Beiroet

Het centrale district van Beiroet, dat grotendeels autovrij is, is het hart van de toeristische sector van de stad. De buurt bestaat uit stenen gevelstructuren die langs rijwegen met arcades en radiale rijstroken lopen. De architectuur in de buurt is een mix van Franse en Venetiaanse gotische stijlen, evenals Arabeske en Ottomaanse elementen. Er zijn verschillende historische moskeeën en kruisvaarderskerken in de buurt, evenals Romeinse overblijfselen en ruïnes. Het district herbergt een overvloed aan restaurants, cafés en tavernes, evenals een gevarieerde selectie van winkels, waarvan de meeste zich in Beiroet Souks bevinden. De New Waterfront, de jachthaven en de strandpromenade van de wijk staan ​​allemaal omzoomd door hoogbouwhotels en wolkenkrabbers.

De Corniche Beiroet, een wandelpromenade van 4.8 km (3 km) die de kustlijn van de hoofdstad omringt van Saint George Bay in het noorden tot Avenue de Paris en Avenue General de Gaulle in het zuiden, is een andere beroemde toeristische trekpleister in Beiroet. Raouché, een woonenclave met hoogbouw die boven een enorme witte kalkstenen klif uittorent en uitkijkt op de iconische Raouché-rotsen voor de kust, is waar de corniche het hoogste punt boven zeeniveau bereikt.

Hamra Route is een lange geplaveide straat die het centrale district van Beiroet verbindt met de wijk Raouche aan zee. De straat is dichtbevolkt met winkels, boetieks, restaurants, banken, straatverkopers, terrasjes, krantenkiosken en een bruisend nachtleven dat wordt aangewakkerd door studenten van de nabijgelegen Amerikaanse Universiteit van Beiroet. Een andere populaire toeristische trekpleister is de AUB-campus, die bestaat uit een verzameling gebouwen met rode daken uit de negentiende eeuw, verspreid over een beboste helling met uitzicht op de Middellandse Zee.

Gemmayzeh is de creatieve Boheemse wijk van Beiroet, met kleine straatjes en eeuwenoude huizen uit de Franse tijd. Het ligt ten oosten van het centrale district van Beiroet, grenzend aan het dorp Saifi. De regio staat bekend om zijn stijlvolle bars en pubs, cafés, restaurants en lounges, waarvan de meeste direct aan de Rue Gouraud liggen, de belangrijkste verkeersader die door het hart van de stad loopt. Gemmayzeh werd in 2004 door het tijdschrift Travel + Leisure "SoHo by the Sea" genoemd vanwege de kleurrijke en stijlvolle cafés die tussen de appartementencomplexen uit de jaren 1950 en goedkope winkels liggen.

De toeristische sector in Beiroet is van oudsher belangrijk geweest voor de lokale economie en blijft een belangrijke bron van inkomsten voor de stad en Libanon als geheel.

Voorafgaand aan de Libanese burgeroorlog werd Beiroet in de volksmond erkend als 'Het Parijs van het Midden-Oosten', vaak aangeprezen als een financiële en economische grootmacht waar toeristen de Levantijnse mediterrane cultuur konden ervaren.

Vanwege zijn gediversifieerde omgeving en historische geschiedenis is Beiroet een essentiële bestemming die zichzelf gestaag aan het herbouwen is na jaren van instabiliteit. Hoewel verschillende landen, zoals de Verenigde Staten, de afgelopen jaren Libanon, en met name Beiroet, herhaaldelijk op hun lijst met reiswaarschuwingen hebben geplaatst vanwege een groot aantal voertuigbommen en georganiseerd politiek geweld.

Volgens toerismegegevens van 2012 kwam 34% van de bezoekers aan Beiroet uit landen van de Arabische Liga, 33% uit Europese landen (voornamelijk Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk) en 16% uit Amerika (waarvan ongeveer de helft uit de Verenigde Staten). Staten).

Beiroet heeft een hete zomer mediterraan klimaat met warme dagen en nachten.

Herfst en lente zijn aangenaam, de winter is matig en nat en de zomer kan bijna helemaal droog zijn.

Augustus is de enige echt hete en vochtige maand, met een maandelijkse gemiddelde hoge temperatuur van 32 ° C (90 ° F), terwijl januari en februari de koudste maanden zijn, met een maandelijkse gemiddelde lage temperatuur van 11 ° C (52 ° F).

Tijdens de middag en avond komt de overheersende wind uit het westen (aan land, aanwaaiend vanuit de Middellandse Zee); 's nachts keert het om naar offshore en waait het van het land naar de zee.

Beiroet ligt op een schiereiland dat zich westwaarts uitstrekt in de Middellandse Zee, ongeveer 94 kilometer (58 mijl) ten noorden van de grens tussen Libanon en Israël.

Het wordt omgeven door het Libanongebergte en heeft een driehoeksvorm als gevolg van de ligging tussen en bovenop twee heuvels: Al-Ashrafieh en Al-Musaytibah.

Het gouvernement van Beiroet heeft een oppervlakte van 18 vierkante kilometer (6.9 vierkante mijl), terwijl de grootstedelijke regio van de stad een oppervlakte heeft van 67 vierkante kilometer (26 vierkante mijl).

De kustlijn is zeer gevarieerd, met rotsstranden, zandige kusten en kliffen vlak naast elkaar.

De economie van Beiroet is servicegericht, waarbij het bankwezen en het toerisme de belangrijkste groeigebieden zijn.

In een regio die werd gekenmerkt door autocratische of militaristische regeringen, werd de Libanese hoofdstad vaak gezien als een gevaarlijk bolwerk van vrijheid.

Met zijn zeehaven en luchthaven, evenals het vrije economische en valutasysteem van Libanon, solide door goud gedekte valuta, wet op het bankgeheim en gunstige rentetarieven, vestigde Beiroet zich als een bankcentrum voor Arabische rijkdom, waarvan een groot deel werd geïnvesteerd in de bouw. , handelsonderneming en industrie (voornamelijk de fabricage van textiel en schoenen, voedselverwerking en drukkerijen).

De economie van Beiroet is gevarieerd, inclusief uitgeverijen, financiën, handel en een verscheidenheid aan sectoren. Beiroet was destijds het centrum voor financiële diensten in de regio. In Libanon gevestigde banken waren de belangrijkste ontvangers van de oliedollars in de regio tijdens het begin van de olieboom in de jaren zestig.