Milanees gehaktballetjes

Polpette alla Milanese is niet zomaar een gerecht – het is een stille ceremonie in een Noord-Italiaanse keuken, waar de geur van geplette tomaten als een herinnering in de lucht hangt. Deze Milanese gehaktballetjes beginnen niet met precisie, maar met gevoel en instinct: een handvol rundergehakt verzacht door mortadella, paneermeel erdoorheen geroerd als een gepaneerd deeg, knoflook en peterselie die Nonna's houten snijplank echoën. Parmigiano-Reggiano verleent zijn korrelige nobelheid, terwijl eieren het mengsel binden als gefluisterde traditie. Eenmaal bruin gebakken, worden de gehaktballetjes gewiegd in een saus van gebakken uien en geplette tomaten, zachtjes gestoofd met gedroogde oregano tot het vet omhoog komt en glinstert als olieverf op een stilleven. Een laatste vleugje gescheurde basilicum – altijd vers – brengt de saus tot leven. Ze worden vaak geserveerd met polenta, romig en warm als oma's omhelzing, of met een gescheurd stuk knapperig brood dat eeuwen aan keukenverhalen heeft geabsorbeerd. Polpette alla Milanese is geen fastfood. Het is eten dat wacht. Eten dat je bijblijft. En in de korrelige korst aan de randen van de pan, of de zoetheid die van tomaat in vlees overgaat, schuilt iets onverwacht moois: de smaak van thuis, echt gemaakt.