Guanajuato, met zijn 4.893.812 inwoners (volkstelling 2005) verspreid over 30.608 km² centrale Mexicaanse hooglanden, is een bewijs van de vermenging van ruige topografie, diepgewortelde geschiedenis en dynamische moderniteit. Het terrein, dat zich uitstrekt van de semi-aride hoogten van de Altos de Guanajuato tot de vruchtbare Bajío-vlakten, ontvouwt zich in een tapijt dat herinnert aan de drama's van koloniale zilverbloei en de beslissende opmarsen van opstandelingenlegers. Gelegen ten noordwesten van Mexico-Stad en omringd door Jalisco, Zacatecas, San Luis Potosí, Querétaro en Michoacán, vormt de hoofdstad van de staat – eveneens Guanajuato genaamd – een netwerk van zesenveertig gemeenten die variëren van bruisende industriële centra tot afgelegen dorpen gehuld in de schaduwen van canyons.
Aan het begin van de zestiende eeuw stichtten goudzoekers, aangetrokken door glinsterende zilveraders, permanente nederzettingen in de plateaubodems onder vulkanische bergruggen. De stad Guanajuato zelf ontstond te midden van deze minerale ijver, met haar doolhofachtige straten en ondergrondse wegen als een levende herinnering aan tunnels die ooit door mijnwerkers werden aangelegd op zoek naar rijkdom. Toch werd de landbouw in de regio Bajío – de zacht glooiende velden ooit bedekt met steeneiken- en mesquitebossen – al snel even belangrijk en leverde hout voor smelterijen en graan voor de lokale bevolking. In de daaropvolgende eeuwen hielden deze twee pijlers – mijnbouw en landbouw – een regionale economie in stand waarvan de echo's nog steeds zichtbaar zijn in de grote pleinen van Salvatierra, de oude fabrieken van Acámbaro en de irrigatienetwerken die zich door de graanvlakten van Celaya slingeren.
Tegenwoordig is de economische structuur van de staat veranderd zonder zijn historische wortels te verliezen. De industrie is nu goed voor meer dan een kwart van het bbp van de staat, met name dankzij autoassemblagefabrieken waarvan de glanzende gevels weinig verraden van de eeuwenlange mijnbouw die het gebied ooit kenmerkte. Commerciële activiteit en vastgoedontwikkeling verweven zich met de ritmes van een agrarisch achterland dat nog steeds productief is in sorghum, tarwe, maïs en een scala aan fruitsoorten – van appels in de boomgaarden van de Sierra Central tot cactusvijgen (tonijn) in semi-aride valleien – terwijl het toerisme is toegenomen rond het culturele erfgoed dat oorlog en evangelisatie hebben achtergelaten.
Dat erfgoed vindt zijn meest gevierde uitdrukking langs de Ruta de la Independencia, een kronkelende route door tien gemeenten ter nagedachtenis aan de opstand van 1810 onder leiding van Miguel Hidalgo y Costilla. Pelgrims van de geschiedenis volgen Hidalgo's voetsporen van Dolores Hidalgo – waar de noodlottige "Grito" voor het eerst klonk – langs de achttiende-eeuwse fresco's van het heiligdom van Atotonilco en de door UNESCO beschermde stedelijke ensembles van San Miguel de Allende en de stad Guanajuato. Deze route ter ere van de tweehonderdste verjaardag, die sinds de renovatie in 2010 regelmatig wordt vernieuwd, brengt verhalen over kunst, architectuur en opstand samen in een ononderbroken kroniek die meer dan vijfennegentig procent van de bezoekers van binnen Mexico trekt.
Ondanks de koloniale erfenis van monumentale kloosters – zoals het fortachtige Agustino de San Pablo in Yuriria of het sobere kapucijnencomplex in Salvatierra – omvat de spirituele topografie van de staat ook overblijfselen van pre-Spaanse rituelen. In de Valles del Sur bevinden zich kratermeren zoals La Alberca op vulkanische kegels die ooit als heilig werden beschouwd, terwijl grotschilderingen in La Cíntora en Rincón de Parangueo getuigen van vroege menselijke bewoning die nauw verbonden was met tierra en water. Deze stille plekken, gelegen boven vlaktes bezaaid met tezontle-bakstenen en zwarte zandsteen, onderstrepen een landschap dat evenzeer door geologische instortingen als door menselijke aspiraties is gevormd.
De orografie van Guanajuato verdeelt zich op natuurlijke wijze in vijf klimatologische en ecologische regio's. De Altos de Guanajuato in het noorden vormen beboste wallen, hun dennen- en eikenbossen afgewisseld met dorre grassen en cactussen, waar herten en coyotes rondzwerven tussen hoogtes die oplopen van 1800 meter tot toppen van meer dan 2900 meter. Zuidwaarts verzacht de Sierra Central tot glooiende hooglanden – met boomgaarden die guave, tejocote en kweepeer produceren – terwijl het dramatische reliëf en de biosfeeraanduiding van La Sierra Gorda microklimaten herbergen, variërend van tropische canyons op 650 meter hoogte tot coniferen op toppen boven 3300 meter. Verdere integratie met de Trans-Mexicaanse Vulkanengordel is te vinden in de Bajío-laaglanden, waar de rivier de Lerma en haar zijrivieren zich een weg banen door keien van vulkanische as en bewerkte akkers die enkele van de meest productieve oogsten van het land opleveren.
Het klimaat in deze zones is net zo gevarieerd als het landschap. Semi-aride omstandigheden heersen in bijna veertig procent van de staat – meestal ten noorden van Dolores Hidalgo en rond León – waar de jaarlijkse neerslag vaak niet gelijk is aan het verdampingsverlies en de temperaturen gemiddeld tussen de 16 en 20 °C liggen. Gematigde bossen, gelegen langs rivieroevers en hellingen in het hoogland, genieten van een neerslag van 600 mm tot meer dan 800 mm, waar dennen-, eiken- en cipressensoorten leven onder een hemel van rond de 16 tot 18 °C. In de lage valleien bij Abasolo en Irapuato voeden warmere, tropisch-vochtige enclaves suikerrietplantages en citrusboomgaarden met temperaturen tussen de 18 en 22 °C, waarbij de mist en onweersbuien een duidelijk ander ecosysteem vormen dan de woestijnen op het hoogplateau.
Hydrologie versterkt het tweeledige karakter van de staat: de rivier de Lerma – gereguleerd door dammen zoals die van Ignacio Allende, Purísima en Solís – voert 81 procent van het grondgebied af en ondersteunt zowel de landbouw als de waterkrachtcentrales, terwijl overgebleven kratermeren en kleinere reservoirs verspreid liggen in de Valles del Sur. Het rustige bekken van Yuriria, oorspronkelijk uitgegraven door de franciscaner monniken in de zestiende eeuw, blijft centraal staan in de lokale irrigatie en recreatie, zelfs nu moderne waterparken en thermale bronnen bij León en Celaya geologische warmte omzetten in recreatie.
Demografisch gezien staat Guanajuato op de zesde plaats qua nationale bevolking, met stedelingen die twee derde van de bevolking uitmaken. León torent hoog uit boven andere steden met meer dan 1.100.000 inwoners, een centrum van leerproductie en -smelting dat pulseert langs de snelwegen die Mexico-Stad, Guadalajara en de havens aan de Golf van Mexico met elkaar verbinden. Irapuato, Celaya en Salamanca volgen in omvang, elk met geïntegreerde industrieterreinen in historische stadsplannen. Migratiepatronen onderstrepen de band van de staat met transnationale stromen: bijna zestig procent van de gemeenten ervaart een aanzienlijke emigratie, vaak naar de Verenigde Staten, met een jaarlijks aantal van meer dan zeven personen per duizend, een bewijs van de blijvende economische kansen en sociale netwerken.
Infrastructuurlinten – meer dan 11.000 km aan wegen, waaronder 1.249 km aan federale snelwegen en 2.462 km aan provinciale wegen – verenigen de uiteenlopende landschappen, terwijl spoorlijnen, voornamelijk gericht op vrachtvervoer, de emplacementen van Empalme Escobedo verbinden met de haven van Celaya, een uitgestrekte haven die jaarlijks meer dan een miljoen ton vracht verwerkt. Het luchtverkeer komt samen op de internationale luchthaven van Guanajuato in Silao, die binnenlandse routes en enkele internationale verbindingen bedient, naast hulpvliegvelden in Celaya, San Miguel de Allende en Irapuato die de regionale connectiviteit ondersteunen.
Naast erfgoed en industrie heeft de staat een netwerk van thematische wegen aangelegd: de Ruta Arqueológica, die Plazuelas en Peralta verbindt met toekomstige archeologische ontdekkingen; de Ruta de los Conventos, die de zestiende-eeuwse religieuze forten van Yuriria, Salvatierra en Acámbaro doorkruist; en de Ruta Artesanal, die bewonderaars langs de beroemde broodovens van Acámbaro, de wolwerkplaatsen van Coroneo en de keramiekateliers van Tarancuaro leidt. Avonturiers volgen de Ruta de Aventura door Mineral de Pozos – een verlaten mijnstadje waarvan de stille gevels herinneren aan de roem van Porfirius – en door een gebied dat ideaal is voor mountainbiken, paragliden of een begeleide verkenning van door de jezuïeten gebouwde ertsovens.
De geschiedenis die in deze wegen verborgen ligt, vindt een boeiend contrapunt in het architectonische labyrint van Guanajuato, waar koloniale prospectiegangen onder geplaveide callejones zijn uitgehouwen. De theaters, zoals het negentiende-eeuwse Juárez, en openbare ruimtes, zoals de Alhóndiga de Granaditas – ooit een graanmarkt die nu een fort is – verwijzen naar terugkerende thema's van ontginning en opstand. In San Miguel de Allende weerspiegelen stucwerkschalen met barokreliëf en grachten op het dak de kunst van de Europese import, maar hier bereikt het samenspel van licht en kalksteen een unieke Meso-Amerikaanse kwaliteit.
