Makroudh

Makroudh - Makrout (diamentowe ciastka z semoliny nadziewane daktylami lub migdałami, zanurzone w miodzie)

Makroudh to ceniony przysmak Maghrebu, szczególnie w Algierii i Tunezji. Te diamentowe placki z semoliny oddają dobroć ziemi: pszenicę, oliwę z oliwek i daktyle, połączone w jeden idealny kęs. Miękkie, lecz lekko ciągnące, każde makroudh jest tradycyjnie nadziewane pastą z daktyli (lub czasami pastą orzechową), smażone na złoty kolor, a następnie zanurzane w aromatycznym syropie miodowym. Dzięki ciepłej, karmelowej słodyczy z nutą przypraw, makroudh oferuje satysfakcjonującą równowagę tekstur i smaków. W Algierii są szczególnie lubiane podczas Ramadanu i Eid, często przygotowywane w dużych partiach, aby dzielić się z rodziną i przyjaciółmi jako symboliczny gest gościnności i świętowania.

Ciasto na makroudh jest nietypowe. Zamiast mąki, wykorzystuje gruboziarnistą semolinę (pszenicę łamaną) zmieszaną z niewielką ilością mąki lub mąki z ciecierzycy, aby nadać mu strukturę. Płyn (woda lub woda z kwiatów pomarańczy) i oliwa z oliwek wiążą semolinę w elastyczne ciasto. Po odpoczęciu ciasto formuje się wokół delikatnego nadzienia ze słodkich daktyli (najczęściej lokalnej odmiany Deglet Nour) zmieszanych z przyprawami, takimi jak cynamon lub mielone migdały. Powstały bochenek lub klocek jest następnie cięty na diamenty, od których makroudh bierze swoją nazwę (słowo pochodzi od „makrout”, co oznacza kształtowany). Każdy diament jest smażony lub czasami pieczony do uzyskania chrupkości z zewnątrz, a następnie moczony w syropie miodowym z dodatkiem wody z kwiatów pomarańczy. Syrop wnika w szczeliny, osładzając każdą szczelinę. Gotowe ciasto jest bogate w słodycz, aromatyczne i tradycyjnie zachowywane na wyjątkowe chwile.

Przygotowanie makroudh wymaga pewnej staranności, ale efekt końcowy jest rozkoszą dla podniebienia. Ciasto z semoliny musi być odpowiednio nawodnione: jeśli będzie zbyt suche, będzie się kruszyć, a jeśli będzie zbyt miękkie, rozpadnie się w oleju. Po usmażeniu placki należy namoczyć, gdy są jeszcze ciepłe, aby wchłonęły odpowiednią ilość syropu. Sztuka polega na wyczuciu czasu: odsączone zbyt wcześnie, będą suche; namoczone zbyt długo, staną się syropowate. Pomimo tych niuansów, domowi kucharze w całej Algierii przygotowują makroudh z radością, wiedząc, że ta praca daje w efekcie skromne ciasto, które jest cenione przez wszystkie pokolenia.

Skorzystaj z tego szczegółowego przepisu, aby przygotować w domu autentyczny algierski makroudh. Dowiesz się, jak przygotować ciasto z semoliny, nadziać je nadzieniem daktylowym, usmażyć diamenty i polać je syropem. Efektem końcowym będzie talerz złocistych słodkości w stylu marokańskim, idealnych do dzielenia się przy każdym świątecznym stole.

Algierskie Makroudh (ciasta z semoliny i daktyli)

Przepis od Pomocnik podróżnyKurs: Desery, przekąskiKuchnia jako sposób gotowania: Algierski (Maghreb)Trudność: Umiarkowany
Porcje

24

porcje
Czas przygotowania

30

protokół
Czas gotowania

15

protokół
Kalorie

220

kalorie

Ten przepis na Makroudh wykorzystuje prosty stosunek semoliny, płynu i oleju, aby utworzyć elastyczne ciasto. Nadzienie składa się ze słodkich daktyli (często zmiksowanych lub drobno posiekanych) wymieszanych ze szczyptą cynamonu, a czasem z orzechami. Każdy kawałek ciasta jest krojony w romby i smażony w głębokim tłuszczu lub pieczony w piekarniku, aż będzie chrupiący. Na koniec gorące placki są moczone w ciepłym syropie miodowym z dodatkiem wody z kwiatów pomarańczy. Gotowe Makroudh są delikatne i soczyste w środku, z chrupiącą skórką. Podawaj je z miętową herbatą lub kawą jako sycącą słodką przekąskę podczas Ramadanu, Eid lub innych świąt.

Składniki

  • Semolina średnia: 3 szklanki (około 360 g) – gruba semolina stanowi podstawę. (Cienka semolina nadaje delikatniejszą konsystencję, gruba nadaje rustykalny charakter.)

  • Mąka uniwersalna: ½ szklanki (60 g) – pomaga wiązać semolinę. (Tradycyjnym zamiennikiem jest mąka z ciecierzycy.)

