Tran Quoc-pagode

De Tran Quoc-pagode in Hanoi is de oudste pagode in de stad en werd in de zesde eeuw gebouwd tijdens het bewind van keizer Ly Nam De (van 544 tot 548), waardoor hij meer dan 1,500 jaar oud is. De tempel heette oorspronkelijk Khai Quoc (National Founding) en bevond zich aan de oevers van de Rode Rivier, buiten de Yen Ph Dyke. In 1615 werd de tempel, als reactie op de uitbreiding van de rivier, overgebracht naar de huidige locatie op het eilandje Kim Ng (Gouden Vis) in Ho Tay (West Lake). Een kleine brug verbindt het met het vasteland. In 1815 werden het hoofdheiligdom, de ontvangsthal en de achterzaal van de doden gerenoveerd, waarmee de laatste belangrijke renovatie van de tempel werd afgesloten.

De pagode is een integraal kenmerk van de Tran Quoc-tempel omdat deze de as van een invloedrijke monnik bevat. De meeste pagodes zijn gebouwd in de 17e eeuw.

Generaties lang hebben monniken in de Tran Quoc-pagode gewoond om de mensen te instrueren in boeddhistische praktijken. Voordat de bezoekers arriveren, bidden de monniken bij de verschillende heiligdommen die zich op het terrein bevinden. Omdat monniken niet trouwen, wonen ze niet bij families op de pagode. Door de jaren heen stond de tempel ook bekend als An Quoc (Pacificatie van het Rijk) en Tran Bac (Bewaker van het Noorden).

De Tran Quoc-tempel bevat ook veel boeddhistische iconografie. Het wiel met acht spaken is het boeddhistische symbool omdat het het Edele Achtvoudige Pad uitbeeldt. Bij de Tran Quoc-pagode staan ​​talloze standbeelden van lotusbloemen. Deze symboliseren mentale, fysieke en verbale zuiverheid. De lotusbloem staat ook voor verlichting en succes. De stenen muur aan de zijkant van de pagode is versierd met veel sculpturen van lotusbloemen. De gravures verbeelden de natuurlijke schoonheid van Vietnam.

De pagode is een prachtige attractie door de harmonieuze opbouw die gebruik maakt van het omringende water. Het uitzicht op de zonsondergang vanaf het tempelterrein is bekend.

Onder de historische voorwerpen bevinden zich beelden uit 1639.

Op het terrein van Tran Quoc staat een Bodhiboom die is gegroeid uit een deel van de oorspronkelijke boom waaronder de Boeddha de verlichting bereikte in Bodh Gaya, India. In 1959 werd het geschenk uitgereikt ter herdenking van het bezoek van de Indiase president Rajendra Prasad.

Bij het belangrijkste heiligdom krijgen bezoekers wierook om te branden. Naast het brengen van voedsel en kleine hoeveelheden geld als geschenk voor de goden, brengen bezoekers van het heiligdom ook voedsel en kleine hoeveelheden geld mee als offer. Om wensen naar de goden te sturen en er geluk voor terug te krijgen, wordt wierook gebrand. Wierook wordt in oneven hoeveelheden geleverd omdat in Chinese en Vietnamese tradities oneven aantallen als geluk worden beschouwd. Zelfs getallen, zoals 4, worden als ongelukkig beschouwd, aangezien het Chinees-Vietnamese woord voor het getal vier lijkt op het woord voor dood. Mensen brengen vegetarische offers aangezien de monniken die op Tran Quoc wonen vegetariërs zijn.

In de Tran Quoc-pagode worden ook vrouwelijke boeddha's die bekend staan ​​als 'moeders' vereerd. Hun heiligdommen bevinden zich aan de voorkant van de binnenplaats. De bergen en bossen worden geregeerd door de groene Moeder. De witte Moeder bezit heerschappij over water. En tot slot heerst de rode moeder over de lucht. Dit zijn enkele van de eerste goden of godinnen die in Vietnam werden aanbeden, vóór de komst van de Boeddha.

Degenen die de tempel binnengaan om te bidden, kunnen dat doen wanneer ze maar willen. Niettemin is het het populairst tijdens de eerste maand van de maankalender. Ze bidden bij verschillende kleine en grote heiligdommen verspreid over het heiligdom.