Een oplettende reiziger zal de discrete persistentie van Purépecha-invloed opmerken, in plaatsnamen en keramiek, die terug te vinden is in zuidelijke gemeenten waar vulkanische grond vruchtbare graanvelden oplevert naast met nopal en mesquite bezaaide heuvels. Hier onthult elk bos en elk heiligdom op de heuvel sporen van pre-Spaanse landbouw en rituelen, ingebed in de grote omvang van de Spaanse missionering. De juxtapositie, zoals in de grotschilderingen van La Cíntora naast koloniale gevels, nodigt uit tot reflectie op de gelaagde ritmes van menselijke nederzetting en aanpassing aan de omgeving.
Het hedendaagse Guanajuato ontvouwt zich als een synthese van contrasten: stedelijke wildgroei langs met pijnbomen begroeide hellingen; luxe resorts aan de rand van thermale baden die door ondergrondse warmte worden verwarmd; hightechfabrieken die verrijzen boven rijstvelden waar migrantenarbeiders bij zonsopgang sorghum oogsten. Toch liggen onder elke kilometer snelweg, onder elke sierlijke klokkentoren, verhalen over de aarde verborgen – vulkanische uitbarstingen die de Siete Luminarias vormden, zilveraders die paleisgevels financierden, rivieren die werden aangewend voor irrigatie, bossen die werden gekapt voor de smelterij en overstromingen in het regenseizoen die ooit de marktpleinen bedreigden. Een reis door deze staat, of het nu langs de kronkelige Bicentennial Route is of door de verborgen baaien van Sierra Gorda, is een levend grootboek van menselijke inspanning, geëtst in een land dat diep veerkrachtig en eindeloos onthullend is.
Het is in de naadloze dialoog tussen topografie en cultuur dat Guanajuato zijn unieke aantrekkingskracht verklaart. De pelgrim die Hidalgo's pad volgt langs missiefresco's en straten met zuilengalerijen, zal ontdekken dat elke steen een herinnering draagt – aan kooplieden, rebellen, mijnwerkers, ambachtslieden en priesters – gegraveerd in vormen die tegelijk groots en minutieus zijn. En wanneer de nacht valt over de legendarische callejones van de hoofdstad, lantaarns branden tegen gepleisterde muren, hoor je de echo van talloze reizigers die op zoek waren naar fortuin of geloof, en bleven voor de stille, aanhoudende magie van de staat.
Munteenheid
Opgericht
Belcode
Bevolking
Gebied
Officiële taal
Hoogte
Tijdzone
Inhoudsopgave
Het gebied dat nu Guanajuato wordt genoemd, kent een rijke geschiedenis, die teruggaat tot vóór de Spaanse verovering. De eerste bekende bewoners waren de Otomi, die later werden vervangen door de Chichimeca-stammen. De regio werd ook bewoond door de Purépecha, grotendeels dankzij oude handelsroutes die door het gebied liepen.
De eerste geregistreerde naam voor de regio is "Mo-o-ti", wat "plaats van metalen" betekent. Deze naam verwijst naar de overvloedige minerale rijkdommen van de regio, die een cruciale rol hebben gespeeld in de geschiedenis. De Azteken noemden de regio vervolgens "Paxtitlán", wat "plaats van Spaans mos" betekent. De naam Guanajuato komt uit het Purépecha, en betekent letterlijk "kuanhasï juáta" (of "quanax huato" in de oudere spelling), oftewel "kikkerheuvel".
De mijnbouw in Guanajuato begon al vóór de Spaanse invasie. In de late pre-Spaanse tijd vestigden de Azteken zich in de regio, aangetrokken door de rijke natuurlijke rijkdommen. Ze waren op zoek naar metalen om decoratieve voorwerpen te vervaardigen voor hun politieke en religieuze elite. Sommige verhalen suggereren dat de locatie zo rijk was aan mineralen dat er goudklompjes op de grond werden gevonden, wat de natuurlijke rijkdom van het gebied onderstreept.
De Spaanse ontdekking van goud in de jaren 1540 vormde een cruciaal moment voor Guanajuato. Er werden troepen ingezet en versterkingen gebouwd om de regio te beveiligen. In 1548 stichtte onderkoning Don Antonio de Mendoza de kolonie officieel en noemde deze Real de Minas de Guanajuato. Ondanks herhaalde aanvallen van de Chichimeca groeide de bevolking snel toen Spaanse en Creoolse migranten, naast inheemse en mestiezenhandelaren en arbeiders, naar de regio kwamen.
Het opkomende gehucht werd vervolgens aangewezen als stad, met de titel Santa Fe Real de Minas de Guanajuato, met Preafán de Rivera als eerste burgemeester. De eerste kerk van de stad werd ingewijd in 1555 en in 1574 werd het aangewezen als een "alcaldía mayor", een belangrijke administratieve afdeling.
Guanajuato was oorspronkelijk verdeeld in vier wijken: Marfil/Santiago, Tepetapa, Santa Ana en Santa Fe. Santa Fe, de oudste nederzetting, ligt in de huidige colonia Pastita. De stad werd doorsneden door een riviertje, dat als hoofdweg fungeerde. De oudste wijken, waaronder Rayas y Mellado, Cata, La Valenciana en Pastita, waren vernoemd naar de mijnen die in die gebieden lagen.
De ontdekking van de San Bernabé-mijn trok veel aandacht, zowel in Nieuw-Spanje als in Spanje zelf. Deze vondst leidde tot een golf van migratie naar de regio, wat resulteerde in de ontdekking van nog meer overvloedige afzettingen, waaronder de Rayas-mijn. De San Bernabé-mijn bleef in productie tot 1928, toen deze uiteindelijk uitgeput raakte. De overblijfselen van deze mijn bevinden zich in de kleine gemeenschap La Luz, grenzend aan de stad.
In 1679 gaf de onderkoning van Mexico, Fray Payo Enriquez de Rivera, opdracht tot naamswijziging naar Ciudad de Santa Fe y Real de Minas de Guanajuato. De stad kreeg dat jaar een wapenschild, dat nog steeds in gebruik is. Het wapen heeft een gouden achtergrond met een afbeelding van een vrouw die het Heilige Geloof (Santa Fe) vertegenwoordigt, vergezeld door een schelp geflankeerd door twee lauriertakken, een blauw lint en marmeren zuilen, bekroond door de koninklijke kroon van Castilië en acanthusbladeren.
In 1741 werd Guanajuato aangewezen als "De meest nobele en loyale stad van Santa Fe de Minas de Guanajuato" en in 1790 werd het een "intendencia" (provincie) dankzij de rijkdom die de mijnen produceerden. In de 18e eeuw groeide Guanajuato uit tot het belangrijkste wereldwijde centrum voor zilverwinning, waardoor het gedurende een aanzienlijk deel van de vroege koloniale tijd de rijkste stad van Mexico was. De La Valenciana-mijn had een aanzienlijke invloed op de wereldeconomie en zorgde ervoor dat de Valencianen een van de meest invloedrijke families in Nieuw-Spanje werden.
De welvaart van de stad is duidelijk zichtbaar in de prachtige burgerlijke en religieuze gebouwen. Guanajuato beschikt over voorbeeldige barok- en churriguereske architectuur uit de Nieuwe Wereld, waaronder de Valenciana-, Cata- en La Compañía-kerken (Jezuïetenkerken), evenals de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Guanajuato. Gebouwen uit deze tijd zijn voornamelijk opgetrokken uit roze of groene zandsteen, terwijl de barokke altaren in de kerken versierd zijn met goud afkomstig uit nabijgelegen mijnen. Deze architectonische pareltjes hebben latere projecten in heel Centraal-Mexico beïnvloed. UNESCO beschouwt de La Compañía- en La Valenciana-kerken als exemplarische voorbeelden van barokarchitectuur in Midden- en Zuid-Amerika.
Tegen het einde van de 18e eeuw, ondanks de aanzienlijke rijkdom die de mijnen opleverden, leden de lagere klassen van Guanajuato aanzienlijke ontberingen en vervolging. Deze ongelijkheid leidde tot aanzienlijke sociale onrust. Een belangrijke voorbode van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog was een opstand in de stad, gericht tegen de zwaar verdedigde Caja Real, het gebouw waar het aandeel van de Kroon in de mijnbouw werd gehuisvest, uit protest tegen de exorbitante belastingen. In het daaropvolgende jaar ontstonden er hevige protesten tegen de deportatie van de jezuïeten, wat de toenemende onvrede onder de bevolking onderstreepte.
De aanleiding voor de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog vond zijn oorsprong in de staat Guanajuato, met name in de stad Dolores. Op 15 en 16 september 1810 riep pater Miguel Hidalgo y Costilla de beroemde "Grito de Dolores" uit, waarmee hij een opstandelingenleger mobiliseerde. Dit leger rukte op naar San Miguel, tegenwoordig bekend als San Miguel de Allende, en trok vervolgens verder naar Guanajuato. Op 28 september 1810 stuurde Hidalgo een waarschuwingsbrief naar de gemeenteambtenaren, die echter werd genegeerd. Royalistische troepen en talloze elites verschansten zich achter de Alhóndiga de Granaditas, een grote graanschuur met weinig ramen en robuuste muren.
Hidalgo's soldaten bereikten de stad zonder weerstand en besloten de graanschuur aan te vallen, wat de eerste confrontatie met de Spaanse troepen in het conflict markeerde, bekend als het 'Beleg van de Alhóndiga'. De opstandelingen probeerden het zwaar versterkte gebouw binnen te dringen totdat een mijnwerker, Juan José de los Reyes Martínez, bekend als El Pípila, een stevige platte steen op zijn rug bevestigde ter bescherming. Hij kroop naar de houten deuren, bedekte ze met teer en stak ze in brand, waardoor de opstandelingen het gebouw konden infiltreren, de royalistische troepen konden verslaan en het in bezit konden nemen. Deze heldhaftige daad wordt herdacht door een monumentaal standbeeld van El Pípila dat uitkijkt over de stad.
