Thredbo

Położone w Parku Narodowym Kosciuszki, Thredbo Alpine Village jest najwyżej położonym kurortem w Australii. Znajduje się w zalesionej dolinie Ramshead Range, około 500 km na południe od Sydney. Centrum wioski to deptak w stylu alpejskim, pełen sklepów, schronisk i tawern – celowy kontrast z bardziej rozproszonym Perisher. Pomimo swoich rozmiarów (tylko około 477 stałych mieszkańców), Thredbo może pomieścić tysiące odwiedzających: ośrodek zapewnia około 4150 łóżek dla gości. W pełny zimowy weekend ścieżki Thredbo tętnią tłumem narciarzy, a wyciągi działają bez przerwy, obsługując 14 z nich, w tym ośmioosobową kolejkę gondolową, która osiąga 1989 m na szczycie (the Stacja górna). Co ciekawe, Thredbo's Village Run to najdłuższa ciągła trasa zjazdowa w Australii (około 5 km od Karel's T‑Bar do skraju wioski).

Thredbo ma około 480 hektarów terenu narciarskiego – mniejszego niż Perisher, ale nadrabia to różnicą wysokości i jakością wyciągów. Jego szczyt ma 2037 m, a podstawa 1365 m, co czyni go jedną z najwyższych baz narciarskich w Nowej Południowej Walii. Sporty zimowe dominują w gospodarce: Thredbo przyciąga co roku około 700 000 zimowych gości, których przyciągają parki terenowe, trasy z muldami i przygotowane stoki. Latem Thredbo nadal się rozwija: około 300 000 gości przyjeżdża na wędrówki piesze, kolarstwo górskie i festiwale, co czyni go jednym z nielicznych całorocznych kurortów alpejskich w Australii. System wyciągów (1 gondola, 3 szybkie quady, 5 orczyków i inne wyciągi) jest najnowocześniejszy, a usługi w wiosce – od szkółek narciarskich po restauracje – działają przez cały rok.

Thredbo leży w dalekim południowo-wschodnim narożniku Nowej Południowej Walii, wysoko w Alpach Australijskich. Można do niego dojechać drogą Alpine Way, która wije się przez Coomę i Jindabyne na zachód, łącząc się z Sydney lub Canberrą. Wieś leży u podnóża rzeki Crackenback (Thredbo), otoczona wysokimi śnieżnymi eukaliptusami i szczytami, takimi jak Góra Kosciuszko. Zimą krajobraz jest kwintesencją alpejskich krajobrazów: ośnieżone drzewa, rześkie górskie powietrze i rzeka zatkana kry lodowe. Lata są chłodne i zielone, a łąki pokrywają kwiaty polne. Thredbo znajduje się w odległości 15 minut jazdy od Perisher, ale ma swój własny, odrębny charakter (łączy je linia autobusowa).

Klimat jest alpejsko-morski. Zimy przynoszą stały śnieg od czerwca do września, ze średnimi rocznymi opadami śniegu wynoszącymi około 2040 mm. Letnie dni są łagodne (osiągając szczyt w niskich 20 °C), a noce mogą być chłodne. Ponieważ dolina jest wąska, burze mogą szybko ogarnąć Thredbo, co sprawia, że ​​prognozowanie pogody jest ważne.

Nowoczesna wioska Thredbo powstała jako wizja w erze Snowy Mountains Hydro Scheme. W 1957 roku konsorcjum, które pracowało nad Snowy Scheme, otrzymało dzierżawę na rozwój Thredbo. Legenda głosi, że nazwa „Thredbo” pochodzi od aborygeńskiego określenia lokalnej przeprawy przez rzekę, choć szczegółów jest niewiele. Pierwsze wyciągi narciarskie otwarto na początku lat 80., a wkrótce wyciąg krzesełkowy zabrał narciarzy na wysokie szczyty. W 1987 roku główne obiekty Thredbo Village zostały zakupione przez Amalgamated Holdings Ltd.

