New Delhi

New Delhi neemt een unieke positie in in het Indiase bewustzijn, als een gemeente met duidelijk afgebakende grenzen en tegelijkertijd het symbolische hart van een uitgestrekte metropool. Het werd in de eerste decennia van de twintigste eeuw gesticht als hoofdstad van Brits-Indië en is nu de zetel van de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht van India, met de Rashtrapati Bhavan, de Sansad Bhavan en het Hooggerechtshof. Toch is New Delhi zelf – bestuurd door de gemeenteraad van New Delhi (NDMC) en voornamelijk omvattend de grenzen van Lutyens' Delhi – slechts een fragment van het uitgestrekte Nationaal Hoofdstedelijk Territorium, dat zelf weer onderdeel uitmaakt van een nog bredere Nationale Hoofdstedelijke Regio die zich uitstrekt over aangrenzende staten en steden zoals Noida, Gurugram en Ghaziabad omvat.

Het besluit om de hoofdstad van India van Calcutta naar Delhi te verplaatsen, werd in 1911 formeel bekrachtigd, toen koning George V tijdens de Delhi Durbar de eerste steen legde ten zuiden van de oude ommuurde stad. Onder leiding van Edwin Lutyens en Herbert Baker verrezen de nieuwe bestuurscentra in de daaropvolgende twee decennia; hun indeling met grote boulevards en formele tuinen belichaamde de imperiale ambitie, gefilterd door Palladiaanse symmetrie, maar bevatte ook puntige verwijzingen naar inheemse vormen. De centrale as, tegenwoordig bekend als Rajpath, strekt zich uit van de heuveltop Rashtrapati Bhavan tot de India Gate; de ​​kruising met Janpath – voorheen Queen's Way – vormt een loodrechte ruggengraat die de belangrijkste commerciële, diplomatieke en ceremoniële zones van de stad doorsnijdt. Aan de rand van Raisina Hill waaieren de gebouwen van het Secretariaat uit als architectonische uitbreidingen van de residentie van de president, terwijl de cirkelvormige zuilengalerijen van Connaught Place de Royal Crescent oproepen met een onmiskenbare koloniale echo.

Met een oppervlakte van slechts 42,7 vierkante kilometer ligt New Delhi aan de vlakke uiterwaarden van de Yamuna, met nauwelijks een paar meter hoogteverschil. De stad grensde ooit aan de zuidelijkste bergkammen van het oude Aravaligebergte, waarvan de restanten de Delhi Ridge vormen – de zogenaamde Longen van Delhi. Hoewel de stad geen kust heeft, heeft ze te maken met seizoensgebonden schommelingen in de lucht en de aarde: ze valt binnen seismische zone IV en rust op meerdere breuklijnen, ervaart frequente trillingen – meestal van geringe omvang – en heeft de afgelopen twee decennia verschillende grote schokken meegemaakt, waaronder een aardbeving met een kracht van 5,4 op de schaal van Richter in 2015, waarvan het epicentrum nabij Nepal lag.

Klimaatverandering in New Delhi wordt gekenmerkt door extremen. De zomers strekken zich uit van april tot en met oktober en stijgen regelmatig tot boven de 46 °C, vergezeld door stoffige winden en de drukkende vochtigheid van de moessonregens. De winters daarentegen zijn kort en mild: de temperaturen overdag schommelen rond de 10 °C, zelfs als de ochtendmist plaatsmaakt voor bleke zonneschijn. De gemiddelde jaartemperatuur nadert de 25 °C, terwijl de gemiddelde regenval – het grootste deel daarvan valt tussen juni en september – ongeveer 774 millimeter bedraagt. In 2024 registreerden meteorologische stations een nieuwe maximumtemperatuur van 49,9 °C, terwijl de laagste temperatuur ooit gemeten, –2,2 °C, dateert uit januari 1967.

