Phu Tay Ho

52 P. Đặng Thai Mai, Quảng An, Tây Hồ, Hà Nội, Vietnam

Nu open

Omschrijving

Volgens de legende werd Phu Tay Ho, een heiligdom in de Vietnamese hoofdstad Hanoi gewijd aan prinses Lieu Hanh, gebouwd rond de 17e eeuw.

De tempel bevindt zich op Dang Thai Mai-straat 52, wijk Quang An, district Tay Ho, Hanoi, op het enorme schiereiland van het dorp Nghi Tam, dat uitsteekt in het midden van West Lake. Volgens de folklore werd het paleis gebouwd tussen de 16e en 17e eeuw, of mogelijk later. Omdat dit monument niet wordt genoemd in boeken uit het begin van de 20e eeuw over de overblijfselen van Thang Long - Ancient Hanoi, zoals het Thang Long-sprookje, de Long Bien Bach Nhi-baai, Tay Ho Chi, het oude relikwie van Ha Thanh, enz.

Het Ministerie van Cultuur (nu het Ministerie van Cultuur, Sport en Toerisme) heeft Phu Tay Ho op 13 februari 1996 aangewezen als een historisch en cultureel relikwie. Bovendien staat er een oude si-boom op de binnenplaats die is aangewezen als een " Vietnamese historische boom', en dicht bij het paleis is volgens de mythologie een tempel gewijd aan de Gouden Buffel.

Vandaag viert Phu Tay Ho de derde dag van de derde maanmaand en de dertiende dag van de achtste maanmaand.

Architectuur van de Tay Ho-tempel

De architectuur van de Tay Ho-tempel, inclusief de poorten, is driedimensionaal. De meeste ruimte is gewijd aan het hoofdaltaar in het tempelcomplex Tay Ho.

De ingang is voorzien van een poort met twee verdiepingen en drie deuren. Het centrale dak heeft een distich met de titel "Tay Ho Hien Tich" die uitbundig was versierd. Vier middelste deuren waren uitgehouwen met de symbolen van de vier seizoenen ("tu quy"), vier nobele dieren ("tu linh") en een perzikvormig symbool van een lang leven. Bij het oversteken van de driezijdige poort is het achtvoudige Fang-paviljoen "phuong dinh" met twee dakranden. De plaats van aanbidding werd naast de "phuong dinh" gebouwd. Grenzend aan de hal werd de Son Trang-schrijn (berglandhuis) gebouwd met drie verdiepingen en acht gebogen, progressieve dakrandlagen.

Binnen was de vloer iets verhoogd voor Guanyin-aanbidding, terwijl de rest was verdeeld in drie compartimenten die drie grotten vertegenwoordigden.

Buiten, op de binnenplaats van de tempel, zijn twee bescheiden heiligdommen gewijd aan Co (jonge dame) en Cau (jonge jongens).

De Tay Ho-tempel is gevuld met 19e-eeuwse kunstvoorwerpen, waaronder panelen en muurschilderingen op de deuren, een votiefplaat, een koninklijke zetel en een altaar.

De meest opmerkelijke kenmerken van de Tay Ho-tempel zijn drie naast elkaar opgestelde godinnensculpturen. Thuong Ngan Mother draagt groene kleding om het bos te vertegenwoordigen, Thuy Mother draagt witte kleding om water te vertegenwoordigen en Dia Mother draagt gele kleding om de grond te vertegenwoordigen. Three Kingdoms verklaart de evolutie van het Vietnamese volk van bossen, bergen en rivieren naar de vlakten via deze drie instanties.

Ook volgens het Three Kingdoms-concept heeft de regering van Thuong Ngan de zegen van menselijk welzijn, heeft de gouverneur van Dia een plaats om menselijke zonden uit te wissen en heeft de regering van Thuy de gewoonte om alle belemmeringen en problemen voor mensen uit de weg te ruimen. Met de kracht van mystieke zegeningen, amnestie en krachtige opluchting spreekt de religie van de Drie Koninkrijken zoveel individuen aan.

Geschiedenis van de Tay Ho-tempel

De Tay Ho-tempel, gebouwd in de 17e eeuw, bevindt zich in het gehucht Tay Ho, dat vroeger een oud dorp was van de Thang Long-citadel en momenteel is gevestigd in de wijk Quang An, in het district Tay Ho, Hanoi. Het is gelegen in de stad Nghi Tam, die uitsteekt in het midden van West Lake, ongeveer 4 kilometer ten westen van de hoofdstad.

Tay Ho Temple aanbidt Godin Lieu Hanh (Moeder Lieu Hanh of Moeder van de Natie). Lieu Hanh is een van de vier onsterfelijken van Vietnam. Moeder Lieu Hanh is Quynh Hoa, een prinses van de hemel die naar de aarde is verbannen omdat ze een waardevol glas verbrijzelde. Ze ging talloze locaties op aarde onderzoeken voordat ze stopte bij Tay Ho Island en deze prachtige locatie ontdekte. Midden in de onbekende wildernis opende ze toen een klein hokje voor haar literaire amusement.

Ze had veel verdiensten voor het helpen van mensen uit verschillende regio's om zich te vestigen, het verwijderen van geesten en het straffen van corrupte ambtenaren.

Volgens de mythologie was de Tay Ho-tempel de plaats waar Lieu Hanh en geleerde Phung Khac Khoan (ook bekend als "Trang Bung") elkaar voor de tweede keer ontmoetten. Poinsettia Phung Khac Khoan maakte een boottocht op het meer, observeerde de prachtige omgeving en ontmoette toen prinses Lieu Hanh, zoals was voorbestemd. Samen componeerden ze de blijvende poëzie "Tay Ho Ngu Quan" (West Lake Senses).

Niemand weet hoe lang prinses Lieu Hanh daar is gebleven; alles wat we weten is dat toen Phung Khac Khoan terugkeerde om haar te zoeken, hij haar niet kon vinden. Om haar sentimentaliteit te verlichten, bouwde hij een tempel voor haar. Dit is de fascinerende geschiedenis van de Tay Ho-tempel.