Profil ośrodka Thredbo wzrósł na arenie międzynarodowej, gdy w 1989 r. odbył się tam zjazd Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim FIS (pierwszy na półkuli południowej). W 1997 r. wyciąg krzesełkowy Riverview Chairlift w Thredbo i inne ulepszenia poszerzyły teren, a w 1999 r. wioska otworzyła pierwszą kolejkę gondolową w Australii. Z czasem Thredbo przyjęło więcej europejskiego alpejskiego uroku: hotele i restauracje z drewnianymi balkonami, europejscy szefowie kuchni, a nawet ogródek piwny na après-ski.

W przeciwieństwie do Perisher, które powstało z wielu terenów narciarskich, Thredbo zostało zaplanowane od początku jako zintegrowane miasto. Dziś jego historia jest widoczna na tablicach upamiętniających wczesne „oddziały narciarskie” i w zabytkowym Riverview T‑Bar (wciąż powoli przewożącym początkujących). Miasto zachowuje ślad dziedzictwa schematu z lat 50. w nazwach ulic (np. Tin Can Ski Bar, zbudowany w 1969 r. przez pracowników schematu) i małym muzeum pamiątek schematu. W latach 2000. liczba odwiedzających przewyższyła liczbę dawnych hodowców bydła; niektóre chaty wczesnych pasterzy nadal stoją opuszczone na odludziu poza obszarem narciarskim.

Kultura Thredbo łączy wyluzowaną australijską serdeczność z nutą międzynarodowego charakteru miasteczka narciarskiego. Zimą wioska jest pełna życia, ale nie szalona: wyciągi są zatłoczone rano, a po południu kawiarnie huczą od rozmów w wielu akcentach. Ruchliwe zmiany w kawiarniach i sklepach narciarskich ustępują miejsca przytulnym zimowym wieczorom w schroniskach. Różnorodność odwiedzających – rodziny krajowe, europejscy instruktorzy narciarstwa, australijscy backpackerzy – tworzy wielokulturową scenę towarzyską na chodnikach i w browarach. Wielu pracowników nauczyło się szwedzkich lub niemieckich zwrotów po prostu z luźnej rozmowy z gośćmi. Wszyscy tutaj mówią oczywiście po angielsku, ale umiejętność powiedzenia „schuss” lub „Guten Morgen” nie jest niczym niezwykłym.

Lokalne wydarzenia ubarwiają życie w Thredbo. Każdej zimy odbywa się Lighting of the Village (odliczanie do świąt na początku lipca) z fajerwerkami. Październikowy długi weekend słynie z Thredbo Blues Festival, trwającego od dawna festiwalu muzyki plenerowej, przyciągającego fanów jazzu i bluesa. Latem odbywają się wyścigi rowerów górskich i spacery z przewodnikiem po dzikich kwiatach. Pomiędzy wydarzeniami silny jest duch społeczności: mówi się, że jeśli ktoś zniknie we wsi (np. zapomni wrócić z wieczoru w barze), zwykle znajduje się go śpiącego na zapasowym materacu w pokoju przyjaciela. Ludzie witają nieznajomych uśmiechem lub skinieniem głowy; rodzice znają imiona wszystkich, a w „australijskim” salonie karnawałowym (Tin Can Ski Bar) odbywają się spontaniczne wspólne śpiewanie.

Ogólnie rzecz biorąc, atmosfera jest ciepła i rustykalna. Sklepy i schroniska narciarskie zachęcają do swobodnego, outdoorowego ubioru (pomyśl o grubych dzianinach i butach śnieżnych). Po dniu spędzonym na stokach, powszechnym widokiem są spalone słońcem twarze przy kolacji zajadające się sznyclem lub pieczoną jagnięciną, z europejskim lub tasmańskim pinot w ręku. Dzieci wracają każdej nocy na grupowe kolacje w schroniskach, robiąc na drutach lody i ożywione rozmowy o dziennym puchu. Tutaj panuje poczucie zamkniętej społeczności – w przeciwieństwie do dużego miasta, w mieście spotyka się te same twarze – co nadaje Thredbo sąsiedzką atmosferę.

