Psarosoupa (Kakavia) — grecka zupa rybna rybaka

Psarosoupa, często nazywany Kakao, to kultowa grecka zupa rybacka — dowód na to, jak proste składniki z morza stają się pożywnym posiłkiem. Nazwa Kakao Wywodzi się ze starych garnków rybackich, używanych nad otwartym ogniem, w których załogi małych łodzi gotowały połów z całego dnia. Pierwotnie wszystkie ryby, których nie sprzedawano na targu (głowy, ości, małe ryby), trafiały do ​​garnka wraz z cebulą, pomidorami i dużą ilością oliwy z oliwek. Gotując tę ​​mieszankę na łodzi lub w nadmorskiej tawernie, powstawał aromatyczny bulion, który rozgrzewał głodnych rybaków do szpiku kości.

Nowoczesna wersja zaczyna się od świeżej białej ryby — popularne są dorsz, lucjan lub okoń — często w całości lub w dużych kawałkach. W dużym garnku cebulę, czosnek i por delikatnie podsmaża się na oliwie z oliwek, a następnie dodaje kawałki ryby (czasem nawet głowę dla dodatkowego smaku). Następnie dodawane są pomidory i warzywa korzeniowe, takie jak ziemniaki lub marchew, wraz z ziołami, takimi jak pietruszka, liść laurowy i odrobina oregano. Składniki przykrywa się wodą lub bulionem rybnym. Zupę doprowadza się do delikatnego wrzenia, a następnie gotuje na wolnym ogniu, aż ryba i warzywa będą miękkie, a smaki się połączą. Na koniec, przed podaniem, dodaje się obficie sok z cytryny, aby rozjaśnić smak zupy.

Rezultatem jest miska prawdziwego śródziemnomorskiego komfortu. Smak Kakavii jest świeży i słony, delikatnie doprawiony ziołami, z bogatymi nutami wolno gotowanej ryby. Oliwa z oliwek nadaje bulionowi złocistą głębię, a cytryna podkreśla jego walory. W przeciwieństwie do ciężkich gulaszy, ta zupa pozostaje lekka, ale głęboko sycąca, ucieleśniając grecki sposób przekształcania skromnych składników w coś niezwykłego. Zupa rybacka gości w menu od tawern nad Morzem Egejskim po rodzinne kuchnie Aten; podawana na gorąco, zapewnia czysty, rozgrzewający duszę smak.

Historia Kakavii sięga głęboko w historię greckiego żeglarstwa. Starożytni rybacy cenili nawet głowy i ości ryb jako główne składniki wspólnego posiłku. Dla wielu społeczności nadmorskich zupa rybna była tak samo podstawowa jak chleb. Dziś, mimo że świeże owoce morza są powszechnie dostępne, Kakavia nadal przywołuje tę promienną prostotę: żadna ryba się nie marnuje, a każda jej część traci smak. W wielu kulturach na Morzu Śródziemnym gulasze rybne (od włoskiego) bulion do francuskiego zupa rybna), ale Kakavia ma grecki akcent w postaci oliwy z oliwek i cytryny. Regionalne akcenty obfitują: na Krecie można dodać odrobinę raki, na Cykladach pojawia się garść skorupiaków lub szczypta szafranu. Jednak każda wersja ma tę samą esencję: gotowanie ryby i warzyw ogrodowych z ziołami, aby stworzyć bulion o smaku morza.

Kakavię można jeść przez cały rok, ale szczególnie chętnie spożywa się ją w chłodniejsze dni lub w wietrzne, nadmorskie popołudnia. Jest wyrazem wspólnoty i tradycji: rybacy spotykają się na wspólnym posiłku, porcje podawane w rodzinnym stylu wokół stołu i rozmowy przerywane brzękiem ćwiartek cytryny w miskach z zupą. Choć nie cieszy się sławą dań narodowych, takich jak musaka czy tzatziki, Kakavię można uznać za filar greckiej kuchni domowej. Każdy region i każda rodzina mogą modyfikować przepis, ale wszyscy zgadzają się co do ducha dania: przytulnej, rozgrzewającej zupy z prostych składników, która jest tak pożywna, jak dzień nad morzem.