Na de onafhankelijkheid van Mexico werd Guanajuato een staat, met de stad als hoofdstad in 1824. De regio bleef in beroering toen liberalen, die een federalistische regering steunden, vochten met conservatieven, die de voorkeur gaven aan een gecentraliseerde regering onder leiding van een koning of dictator. Deze langdurige oorlog heeft de mijnbouw aanzienlijk beïnvloed. In 1858, tijdens de conflicten tussen liberalen en conservatieven, fungeerde Guanajuato als voorlopige hoofdstad van Mexico onder de liberale president Benito Juárez. De stad werd bezet door Franse troepen tijdens de Franse Interventie in Mexico, met bezoeken van keizer Maximiliano I en zijn echtgenote Carlota. De Franse bezetting eindigde begin 1867 en de stad werd in 1868 heroverd door de Mexicaanse generaal Florencio Antillón.
De mijnbouwactiviteiten in Guanajuato beleefden een heropleving in de jaren 1870, aangewakkerd door buitenlandse investeringen onder leiding van de regering van Porfirio Díaz. Deze heropleving van de economische activiteit stimuleerde de ontwikkeling van opmerkelijke projecten, waaronder het Juárez Theater, de Esperanza-dam, het Vredesmonument, het Hidalgo-monument en het Paleis van de Staatsregering.
Overstromingen vormden van oudsher een aanzienlijk probleem voor Guanajuato vanwege de steile, dichtbegroeide hellingen. Zware overstromingen in 1760 en 1780 verwoestten de stad bijna volledig, waardoor de aanleg van uitgebreide kanalen en tunnels noodzakelijk was om overtollig water tijdens het regenseizoen te reguleren en om te leiden. Deze constructies doorkruisten uiteindelijk een aanzienlijk deel van de stad. In de jaren 60 verzachtten de bouw van dammen de overstromingen en werden talloze sloten en tunnels omgevormd tot ondergrondse straten, waardoor de infrastructuur van de stad werd verbeterd.
Het eerste Festival Internacional Cervantino vond plaats in 1972 en positioneerde Guanajuato als cultureel epicentrum. In 1988 werd het historische stadscentrum uitgeroepen tot Werelderfgoed, een erkenning van de rijke culturele en architectonische geschiedenis.
Guanajuato kent twee hoofdklimaattypen. De zuidelijke en zuidoostelijke delen van de gemeente kennen een relatief warm klimaat, terwijl de rest van het gebied, inclusief de stad, profiteert van een gematigder klimaat.
In de warmere streken kunnen de zomertemperaturen oplopen tot wel 36 °C (97 °F). In de koudste streken daarentegen kan de wintertemperatuur dalen tot ongeveer 3 °C (37 °F). De gemiddelde temperatuur in Guanajuato is een aangename 18,5 °C (65,3 °F).
De stad kent een gemiddelde jaarlijkse regenval tussen de 600 en 840 mm (23,6 tot 33,1 inch). Het grootste deel van deze regenval valt tijdens het moessonseizoen, dat duurt van juni tot september. Deze tijd van het jaar zorgt voor essentiële vochtigheid in het gebied, wat de gevarieerde planten- en dierenwereld ten goede komt.
Aanvankelijk was Guanajuato verdeeld in vier unieke wijken: Marfil/Santiago, Tepetapa, Santa Ana en Santa Fe. Santa Fe, de oudste, ligt in de huidige colonia Pastita. De stad werd oorspronkelijk doorkruist door een riviertje dat als hoofdverkeersader fungeerde. Vanwege het heuvelachtige landschap is er slechts één hoofdweg die de stad binnenkomt en een andere die de stad verlaat. De hoofdstraat, bekend als Belaunzarán, loopt nu drie kilometer ondergronds en volgt de oorspronkelijke loop van de rivier de Guanajuato.
In tegenstelling tot de conventionele rasterindelingen die in talloze Spaanse en Mexicaanse steden te vinden zijn, passen de straten van Guanajuato zich aan de oneffenheden van het landschap aan. Dit creëert een netwerk van smalle steegjes, charmante pleintjes en steile trappen die de heuvels oplopen. De meeste straten hebben een bestrating van vierkante stenen, met slechts een paar toegankelijk voor voertuigen. De smalle steegjes en kleine pleintjes van de stad geven de stad een Europees tintje, wat haar onderscheidt van andere Mexicaanse steden.
Talrijke steegjes in Guanajuato hebben geen naam, terwijl sommige speelse titels hebben zoals "Sal si puedes" (Ga weg als je kunt). Callejón Tecolote is een belangrijke steeg, waar Ignacio Allende en Miguel Hidalgo in 1810 met hun leger doorheen marcheerden. Callejón de la Condesa, oftewel de steeg van de gravin, ontleent zijn naam aan een dame die hier eind 18e en begin 19e eeuw woonde. Om de blikken van de stadsbewoners, die voortkwamen uit de slechte reputatie van haar man, te ontwijken, ging ze deze steeg via de achterdeur in.
Callejón del Beso, oftewel de Steeg van de Kus, is de bekendste steeg, gelegen op de hellingen van de Cerro del Gallo-heuvel in een wijk die dateert uit de 18e eeuw. Deze steeg is op sommige punten slechts 168 cm breed, met balkons die bijna tegen elkaar aanliggen. Volgens de folklore zijn stellen die elkaar kussen op de derde trede, die rood geverfd is, verzekerd van zeven jaar geluk. De naam is afkomstig van het treurige verhaal van Doña Carmen en Don Luis, twee jonge geliefden wiens relatie een tragisch einde kende toen Carmens vader hen vond en haar dodelijk verwondde.
De smalle straatjes en steegjes hebben een bijzondere tijdsbesteding gecreëerd, bekend als "callejoneadas". Deze bijeenkomsten worden traditioneel georganiseerd door studenten van de Universiteit van Guanajuato en bieden live optredens van muzikanten. Tegenwoordig worden callejoneadas georganiseerd voor toeristen en bieden ze een levendige en meeslepende ervaring van de bruisende cultuur van de stad.
De Juárezstraat valt op als een van de weinige straten aan de oppervlakte, vol met winkels, restaurants en een constante stroom voetgangers. Sommige straten liggen gedeeltelijk of volledig ondergronds en volgen de sporen van oude afwateringssloten en tunnels die in de koloniale tijd werden gegraven voor overstromingsbeheer. Moderne dammen hebben overstromingen effectief beheerd, waardoor deze tunnels droog bleven en tot doorgaande wegen werden getransformeerd. De belangrijkste van deze wegen is de Miguel Hidalgo of Belaunzarán, die de afvoer van de rivier die ooit de stad scheidde, mogelijk maakte.
De straten en steegjes van Guanajuato zijn versierd met koloniale gebouwen, uitnodigende restaurants, levendige bars, charmante cafés met terrassen en pittoreske pleintjes. De stad heeft gebouwen van roze en groene zandsteen, wat bijdraagt aan de bijzondere esthetische aantrekkingskracht. De combinatie van historische architectuur met moderne voorzieningen resulteert in een boeiende en levendige stedelijke omgeving.
De ondergrondse tunnels van Guanajuato vormen een indrukwekkend systeem van uitgestrekte kanalen, aangelegd om het verkeer vanuit het drukke stadscentrum om te leiden. De tunnels bestaan uit verschillende lagen kruispunten en ondergrondse knooppunten, wat een efficiënte verkeersstroom bevordert. Het verkeer richting oosten maakt voornamelijk gebruik van deze ondergrondse routes, terwijl het verkeer richting westen door het stadscentrum navigeert. Alle tunnels zijn voorzien van voetpaden en sommige hebben zelfs ondergrondse bushaltes, wat de toegankelijkheid voor zowel voertuigen als voetgangers garandeert.
Het tunnelsysteem, oorspronkelijk gebouwd om overstromingen te voorkomen, kent een fascinerende geschiedenis. De Túnel La Galereña, de langste tunnel, werd begin 19e eeuw gegraven om de rivier de Guanajuato van het stadscentrum af te leiden. In de jaren 60 raakten de oude riviertunnels in verval en vertoonden ze tekenen van instorting en verzakking. Om dit probleem aan te pakken, werden de tunnels versterkt en omgebouwd tot wegtunnels. De eerste wegverbinding door deze tunnels vond plaats in 1961. Desalniettemin waren de eerste tunnels uitsluitend ontworpen voor auto's, middelgrote bussen en bestelwagens, waardoor de toegang voor grotere voertuigen beperkt was.
Eind jaren zestig werd een tweede tunnel gegraven om een groter transport mogelijk te maken en de verkeersstroom te verbeteren, waardoor de rivier veel dieper werd omgeleid. De uitbreiding werd gevolgd door de aanleg van meerdere extra tunnels in de jaren negentig, wat de ondergrondse infrastructuur van de stad verder verbeterde.
De ondergrondse tunnels van Guanajuato zijn een voorbeeld van de creatieve stadsplanning van de stad en vormen een onderscheidend kenmerk dat de stad onderscheidt van andere steden. De tunnels, met hun complexe ontwerp en historische waarde, blijven essentieel voor verkeersmanagement en overstromingspreventie, en versterken tegelijkertijd de charme en het karakter van de stad.
Dit zijn enkele van de belangrijkste tunnels:
Het Mummiemuseum, gelegen naast de gemeentelijke begraafplaats in de wijk Tepetapa, is ongetwijfeld Guanajuato's bekendste toeristische attractie. Dit museum toont een collectie natuurlijk gemummificeerde lichamen die zijn gevonden op de nabijgelegen begraafplaats. De natuurlijke mummificatie in Guanajuato fascineert bezoekers al meer dan honderd jaar.
Het verhaal van de mummies begon in 1870 met de invoering van een nieuwe wet die inwoners verplichtte belasting te betalen voor een eeuwige begrafenis. De autoriteiten groeven de lichamen op als de belasting niet werd betaald. De gemummificeerde resten werden bewaard in een bovengrondse constructie. Tegen het einde van de 19e eeuw begonnen mensen te betalen om deze mummies te mogen bekijken. Aanvankelijk werden ze tentoongesteld in een schemerige tunnel, waardoor bezoekers de mummies konden aanraken en af en toe stukjes konden afbreken als souvenir. Het moderne museum, met voldoende verlichting en ventilatie, werd geopend in 1970 en de mummies worden momenteel achter glas bewaard.
