Hangzhou

Hangzhou ligt in een laagvlakte aan de monding van de Qiantangrivier, waar het water zich verbreedt tot in de gelijknamige baai. De grenzen reiken westwaarts tot in de heuvels van de provincie Anhui en oostwaarts tot aan de kustvlakte. Het stadscentrum ligt rond de noordelijke en oostelijke oevers van het Westmeer, tegenover de slibrijke stroming van de rivier. Bestuurlijk gezien bestaat Hangzhou uit tien districten, twee districten en één stad op districtsniveau, die samen zo'n 13 miljoen inwoners huisvesten op een oppervlakte van 16.596 vierkante kilometer.

De oorsprong van de stad gaat terug tot 221 v.Chr., toen het de zetel was van een district tijdens de Qin-dynastie. Bijna een millennium later werd het de hoofdstad van het Wuyue-koninkrijk en, van 1138 tot 1276, van de Zuidelijke Song-dynastie. In die tijd vulden ambtenaren en kooplieden de straten, waardoor de bevolking groeide tot ongeveer een miljoen – een van de grootste ter wereld in die tijd. Marco Polo, die er aan het einde van de 13e eeuw verbleef, noemde Hangzhou een van de mooiste stedelijke centra die hij had gezien.

Drie locaties in Hangzhou zijn door UNESCO erkend. Het cultuurlandschap van het Westelijke Meer beslaat 3323 hectare en omvat heuvels, verhoogde wegen en pagodes. Het Grote Kanaal, hier voltooid in 610 n.Chr., verbindt de Yangtzedelta met Peking. De archeologische ruïnes van de stad Liangzhu bewaren de overblijfselen van een nederzetting uit de vroege bronstijd ten westen van de stadskern. Elke locatie weerspiegelt opeenvolgende lagen van menselijke activiteit, van de paviljoentuinen van de Song-dynastie tot de essentiële waterwegen die de handel in heel China vormgaven.

Het klimaat hier volgt een vochtig subtropisch patroon. De zomers lopen van eind mei tot september, met dagelijkse maximumtemperaturen die vaak boven de 29 °C uitkomen en een hoge luchtvochtigheid. De winters blijven koel, met af en toe lichte sneeuwval onder een bewolkte hemel. De jaarlijkse neerslag bedraagt ​​gemiddeld 1438 mm, waarvan een groot deel tijdens de pruimenregens in juni. In de nazomer kunnen tyfoonuitstromingen landinwaarts trekken, met wind en zware buien, hoewel directe inslagen zeldzaam zijn. Extreme temperaturen sinds 1951 variëren tussen -9,6 °C en 41,9 °C, met onofficiële waarden van -10,5 °C in 1916 en 42,1 °C in 1930.

De Qiantang-rivier genereert elke maanjaar in augustus een vloedgolf. Deze rivier, plaatselijk bekend als "de grootste vloedgolf ter wereld", stuwt een soms wel twaalf meter hoge golfslag stroomopwaarts en trekt toeschouwers naar de oostelijke oevers. De jaarlijkse verschijning herinnert aan de duurzame relatie van de stad met water – door middel van bootfestivals op het Westmeer, de zijdeproductie langs de zijrivieren en de eeuwenlange scheepvaart op het kanaal.

Het demografische profiel van Hangzhou toont een permanente bevolking van 12,52 miljoen in 2023, waarvan 84,2 procent in stedelijke districten woont. Buiten de stad zelf strekt het grootstedelijk gebied zich uit tot Shaoxing, Jiaxing en Huzhou, met meer dan 13 miljoen inwoners volgens sommige maatstaven en meer dan 21 miljoen volgens andere. De levensverwachting onder geregistreerde inwoners bereikte in 2021 83,18 jaar, een van de hoogste cijfers ooit gemeten voor een Chinese gemeente.

Religieuze tradities zijn hier diepgeworteld. Halverwege de 19e eeuw telde Hangzhou meerdere moskeeën, wat het de reputatie van het islamitische bolwerk van Zhejiang opleverde. Twee opvallende bouwwerken, de Feniksmoskee en de nieuwere Grote Moskee, bewaren Arabische inscripties uit de Qing-periode. In de Ming- en Qing-periode lieten christelijke gemeenschappen hun sporen na in een kathedraal die nog steeds aan de westkust van het meer staat. Nog eerder onderhielden Joodse inwoners synagogen, hoewel daar vandaag de dag geen fysiek spoor meer van te vinden is.

Boeddhistische en confucianistische vindplaatsen liggen verspreid langs de oevers van het Westmeer. De Lingyintempel, gesticht in 326 na Christus, is na zeventien eeuwen van herbouw nog steeds in gebruik. Ten noorden van het meer staat de Yue Feitempel, gebouwd in 1221 ter ere van de Song-generaal die vervolgd werd door intriges aan het hof. Vlakbij liggen de Leifengpagode, de Jingcitempel en de Baochupagode. Aan de noordoever van de rivier staat de Liuhepagode op de Yuelunheuvel; in de heuvels in het westen verzamelt de Hupaotempel pelgrims onder eeuwenoude kamferbomen.

