10 najlepszych miejsc, które trzeba zobaczyć we Francji
Francja jest znana ze swojego znaczącego dziedzictwa kulturowego, wyjątkowej kuchni i atrakcyjnych krajobrazów, co czyni ją najczęściej odwiedzanym krajem na świecie. Od oglądania starych…
Hladetina należy do rodziny starodawnych galaretek mięsnych, przyrządzanych w zimowych kuchniach, przy piecach opalanych drewnem i w powszechnym zwyczaju wykorzystywania całego zwierzęcia. W chorwackich domach często pojawia się po corocznym uboju świń, kiedy kawałki mięsa ze skórą, nóżki i golonki gotują się na wolnym ogniu godzinami, tracąc smak i naturalną żelatynę. Po ostygnięciu i stężeniu, wywar ten staje się klarowną, drżącą galaretą wokół delikatnego mięsa, krojonego w plastry i podawanego na zimno z ostrą cebulą i octem.
Dla wielu rodzin hladetina oznacza zimowe święta i większe spotkania. Może otwierać noworoczny stół, leżeć obok wędlin i serów lub być podana jako prosta kolacja z chlebem i piklami. Starsze pokolenia często kojarzą ją z oszczędnością i troską: nic bogatego w kolagen się nie marnuje, a efekt końcowy dobrze przechowuje się w zimnej spiżarni lub lodówce. Młodsi goście postrzegają ją jako teksturową ciekawostkę, coś pomiędzy wykwintnym pasztetem a rustykalną terriną.
Profil smakowy jest zdecydowanie pikantny. Długie gotowanie wydobywa głębię z kości i skóry, wspomagane przez cebulę, marchewkę, liść laurowy i ziarna pieprzu. Czosnek nadaje ostateczny charakter. W wielu chorwackich kuchniach surowy czosnek dodaje się na samym końcu, po odcedzeniu i lekkim ostudzeniu bulionu. Ocet dodaje smaku i świeżości, przełamując bogactwo wieprzowiny i nadając każdemu kęsowi wyrazisty finisz. Dobra hladetina ma mięsisty, doprawiony i wyrazisty smak, nigdy ciężki ani tłusty.
Konsystencja odróżnia wersję doskonałą od tej, którą łatwo zapomnieć. Galaretka powinna być całkowicie ścięta, a jednocześnie miękka, łatwo podatna na rozpływanie się pod nożem i na języku. Twardy, gumowaty kawałek świadczy o zbyt dużej ilości skórki lub zbyt intensywnym gotowaniu. Luźny, chwiejny płat, który ledwo się trzyma, wskazuje na nierówny stosunek mięsa do tkanki łącznej lub na zbyt dużą ilość wody w bulionie. Dokładne zbieranie szumowin, stałe, wolne gotowanie i cierpliwe schładzanie zapewniają klarowność i strukturę.
Ten przepis opiera się na tradycyjnym chorwackim podejściu, a jednocześnie zapewnia jasne proporcje i czas gotowania, dostosowane do nowoczesnego pieca. Nóżki wieprzowe, golonka i dodatkowa skórka zapewniają wystarczającą ilość naturalnej żelatyny, aby uzyskać gęstą konsystencję, więc żelatyna w proszku pozostaje opcjonalna. Rosół gotuje się na wolnym ogniu przez kilka godzin, regularnie zbierając szumowiny dla uzyskania czystego smaku i wyglądu. Po odcedzeniu płyn jest doprawiany w odpowiednich dawkach, dzięki czemu czosnek i ocet pozostają aromatyczne, a nie ostre.
Metoda ta doskonale wpisuje się w zimowy harmonogram. Większość pracy wykonuje się na początku, podczas siekania, płukania i doprowadzania garnka do wrzenia. Następnie bulion gotuje się, od czasu do czasu podlewając. Po wylaniu na mięso w płytkich naczyniach lub keksówce, galaretka pozostaje nietknięta w lodówce przez noc. Następnego dnia, schludne plasterki są czyste i gotowe do podania gościom lub na spokojny obiad w domu.