  • Proszek do pieczenia: ½ łyżeczki – opcjonalnie, dla lekkiego efektu puchnięcia.

  • Sól: ¼ łyżeczki – równoważy słodycz.

  • Cukier: 1 łyżka stołowa – bardzo mało; syrop osłodzi ciasto. (Pominąć, jeśli ciasto jest mniej słodkie.)

  • Masło lub oliwa z oliwek: ¼ szklanki (50 g) roztopionego masła – dla nawilżenia i wzbogacenia smaku. (Użyj neutralnego oleju lub roztopionego klarowanego masła; niektóre przepisy zawierają tylko oliwę z oliwek.)

  • Woda: ~1 szklanka letniej wody – do uformowania ciasta (dodawać stopniowo, aż będzie plastyczne). Niektórzy zamiast części wody dodają wodę z kwiatu pomarańczy (2–3 łyżki stołowe) dla nadania aromatu.

  • Daktyle naziemne: 2 szklanki (około 300 g) – daktyle Medjool lub Deglet Nour bez pestek i rozgniecione na pastę. (Można zastąpić gotową pastą daktylową.)

  • Mielone migdały (opcjonalnie): ½ szklanki (50 g) – do wymieszania z nadzieniem daktylowym dla nadania odpowiedniej konsystencji (lub można użyć ¼ szklanki drobno posiekanych orzechów włoskich).

  • Cynamon: 1 łyżeczka – zmiksowana z nadzieniem daktylowym. (Można również użyć kardamonu lub gałki muszkatołowej.)

  • Woda z kwiatów pomarańczy: 2 łyżki – do syropu, aby nadać aromat miodowi. (Woda różana lub ekstrakt waniliowy mogą urozmaicić smak.)

  • Miód: 1 szklanka (300 g) – do namoczenia smażonych placków w syropie. (Można również użyć czystego syropu z trzciny cukrowej.)

  • Woda (na syrop): ½ szklanki – do przygotowania syropu miodowego (w razie potrzeby; miód często rozcieńcza się wodą lub sokiem owocowym).

  • Sok z cytryny: 1 łyżka stołowa – zapobiega krystalizacji syropu i dodaje mu jasności.

  • Zamienniki i notatki
  • Aby uzyskać wariant z nadzieniem orzechowym, zastąp pastę daktylową pastą migdałową lub mieszanką zmielonych fig. Osoby nietolerujące glutenu mogą użyć mieszanki mąk bezglutenowych zamiast mąki pszennej (konsystencja będzie bardziej piaszczysta). Jeśli brakuje miodu, można użyć syropu cukrowego z 1,5 szklanki cukru + 1 szklanki wody (z odrobiną wody z kwiatu pomarańczy).

Wskazówki

  • Przygotowanie ciasta: W misce połącz semolinę, mąkę, proszek do pieczenia, cukier i sól. Wlej roztopione masło i wymieszaj, aż powstaną okruszki. Stopniowo dodawaj letnią wodę (lub trochę wody z kwiatu pomarańczy) i zagniataj, aż powstanie miękkie, zwarte ciasto (powinno być wilgotne, ale nie lepkie). (Czas: 10 min)

  • Odpoczynek: Przykryj ciasto i odstaw na co najmniej 30 minut. Dzięki temu semolina nawodni się, a ciasto będzie łatwiejsze do formowania. (Czas: 30 min)

  • Przygotowanie nadzienia: Połącz rozgniecioną pastę daktylową z mielonymi migdałami (opcjonalnie), cynamonem i szczyptą soli. Ugniataj lub ugniataj, aż uzyskasz gładkie, zwarte nadzienie (dodaj kroplę oliwy, jeśli ciasto jest zbyt kruche). Zwiń w rulon i odstaw. (Czas: 10 min)

  • Podziel ciasto: Rozwałkuj ciasto w jeden duży wałek lub podziel na 2–3 mniejsze wałki (w zależności od preferencji). Każdy wałek lekko spłaszcz.

  • Formowanie ciast: Kciukiem zrób długi, pusty kanał w wałku ciasta (jak korytko). Umieść wałek daktylowy w środku, a następnie zamknij go całkowicie, ściskając ciasto wokół niego. Delikatnie rozwałkuj, aby wygładzić łączenie. Masz teraz jeden wypełniony wałek. (Czas: 5 min)

  • Diamenty szlifowane: Ostrym nożem pokrój napełniony klocek po przekątnej w romboidalne kształty o szerokości około 5 cm. Możesz również wycinać kostki, tworząc siatkę prostych i ukośnych nacięć. Kształt powinien umożliwiać oliwienie każdego kawałka.

