Ekonomi Vietnam
KDNK nominal Vietnam ialah $138 bilion pada tahun 2012, dengan KDNK nominal setiap orang sebanyak $1,527. Menjelang 2025, menurut ramalan yang dibuat oleh Goldman Sachs pada Disember 2005, ekonomi Vietnam akan berada pada kedudukan ke-21 di dunia, dengan unjuran KDNK nominal sebanyak $436 bilion dan KDNK nominal per kapita sebanyak $4,357. Menjelang 2025, PricewaterhouseCoopers meramalkan bahawa Vietnam, dengan potensi kadar pertumbuhan kira-kira 10% setahun dalam dolar sebenar, mungkin merupakan pasaran baru muncul yang paling pesat berkembang di dunia. KDNK keseluruhan Vietnam dijangka mengatasi Norway, Singapura dan Portugal menjelang 2050, menurut ramalan HSBC 2012.
Vietnam pada dasarnya adalah tamadun pertanian untuk sebahagian besar sejarahnya, bergantung kepada pengeluaran beras basah. Di samping itu, Vietnam mempunyai sektor perlombongan bauksit, yang penting untuk pembuatan aluminium. Parti Komunis Vietnam terutamanya membentuk ekonomi Vietnam melalui rancangan lima tahun yang diwujudkan pada kongres kebangsaan dan sesi pleno Jawatankuasa Pusat.
Dengan berjuta-juta orang yang bekerja dalam program kerajaan, perancangan pusat ini termasuk penggabungan ladang, kilang dan modal ekonomi. Disebabkan oleh dasar kerajaan yang tidak berkesan dan tidak jujur, kualiti rendah dan kurang pengeluaran, dan sekatan ke atas aktiviti ekonomi, ekonomi Vietnam telah terjejas. Ia juga telah terjejas oleh embargo perdagangan pasca perang yang dikuatkuasakan oleh AS dan sebahagian besar Eropah. Kejatuhan blok Soviet, yang termasuk rakan komersial utama Vietnam, pada akhir 1980-an menjadikan isu ini lebih teruk.
Sebagai sebahagian daripada agenda pembaharuannya, Kongres Kebangsaan Keenam Parti Komunis memperkenalkan reformasi ekonomi pasaran yang bercorak sosialis pada tahun 1986. Pertanian, perdagangan dan industri semuanya mempromosikan harta persendirian. Vietnam menjadi salah satu ekonomi yang paling pesat berkembang di dunia hasil daripada perubahan ini, mencapai pertumbuhan KDNK tahunan kira-kira 8% antara 1990 dan 1997 dan berterusan pada kadar kira-kira 7% dari 2000 hingga 2005. Kadar inflasi tahunan Vietnam dilaporkan mencecah 11.8% pada Disember 2010 mengikut anggaran Pertubuhan Kesihatan Sedunia, namun pertumbuhan kekal teguh dan stabil pada 6.8% pada tahun 2010 walaupun kemerosotan global akhir tahun 2000-an. Tiga penurunan nilai dong, mata wang Vietnam, telah berlaku pada tahun 2010 setakat ini.
Sektor pembuatan, IT dan teknologi tinggi pada masa ini membentuk bahagian ekonomi negara yang besar dan cepat berkembang. Walaupun relatif muda dalam sektor minyak, Vietnam kini merupakan pengeluar minyak ketiga terbesar di Asia Tenggara, dengan purata 318,000 tong minyak sehari (50,600 m3/hari) pada tahun 2011. Vietnam ialah pengeluar minyak mentah kelapan terbesar di Asia- Wilayah Pasifik pada 2010. Vietnam masih mempunyai rancangan ekonomi lima tahun yang disusun secara berpusat, sama seperti negara jiran China.
Kadar kemiskinan relatif Vietnam kini lebih rendah daripada China, India dan Filipina. Kemiskinan yang mendalam ditakrifkan sebagai peratusan penduduk yang hidup dengan kurang daripada satu dolar sehari. Pengurangan kadar kemiskinan boleh dikaitkan dengan dasar ekonomi adil yang bertujuan untuk meningkatkan taraf hidup dan menghentikan ketidaksamaan daripada meningkat. Dasar-dasar ini termasuk pengagihan tanah yang saksama, pelaburan di kawasan terpencil, termiskin, dan program awal IM i subsidi pendidikan dan penjagaan kesihatan. Kadar pengangguran Vietnam pada 2012 ialah 4.46%, menurut IMF.