Z praktycznego punktu widzenia, hladetina jest idealna dla osób na diecie bezglutenowej i preferujących przystawki wysokobiałkowe, choć dodatki takie jak pieczywo czy krakersy mogą to zmienić. Danie zachęca do modyfikacji: łagodniejsza wersja może zawierać mniej czosnku i octu, podczas gdy osoby o mocniejszych podniebieniach docenią dodatkową dawkę kwasowości. Niezależnie od tego, czy podawana w małych kostkach z wykałaczkami, czy w dużych kawałkach z plasterkami cebuli i ostrą papryką, ta schłodzona galaretka wieprzowa odzwierciedla specyficzny aspekt chorwackiej kuchni, gdzie pomysłowość i cierpliwa technika spotykają się na talerzu.
8
porcje30
protokół210
protokół230
kalorieTen przepis na hladetinę to klasyczna chorwacka, schłodzona galaretka wieprzowa o klarownym, wytrawnym smaku i delikatnej, łatwej do krojenia konsystencji. Nóżki wieprzowe, golonka wieprzowa i dodatkowa skórka gotują się powoli z cebulą, marchewką, liściem laurowym i ziarnami pieprzu, tworząc bogaty, bogaty w kolagen bulion. Po odcedzeniu płyn wzbogaca się świeżym czosnkiem, octem i czarnym pieprzem, a następnie przykrywa rozdrobnione mięso w płytkich naczyniach. Nocne odstawienie w lodówce daje zwartą, lśniącą galaretkę, którą łatwo pokroić na kwadraty lub plastry. Wysiłek polega głównie na długim gotowaniu na wolnym ogniu i dokładnym zbieraniu szumowin, podczas gdy sam wysiłek pozostaje skromny. Hladetina dobrze sprawdza się jako zimowa przystawka, świąteczny talerz do przygotowania z wyprzedzeniem lub bogata w białko przekąska z chlebem, piklami i kieliszkiem rakiji lub kieliszkiem wytrawnego białego wina.
2 nóżki wieprzowe (ok. 1–1,2 kg / 2,2–2,6 funta), rozcięte wzdłuż: Zapewnij odpowiednią ilość kolagenu, by uzyskać jędrną, naturalną sylwetkę.
1 mała golonka wieprzowa lub golonka ze skórą i kością (ok. 700 g / 1½ funta), wypłukana: Dodaje mięsa i smaku; sprawdzi się każdy kawałek podudzia ze skórą i kością.
500 g (około 1,1 funta) skórki wieprzowej, oczyszczonej z włosia: Zwiększa zawartość żelatyny; usuwa nadmiar tłuszczu powierzchniowego, aby uzyskać czystszą galaretkę.
1 mała żółta cebula, obrana i przekrojona na pół: Dodaje słodyczy i głębi, nie dominując przy tym.
1 średnia marchewka, obrana i pokrojona na duże kawałki: Nadaje delikatną słodycz i lekko złoty odcień.
3 ząbki czosnku, lekko zmiażdżone (do bulionu): Delikatna, w tle wyczuwalna nuta czosnku; główny czosnek pojawia się później.
2 liście laurowe
8–10 całych ziaren czarnego pieprzu
1 łyżka drobnej soli morskiej i więcej do smaku
3 litry zimnej wody (około 12½ szklanki): Wystarczająco, aby przykryć mięso warstwą o grubości 3–4 cm / 1–1½ cala.
4–6 ząbków czosnku, bardzo drobno posiekanych: Dopraw do smaku; czosnek pozostaje ostry i świeży.
3–4 łyżki białego octu winnego lub octu jabłkowego: Dodaje jasności i równoważy bogactwo; dostosuj na końcu.