  • Smażyć: Rozgrzej wystarczającą ilość oleju (roślinnego lub lekkiego oliwy z oliwek) na głębokiej patelni na średnim ogniu. Temperatura oleju powinna wynosić około 175°C (350°F). Ostrożnie włóż kilka diamentów do oleju (nie przepełniaj). Smaż na złoty kolor z obu stron, obracając w razie potrzeby (około 2–3 minut z każdej strony). Osącz na ręcznikach papierowych. Powtórz z pozostałymi kawałkami. (Czas: 15 min)

  • Przygotowanie syropu miodowego: W małym rondelku połącz miód, wodę i sok z cytryny. Delikatnie podgrzej, aż płyn będzie płynny i dobrze wymieszaj. Zdejmij z ognia i wmieszaj wodę z kwiatu pomarańczy. (Jeśli używasz syropu cukrowego, zagotuj cukier z wodą, aż będzie syropowaty, a następnie dodaj wodę z kwiatu pomarańczy, zdejmując z ognia.) (Czas: 5 min)

  • Soak Makroudh: Gdy makroudh są jeszcze ciepłe, ostrożnie zanurz każdy kawałek w ciepłym syropie lub polej go syropem w płytkim naczyniu. Pozostaw je do namoczenia na minutę lub dwie, obracając, aby całkowicie je pokryć. Połóż namoczone makroudh na kratce lub tacy. Powinny być błyszczące, ale nie mogą ociekać syropem.

  • Ostudzić i podać: Pozostaw ciastka do ostygnięcia w temperaturze pokojowej, aby syrop stężał. Powierzchnia będzie lepka. Podawaj te miodowe ciastka daktylowe w temperaturze pokojowej z herbatą lub kawą.

Potrzebny sprzęt

  • Miska do mieszania
  • Rondel
  • Nóż
  • Patelnia lub frytkownica
  • Talerz z ręcznikami papierowymi
  • Trzepaczka lub łyżka (do syropu)

Wskazówki i warianty

  • Podawanie i łączenie: Podawaj makroudh na talerzu, udekorowane posiekanymi orzechami lub posypane sezamem. Doskonale komponują się z gorącą herbatą miętową lub czarną kawą. Ponieważ są bardzo słodkie, zazwyczaj wystarczy mały kawałek (ok. 2,5–5 cm) na osobę.
  • Przechowywanie i podgrzewanie: Namoczone makroudh przechowuj w szczelnym pojemniku w temperaturze pokojowej. Zachowają świeżość do tygodnia (smak poprawia się po odstaniu). Nie wymagają podgrzewania – podawaj je w temperaturze pokojowej. Namoczone ciastka pozostają wilgotne (nie wymagają przechowywania w lodówce, co może spowodować krystalizację syropu miodowego).
  • Wariacje i zamienniki:
  • Alternatywne wypełnienia: Zamiast daktyli użyj pasty migdałowej lub dżemu figowego, aby urozmaicić smak. Niektórzy Algierczycy dodają do nadzienia daktylowego drobno posiekane orzechy włoskie lub migdały, aby nadać mu chrupkości.
  • Pieczenie zamiast smażenia: Aby przygotować lżejszą wersję, piecz pokrojone makroudh na natłuszczonej blasze do pieczenia w temperaturze 350°F (175°C) do uzyskania złotego koloru (około 15–20 minut), a następnie natychmiast zanurz je w syropie.
  • Ciasto korzenne: Aby nadać ciastu więcej ciepła, dodaj do niego ½ łyżeczki cynamonu lub ¼ łyżeczki mielonych goździków.
  • Smak syropu: W trakcie podgrzewania syropu miodowego możesz wzbogacić go ziarenkiem kardamonu lub paskiem skórki cytrusowej, aby uzyskać subtelny akcent smakowy.
  • Wskazówki szefa kuchni:
  • Równomierna grubość: Rozwałkuj ciasto tak, aby miało równomierną grubość (około 1,25 cm), aby placki upiekły się równomiernie.
  • Sprawdź temperaturę oleju: Utrzymuj temperaturę oleju na poziomie około 175°C. Zbyt gorący olej spowoduje, że wierzch się zrumieni, zanim wnętrze się nagrzeje; zbyt zimny sprawi, że ciasto wchłonie nadmiar oleju.
  • Konsystencja syropu: Ciepły miód łatwiej oblewa ciasta. Jeśli miód jest bardzo gęsty, należy go najpierw wymieszać z niewielką ilością ciepłej wody. Nie należy gotować syropu po dodaniu wody kwiatowej, ponieważ straci on swój aromat.
  • Opcjonalne dodatki: Lista zakupów: Daktyle Deglet Nour, gruba kasza manna, woda z kwiatów pomarańczy, miód, cynamon. Wskazówka dotycząca przygotowania z wyprzedzeniem: Nadzienie daktylowe można przygotować dzień wcześniej. Ciasto z semoliny smakuje lepiej po krótkim schłodzeniu przed formowaniem (do 1 godziny).

Informacje żywieniowe (na porcję)

Kalorie

Węglowodany

Tłuszcz

Białko

Alergeny

220 kcal

31 gramów

7 gramów

3 gramy

Zawiera: Pszenicę (gluten), może zawierać orzechy (migdały)