De economische groei versnelde nadat de stad in 1992 opengesteld werd voor buitenlandse handel. Lichte industrie, textiel en landbouw vormden de basis, maar technologie en e-commerce zijn bepalende sectoren geworden. Hangzhou, waar de hoofdkantoren van Alibaba, Ant Group, Geely, NetEase en DeepSeek gevestigd zijn, staat op de negende plaats qua BBP van de Chinese steden op het vasteland en op de veertiende plaats op de Global Innovation Index. De onderzoeksresultaten plaatsen de stad op de dertiende plaats in de Nature Index. Deze concentratie van bedrijven, samen met een smart city-initiatief en de wijdverbreide toepassing van contantloos betalen, positioneert Hangzhou als een logistiek knooppunt voor de kust van China.

Het bbp steeg van RMB 156,8 miljard in 2001 naar RMB 1,3509 biljoen in 2018, waardoor de productie per hoofd van de bevolking steeg van US$ 3.020 naar US$ 21.184. In 2019 genereerde de grootstedelijke economie naar schatting RMB 3,2 biljoen (US$ 486 miljard), een bedrag dat hoger ligt dan het nationale bbp van Argentinië en Nigeria. De Economist Intelligence Unit plaatste Hangzhou op de eerste plaats van de opkomende steden van China in 2021 en 2022. De stad herbergt tien Fortune Global 500-hoofdkantoren – de vierde in China – en telt honderden miljardairs, waaronder ondernemers in de technologie, de maakindustrie en de financiële wereld.

Stedelijke ontwikkeling heeft het erfgoed niet uitgewist. Wolkenkrabbers verschijnen nu langs eeuwenoude lanen. Het West Lake Scenic Area heeft een bestuurlijke status die vergelijkbaar is met een district, maar blijft toegewijd aan landschapsbehoud. In het Xixi National Wetland Park beschermen 10 vierkante kilometer aan vijvers en rietvelden kwetsbare ecosystemen. Het Qiandaomeer in het zuidwesten, met zijn verspreide eilandjes, biedt een contrasterende omgeving van rustige baaien en beboste oevers. De botanische tuin en dierentuin bieden moderne voorzieningen binnen handbereik van de westelijke poorten van het meer.

Transportinfrastructuur combineert traditie en snelheid. Het openbare fietssysteem van Hangzhou volgt routes die ooit door zijdehandelaren werden gebruikt. Elektrische bussen en trolleybussen rijden over de belangrijkste verkeersaders. Metrolijnen zijn uitgebreid van het eerste segment dat in 2012 werd geopend tot een netwerk van meer dan 323 kilometer medio 2021, met plannen om deze lengte te verdubbelen tegen de Aziatische Spelen van 2022. Spoorwegen komen samen bij station Hangzhou Oost – het grootste knooppunt in China qua aantal sporen – en het nieuwere station West, geopend in september 2022, bedient hogesnelheidstreinen met snelheden tot 350 km/u. Directe treinen vertrekken elke 20 minuten naar Shanghai, en naar Beijing en meer dan vijftig andere steden in het land. Xiaoshan International Airport verbindt Hangzhou met Azië, Europa en Noord-Amerika.

Culturele instellingen benadrukken de lokale identiteit. Het Chinese Nationale Zijdemuseum en het Theemuseum tonen de historische handelswaar van Hangzhou. Het Zhejiang Provinciaal Museum herbergt meer dan 100.000 relikwieën. De Chinese Kunstacademie koestert schilders wier invloed zich over het hele land uitstrekt. Yue-opera blijft een levende traditie in de stadstheaters, naast grootschalige voorstellingen zoals Impression West Lake. Ambachten zoals zijdeweven, paraplu's maken en waaierschilderen krijgen maatschappelijke steun als markeringen van regionaal erfgoed.

De keuken hier weerspiegelt rivier en meer. Gerechten hebben een malse textuur en een zacht aroma. Vis met azijn uit het Westmeer zorgt voor een evenwicht tussen zoet en zuur. Dongpo-varkensvlees biedt zacht, gelaagd vet en mager vlees. Beggars chicken omhult gekruide vogel in lotusbladeren en klei. Longjing-garnalen bevatten theebladeren van nabijgelegen terrassen. Lotuswortelpudding en vissoepen herinneren aan de lokale traditie en voeden het dagelijks leven. Op theeplantages langs de westelijke oever van het meer worden de eerste Longjing-bladeren van het seizoen een cultureel symbool en een economische basis.

Taaltradities bestaan ​​naast het Mandarijn. Het Hangzhou-dialect, een aftakking van het Wu, telt zo'n 1,2 tot 1,5 miljoen sprekers. Hoewel het voor buitenstaanders onverstaanbaar is, leeft het voort op markten en in gezinswoningen. De moderne inwoners van de stad, aangetrokken door de werkgelegenheid in Zhejiang en daarbuiten, leren Putonghua terwijl ze zich vestigen in appartementen die boven oude stenen bruggen uittorenen.

Begin 21e eeuw bereikten toeristische campagnes het buitenland. In 2014 benoemde Hangzhou zijn eerste buitenlandse ambassadeur en kende na een online competitie een contract toe aan een Britse kandidaat. Dergelijke initiatieven onderstrepen de wereldwijde aspiraties van de stad. Toch behoudt Hangzhou elke lente, wanneer wilgen de groene weerspiegelingen over het Westmeer markeren, en elke herfst wanneer de theevelden goudgeel kleuren, een sfeer die commerciële vitaliteit combineert met het rustige ritme van eeuwenoude waterwegen.