Świeżo zmielony czarny pieprz, do smaku
1 łyżeczka słodkiej papryki do posypania (opcjonalnie)
1 mała czerwona cebula, pokrojona w cienkie plasterki, do podania
Mała garść świeżej pietruszki, drobno posiekanej, do dekoracji (opcjonalnie)
1 saszetka (ok. 7 g / 2¼ łyżeczki) żelatyny w proszku bez smaku: Tylko dla partii, które nie stężały z naturalnej żelatyny. Jeśli schłodzona próbka pozostaje zbyt miękka, należy ją zalać niewielką ilością ciepłego bulionu.
Potrawa zawiera wieprzowinę i czosnek, ale w jej podstawowym przepisie nie ma produktów mlecznych, jaj ani glutenu.
Jeśli jesteś na diecie bezglutenowej, wybierz ocet z certyfikatem lub oznaczeniem „bezglutenowy” i podawaj z bezglutenowym chlebem lub krakersami.
Niektóre rodziny dodają kawałek cielęcej nóżki, aby uzyskać więcej żelatyny; zmiana ta nie zmienia metody przygotowania, a jedynie głębi smaku.
Łagodniejsza wersja może zawierać mniej ząbków czosnku i mniejszą ilość octu, przy czym na stole podawana jest dodatkowa porcja octu.
Opłukać kawałki wieprzowiny. Opłukać nóżki, golonkę i skórę pod zimną wodą, usuwając wszelkie drobinki kości i luźne kawałki.
Krótko zblanszować dla większej przejrzystości (opcjonalne, ale zalecane). Zalej wieprzowinę zimną wodą w dużym garnku, doprowadź do wrzenia, gotuj 5 minut, następnie odcedź i opłucz mięso i garnek, aby usunąć pianę i zanieczyszczenia.
Przełóż mięso z powrotem do czystego garnka. Umieść nóżki, golonkę i skórkę w garnku wraz z cebulą, marchewką, zmiażdżonymi ząbkami czosnku, liśćmi laurowymi i ziarnami pieprzu.
Dodaj wodę i doprowadź do lekkiego wrzenia. Wlej 3 litry zimnej wody, zagotuj na średnim ogniu i doprowadź do lekkiego wrzenia, tak aby na powierzchni unosiły się jedynie małe pęcherzyki powietrza.
Regularnie czyść. W ciągu pierwszych 30–40 minut zbierz szarą pianę i nadmiar tłuszczu, aż powierzchnia stanie się prawie przezroczysta.
Na początku lekko doprawić. Dodaj 1 łyżkę soli, pamiętając, że smak będzie się gęstniał w miarę odparowywania bulionu.
Gotuj powoli i na małym ogniu. Gotuj na wolnym ogniu przez 3,5–4 godziny, częściowo przykryte, aż mięso zacznie odchodzić od kości, a płyn zredukuje się o około jedną trzecią.
Sprawdź stopień wysmażenia. Obejrzyj nóżkę i golonkę; mięso powinno być bardzo delikatne, a skóra powinna dać się łatwo pokroić łyżką lub nożem.
Usuń mięso i aromaty. Wyjmij wszystkie stałe składniki łyżką cedzakową i odłóż je na tacę, aby ostygły, aż będzie można je łatwo wziąć do ręki.
Odcedź wywar. Przelej płyn przez drobne sitko wyłożone gazą do czystego garnka lub dużej miski, pozostawiając osad.
Odtłuść powierzchnię. Zdejmij większość płynnego tłuszczu z wierzchu; pozostawienie cienkiej warstwy zapewni przyjemne bogactwo smaku bez tłustości.
Oddzielić mięso od kości i skóry. Usuń kości i chrząstki; pokrój delikatne mięso i część miękkiej skóry na małe kawałki wielkości kęsa.
Dostosuj proporcje. W gotowej mieszance użyj więcej mięsa niż skóry, dzięki czemu stężała galaretka będzie zawierała dużo chudych kawałków i nie będzie miała gumowatej konsystencji.
