Het eiland is slechts een zandbank bovenop een kalkstenen plank. Onder de Caye, in de kalksteen, ligt een onderwatergrot die bekend staat als de Giant Cave. Een kleine lagune tussen 6 inch (150 mm) tot 14 voet (4.3 m) diep ontmoet het Belize Barrier Reef ten oosten van de nederzetting. Het rif voor de nederzetting staat bekend als een droog rif, met het rif zichtbaar aan de oppervlakte, maar het koraal verder naar het noorden staat bekend als een diep rif, waarbij het rif onder 2 tot 8 voet (0.61 tot 2.44 m) van water. Windsurfers komen vaak op deze locatie.
De Split, een klein kanaal, splitst het eiland in tweeën. Sommigen beweren dat de Split werd gevormd door de orkaan Hattie, die Belize-stad in 1961 verwoestte, maar dit is een hoax. Dorpelingen die het met de hand hebben gegraven, beweren dat het grotendeels door de mens is gemaakt. Ramon Reyes, destijds voorzitter van de dorpsraad, herinnert zich dat hij en anderen de stroom met de hand hebben gegraven nadat orkaan Hattie een ingang van enkele centimeters diep had blootgelegd. Hierdoor ontstond een bevaarbare waterweg tussen de west- en oostrand van het eiland, in eerste instantie bedoeld voor boomstamboten. De toenemende stroom van getijdenwater heeft de ingang van nature uitgegraven tot een diepte van 20 voet (6.1 m), waardoor grotere schepen kunnen passeren. De natuurlijke erosie gaat door tot op de dag van vandaag en bedreigt de delicate zandbanken van de waterweg.
Voorafgaand aan het toerisme was de visserij de belangrijkste activiteit van het eiland. Het eiland ligt in het centrum van natuurlijke trekroutes voor vissen en voedselgebieden voor schelp- en kreeften. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben vissers op het eiland wrakstukken geborgen van getorpedeerde schepen in het Caribisch gebied die aanspoelden. Rubberbalen waren het meest winstgevend. De visserijactiviteit wordt geschat op ongeveer 80 huishoudens op het eiland.
De toeristenindustrie van het eiland breidt zich uit
Het toerisme begon op het eiland rond 1964, met slechts een paar weekendtoeristen van het Belleview Hotel op het vasteland, voortgetrokken door een lokale boot genaamd 'Sailfish', gebouwd door een onderwijzeres naast het toenmalige Teachers House. De eerste bezoekers waren grotendeels Belizeanen die voor de overheid werkten. Dr. Hildebrand van de Universiteit van Corpus Christi begon elke winter te komen met een Mariene Biologie-expeditie van ongeveer 24 studenten in 1969. Backpackers kwamen tegelijkertijd naar het eiland, maar alleen per vissersboot, en er was geen accommodatie. De toeristische sector werd ontwikkeld door de families Alamina, Reyes en Marin, en de eerste duikinstructie en rondleidingen begonnen eind jaren zestig.
Er kwamen steeds meer toeristen toen er in de jaren zeventig speedboten beschikbaar kwamen. Hippies die het eiland doorkruisten op weg naar Isla Mujeres, Tulum, Caye Caulker, Tikal en Lake Atitlan in Guatemala waren op de zogenaamde "Gringo Trail" (velen van hen maakten gebruik van de gemakkelijk verkrijgbare marihuana). Mond-tot-mondreclame verspreidde de reputatie.
Tegenwoordig omvat de diverse economie van het dorp kreeft, vis en toerisme. Internet e-commerce neemt langzaam toe. Recente stormen hadden een aanzienlijke impact op de kreeftenvisserij en de flora. De omgeving van het eiland keert geleidelijk terug naar de omstandigheden van voor de storm. Het eiland is hard op weg een mekka voor artiesten en muzikanten te worden. Er zijn een paar opkomende lyrische artiesten op het eiland, zoals Alexander Joseph, algemeen bekend als "Bobbo youngster", en ILYA Rosado, ook bekend als "ILLA-G", die een lokale eilandfan hebben gecreëerd die volgt met hun rap- en reggaestijl muziek.
Het kleine vliegtuig en de met asfalt geplaveide landingsbaan van Caye Caulker Airport lijken misschien onbeduidend voor toeristen die gewend zijn aan vliegtuigen en enorme betonnen landingsbanen, maar het barrière-eilandsysteem ondersteunt een levendig netwerk van luchtvervoer met een verscheidenheid aan reistijden. Er is een regelmatige watertaxiservice die vervoer van en naar het eiland aanbiedt voor klanten die de voorkeur geven aan een route die doorgaans door bewoners wordt gebruikt. Taxi's zijn toegankelijk op de belangrijkste luchthaven van Belize City. De gebruikte speedboten kunnen tot 50 personen vervoeren. De boot heeft normaal gesproken twee of drie krachtige motoren en vaart in 45-50 minuten.
Wandelen is de belangrijkste vorm van vervoer op het eiland. De paden zijn mooi gemarkeerd en het doorkruisen van het eiland duurt niet meer dan 20 minuten. Fietsen en golfkarretjes zijn ook overal verkrijgbaar en kunnen worden gehuurd. Bezoekers die vatbaar zijn voor zonnebrand moeten voorzichtig zijn, aangezien het eiland volledig is gemaakt van wit koraalzand en gereflecteerd zonlicht kan zelfs in de schaduw lichte zonnebrand veroorzaken. Het eiland is ook een populair startpunt voor duiktrips naar de Great Blue Hole, met verschillende expedities per week.
De naam van het eiland werd op vroege Britse kaarten gespeld als "Cay Corker". La Aguada stond van oudsher bekend om zijn overvloedige toevoer van blootgesteld zoet water, en een idee beweert dat dit eiland een favoriete stop was voor zeevarenden om waterflessen te vervangen en te kurken. Cayo Hicaco, wat 'het eiland van de cocoplum' betekent, is de Spaanse naam van het eiland. Caye Caulker is misschien een verengelste versie van Cayo Hicaco. Een andere verklaring is dat schepen in de beschutte baai van La Ensenada aan de westkant van het eiland werden gebreeuwd, vandaar de naam "Caulker".
De recente geschiedenis van Caye Caulker begon met de komst van Mestizo-immigranten uit de Mexicaanse kastenoorlogen. Met een kleine populatie kan voedsel worden geproduceerd met behulp van duurzame landbouwpraktijken. De kokos- en visserij-industrie groeide uit tot de belangrijkste economische drijfveren op het eiland. Zelfs vandaag de dag bereiden een paar van de oudere dames kokosolie voor persoonlijk gebruik en om te verkopen, terwijl de kokosnoten zelf normaal gesproken worden geoogst en naar het vasteland worden gestuurd.