Het museum herbergt een collectie van 111 mummies, voornamelijk vrouwen, met enkele mannen en ongeveer 20 kinderen. Desondanks worden er momenteel slechts 59 van deze mummies tentoongesteld. Deze collectie wordt beschouwd als de meest uitgebreide in haar soort op het westelijk halfrond. De mummies werden tussen 1870 en 1958 opgegraven in de gemeentelijke begraafplaats en zijn afkomstig van personen die tussen 1850 en 1950 zijn overleden. De meeste gemummificeerde personen waren gewone mensen, waaronder mijnwerkers en boeren.
De vroegst bekende mummie, die sinds de jaren 1870 wordt tentoongesteld, is van een Franse arts genaamd Remigio Leroy. Verschillende kinderen waren gekleed in kostuums die leken op engelen of heiligen, een traditie die hun onschuld en de gegarandeerde toegang tot de hemel symboliseert. De collectie omvat de kleinste mummie ter wereld, een foetus die waarschijnlijk rond de 24 weken een miskraam kreeg, evenals een pasgeboren jongetje. De gedeeltelijke balseming van deze kleine lichamen heeft mogelijk bijgedragen aan de verbetering van het natuurlijke mummificatieproces.
Ondanks het feit dat slechts één op de honderd lichamen die in de begraafplaats begraven liggen, een natuurlijke mummificatie onderging, heeft het hoge aantal mummies dat in Guanajuato is gevonden aanleiding gegeven tot talloze theorieën. Sommigen geloven dat de mummies het resultaat zijn van individuen die ten onrechte dood werden verklaard en vervolgens levend werden begraven, bezweken aan wanhoop en verstikking. Vaak wordt gedacht dat de mummificatie het gevolg is van de hoogteligging van Guanajuato en de rijke minerale samenstelling van de bodem. Onderzoekers veronderstellen dat het warme, droge klimaat van het gebied de lichamen snel deed uitdrogen, wat resulteerde in een natuurlijke mummificatie.
De mummies werden in Mexico wijdverspreid bekend, mede dankzij de film "El Santo contra las momias de Guanajuato" uit 1972, waarin de beroemdste lucha libre-worstelaar van het land, El Santo, te zien was, naast Blue Demon en Mil Máscaras. In de film brengt een worstelaar genaamd "Satán" de mummies weer tot leven, en El Santo vecht om ze te overwinnen. De film, opgenomen op de begraafplaats van Guanajuato, heeft sindsdien een trouwe fanbase opgebouwd.
Het hart van het hedendaagse Guanajuato is Plaza de la Paz, ook wel Plaza Mayor genoemd. Sinds de koloniale periode is dit plein het centrale knooppunt van de stad, waar de meest welgestelde families hun hoofdwoningen bouwden, naast overheidsgebouwen en de parochiekerk, die nu als basiliek wordt erkend. Het plein omvat een tuin met een beeld van een vrouw die vrede symboliseert, geplaatst aan het einde van de 19e eeuw, wat leidde tot de officiële naamswijziging naar Plaza de la Paz.
Tegenwoordig wordt Plaza de la Paz omringd door de basiliek, diverse kerken en een mix van overheids- en commerciële gebouwen, waarvan vele vroeger statige herenhuizen waren. Prominente herenhuizen rond het plein zijn die welke ooit eigendom waren van de lokale adel, waaronder de graven van Rul, de graaf van Gálvez en de graaf van De los Chico. Het Rul-huis, gebouwd aan het einde van de 18e eeuw door architect Francisco Eduardo Tresguerras, staat bekend om zijn binnenplaats met architectonische elementen geïnspireerd door het oude Griekenland. In 1803 woonde Alexander von Humboldt hier, en het huis kreeg vervolgens de naam Palacio de Otero. Een ander opvallend gebouw is het Casa Real de Ensaye, een barok herenhuis met op de gevel het eerste adellijke wapen dat in Guanajuato werd toegekend.
De belangrijkste kerk van de stad, de Basílica Colegiata de Nuestra Señora de Guanajuato, werd gebouwd tussen 1671 en 1696. Deze kerk is een voorbeeld van de Mexicaanse barokstijl, met populaire elementen afkomstig van donaties van lokale mijnwerkers en de invloeden van de welvarende mijnadel van de stad. Het huidige gebouw werd eerst bewoond door de markies van San Clemente en Pedro Lascuráin de Retana. Vervolgens schonken de graven van Valenciana een klok voor een van de torens en verwierven ze relikwieën die verband houden met Sint Faustina, die momenteel in het hoofdaltaar worden bewaard. De hoofdingang is van roze zandsteen, versierd met "estipite" of omgekeerde afgeknotte piramidevormige zuilen. Op het hoofdaltaar staat prominent het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Guanajuato, de beschermheilige van de stad. Dit beeld werd in 1557 geschonken door Karel I en zijn zoon Filips II. In 1696 kreeg de kerk de status van kleine basiliek en in 1957 kreeg het de status van volwaardige basiliek.
Het Wetgevende Paleis, ook wel bekend als het regeringsgebouw, was oorspronkelijk de locatie van de Aduana of Casas Consistoriales (douanekantoor) tijdens de koloniale tijd. Het huidige gebouw, ontworpen door Cecilio Luis Long in een Europese stijl die eind 19e en begin 20e eeuw aan populariteit won, werd officieel geopend in 1903. De voorgevel heeft een neoklassiek portaal van zandsteen, kenmerkend voor de regio Guanajuato. De wetgevende kamer, bekend als de Sala de Sessiones, is ingericht met schilderijen uit de 19e en 20e eeuw, evenals statig meubilair.
De Alhóndiga de Granaditas is een indrukwekkend bouwwerk dat een heel blok beslaat. Het werd oorspronkelijk gebouwd om voldoende graan te kunnen opslaan om de stad een heel jaar van energie te voorzien en de inwoners te beschermen tegen hongersnoden zoals die van 1783. De term "Alhóndiga" betekent "graanhuis". Het bouwwerk is twee verdiepingen hoog, heeft vrijwel geen ramen en beschikt over een ruime binnenplaats in het midden. De bouw begon in 1798 onder leiding van architect Durán y Villaseñor en werd voltooid door José del Mazo.
De historische betekenis van de Alhóndiga vloeit voort uit de betrokkenheid bij de eerste slag van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog op 28 september 1810. Toen de opstandelingenleiders Miguel Hidalgo en Ignacio Allende de stad naderden, zochten royalistische troepen en de lokale elite dekking in het gebouw, vergezeld door miljoenen pesos in zilver. De opstandelingen omsingelden het bouwwerk, maar het bleek een uitdaging om erdoorheen te breken vanwege de beperkte toegangspunten en het verdedigende vuur dat van binnenuit kwam.
De impasse werd doorbroken toen een mijnwerker genaamd Juan José de los Reyes Martínez, beter bekend als El Pípila, een strategie bedacht om de hoofdingang van het gebouw te bereiken. Hij bevestigde een flinke platte steen op zijn rug ter bescherming en kroop, met teer en een fakkel in de hand, naar de ingang. Hij bedekte de deur met teer en stak deze in brand, waardoor de opstandelingen het gebouw konden innemen.
Na de slag werd de Alhóndiga voor meerdere doeleinden gebruikt, zoals als kazerne, huurkazerne en tabakspakhuis. Tussen 1864 en 1949 deed het dienst als staatsgevangenis. In 1949 werd het gebouw omgebouwd tot het Museo Regional de Guanajuato, dat de geschiedenis van de regio belicht vanaf de pre-Spaanse periode tot heden. Het museum toont indrukwekkende maskers van historische figuren, een eeuwige vlam en muurschilderingen van José Chávez Morado.
De Alhóndiga dient als historische locatie voor de herdenking van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsdag, met een heropvoering van Miguel Hidalgo's "El Grito de Dolores". Er worden ook evenementen georganiseerd voor het Festival Cervantino. Het museum werd in 2010 gerestaureerd ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan door het INAH, als onderdeel van de Ruta de Independencia (Onafhankelijkheidsroute).
Guanajuato, een stad doordrenkt van geschiedenis en cultuur, beschikt over enkele van de mooiste en historisch belangrijkste kerken van Mexico. Elke kerk vertelt een eigen verhaal en belichaamt de architectonische stijlen en spirituele passie van die tijd.
De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guanajuato, gelegen aan de C/ Ponciano Aguilar 7, dient als symbool van devotie en historische betekenis. Gebouwd tussen 1671 en 1696, is deze basiliek een architectonisch wonder en herbergt een beeld van de Maagd Maria dat al duizend jaar wordt vereerd. Dit beeld, een geschenk van de Spaanse koning Karel I, werd naar Spanje gestuurd om het te beschermen tegen de Arabische invasie. De basiliek heeft een opvallende geel-rode buitenkant en een barok interieur, waardoor het een onmisbaar herkenningspunt in Guanajuato is geworden.
De Kerk van de Gezelschap van Jezus, gelegen in Lascuráin de Retana s/n, is wederom een opmerkelijke architectonische schat. Deze kerk, gebouwd tussen 1747 en 1765, getuigt van de invloed van de jezuïeten in de regio. De kerk heeft een barokke voorgevel en gedetailleerde binnendecoraties die de rijkdom en artistieke gevoeligheden van die tijd weerspiegelen. De kerk is dagelijks geopend van 8.00 tot 20.00 uur en is nog steeds een plek van eerbied en historische betekenis.
De Templo de San Roque, gelegen aan de Plazuela de San Roque, werd gebouwd in 1726. Deze kerk, die in de tweede helft van de 18e eeuw begon als een jezuïetenschool, kan bogen op een rijk educatief en religieus erfgoed. Het is raadzaam om vooraf de openingstijden te controleren voordat u een bezoek plant. De kerk heeft een ingetogen en sierlijk ontwerp, wat een vredige omgeving creëert voor contemplatie en aanbidding.
