10 cudownych miast w Europie, które turyści pomijają
Podczas gdy wiele wspaniałych miast Europy pozostaje przyćmionych przez ich bardziej znane odpowiedniki, jest to skarbnica zaczarowanych miasteczek. Od artystycznego uroku…
Makaruli to rodzaj makaronu wywodzący się z tradycji kulinarnych regionu Morza Śródziemnego, a zwłaszcza Dalmacji w Chorwacji. Ta starożytna forma makaronu reprezentuje wieki dziedzictwa kulinarnego chorwackiego wybrzeża Adriatyku, gdzie proste składniki przekształcają się w głęboki wyraz tożsamości regionalnej. Tradycyjna sztuka i umiejętności wyrobu makaronu Žrnovski, pochodzącego z wioski Žrnovo, przekazywane są z pokolenia na pokolenie, a przepis jest zachowany od ponad 400 lat.
Charakterystyczną cechą makaronu jest jego konstrukcja – charakteryzuje się długim, rurkowatym kształtem, podobnym do makaronu, ale często o grubszej, a czasem lekko zakrzywionej strukturze. Każdy kawałek nosi ślady cierpliwej pracy ręcznej, gdzie ciasto poprzez wprawne ruchy przekształca się w puste cylindry, które z niezwykłą skutecznością otulają sosy. W przeszłości wytwarzano je poprzez owijanie ciasta wokół pękniętego drutu parasolowego, aby uzyskać otwór w strukturze na sos.
Kulturowe znaczenie makaronu wykracza poza samo pożywienie. W przeszłości domowy makaron zdobił stoły dawnej szlachty Republiki Dubrownickiej i gminy Korčula. Podczas świąt i uroczystości, a zwłaszcza uroczystości ku czci św. Błażeja w Dubrowniku, te ręcznie robione rurki makaronowe stają się centralnym punktem spotkań towarzyskich. Dość nietypowa nazwa tego dania makaronowego pochodzi z czasów Republiki Dubrownickiej, kiedy tradycyjnie przygotowywano je na uroczystość ku czci św. Błażeja, patrona Dubrownika… Pierwsi przybyli na obiad mieli wystarczająco dużo sosu do makaronu, ale im więcej osób przychodziło, tym mniej sosu brakowało, aby makaron był „brudny”, dlatego nazywa się go „brudnym makaronem”.
Sposób przygotowania makaronu odróżnia go od jego włoskich odpowiedników. Główną różnicą między tym rodzajem makaronu, a makaronem jajecznym, jest jego twarda konsystencja. Osoby, które próbują go po raz pierwszy, często uważają go za niedogotowany, ponieważ jest dość gumowaty. Ale gdy już przyzwyczaisz się do jego konsystencji, pokochasz go, ponieważ praktycznie niemożliwe jest jego przegotowanie. Ta charakterystyczna twardość ma praktyczne zastosowanie – makaronowi tradycyjnie podaje się bogate wołowe ragout, którego płaska struktura ma za zadanie nasycić sos, nadając daniu inny wymiar.
Współczesne kuchnie chorwackie nadal kultywują tę tradycję, choć drut parasolowy ustąpił miejsca prawdziwym szaszłykom do makaronu i metalowym igłom. To danie jest tradycyjne i na jego cześć, co roku w sierpniu, w mieście Žrnovo odbywa się Makarunada – festiwal promujący makaron! Festiwal celebruje nie tylko sam makaron, ale także ducha wspólnoty towarzyszącego jego powstawaniu – rodziny gromadzą się, by ręcznie wałkować setki kawałków, przekształcając pracę kuchenną w rytuał społeczny.
4
porcje30
protokół40
protokół300
kalorieMakaruni, lub makaruli, to długi, ręcznie zwijany dalmatyński makaron, zazwyczaj podawany z bogatymi, wolno gotowanymi sosami mięsnymi. Ten przepis łączy zwarte ciasto na makaron jajeczny z klasycznym nadmorskim šugo z wołowiny, czerwonego wina, pomidorów i aromatycznych warzyw. Ciasto odpoczywa, sos się gotuje, a następnie oba te składniki spotykają się na końcu: świeżo zwinięty makaron, krótko gotowany, polany lśniącym, głęboko aromatycznym sosem. Danie nadaje się na kameralne spotkania, gdy jest czas na wspólne formowanie makaronu przy stole. Potrzebny sprzęt jest skromny – miska, garnek, drewniany szpikulec lub drut do robienia na drutach – ale efekt końcowy jest świąteczny. Dzięki jasnym krokom, odmierzonym składnikom i możliwościom przygotowania z wyprzedzeniem, ta wersja sprawia, że kamień węgielny dalmatyńskiej kuchni domowej jest w zasięgu każdej starannej kuchni.
2 ½ szklanki (300 g) mąki pszennej
Dla uzyskania odpowiedniej struktury i sprężystości można zastąpić mąkę 00, aby uzyskać nieco bardziej jedwabistą konsystencję.