Ułożyć w foremkach. Rozłóż pokrojone mięso równomiernie w jednym dużym, płytkim naczyniu lub kilku mniejszych foremkach, pozostawiając u góry trochę miejsca na bulion.
Lekko ostudź wywar. Odcedzony wywar odstaw na 10–15 minut, tak aby był gorący, ale nie wrzący.
Czosnek i ocet dodawaj etapami. Dodaj posiekany czosnek i 3 łyżki octu, następnie dopraw solą i kwasowością, regulując je za pomocą większej ilości soli, pieprzu lub octu.
Sprawdź moc żelu. Wlej niewielką ilość bulionu do kubka i schłódź w lodówce lub zamrażarce; jeśli bulion stężeje w delikatny żel, nie będziesz potrzebować żelatyny w proszku.
Żelatynę należy stosować tylko w razie konieczności. Jeśli próbka testowa pozostaje luźna, rozpuść żelatynę w proszku w niewielkiej ilości ciepłego bulionu, a następnie wlej ją z powrotem do garnka, mieszając, aż do całkowitego rozpuszczenia.
Zalej mięso bulionem. Wlej przyprawiony bulion do foremek, tak aby przykrył mięso na wysokość co najmniej 1 cm / ½ cala.
Ostudzić do temperatury pokojowej. Pozostaw naczynia na blacie, aż przestaną parować, a następnie przykryj je.
Schłodź, aż stwardnieje. Wstawić do lodówki na co najmniej 8 godzin, a najlepiej na całą noc, aż galaretka całkowicie stężeje, a powierzchnia będzie twarda w dotyku.
Wyjąć z formy lub pokroić w naczyniu. Aby ciasto prezentowało się schludnie, zanurz na chwilę dno foremki w ciepłej wodzie i odwróć ją na deskę lub wytnij równe kwadraty bezpośrednio w naczyniu.
Garnirunek. Na wierzch połóż cienko pokrojoną czerwoną cebulę, szczyptę słodkiej papryki i posiekaną natkę pietruszki.
Podawać na zimno. Zaproponuj na stole dodatkowy ocet, sól, czarny pieprz, ostrą paprykę, chleb i ogórki kiszone.
Przybliżone wartości dla jednej porcji (1/8 partii), obliczone na podstawie standardowych składników odniesienia:
| Odżywka | Przybliżona kwota |
|---|---|
| Kalorie | ~230 kcal |
| Węglowodany | ~1 gram |
| Białko | ~22 gramy |
| Tłuszcz | ~15 gramów |
| Błonnik | ~0 gramów |
| Sód | ~520 mg |
| Główne alergeny | Wieprzowina; sprawdź markę octu i dodatki pod kątem zawartości glutenu |
Podane liczby stanowią jedynie ogólne wskazówki; rzeczywiste wartości mogą się różnić w zależności od rodzaju mięsa, sposobu jego przycinania i stopnia przyprawienia.
Francja jest znana ze swojego znaczącego dziedzictwa kulturowego, wyjątkowej kuchni i atrakcyjnych krajobrazów, co czyni ją najczęściej odwiedzanym krajem na świecie. Od oglądania starych…
Dzięki romantycznym kanałom, niesamowitej architekturze i wielkiemu znaczeniu historycznemu Wenecja, czarujące miasto nad Morzem Adriatyckim, fascynuje odwiedzających. Wielkie centrum tego…
Analizując ich historyczne znaczenie, wpływ kulturowy i nieodparty urok, artykuł bada najbardziej czczone miejsca duchowe na świecie. Od starożytnych budowli po niesamowite…
Podróż łodzią — zwłaszcza rejsem — oferuje wyjątkowe i all-inclusive wakacje. Mimo to, jak w przypadku każdego rodzaju…
Zbudowane z wielką precyzją, by stanowić ostatnią linię obrony dla historycznych miast i ich mieszkańców, potężne kamienne mury są cichymi strażnikami z zamierzchłych czasów.