De kerk van San Diego, gelegen aan de Calle de Sopeña s/n, is het enige overgebleven bouwwerk van het oorspronkelijke 17e-eeuwse klooster. De prachtige rococogevel is een lust voor het oog en benadrukt het gedetailleerde vakmanschap uit die tijd. Deze kerk is elke dag geopend van 08:00 tot 20:00 uur en trekt bezoekers met zijn rijke geschiedenis en prachtige architectuur.
De Sint-Franciscus van Assisikerk, gelegen aan de Av. Cantarranas 15, is een historisch voormalig franciscanenklooster, gebouwd tussen 1792 en 1828. De bouw van deze kerk duurde meer dan dertig jaar en toont de toewijding en vaardigheid van de bouwers. De kerk is dagelijks geopend van 7.00 tot 20.30 uur en is nog steeds een essentieel onderdeel van de religieuze en culturele scene van Guanajuato.
De kerk van San Cayetano Confesor ligt 5 km ten noorden van het stadscentrum aan de Salida a Dolores Hidalgo s/n en is een voorbeeld van de schoonheid van de Mexicaanse Churrigueresque-architectuur. Deze kerk werd gebouwd van 1765 tot 1788 met financiële steun van de welvarende zilvermijnen en is beroemd om zijn ingewikkeld gesneden, rijkelijk versierde altaren met bladgoud. De kerk is geopend van dinsdag tot en met zondag van 06:30 tot 18:00 uur en is een opmerkelijke weerspiegeling van de grandeur en spirituele betrokkenheid van die tijd.
Het El Pípila-monument ligt op de San Miguel-heuvel en is een groots eerbetoon aan een van de iconische onafhankelijkheidsstrijders van Mexico, Juan José Martínez, algemeen bekend als El Pípila. Dit 28 meter hoge standbeeld eert zijn moedige optreden tijdens de beginfase van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog in september 1810. El Pípila, een mijnwerker, droeg dapper een stenen plaat op zijn rug om zichzelf te beschermen tegen Spaanse kogels terwijl hij de Alhóndiga de Granaditas, een graanschuur waar Spaanse troepen zich hadden ingegraven, in brand stak.
Bezoekers kunnen het monument bereiken via een kabelbaan (funicular) vlak achter Teatro Juárez. De rit biedt adembenemende uitzichten over de stad, maar het echte wonder ligt op de top. Het uitzicht op Guanajuato vanaf het monument is adembenemend, vooral 's avonds wanneer de stad verlicht is en een betoverende sfeer creëert. Het monument is gratis toegankelijk voor het publiek, waardoor het een must-see is voor iedereen die de stad ontdekt.
Teatro Juárez, gelegen in het hart van Guanajuato, is een architectonisch wonder dat neoklassieke en Moorse stijlen op prachtige wijze combineert. Dit theater, geopend in 1903 door president Porfirio Díaz, is al meer dan een eeuw een cultureel centrum. De indrukwekkende voorgevel, versierd met beelden van Griekse muzen, en het weelderige interieur met een adembenemend glas-in-loodplafond, vormen een lust voor het oog.
In het theater worden uiteenlopende optredens opgevoerd, van klassieke muziekconcerten tot theatervoorstellingen. Zo krijgen bezoekers de kans om kennis te maken met het levendige culturele landschap van de stad. Teatro Juárez is een bestemming die zowel liefhebbers van architectuur als kunst zal bekoren.
Jardín de la Unión, voorheen het atrium van een 17e-eeuws klooster, fungeert nu als het bruisende centrale plein van Guanajuato. Deze tuin, verscholen tussen restaurants en cafés, fungeert als een bruisende ontmoetingsplek waar zowel de lokale bevolking als toeristen samenkomen om te ontspannen en te genieten van de levendige sfeer. De Templo de San Diego, het enige overgebleven bouwwerk van het oorspronkelijke klooster, geeft de regio een vleugje historische allure.
In de middag en avond worden er bij het centrale prieel regelmatig gratis concerten gegeven. Dit biedt een betoverende achtergrond voor uw bezoek. De Jardín de la Unión biedt een ideale sfeer om te genieten van een maaltijd, te luisteren naar livemuziek of gewoon om de menigte te observeren.
Teatro Principal, een neoklassiek theater uit de 18e eeuw, heeft een fascinerende geschiedenis van vaudeville-komedies en fungeerde begin 20e eeuw als bioscoop. Het werd gerenoveerd en heropenen in 1955 en wordt momenteel beheerd door de Universiteit van Guanajuato. Het is een locatie voor dansvoorstellingen en het gevierde Festival Cervantino.
Het theater is van historisch belang en speelt een essentiële rol in de bevordering van de kunsten. Het is een belangrijk cultureel baken in de stad. Als u hier een voorstelling bijwoont, krijgt u een uniek inzicht in de artistieke erfenis van Guanajuato.
Callejón del Beso, bekend als de Steeg van de Kus, is een smalle doorgang doordrenkt van een romantische legende. Er waren eens twee geliefden die de afkeuring van hun families ondervonden, maar toch een manier vonden om elkaar in het geheim te ontmoeten op de balkons van hun huizen, die slechts 69 centimeter van elkaar verwijderd waren. Bezoekers kunnen tegenwoordig tegen een kleine vergoeding naar dit verhaal luisteren, verteld door lokale kinderen, en zo hun ervaring verrijken met een vleugje lokale folklore.
Het steegje is een geliefde plek voor stellen, die ervan overtuigd zijn dat een kus op de derde trede geluk brengt. Callejón del Beso is een heerlijke en bijzondere plek, perfect voor romantische zielen of mensen die geïnteresseerd zijn in lokale legendes.
De Alhóndiga de Granaditas, tegenwoordig bekend als het Regionaal Museum van Guanajuato, is een belangrijk historisch gebouw dat een cruciale rol speelde tijdens de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Hier verrichtte El Pípila zijn heldendaad, die leidde tot de inname van de graanschuur door de opstandelingen. Tegenwoordig is het gebouw een museum gewijd aan de geschiedenis van de regio, met tentoonstellingen over de onafhankelijkheidsbeweging en een aanzienlijke fotobibliotheek.
Bezoekers kunnen de uitgebreide collecties van het museum verkennen en meer te weten komen over de cruciale gebeurtenissen die de Mexicaanse geschiedenis hebben gevormd. De Alhóndiga de Granaditas is een must voor wie geschiedenis waardeert en graag het levendige culturele erfgoed van het land wil verkennen.
De Escuela Normal Superior Oficial de Guanajuato fungeert als lerarenopleiding en beschikt over een Engelstalige uitleenbibliotheek. De bibliotheek, die op dinsdag en donderdag geopend is, is een waardevolle bron voor zowel leerlingen als het grote publiek. De school speelt een essentiële rol in het onderwijs en levert een aanzienlijke bijdrage aan de gemeenschap, waardoor ze zich heeft ontwikkeld tot een essentiële instelling in Guanajuato.
Het Palacio Legislativo, ook wel bekend als het Wetgevend Paleis, werd in 1903 gebouwd als stadhuis en officieel geopend door president Porfirio Díaz. Dit gebouw, gelegen vlakbij de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guanajuato, is een architectonisch juweel dat de politieke geschiedenis van de stad belichaamt. De indrukwekkende architectuur en rijke geschiedenis maken het een belangrijke plek voor liefhebbers van de politieke en ontwikkelingsgeschiedenis van Guanajuato.
Plaza del Baratillo is een charmant, verborgen plein dat bekendstaat om zijn levendige omgeving en centrale fontein. Charmante en pittoreske smalle steegjes, oftewel callejons, vormen de aftakkingen van het plein. Deze serene locatie is ideaal voor een ontspannen wandeling of een moment van bezinning te midden van de levendige stad.
Plaza de la Paz, gelegen tegenover de basiliek, is een charmant stadsplein dat een uitstekende locatie biedt om de levendige drukte van voorbijgangers te observeren. Overal in de omgeving zijn cafés te vinden, waar bezoekers kunnen genieten van een kopje koffie terwijl ze de bezienswaardigheden en geluiden van de stad in zich opnemen. Het plein biedt een rustige sfeer en een rijke geschiedenis, die zowel inwoners als bezoekers aantrekt.
Plaza de San Fernando is een bruisend plein vol terrasjes en bars. De levendige sfeer en de diverse eetgelegenheden vormen een uitstekende plek om te ontspannen en te genieten van regionale gerechten. Plaza de San Fernando biedt een ruime keuze, of u nu zin heeft in een ontspannen maaltijd of een avondje uit.
Presa de la Olla, gebouwd in 1749 om de stad van zoet water te voorzien, is een rustige plek waar gasten een boot kunnen huren en kunnen genieten van de kalme omgeving. Het gebied omvat een park en een standbeeld van Miguel Hidalgo, wat de historische aantrekkingskracht ervan versterkt. Het standbeeld, begin 1900 onthuld door president Porfirio Díaz, dient als eerbetoon aan de rijke geschiedenis van het gebied.
Het Mummiemuseum, gelegen aan de Explanada del Panteón Municipal S/N, is een must-see voor bezoekers van Guanajuato. Het museum is doordeweeks geopend van 9.00 tot 18.00 uur en in het weekend tot 18.30 uur, wat een boeiende en griezelige ervaring oplevert. Het verhaal van de mummies vindt zijn oorsprong in 1910, toen de plaatselijke begraafplaats overvol raakte en de autoriteiten meerdere lichamen moesten opgraven. Tot hun verbazing ontdekten ze dat de lichamen waren getransformeerd tot mummies in plaats van volledig te zijn ontbonden. Deze ontdekking leidde tot de oprichting van het museum, dat momenteel meer dan 100 mummies herbergt.
De mummies werden opgegraven vanwege een lokale belasting die families verplichtte een eeuwige begrafenis te financieren. Als de belasting niet betaald werd, werden de lichamen meegenomen en bewaard in een nabijgelegen gebouw. Het klimaat van Guanajuato speelde een belangrijke rol in het natuurlijke mummificatieproces, wat leidde tot het behoud van deze lichamen. Het museum rekent M$85 voor volwassenen en biedt een unieke en enigszins verontrustende blik op de geschiedenis.