3 duże jajka (ok. 150 g bez skorupek)
Nadaj ciastu bogactwo, kolor i elastyczność.
2–3 łyżki letniej wody, w razie potrzeby
Reguluje nawodnienie ciasta; zacznij od 2 łyżek stołowych i dodawaj więcej łyżeczką.
1 łyżka oliwy z oliwek extra vergine
Dodaje smaku i pomaga w gładkim rozwałkowaniu ciasta.
1 łyżeczka drobnej soli morskiej
Przyprawia sam makaron, nie tylko wodę, w której się gotował.
2 łyżki oliwy z oliwek extra virgin
Do smażenia i jako baza smakowa.
1 ¼ funta (550 g) wołowiny, przyciętej i pokrojonej w kostkę o boku ¾ cala
Mięso marmurkowe, które staje się delikatne i pełne smaku po długim gotowaniu.
1 duża żółta cebula, drobno posiekana (około 1 szklanki / 150 g)
Stanowi słodką, pikantną podstawę sosu.
1 średnia marchewka, drobno pokrojona (około ½ szklanki / 70 g)
Dodaje delikatną słodycz i konsystencję.
1 mała łodyga selera, drobno pokrojona (około ¼ szklanki / 30 g)
Wnosi aromatyczną głębię typową dla gulaszów dalmatyńskich.
3 ząbki czosnku, drobno posiekane
Dla ciepła i wytrawnego aromatu.
2 łyżki koncentratu pomidorowego
Wyraźna nuta i kolor pomidora.
1 szklanka (240 ml) wytrawnego czerwonego wina
Tradycyjny wybór nadmorski; użyj wina mocnego, niezbyt dębowego.
1 ½ szklanki (360 ml) passaty pomidorowej lub gładkiego przecieru pomidorowego
Stanowi główną część sosu.
1 szklanka (240 ml) bulionu wołowego lub cielęcego o niskiej zawartości sodu
Wydłuża czas gotowania i dodaje smaku.
2 liście laurowe
Charakterystyczna roślina do sosów mięsnych kuchni dalmatyńskiej.
1 mała gałązka świeżego rozmarynu lub ½ łyżeczki suszonego rozmarynu
Dodaje sosnowo-ziołową nutę, która dobrze komponuje się z wołowiną.
1 łyżeczka drobnej soli morskiej i więcej do smaku
Doprawiać sos stopniowo.
½ łyżeczki świeżo zmielonego czarnego pieprzu, plus więcej do smaku
Sól do wody na makaron
Około 2 łyżek soli koszernej na duży garnek.
Świeżo zmielony czarny pieprz
Do przyprawiania potraw na stole.
½ szklanki (40–50 g) drobno startego twardego sera
Tradycyjnie sprawdza się tu dojrzały ser krowi lub owczy: Parmigiano Reggiano lub Pecorino Romano.
Oliwa z oliwek extra virgin do skropienia (opcjonalnie)
Wymieszaj suche składniki.
Wsyp mąkę i sól do dużej miski i wymieszaj trzepaczką. (2 minuty)
Dodaj jajka i olej.
Zrób dołek na środku, wbij jajka i oliwę z oliwek, a następnie delikatnie rozbij żółtka widelcem, stopniowo dosypując mąkę. (3–4 minuty)
Dostosuj nawodnienie.
Gdy ciasto stanie się rzadkie i pozostaną suche plamy, dodaj 2 łyżki letniej wody i wyrabiaj rękami. Dodaj dodatkowe łyżeczki wody tylko wtedy, gdy ciasto nie będzie się łączyć. (3–4 minuty)
Zagnieść ciasto.
Wyłóż ciasto na lekko posypaną mąką powierzchnię i ugniataj, aż będzie gładkie, zwarte i elastyczne; powinno być zwarte, ale podatne. (8–10 minut)
Odstaw ciasto na bok.
Uformuj kulkę, owiń ją szczelnie folią spożywczą lub przykryj odwróconą miską i odstaw w temperaturze pokojowej. (30 minut bezczynności)
Zrumień wołowinę.
Rozgrzej oliwę z oliwek w szerokim, ciężkim garnku na średnio-wysokim ogniu, następnie dodaj wołowinę w jednej warstwie i zrumień ją ze wszystkich stron, tak aby jej nie przytłaczała; w razie potrzeby rób to partiami. (8–10 minut)
Zmiękcz warzywa.
Przełóż zrumienioną wołowinę na talerz, zmniejsz ogień do średniego i dodaj do tego samego garnka cebulę, marchewkę i seler. Smaż, często mieszając, aż zmiękną i lekko się zarumienią (8–10 minut).
Dodaj czosnek i koncentrat pomidorowy.
Dodaj czosnek i smaż, aż poczujesz aromat, następnie dodaj koncentrat pomidorowy i smaż, mieszając, aż koncentrat lekko ciemnieje. (2–3 minuty)
Deglasować winem.
