki stanowią sycący posiłek idealny na chłodniejsze dni. Przygotowanie wymaga cierpliwości i delikatności; osoby, które dokładnie przestrzegają tej techniki, uzyskają rezultaty porównywalne z tym, co chorwackie babcie serwowały od pokoleń. Naczynie dobrze się przechowuje i podgrzewa, dzięki czemu jest praktyczne w przygotowaniu posiłków.
1 kg (2,2 funta) skrobiowych ziemniaków (takie jak Russet lub Yukon Gold) — odmiany skrobiowe łatwo rozpadają się po rozgnieceniu, tworząc spójne ciasto bez grudek.
200 g (1⅔ szklanki) mąki pszenneji więcej do posypywania — Pomiar wagowy dla dokładności; dokładna ilość może się różnić w zależności od zawartości wilgoci w ziemniakach.
1 duże jajko, lekko ubite — wiąże ciasto i dodaje mu spójności strukturalnej podczas pieczenia.
1 łyżeczka drobnej soli morskiej — Doprawia ciasto bezpośrednio, dodatkowa sól trafia do wody, w której gotuje się ciasto.
¼ łyżeczki świeżo zmielonego czarnego pieprzu
Szczypta świeżo startej gałki muszkatołowej (opcjonalnie) — Tradycyjny w niektórych regionach Zagorja; dodaje subtelnego ciepła.
200 g (7 uncji) świeżego sera krowiego (chorwacki sir, ser wiejski lub twaróg) — świeży, łagodny ser, który mięknie pod wpływem ciepła, nie stając się ciągliwy.
2 łyżki kwaśnej śmietany — Dodaje ostrości i pomaga połączyć nadzienie w spójną mieszankę.
1 łyżka drobno posiekanego świeżego szczypiorku
¼ łyżeczki soli
150 g (5,3 uncji) boczku w plastrach lub pancetty, pokrojone w drobną kostkę — Wędzony boczek dodaje głębi, a pancetta oferuje delikatniejszy smak wieprzowiny.
1 średnia żółta cebula, cienko pokrojone
2 łyżki niesolonego masła
200 g (¾ szklanki plus 2 łyżki) kwaśnej śmietany, do serwowania
Świeży szczypiorek, drobno posiekane, do dekoracji
4–5 litrów (4–5 kwart) wody
2 łyżki soli
Opcja bezglutenowa: Zastąp mąkę uniwersalną mieszanką mąk bezglutenowych przeznaczoną do makaronu lub pierogów. Dodaj 1 łyżeczkę gumy ksantanowej, jeśli mieszanka jej nie zawiera. Konsystencja będzie nieco bardziej miękka i krucha.
Opcja bezmleczna: Pomiń nadzienie serowe i podawaj z oliwą z oliwek, smażoną szalotką i świeżymi ziołami zamiast śmietany. Jajko w cieście pozostaje niezbędne dla jego struktury.
Opcja bezjajeczna: Zastąp jajko 60 g (¼ szklanki) niesłodzonego musu jabłkowego lub dodatkowymi 2 łyżkami mąki wymieszanej z 2 łyżkami wody. Uzyskany efekt może być gęstszy.
Opcja wegetariańska: Pomiń boczek i udekoruj go pieczarkami podsmażonymi na maśle z tymiankiem lub użyj bułki tartej przyprawionej wędzoną papryką i smażonej do uzyskania złotego koloru.
Alternatywy dla sera: Ricotta salata, świeży ser kozi lub dobrze odsączony twaróg mogą zastąpić tradycyjnego sir, dając dobre rezultaty.
Rozgrzej piekarnik do 200°C (400°F). Wyszoruj ziemniaki i nakłuj każdy kilka razy widelcem.
Piecz ziemniaki bezpośrednio na kratkę piekarnika przez 50–60 minut, aż ciasto będzie całkowicie miękkie po nakłuciu nożem. Pieczenie zamiast gotowania zapobiega nadmiernej wilgotności, która prowadzi do zgęstnienia lub gumowatości ciasta.
Wyjąć z piekarnika i odstaw ziemniaki na około 10 minut, aż ostygną na tyle, by można je było dotknąć. Pracuj, gdy są jeszcze ciepłe, aby uzyskać jak najgładszą konsystencję.
Przekrój ziemniaki na pół i wydrąż miąższ do dużej miski, usuwając skórki. Przepuść przez praskę do ziemniaków lub maszynkę do mięsa, gdy ziemniaki są jeszcze ciepłe. Praska do ziemniaków daje najlżejsze i najgładsze rezultaty; unikaj robota kuchennego, który nadaje im kleistą konsystencję.
Połącz świeży ser, śmietanę, szczypiorek i sól w małej misce. Mieszaj do uzyskania jednolitej konsystencji. Odstaw w temperaturze pokojowej.
Porcjuj nadzienie uformować małe kulki, po około 1 łyżeczce (około 18–20 porcji). Dzięki temu pierogi będą się szybciej składać i zachowają jednolitą wielkość.
Dodaj mąkę, jajko, sól, pieprz i gałkę muszkatołową (jeśli używasz) do ciepłych, ugotowanych ziemniaków. Mieszaj drewnianą łyżką, aż składniki zaczną się łączyć.