Het Museo Casa Diego Rivera, gevestigd aan Positos 47, is de geboorteplaats van de beroemde Mexicaanse kunstenaar Diego Rivera. Dit museum, een prachtig bewaard gebleven traditioneel Mexicaans huis, verwelkomt bezoekers van dinsdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 19.00 uur en op zondag van 10.00 tot 15.00 uur. Gasten kunnen de collecties van Rivera's eenvoudige, socialistisch geïnspireerde creaties ontdekken. De toegangsprijs voor het museum bedraagt M$ 25 voor volwassenen en M$ 10 voor studenten.
Diego Rivera, bekend om zijn invloedrijke rol in het Mexicaanse muralisme, werd in 1886 in dit huis geboren. Het museum toont zijn kunstwerken en biedt daarnaast inzicht in zijn jeugd en de omgeving die zijn artistieke reis vormgaf.
Het Don Quichot Iconografisch Museum, gelegen vlakbij de Plaza de la Paz en het Teatro Juárez aan Cantarranas 1, is een compact maar doordacht museum gewijd aan de iconische figuur Don Quichot. Het museum is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 9.30 tot 18.45 uur en op zondag van 12.00 tot 18.45 uur. Er worden kunsttentoonstellingen gehouden rond Don Quichot. De toegang bedraagt M$ 30, terwijl de toegang op dinsdag gratis is.
Het museum beschikt over een gevarieerde collectie kunstwerken die beïnvloed zijn door het legendarische personage Don Quichot van Miguel de Cervantes. De tentoonstellingen, variërend van schilderijen tot sculpturen, belichamen op prachtige wijze de essentie van de ridderlijke ridder en zijn avonturen, wat zorgt voor een heerlijke ervaring voor zowel literatuur- als kunstliefhebbers.
Het House of Legends, gelegen op de San Miguel-heuvel vlak bij het hoogste kabelbaanstation, toont tentoonstellingen over lokale mythen, legendes en folklore. Dit museum is dagelijks geopend van 11:00 tot 18:00 uur en beschikt over animatronics die de intrigerende verhalen vertellen over lokale eigenaardigheden, zoals de beruchte mummies.
Het Huis der Legenden biedt een boeiende ervaring en illustreert op levendige wijze de verhalen die Guanajuato's culturele erfgoed hebben beïnvloed. De tentoonstellingen bieden een boeiende verkenning van de folklore van de stad, variërend van spookverhalen tot historische gebeurtenissen.
Casa de Tía Aura, gelegen aan de Paseo de La Presa 62, biedt een mix van angst en charme, een ervaring die zowel amusant als innemend is. Het museum is dagelijks geopend van 11:00 tot 18:00 uur en vertelt het verhaal van een vrouw die begraven lag binnen de muren van het huis. De rondleiding wordt in het Spaans gegeven, maar de attracties spreken voor zich en de kreten en kreten resoneren universeel. De toegang kost M$35.
Casa de Tía Aura presenteert een boeiende mix van horror en geschiedenis en biedt een boeiende ervaring voor wie van een spannende ontmoeting houdt. De bezwerende sfeer en verontrustende verhalen van het museum zorgen voor een onvergetelijke ervaring.
Het Museum van de Stad Guanajuato, gevestigd aan Positos 7, beslaat drie verdiepingen en is gevuld met een verscheidenheid aan historische artefacten en kunstwerken die het rijke erfgoed van de stad weerspiegelen. Het museum is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 19.00 uur en op zondag van 10.00 tot 15.00 uur. De toegang bedraagt M$ 25 voor volwassenen en M$ 10 voor studenten.
Het museum biedt een grondige verkenning van de geschiedenis van Guanajuato, van de koloniale oorsprong tot de culturele ontwikkeling. De tentoonstellingen bevatten schilderijen, sculpturen en diverse artefacten die het levendige erfgoed van de stad laten zien.
Casa Museo Gene Byron, gevestigd in Marfil bij de voormalige Hacienda de Santa Ana, was van 1962 tot 1987 de residentie van de Canadese kunstenaar Gene Byron. Het museum is geopend van maandag tot en met zaterdag en verwelkomt bezoekers van 10.00 tot 15.00 uur, met de laatste toegang om 14.30 uur. De entreeprijs bedraagt M$ 30 en op maandag is de toegang gratis.
Het museum toont de kunstwerken van Gene Byron en biedt een inkijkje in haar leven en creatieve reis. De pittoreske omgeving van de voormalige haciënda versterkt de aantrekkingskracht van het museum en creëert een rustige en inspirerende ervaring voor bezoekers.
Het Museum van de Heilige Inquisitie, gelegen achter Hotel Villa de la Plata aan de Antiguo Camino a Valenciana S/N, toont kerkers en martelwerktuigen. Het museum is dagelijks geopend van 10.00 tot 19.00 uur en is op zoek naar gidsen in monnikenkostuum. De toegang bedraagt M$ 50 voor volwassenen en M$ 20 voor kinderen.
Het museum biedt een scherp inzicht in de geschiedenis van de Inquisitie, met tentoonstellingen die de verontrustende aspecten van religieuze vervolging belichten. De rondleidingen bieden een uitgebreid inzicht in de instrumenten en technieken die in deze periode werden gebruikt.
De Marian Gallery, gelegen aan Ponciano Aguilar 7, is een integraal onderdeel van de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guanajuato. Deze galerie toont religieuze kunstwerken en artefacten die het spirituele erfgoed van de stad benadrukken.
De galerie biedt een rustige en beschouwende sfeer en toont tentoonstellingen die de spirituele toewijding en creatieve artisticiteit van de inwoners van Guanajuato benadrukken.
Het Mineralogie Museum is gevestigd in Ex-Hacienda San Matías S/N, binnen de faculteit Mijnbouw, Metallurgie en Geologie van de Universiteit van Guanajuato, en beschikt over een van de grootste collecties mineralen ter wereld.
Het museum beschikt over een uitgebreide collectie mineralen en biedt een intrigerende blik op de geologische diversiteit van het gebied. Deze bestemming is een must voor iedereen met een passie voor aardwetenschappen en natuurhistorie.
Het voormalige kloostermuseum Dieguino bevindt zich bij Bajos Templo de San Diego S/N, aan de noordkant van de Templo de San Diego. Dit museum biedt inzicht in het religieuze en architectonische erfgoed van Guanajuato.
Het museum presenteert tentoonstellingen met religieuze artefacten en architectonische elementen die de koloniale geschiedenis van de stad benadrukken. Het biedt gasten een rustige en beschouwende ervaring.
De Semana Santa-festiviteiten beginnen met Viernes de Dolores, een dag ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. Op deze dag worden unieke altaren opgericht en tentoongesteld in kerken, op openbare pleinen, in commerciële gebouwen en in woonhuizen. Deze altaren zijn versierd met bloemen, kaarsen en afbeeldingen van de Maagd Maria, wat een plechtige maar prachtige sfeer creëert. De gemeenschap verenigt zich om de Maagd Maria te vereren en haar angst en verdriet te overdenken.
Tijdens de Goede Week worden verschillende gebruiken en rituelen uitgevoerd. Een belangrijke gebeurtenis is de dramatisering van het lijden van Christus op Goede Vrijdag. Om 12 uur 's middags vindt er voor de basiliek een indrukwekkende uitbeelding van de kruisiging plaats, die grote menigten trekt, zowel inwoners als bezoekers. Deze indrukwekkende voorstelling dient als een belangrijke herinnering aan de offers die Jezus Christus bracht.
's Avonds trekt de Procesión de Silencio door de straten van Guanajuato. Deelnemers, gekleed in zwarte gewaden en capuchons, dragen heilige voorwerpen en kaarsen terwijl ze in sombere stilte voortgaan. De enige geluiden zijn de zachte voetstappen en het sporadische luiden van kerkklokken, wat een sfeer van diep respect en contemplatie creëert.
Semana Santa trekt een aanzienlijke toestroom van reizigers uit verschillende regio's van Mexico en daarbuiten. De toestroom van toeristen in dit seizoen zorgt voor een aanzienlijke toename van de vraag naar accommodaties, wat vaak resulteert in een verdrievoudiging van de hotelprijzen. Lokale bedrijven, zoals hotels, restaurants en winkels, profiteren van het toegenomen toerisme en versterken zo de lokale economie.
Na Semana Santa organiseert Guanajuato eind april het Festival Medieval de Guanajuato. Dit jaarlijkse festival, gehouden in het Parque Medieval de Rayas naast de Mina de Rayas, wordt al sinds 2005 gevierd. Het evenement biedt muziek, dans en kunst uit de 5e tot en met de 15e eeuw, met deelname van mensen uit heel Mexico. Gasten kunnen deelnemen aan middeleeuwse optredens, ambachten en gerechten, en zo volop genieten van de rijke geschiedenis en cultuur van de middeleeuwen.
Half mei herdenkt de stad het Festival Internacional de Órgano de Guanajuato, Guillermo Pinto Reyes. Dit evenement, vernoemd naar de veelgeprezen Mexicaanse organist en componist Guillermo Reyes Pinto, toont de oude kerkorgels van de stad, waarvan sommige dateren uit de 16e en 17e eeuw. Bekende artiesten uit Mexico en daarbuiten worden uitgenodigd om deel te nemen en gratis optredens te verzorgen voor het publiek. Dit evenement, georganiseerd door het Ministerie van Cultuur van Guanajuato, toont de rijke muzikale traditie van de stad.
In de laatste week van juli vindt de Expresión de Corto plaats, een jaarlijks kortfilmfestival dat samen met de aangrenzende stad San Miguel de Allende wordt georganiseerd. Talrijke films uit alle genres worden vertoond op locaties zoals het Teatro Principal, bioscopen en zelfs de gemeentelijke begraafplaats. De meeste films zijn ondertiteld in het Spaans en Engels, wat de toegankelijkheid voor een breder publiek vergroot. Dit festival biedt filmmakers de kans om hun creaties te presenteren en fans om kennis te maken met uiteenlopende filminterpretaties.