Włóż wołowinę wraz z sokami do garnka, wlej czerwone wino i zeskrob z dna garnka, aby uwolnić przypieczone kawałki; gotuj na wolnym ogniu, aż wino odparuje o połowę (5–7 minut).
Dodaj płyny i zioła.
Dodaj passatę pomidorową, bulion, liście laurowe, rozmaryn, sól i pieprz, a następnie doprowadź mieszaninę do lekkiego wrzenia (3–5 minut).
Podgrzej sos.
Zmniejsz ogień do małego, przykryj częściowo i gotuj sos na małym ogniu, od czasu do czasu mieszając, aż wołowina będzie miękka, a sos zgęstnieje. (60–70 minut)
Doprawić przyprawami.
Spróbuj sosu, usuń liście laurowe i gałązki rozmarynu, dopraw solą i pieprzem według uznania. (2–3 minuty)
Podziel wyrośnięte ciasto.
Rozwiń ciasto i pokrój je na 4 równe części. Przykryj każdą część ręcznikiem, aby nie wyschła. (2 minuty)
Rozwałkuj ciasto na wałki.
Pracując z jednym kawałkiem na raz, rozwałkuj go na czystej powierzchni na wałek o grubości około ½ cala (1,25 cm), a następnie pokrój na małe kawałki o długości około ¾ cala (2 cm). (5–7 minut)
Nakłuć na szpikulec lub igłę.
Weź jeden kawałek ciasta, delikatnie dociśnij go do czubka drewnianego szpikulca lub metalowej igły do robienia na drutach i roluj go w przód i w tył płaskimi dłońmi, aż uformuje się z niego rurka o długości około 7–10 cm. (Całkowity czas trwania porcji: 10–15 minut)
Zsuń i powtórz.
Zsuń uformowany makaron z patyczka, lekko go obracając, ułóż na lekko posypanej mąką blasze tak, aby nie nachodziły na siebie, i powtórz czynność z pozostałymi kawałkami ciasta. (10–15 minut)
Zagotuj wodę na makaron.
Zagotuj duży garnek wody i dopraw ją obficie solą. (Zagotuj przez 10 minut, w razie potrzeby powtórz czynność w kroku 11.)
Ugotuj klopsiki.
Wrzuć makaron do wrzącej wody, delikatnie zamieszaj, aby zapobiec przywieraniu, i gotuj, aż wypłynie na powierzchnię i będzie jędrny, ale jednocześnie delikatny w dotyku (4–6 minut).
Podgrzej sos.
Podczas gotowania makaronu podgrzej wołowe šugo na średnio-niskim ogniu, jeśli to konieczne. Jeśli sos jest zbyt gęsty, rozcieńcz go odrobiną wody z makaronu (3–5 minut).
Wymieszaj makaron z sosem.
Odcedź makaron, zostawiając małą filiżankę wody z gotowania, wrzuć makaron bezpośrednio do garnka z sosem i mieszaj na małym ogniu, aż będzie pokryty sosem; jeśli mieszanka wydaje się gęsta, dodawaj łyżki wody z makaronu. (2–3 minuty)
Na talerzu i jako dekoracja.
Podawaj makaron w ciepłych miskach, dodaj dodatkowe łyżki wołowiny i sosu, a na koniec posyp startym serem, czarnym pieprzem i, jeśli używasz, odrobiną oliwy z oliwek. (Smażenie: 3–4 minuty)
Oszacowano na podstawie standardowych danych USDA dla mąki pszennej, jaj, wołowiny, oliwy z oliwek, przetworów pomidorowych i warzyw. Wartości mogą się różnić w zależności od marki i wielkości porcji.
| Odżywka | Ilość (na porcję) |
|---|---|
| Kalorie | ~750 kcal |
| Węglowodany | ~72 gramy |
| Białko | ~36 gramów |
| Tłuszcz całkowity | ~30 gramów |
| Błonnik | ~5 gramów |
| Sód | ~780 mg |
| Alergeny | Pszenica (gluten), jaja, nabiał (jeśli dodano ser) |
Podczas gdy wiele wspaniałych miast Europy pozostaje przyćmionych przez ich bardziej znane odpowiedniki, jest to skarbnica zaczarowanych miasteczek. Od artystycznego uroku…
Od czasów Aleksandra Wielkiego do czasów współczesnych miasto pozostało latarnią wiedzy, różnorodności i piękna. Jego ponadczasowy urok wynika z…
Analizując ich historyczne znaczenie, wpływ kulturowy i nieodparty urok, artykuł bada najbardziej czczone miejsca duchowe na świecie. Od starożytnych budowli po niesamowite…
Francja jest znana ze swojego znaczącego dziedzictwa kulturowego, wyjątkowej kuchni i atrakcyjnych krajobrazów, co czyni ją najczęściej odwiedzanym krajem na świecie. Od oglądania starych…
Zbudowane z wielką precyzją, by stanowić ostatnią linię obrony dla historycznych miast i ich mieszkańców, potężne kamienne mury są cichymi strażnikami z zamierzchłych czasów.