Obróć mieszankę na lekko posypaną mąką powierzchnię roboczą. Delikatnie zagniataj przez 2–3 minuty, aż powstanie gładkie, elastyczne ciasto. Powinno być lekko lepkie, ale nie klejące. W razie potrzeby dodawaj mąkę po 1 łyżce stołowej.
Sprawdź ciasto Oderwij mały kawałek i uformuj z niego kulkę. Powinna zachować kształt i nie pękać. Jeśli pęka na brzegach, ugniataj przez kolejną minutę.
Podziel ciasto Na dwie części, aby ułatwić obróbkę. Jedną część rozwałkuj na wałek o średnicy około 3 cm (1¼ cala). Pozostałą część ciasta przykryj czystą ściereczką kuchenną.
Przetnij kłodę na kawałki o szerokości około 3 cm (1¼ cala), z czego z jednego kawałka uzyskuje się 9–10 kawałków.
Spłaszcz każdy kawałek Naciąć na krążek o średnicy około 6–7 cm (2,5–3 cali) i grubości 5 mm (¼ cala). Umieścić na środku kulkę nadzienia serowego.
Złóż ciasto Wokół nadzienia, ściskając brzegi, aby je dokładnie uszczelnić. Delikatnie uformuj gładką kulkę w dłoniach. Wszelkie pęknięcia lub otwory spowodują wyciek nadzienia podczas pieczenia.
Ułóż gotowe pierogi Na lekko posypanej mąką blasze do pieczenia, w odstępach, aby się nie stykały. Powtórz z pozostałym ciastem i nadzieniem.
Przynieś wodę i sól Zagotować w dużym, szerokim garnku. Zmniejszyć ogień, aż woda będzie się delikatnie gotować – bąbelki powinny unosić się leniwie, a nie gwałtownie.
Obniż pierogi Wrzucaj do wrzącej wody partiami po 6–8 sztuk, uważając, aby nie przepełnić. Zbytnie przepełnienie obniża temperaturę wody i powoduje nierównomierne gotowanie.
Gotować na wolnym ogniu przez 10–12 minut po wypłynięciu na powierzchnię (wyrosną po około 2–3 minutach). Są gotowe, gdy ciasto jest matowe, a nie błyszczące i sprężyste, ale nie twarde po delikatnym naciśnięciu.
Wyjąć łyżką cedzakową i przełożyć na ciepły talerz. Przykryć luźno folią aluminiową podczas smażenia pozostałych porcji.
Usmaż boczek Smażyć na zimnej, suchej patelni na średnim ogniu, od czasu do czasu mieszając, aż tłuszcz się wytopi, a kawałki staną się złociste i chrupiące, około 8–10 minut. Przełożyć na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym, pozostawiając tłuszcz na patelni.
Dodaj masło Do smalcu dodać smalec. Gdy się roztopi, dodać pokrojoną cebulę. Smażyć na średnio-małym ogniu, od czasu do czasu mieszając, aż zmięknie i nabierze złotego koloru, przez 12–15 minut. Cebula powinna się delikatnie karmelizować, a nie smażyć.
Ułóż ciepłe pierogi Na osobnych talerzach lub na dużym półmisku. Obficie polej kwaśną śmietaną, a następnie posyp smażoną cebulą i chrupiącym boczkiem. Na koniec posyp świeżym szczypiorkiem.
Na podstawie 6 porcji, wliczając śmietanę i boczek.
| Odżywka | Kwota |
|---|---|
| Kalorie | 385 kcal |
| Węglowodany | 42 gramy |
| Białko | 13 gramów |
| Tłuszcz | 18 gramów |
| Tłuszcz nasycony | 9 gramów |
| Błonnik | 3 gramy |
| Sód | 780 mg |
| Cholesterol | 75 mg |
Główne alergeny: Gluten (mąka pszenna), Nabiał (ser, śmietana, masło), Jaja
Wartości są przybliżone i mogą się różnić w zależności od konkretnych składników i wielkości porcji. Obliczono na podstawie standardowych referencyjnych wartości odżywczych.
Lizbona to miasto na wybrzeżu Portugalii, które umiejętnie łączy nowoczesne idee z urokiem starego świata. Lizbona jest światowym centrum sztuki ulicznej, chociaż…
Od widowiska samby w Rio po maskową elegancję Wenecji, odkryj 10 wyjątkowych festiwali, które prezentują ludzką kreatywność, różnorodność kulturową i uniwersalnego ducha świętowania. Odkryj…
Analizując ich historyczne znaczenie, wpływ kulturowy i nieodparty urok, artykuł bada najbardziej czczone miejsca duchowe na świecie. Od starożytnych budowli po niesamowite…
Zbudowane z wielką precyzją, by stanowić ostatnią linię obrony dla historycznych miast i ich mieszkańców, potężne kamienne mury są cichymi strażnikami z zamierzchłych czasów.
W świecie pełnym znanych miejsc turystycznych niektóre niesamowite miejsca pozostają tajne i niedostępne dla większości ludzi. Dla tych, którzy są wystarczająco odważni, aby…