Naturalnie, narciarstwo jest główną atrakcją Thredbo. Trasy górskie obejmują szerokie trasy dla początkujących w Friday Flat, a także strome zjazdy, takie jak Minaret i Pigs Head dla ekspertów. Perisher Range T‑Bar łączy się z tymi stokami. Poza trasami, takie rzeczy jak alpejskie wędrówki latem są atrakcjami: odwiedzający mogą przejść z Thredbo Village na szczyt Kosciuszki (około 18 km w obie strony) przez subalpejskie mokradła i pola głazów. Inną letnią atrakcją jest jazda wyciągiem krzesełkowym – wyciągi Kosciuszko Express są otwarte latem, aby zwiedzać i zjeżdżać na rowerze górskim.

Jeśli szukasz spokojniejszej wycieczki, przejedź się na krześle do restauracji Eagles Nest (jadalni w środku góry) i podziwiaj panoramiczne widoki ośnieżonych szczytów z latte w dłoni. Miłośnicy przyrody mogą łowić pstrągi w górnym biegu rzeki Thredbo lub obserwować dzikie konie brumbies (dzikie konie) pasące się na wysokich równinach. Zimą osoby nieuprawiające narciarstwa mogą jeździć na sankach i bawić się na śniegu w okolicy bazy.

Sama wioska jest również atrakcją. Jej główna ulica jest usiana drewnianymi domkami i restauracjami – od Alpine Hotel (z muzyką na żywo w weekendy) po nowoczesne jadłodajnie serwujące kuchnię międzynarodową (tajską, włoską, nowoczesną australijską). Życie nocne apres-ski w Thredbo, choć mniejsze niż w Perisher's, jest czarujące. W weekendowe wieczory w Alpine Bar mogą grać zespoły na żywo lub rozpalać kominek w Schuss Bar na przytulne wspólne śpiewanie. Wewnątrz Thredbo Leisure Centre ma basen i siłownię, w których można się zrelaksować.

Unikalną cechą Thredbo jest sama w sobie atrakcja w postaci przejażdżki kolejką gondolową. Działająca przez cały rok, wspina się tuż pod szczyt, aby zapewnić rozległe widoki na góry i odległe pasma. W pogodny dzień można zobaczyć Kosciuszko i dalej – panoramę odbić jezior i pól śnieżnych.

Natura jest dosłownie u progu: kangury czasami skaczą przez wioskę nawet zimą, a wiosną doliny pękają od alpejskich kwiatów polnych. Każdy mieszkaniec szybko zna eukaliptusy, które jesienią przybierają ognistoczerwony kolor. Dla zwiedzających półdniowa wędrówka do jeziora Crackenback lub góry Kosciuszko z wodospadu Thredbo jest jednym z najbardziej satysfakcjonujących doświadczeń – zarówno ze względu na widoki, jak i poczucie nietkniętej dziczy.

Do Thredbo można dotrzeć tylko drogą lądową. Najlepsze lotniska to Canberra (około 1,5–2 godzin drogi przez Coomę) i Sydney (około 5–6 godzin). Z Canberry należy jechać autostradą Monaro Highway do Coomy, a następnie Alpine Way na wschód do Thredbo. Droga prowadzi przez tereny alpejskie – zimą wymagane są łańcuchy śnieżne. Autobusy kursują z Canberry i Sydney do Coomy lub Jindabyne; z Jindabyne niektórzy jadą mniejszymi autokarami wahadłowymi do Thredbo (choć wielu podróżnych po prostu wypożycza samochód lub samochód z napędem na cztery koła dla wygody).