Ten tijde van de volkstelling van 2011 telde het NDMC-gebied iets minder dan 250.000 inwoners. Hindi fungeert als lingua franca, terwijl Engels de formele handel en het bestuur verzorgt. De alfabetiseringsgraad in New Delhi bedraagt ​​meer dan 89 procent – ​​het hoogste percentage binnen het grotere hoofdstedelijke gebied. De religieuze samenstelling van de stad is overwegend hindoeïstisch (ongeveer 90 procent), met moslim-, christelijke en sikhminderheden, naast kleinere gemeenschappen van jaïnisten, boeddhisten, parsi's en joden.

Economisch gezien is New Delhi het financiële draaipunt van Noord-India. In begrotingsjaar 2010 benaderde het netto binnenlands product van de staat ₹1 595 miljard in nominale termen en ₹6 800 miljard op basis van koopkrachtpariteit. Het inkomen per hoofd van de bevolking, beoordeeld in 2013, plaatste Delhi op de tweede plaats, na Goa, van de Indiase staten. De formele economie straalt uit vanuit Connaught Place en aangrenzende corridors zoals Barakhamba Road en ITO, waarbij de dienstensector - informatietechnologie, telecommunicatie, financiën, horeca, media en toerisme - profiteert van een geschoolde, Engelssprekende beroepsbevolking. Wereldwijde onderzoeken hebben New Delhi gerangschikt als een van de belangrijkste opkomende marktbestemmingen voor de detailhandel, wat zowel de binnenlandse welvaart als de internationale investeringen weerspiegelt.

Naast handel is de identiteit van New Delhi onlosmakelijk verbonden met staatsmanschap en spektakel. Nationale feestdagen – Dag van de Republiek op 26 januari, Onafhankelijkheidsdag op 15 augustus en Gandhi Jayanti op 2 oktober – worden gevierd met pracht en praal langs de Rajpath. De parade op Dag van de Republiek brengt militaire eenheden, volksgroepen en taferelen samen, die de culturele pluraliteit en het martiale erfgoed van India voor een groot publiek verbeelden. Vliegeren blijft symbolisch voor de festiviteiten op Onafhankelijkheidsdag, de lucht gevuld met levendige patronen en gespannen linten.

Het culturele leven in New Delhi wordt gekenmerkt door een jaarlijkse kalender met religieuze en esthetische festiviteiten. Diwali luidt een lichtfestival in; Holi beschildert straten en pleinen met verfpoeder. Durga Puja, Teej en Chhath Puja vertegenwoordigen regionale tradities, terwijl christelijke, islamitische, sikhistische, jainistische en boeddhistische festivals het jaar markeren. Het Qutub Festival brengt muzikanten en dansers naar de schaduwen van de torenhoge Qutub Minar, een eerbetoon aan de dertiende-eeuwse oorsprong van het monument als symbool van de macht van het sultanaat. Seizoensgebonden markten – een Internationaal Mangofestival, een Vliegerfestival, zes dagen Vasant Panchami-ceremonies – zorgen voor de lokale kleur.

Architectonisch erfgoed en museologie komen samen in een groot aantal instellingen. Het Nationaal Museum, geopend in 1949 binnen de poorten van Rashtrapati Bhavan, herbergt meer dan 200.000 werken uit een periode van 5000 jaar. Vlakbij herdenkt de India Gate de Indiase soldaten die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog en de Derde Anglo-Afghaanse Oorlog, met een boog geïnspireerd op de Arc de Triomphe in Parijs. Rajpath en omgeving zijn gastheer van de Beating Retreat-ceremonie, terwijl Gandhi Smriti en Rajghat de laatste dagen van Mahatma Gandhi en zijn brandstapel herdenken. Jantar Mantar, het achttiende-eeuwse observatorium van Maharaja Jai ​​Singh II, getuigt van premodern astronomisch onderzoek. Musea gewijd aan moderne en natuurlijke kunst, spoorwegen, handwerk, postzegels en poppen, naast de eigen galerie van het Hooggerechtshof, bieden rustigere momenten van bezinning.