Het Festival Internacional Cervantino, een van de meest langverwachte festivals in Guanajuato, vindt plaats van half oktober tot begin november. Dit festival, dat zijn oorsprong vond in de informele comedyvoorstellingen van Cervantes, heeft zich ontwikkeld tot een van de meest gewaardeerde festivals van de stad. Het festival presenteert een gevarieerd aanbod aan theater-, dans- en muziekevenementen, waar zowel Mexicaans als buitenlands talent op afkomt. Tickets voor binnenvoorstellingen zijn te koop via StubHub of aan de kassa van Teatro Juárez, hoewel buitenvoorstellingen op de pleinen gratis toegankelijk zijn. De data en het programma van het festival worden begin juni bekendgemaakt en de hotelprijzen stijgen vaak rond deze tijd vanwege de toegenomen vraag.
De straatvoedselcultuur van de stad is een voorbeeld van de culinaire verscheidenheid en biedt een veelheid aan smaken die zowel inwoners als bezoekers aanspreken.
Mercado Hidalgo, gelegen aan de Avenida Benito Juárez, is een levendige markt die geopend is van 9.00 tot 17.00 uur. Deze markt biedt een overvloed aan regionale delicatessen tegen aantrekkelijke prijzen. Lokale verkopers bieden delicatessen aan zoals enchiladas mineras en enchiladas cervantinas, evenals regionale klassiekers zoals huaraches en pambazo. Een voorgerecht kost vaak tussen de M$ 60 en M$ 80, wat het een voordelige optie maakt voor een uitgebreid diner.
Op de tweede verdieping van de markt bevinden zich diverse eetgelegenheden met afbeeldingen van de gerechten, wat het keuzeproces voor klanten vergemakkelijkt. Deze visuele ondersteuning is vooral handig voor iedereen die nog niet bekend is met de Mexicaanse keuken. De levendige sfeer en de heerlijke geuren van versbereide gerechten maken Mercado Hidalgo tot een onmisbare bestemming voor elke culinaire liefhebber.
Naast Mercado Hidalgo vindt u een gevarieerd aanbod aan eetkraampjes rond Mercado Embajadoras. Deze kraampjes bieden traditionele Mexicaanse gerechten aan, zoals tlacoyos, gorditas en quesadilla's, tegen lokale prijzen. Een opvallend etablissement is een tacoverkoper die rundvleestaco's aanbiedt, een ongebruikelijke optie in de regio.
De eetkraampjes hier zijn ideaal voor een snelle snack of een ontspannen diner. De levendige sfeer en de heerlijke geuren zorgen voor een authentieke Mexicaanse streetfood-ervaring. Of u nu van pittige of milde gerechten houdt, deze kraampjes bieden opties voor alle smaken.
Naast de Mercado Embajadoras ligt een klein park met een eetkraam die gespecialiseerd is in tlacoyos, gorditas en sopes. Deze kraam is elke dag geopend van 11:30 tot 17:00 uur en is gemakkelijk te herkennen aan de karmozijnrode kleur.
Een opvallend kenmerk hier zijn de zwartgekleurde gorditas. Er is een ruime keuze aan toppings voor uw sopes of gorditas beschikbaar, elk voor M$ 15. De tlacoyos, die M$ 10 kosten, zijn erg mals en vormen een heerlijke snack. U kunt de zwarte gorditas en sopes zonder toppings afhalen en in uw hotel bereiden.
Aan het noordelijke uiteinde van de straat Del Campanero, bij de kruising met de straat Cantarranas, bevindt zich een kraampje met tamales. Dit kraampje is iedere dag geopend van 18:30 tot 21:00 uur en bevindt zich in het oude centrum, vlak bij het Quijote Museum.
De tamales hier zijn enorm populair onder de lokale bevolking en kosten M$8 per stuk. Er is een gevarieerde selectie vullingen beschikbaar, waaronder piña, mole, pollo, queso en prensado. De populariteit van de kraam weerspiegelt de kwaliteit en smaak van de tamales, waardoor het een must is voor iedereen die het streetfoodlandschap van Guanajuato verkent.
Sabritas ligt in het centrum van Guanajuato, naast de beroemde Callejón del Beso en Mirador Hacia El Pipila, en biedt een aantrekkelijke selectie traditionele Mexicaanse gerechten tegen zeer voordelige prijzen. Dit restaurant is geopend van 18:30 tot 23:00 uur, ideaal voor een avondmaaltijd na een dagje de stad verkennen.
Het menu biedt een gevarieerde selectie, waaronder enchiladas, taco's, molettes en sopes, allemaal doordrenkt met authentieke smaken. De quesadilla's en pambazo zijn een echte aanrader voor iedereen die iets bijzonders wil ervaren.
Voor liefhebbers van de Italiaanse keuken is Sr. Spaguetti een absolute aanrader. Gelegen naast de kabelbaan en de Jardín de la Unión, biedt dit restaurant een unieke 'studenten'-pastaactie die toegankelijk is voor alle gasten, ongeacht hun studentenstatus. Sr. Spaguetti is dagelijks geopend van 12:00 tot 17:00 uur en biedt een comfortabele ambiance en een gevarieerde keuken die aan verschillende voorkeuren voldoet.
U kunt kiezen uit Bolognese, kip of champignons en een saus naar keuze toevoegen. Deze uitgebreide lunch is ideaal voor een pauze op de middag en biedt een uitzonderlijke waarde.
Als u Chinees wilt eten, heeft Guanajuato diverse opties. De Chinese keuken biedt een uitgebreide selectie rundvleesgerechten, geserveerd met spaghetti en/of rijst. Dit restaurant is dagelijks geopend van 12:00 tot 19:30 uur en biedt een heerlijke lunch voor een betaalbare prijs.
Tegenover Sr. Spaguetti bevindt zich nog een Comida China-vestiging. Deze is elke dag geopend van 11:00 tot 19:30 uur, zodat u ruim de tijd heeft om te genieten van een verrukkelijke Chinese maaltijd.
Café Tal is een geliefde bestemming voor zowel bewoners als bezoekers. Dit café, gelegen op 5-10 minuten van Teatro Juarez, bedient een diverse clientèle van zowel internationale als Mexicaanse gasten en biedt supersnel draadloos internet en een uitgebreid assortiment thee- en koffiedranken. Het is dagelijks geopend van 8.00 tot 24.00 uur en is een ideale plek om te ontspannen, productief te zijn of te socializen met vrienden.
De eigenaar, een Amerikaanse expat die hoorn speelt in het stedelijk symfonieorkest, garandeert dat het café zowel authentieke Mexicaanse dranken en gerechten serveert als bekende gerechten voor degenen die verlangen naar de smaak van thuis. De aangrenzende bakkerij biedt een breder assortiment aan gebak en broodjes vóór de lunch.
Voor een authentieke ervaring van Oaxaca in Guanajuato is Taqueria El Sazón Oaxaqueño dé bestemming. Deze taqueria, gelegen op ongeveer 10 minuten ten zuiden van het stadscentrum, serveert heerlijke Oaxaca-gerechten tegen betaalbare prijzen. De taqueria is dagelijks geopend van 16:00 tot 02:00 uur en is ideaal voor een late-night dinerervaring.
Op het menu staan diverse gerechten uit Oaxaca, zodat u de rijke smaken van de regio kunt proeven zonder dat u er lang voor hoeft te reizen.
Guanajuato, een stad met een rijke geschiedenis en cultuur, biedt een aantrekkelijke selectie aan eetgelegenheden in het middensegment voor zowel inwoners als bezoekers. Deze restaurants bieden een ideale combinatie van traditioneel Mexicaans eten en kosmopolitische keukens, gekenmerkt door smaak, ambiance en betaalbaarheid. Hieronder vindt u een overzicht van veel toprestaurants in het middensegment in Guanajuato.
Antik Café, gelegen aan Del Baratillo 16, vlakbij Jardín Unión, is een uitnodigend etablissement met een ruime keuze aan bagels, Mexicaanse gerechten, koffie en thee. Dit café is geopend van maandag tot en met vrijdag van 7:30 tot 12:00 uur en in het weekend van 9:00 tot 14:00 uur en staat bekend om zijn voordelige prijzen en levendige sfeer. Het café heeft een bar en biedt 's avonds vaak livemuziek, waardoor het een geliefde plek is voor zowel vroege vogels als nachtbrakers.
La Bohemia Restaurant-Bar, gelegen in Jardín de la Unión 4, is een gezellig, traditioneel café dat ontbijt, lunch en diner serveert. Het is dagelijks geopend van 8.30 tot 23.00 uur en is een geliefde bestemming voor zowel de lokale bevolking als toeristen. De uitnodigende sfeer en het voortreffelijke eten maken het een ideale locatie voor elke maaltijd, de hele dag door.
Las Cupulas Mexicanas, gelegen aan Cantarranas 43, is de ideale bestemming voor een late night- of vroege ochtendmaaltijd. Dit restaurant is geopend van maandag tot en met zaterdag van 14:00 tot 03:00 uur en op zondag van 14:00 tot 15:00 uur en staat bekend om zijn verrukkelijke quesadilla's. Het is een uitstekende locatie voor een drankje na een avondje stappen.
Delica Mitsu, gelegen aan de Callejon de Cantaritos 37, vlakbij Plaza San Fernando, biedt een unieke culinaire ervaring met handgemaakte Japanse delicatessen zoals "sozai", sushirollen en gegrilde kip. Dit kleine restaurant is geopend van maandag tot en met zaterdag van 11:30 tot 18:30 uur en is favoriet bij zowel bezoekers als inwoners. Talrijke recepten bevatten uitsluitend groenten, waardoor het een ideale bestemming is voor veganisten.
Habibti Falafel, gevestigd aan Sostenes Rocha 18, tegenover Bar Fly, is een fusioncafé met een ruime keuze aan vegetarische gerechten. Het café is dagelijks geopend van 9:30 tot 23:30 uur en staat bekend om zijn huisgemaakte chai, heerlijke koffie, gebak en falafel. Het is een uitstekende locatie voor wie op zoek is naar voedzame en smaakvolle maaltijden.