W przeciwieństwie do Perisher, rdzeń Thredbo jest zwarty i przyjazny dla pieszych. Po przybyciu do wioski większość gości idzie pieszo lub jeździ na nartach do celu (gondola i główne wyciągi znajdują się na końcu wioski). Autobusy wahadłowe kursują wokół wioski Thredbo dla osób przebywających na jej obrzeżach. Parking jest dostępny w pobliżu wioski, ale zimą często szybciej jest zaparkować na zewnątrz i skorzystać z autobusu wahadłowego (miejsca parkingowe znajdują się w Friday Flat i Bullocks Flat). Jazda samochodem w Thredbo poza centrum wioski jest minimalna; ośrodki narciarskie mają ograniczony dostęp drogowy.

Obowiązują typowe australijskie zasady: walutą jest AUD, językiem angielskim, napiwki są opcjonalne. Klimat jest chłodniejszy, więc odwiedzający powinni zabrać ze sobą odpowiednie warstwy odzieży. Odbiór komórkowy w Thredbo jest lepszy niż w Perisher (w wiosce znajdują się wieże telefonii komórkowej), ale siła sieci może spaść na górze. Wysokość Thredbo może złapać niektórych nowicjuszy z lekkim zawrotem głowy – jako środek ostrożności unikaj alkoholu pierwszego dnia i nawadniaj się.

W miasteczku łatwo jest znaleźć jedzenie i usługi: supermarkety sprzedają artykuły spożywcze, a sklepy narciarskie wypożyczają sprzęt i łańcuchy śnieżne. W wiosce znajduje się mała klinika medyczna dla osób z drobnymi urazami. W przypadku poważnych urazów dostęp karetki jest dobry (drogi są głównymi autostradami prowadzącymi do wioski). Większość odwiedzających zabiera ze sobą krem ​​z filtrem, a dla dzieci ciepłe, wodoodporne ubrania. Możliwe są spotkania ze zwierzętami (np. wombaty przechodzące przez ulicę o zmierzchu), dlatego zachowaj ostrożność podczas jazdy w słabym świetle.

Pracownicy Thredbo i miejscowi są wyluzowani i pomocni. Typowym miejscowym powitaniem jest po prostu przyjazne „cześć” lub „do zobaczenia”. Aby okazać szacunek, odwiedzający mogą nauczyć się kilku słów z języka Noongar, choć rzadko się tego tutaj oczekuje (wycieczki po dziedzictwie Noongar koncentrują się bardziej na Perth). W restauracjach i barach obsługa barmańska oznacza, że ​​często zamawiasz przy ladzie i przynosisz napoje do swojego stolika. Nalewanie innym drinków jest uprzejme przy wspólnych stolikach.

Na koniec, pamiętaj o porach roku: Thredbo działa inaczej zimą i latem. Zima (czerwiec–wrzesień) to szczyt sezonu narciarskiego; większość firm jest otwarta codziennie. Latem niektóre wypożyczalnie sprzętu narciarskiego są zamykane (choć ich miejsce zajmują wypożyczalnie rowerów górskich). Łańcuchy śniegowe są prawnie wymagane dla samochodów z napędem na 2 koła wjeżdżających do Parku Narodowego zimą, tak jak w Perisher. W mieście tempo odzwierciedla porę roku – w lipcu jest gwarno i tłoczno, w styczniu cicho i zielono.

Połączenie wygody (prawdziwa wioska) i dziczy (otaczający park narodowy) w Thredbo oznacza, że ​​podróżni powinni zarówno odpocząć, jak i zachować czujność. Ośrodek jest uważany za bezpieczny, z patrolem narciarskim i policją regularnie patrolującą okolicę. Ogólnie rzecz biorąc, Thredbo wydaje się przyjazne i praktyczne: przytulna alpejska społeczność na końcu drogi, witająca gości gorącą kawą i górskim powietrzem pod australijskim słońcem.