Tuinen vormen het hart van New Delhi's groene erfgoed. Lodi Gardens herbergt graven uit de vijftiende eeuw onder uitgestrekte gazons. Buddha Jayanti Park, Nehru Park en de rozentuin bloeien in de lente, terwijl het President's Estate, Shanti Path en de kanalen langs de Rajpath de formele tuinbouw in stand houden. Honderden kleinere buurt- en rotondepercelen vormen een stedelijk tapijt van schaduw en seizoensgebonden bloei.

Het district van de NDMC werd in 2017 tijdens de Swachh Survekshan-beoordeling uitgeroepen tot het schoonste gebied van Noord-India, een onderscheiding die de afvalbeheersystemen, de toegang tot sanitaire voorzieningen en het publieke bewustzijn weerspiegelt. Het staat midden in een periode van vernieuwing: het Central Vista Redevelopment Project, dat in 2019 werd onthuld, zal meer dan 440 hectare in het centrum van Delhi herinrichten, inclusief nieuwe parlementsgebouwen en culturele ruimtes, met een geschat budget van ₹20.000 crore.

Moderne connectiviteit straalt uit van Indira Gandhi International Airport, een belangrijke Zuid-Aziatische hub die in 2012-2013 meer dan 35 miljoen passagiers bediende en waarvan Terminal 3 jaarlijks nog eens 37 miljoen passagiers kan accommoderen. De luchthaven is bekroond met prijzen van de Airports Council International voor de beste faciliteit in zijn categorie. De Delhi Flying Club, ooit gevestigd op Safdarjung Airport, is sinds de stopzetting van de vluchten met vaste vleugels in 2002 een trainings- en VIP-transfercentrum. Een tweede commerciële luchthaven is in aanbouw in Jewar, in het naburige Uttar Pradesh.

Het vervoer over land is afhankelijk van een enorme vloot bussen op aardgas, geëxploiteerd door de Delhi Transport Corporation, 's werelds grootste in zijn soort, aangevuld met taxi's, auto-riksja's en een hoge dichtheid aan privévoertuigen, die bijdragen aan een gemiddelde snelheid van amper 15 tot 20 km/u tijdens de spits. De binnenste en buitenste ringwegen – respectievelijk 51 en 47 kilometer lang – omringen het centrum van Delhi met ongelijkvloerse kruisingen. Tolwegen verbinden met Noida, Gurugram en Faridabad, terwijl de nationale snelwegen 19, 44, 48 en 9 de hoofdstad verbinden met Kolkata, Srinagar, Chennai en Pithoragarh.

Spoorwegen komen samen op vijf hoofdstations – New Delhi, Delhi Junction, Hazrat Nizamuddin, Anand Vihar Terminal en Sarai Rohilla – en lopen door voorstedelijke diensten zoals de 35 kilometer lange Ringspoorlijn. Bovengronds bestaat het metrosysteem van Delhi, dat in 2002 werd ingehuldigd, nu uit tien kleurgecodeerde lijnen over een lengte van 348 kilometer en 255 stations, die zich buiten de NCT uitstrekken naar naburige steden. Het rollend materieel met gemengde spoorbreedte en de universele toegankelijkheidsvoorzieningen hebben bijna 400.000 voertuigen van de stadswegen gehaald. De Delhi Metro Rail Corporation, mede-eigendom van de nationale en territoriale overheden en jarenlang geleid door E. Sreedharan – de "Metro Man" – heeft zijn planningsexpertise geëxporteerd, zelfs toen het te maken kreeg met uitdagingen zoals een tragische bruginstorting in 2009.

Deze fusie van planning, architectuur, bestuur en het dagelijks leven maakt New Delhi tot een stad met gelaagde inscripties: keizerlijke ontwerpen bedekt met inheemse motieven, verstilde monumenten overschaduwd door jungleachtige begroeiing, en ceremoniële boulevards geflankeerd door handel op straatniveau. Het is een plek van strenge formaliteit en spontane viering, van vredige tuinen en hectische wegen. Bovenal blijft het het politieke en culturele draaipunt van het moderne India, met zijn geschiedenis in steen gegrift, zijn toekomst uitgestippeld in staal, glas en eindeloze mogelijkheden.