Mestizo, gelegen aan Calle Pocitos 69 naast het Diego Rivera Museum, combineert gastronomische gerechten met een kunstmuseum. Mestizo is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 13:00 tot 22:00 uur en op zondag van 13:00 tot 18:00 uur. Het restaurant serveert uitzonderlijke gerechten tegen een betaalbare prijs in een uitnodigende ambiance. Het is een ideale locatie voor zowel kunstliefhebbers als culinaire liefhebbers.
Mexico Lindo y Sabroso, gelegen aan de Paseo de La Presa 154, serveert traditionele Mexicaanse gerechten in een betoverende patio en binnenplaats. Dit restaurant is geopend van maandag tot en met zaterdag van 9.00 tot 22.00 uur en op zondag van 9.00 tot 21.00 uur en staat bekend om zijn originele keuken en verfijnde sfeer.
Truco 7 ligt in Calle del Truco 7, vlak bij de Jardín, en biedt een mix van Mexicaanse en Amerikaanse gerechten tegen redelijke prijzen. Het restaurant is dagelijks geopend van 8.30 tot 23.00 uur en serveert gerechten zoals tortillasoep, enchilada's en hamburgers. Hun uitzonderlijke aguas frescas en milkshakes, met name de aardbei met kaneel, zijn een absolute aanrader.
Santo Café, gevestigd in Campanero 4, is een voordelige gelegenheid met gratis internet, gelegen op slechts vijf minuten lopen van Teatro Juárez. Het café is geopend van maandag tot en met zaterdag van 10:00 tot 23:00 uur en op zondag van 12:30 tot 20:00 uur, en biedt een charmante plek om te dineren. De keuken is hygiënisch en vers, waardoor het een uitstekende optie is voor wie van voedzaam eten houdt.
El Zopilote Mojado, gelegen aan Plaza Mexíamora 51 in het stadscentrum, biedt een rustige ambiance met uitzonderlijke koffie, klassieke muziek, boeiende literatuur in zowel Engels als Spaans, en verrukkelijke zoetigheden en baguettes. Dit karakteristieke café combineert een typisch Mexicaanse sfeer met internationale smaken, waardoor het een geliefde keuze is voor zowel inwoners als bezoekers.
Het stadscentrum verandert in een bruisend knooppunt terwijl de muziek vanuit pubs en clubs de straten opklinkt en een opwindende sfeer creëert. Begin uw avond met een heerlijk café in de Jardín de la Unión. Deze plek is ideaal om te eten en te drinken, versterkt door de betoverende melodieën van mariachimuzikanten. Het is ook een uitzonderlijke locatie om mensen te observeren. Proef tijdens uw verblijf zeker Sol, een beroemd Mexicaans bier dat vergelijkbaar is met Corona.
Fante Bar, gelegen in een klein steegje naast de grote kerk, is een kleine kroeg die bekendstaat om zijn trippy videoloop en de beste pulque van de regio. Pulque is een klassieke Mexicaanse alcoholische drank, gemaakt van het gefermenteerde sap van de agaveplant. Als je het nog niet kent, is Fante Bar de ideale plek om dat te doen.
Bar Fly, gelegen aan Sostenes Rocha 30, trekt een jong publiek aan met zijn vriendelijke personeel en reggaemuziek. Het etablissement staat bekend om zijn karakteristieke lampenkappen, gemaakt van individuele bekers. Jonge vrouwen kunnen rekenen op onschuldig geflirt van het personeel. Ze doen hun best om je Spaans te oefenen door geen Engels te spreken.
Cantina La Botellita, gelegen vlakbij Jardín de la Unión 2, staat bekend om zijn oversized margarita's en verrukkelijke gerechten. Op dinsdag is er een 2-voor-1-aanbieding voor drankjes, en als je met een vrouw bent, kun je de hele week van deze aanbieding profiteren.
Don Olé Karaoke, gevestigd aan De Sopena 14-B, recht tegenover Teatro Juarez, is een ideale plek om je zangtalenten te testen. Deze pub is geopend van donderdag tot en met zaterdag tot 3 uur 's nachts, met op andere dagen een vroege opening, en biedt een mix van Spaanse en Engelstalige muziek.
Guanajuato Grill, gelegen aan de Calle de Alonso 4, is een geliefde plek voor zowel inwoners als bezoekers. Deze pub met twee verdiepingen is in het weekend altijd druk en biedt een mix van elektronische en technomuziek. Ze bieden uitstekende drankaanbiedingen, met name op flessen.
Een andere relaxte locatie in Calle de Alonso 34 is Why Not?, een bar die bekendstaat om zijn kenmerkende Latijns-Amerikaanse indierock en reggaemuziek. Het is een uitstekende plek om te socializen, te biljarten en te genieten van de gezellige barmannen. Deze pub is vaak de plek om na sluitingstijd te vertoeven voor de vaste klanten van Pub Fly.
Zilch, gelegen in Jardín de la Unión 4, is een uitzonderlijke bar met livemuziek van woensdag tot en met zaterdag. Zilch is een absolute aanrader met scherpe prijzen, een bruisende sfeer, een prachtig terras en uitstekende service. 's Avonds worden er ook versnaperingen geserveerd.
Caronte Bar, gelegen in Calle Ayuntamiento 15, is een energieke locatie met een dj en regelmatige drankaanbiedingen. Het is een uitstekende plek om te dansen en de levendige sfeer te ervaren.
Bostom Bar, gevestigd aan Sostenes Rocha 6, is een bar in speakeasy-stijl waar je alleen binnen kunt komen na reservering en met een geheime code. Deze premiumlocatie biedt een unieke ervaring voor iedereen die op zoek is naar iets nieuws.
The Beer Company heeft een uitgebreide selectie ambachtelijke bieren en een dakterras met panoramisch uitzicht, waardoor het een uitstekende plek is om te ontspannen en te genieten van een drankje. Deze pub, gelegen in Jardín de la Unión, is 's avonds geopend van maandag tot en met donderdag en heeft ruimere openingstijden in het weekend.
De prominente aanwezigheid van politieagenten in Guanajuato is een van de meest geruststellende kenmerken. Hun voortdurende patrouilles verhogen het algehele veiligheidsgevoel aanzienlijk. De inwoners staan bekend om hun vriendelijkheid en vriendelijkheid tegenover toeristen, waardoor een prettige omgeving ontstaat die het ongemak van bezoekers verlicht.
De meeste wijken in Guanajuato zijn overdag veilig te verkennen. Het levendige centrum, gekenmerkt door aantrekkelijke straten en dynamische pleinen, is bijzonder veilig. Toeristen kunnen de stad op hun gemak verkennen, alleen of in kleine groepen, en genieten van de rijke geschiedenis en cultuur. Het centrum blijft een veilige haven voor iedereen die het nachtleven van Guanajuato wil verkennen, zelfs 's nachts. Deze regio is dichtbevolkt met pubs, restaurants en culturele instellingen, wat gemak en veiligheid garandeert voor nachtelijke activiteiten.
Hoewel Guanajuato over het algemeen veilig is, vereisen verschillende regio's voorzichtigheid. De hellingen aan de oostkant van de stad en het gebied rond het Pípila-monument staan bekend als meer uitdagende wijken. Toeristen wordt geadviseerd bepaalde gebieden te vermijden, met name na zonsondergang. Het is belangrijk om te beseffen dat deze wijken over het algemeen weinig bezocht worden door toeristen, aangezien de belangrijkste attracties zich in de veiligere delen van de stad bevinden.
Vergeleken met een typische Amerikaanse universiteitscampus heeft Guanajuato een lager criminaliteitscijfer, met name wat betreft misdrijven die gericht zijn op buitenlanders. Dit maakt het een aantrekkelijke bestemming voor toeristen die op zoek zijn naar een veilige en plezierige ervaring.
Ondanks de algemene veiligheid van Guanajuato, bestaat er een belangrijke uitzondering: de Panorámica. Deze pittoreske route omcirkelt de stad en biedt adembenemende uitzichten op de omliggende bergen. Het wordt sterk afgeraden om in het donker of in de vroege ochtenduren langs de Panorámica te joggen of te wandelen. Helaas zijn er in deze regio meldingen geweest van verkrachtingen, aanrandingen en overvallen waarbij buitenlanders het doelwit waren. Ook vriendengroepen hebben soortgelijke incidenten meegemaakt, wat de noodzaak onderstreept om dit pad in deze periodes te vermijden.
Voor wie graag jogt, is het raadzaam om 's ochtends vroeg op de straten te blijven voor extra veiligheid. Guanajuato heeft veel sportscholen waar gasten per les kunnen betalen, wat een veilige omgeving voor fysieke activiteit garandeert. Bovendien bieden sommige valutawisselprogramma's accommodatie aan op of nabij de Panorámica. Hoewel deze locaties vaak veilig zijn, is het belangrijk voorzichtig te zijn en afgelegen delen van de cirkel te vermijden.
Om een veilige en plezierige ervaring in Guanajuato te garanderen, moeten bezoekers rekening houden met de volgende aanbevelingen:
Griekenland is een populaire bestemming voor wie op zoek is naar een meer ontspannen strandvakantie, dankzij de overvloed aan kustschatten en wereldberoemde historische locaties, fascinerende…
De enorme stenen muren zijn nauwkeurig gebouwd om de laatste verdedigingslinie te vormen voor historische steden en hun inwoners. Ze dienen als stille wachters uit een vervlogen tijdperk.
Reizen per boot, met name op een cruise, biedt een onderscheidende en all-inclusive vakantie. Toch zijn er voor- en nadelen om rekening mee te houden, net als bij elke andere vorm van…
Vanaf de oprichting van Alexander de Grote tot aan zijn moderne vorm is de stad een baken van kennis, verscheidenheid en schoonheid gebleven. Zijn tijdloze aantrekkingskracht komt voort uit…
Frankrijk staat bekend om zijn belangrijke culturele erfgoed, uitzonderlijke keuken en aantrekkelijke landschappen, waardoor het het meest bezochte land ter wereld is. Van het zien van oude…
