- Al Muallaq-moskee. staat bekend als "de hangende moskee" vanwege de plaatsing op de tweede verdieping. In de tijd van Suleiman de Grote stichtte de Ottomaanse gouverneur van Tripoli, Mahmud ibn Lufti, het in de 16e eeuw. Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik vaak geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-moslimtoeristen kunnen misschien de binnentuinen bezoeken en misschien iemand vinden om toestemming te vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedstijden of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Al Mansouri (Grote Moskee). De moskee is gewijd aan Al Mansouri Qala'un, die Tripoli heroverde op de kruisvaarders in 1289. Het werd gebouwd tussen 1294 en 1315. Dit was het eerste monument dat werd gebouwd in het nieuwe Mamluk Tripoli. St. Mary's of the Tower, een middeleeuwse kruisvaarderskerk, werd gesloopt om plaats te maken voor de moskee. Buiten deze componenten is het een klassieke moskee in Mamluk-stijl. Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik vaak geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-moslimtoeristen kunnen misschien de binnentuinen bezoeken en misschien iemand vinden om toestemming te vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedstijden of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Al Attar-moskee. De moskee is vernoemd naar Badr al Din ibn al Attar, een rijke parfumhandelaar die halverwege de 14e eeuw financierde voor de bouw ervan. De Al Attar-moskee, gelegen in de soekwijk van Tripoli, is een van de meest opmerkelijke moskeeën van de stad. De zandstenen minaret is een bekend kenmerk in Mamluk Tripoli. Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik vaak geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-moslimtoeristen kunnen misschien de binnentuinen bezoeken en misschien iemand vinden om toestemming te vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedstijden of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Taynal-moskee. Na de Grote Moskee is dit de tweede belangrijkste moskee van Tripoli. Het werd gebouwd onder auspiciën van Amir Taynal, de beheerder van Mamluk Tripoli, in 1336. Dit mooie exemplaar van een islamitisch religieus gebouw valt op door zijn grootsheid, uitgebreide versiering en architecturale eigenaardigheden (elementen van een kruisvaarderskerk opgenomen in de moskee-architectuur) . Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik vaak geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-moslimtoeristen kunnen misschien de binnentuinen bezoeken en misschien iemand vinden om toestemming te vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedstijden of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Citadel van Raymond de Sint-Gillis. Een uitgestrekte en majestueuze citadel van 140 meter lang en 70 meter breed die is ontstaan als een veel kleiner fort en kampement dat door Raymond en de kruisvaarders werd gebruikt om Tripoli te belegeren vanaf 1101. Het kasteel werd verwoest bij de herovering van Tripoli door de Mamelukken in 1289. In 1308, Esendemir al-Kurji, de toenmalige heerser van Tripoli, bouwde op deze plek een kasteel om soldaten te huisvesten. Tijdens het Ottomaanse bestuur werden aanzienlijke renovaties en verbeteringen aan het fort uitgevoerd. De huidige status van de citadel is vooral te danken aan de inspanningen van Mustafa Barbar Agha, gouverneur van Tripoli aan het begin van de negentiende eeuw. LL7500.
- Al Burtasiyat Madrassa-moskee. Dit is een van de mooiste moskeeën en islamitische instellingen, of madrassa's, uit het Mamluk-tijdperk in Tripoli. De moskee en de school werden in het begin van de 14e eeuw gebouwd door prins Issa Bin Omar Al Bertasi Al Kerdi, een Andalusische architect. Het is gelegen aan de westkant van de rivier in de wijk Bab El Hadid in Tripoli. De moskee ligt op 5 minuten wandelen van de Citadel van Raymond de Saint-Gilles. Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik over het algemeen geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-islamitische gasten mogen de binnentuinen bezoeken en kunnen mogelijk iemand om toestemming vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedsuren of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Moskee van Sayedi Abel El Wahid. Deze moskee, de kleinste van de Mamluk-moskeeën in Tripoli, ligt ten oosten van de Al Aatarien Souk (markt). Het werd in 1305 opgericht door Abed El Wahid El Maknasi en onderscheidt zich door zijn kleine minaret. Rechts van de moskee ligt het mausoleum van Abed El Salam El Meshishi. Niet-moslims mogen volgens islamitisch gebruik vaak geen moskeeën of heilige plaatsen bezoeken. Niet-moslimtoeristen kunnen misschien de binnentuinen bezoeken en misschien iemand vinden om toestemming te vragen om binnen te komen. Bezoekers moeten zich correct kleden en hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Toegang is niet toegestaan tijdens gebedstijden of op enig ander moment tijdens de maand Ramadan.
- Zeep Khan (Khan EssSaboun) – Yusuf al-Saifi, pasja van Tripoli, richtte Soap Khan (Khan EssSaboun) op in het begin van de zeventiende eeuw. Het was oorspronkelijk ontworpen om te dienen als militaire kazerne om Ottomaanse soldaten te huisvesten, en het werd met opzet in het stadscentrum geplaatst om de pasja in staat te stellen elke opstand te beheersen. Het is een enorm, imposant rechthoekig gebouw met twee verdiepingen tellende gangen met arcades die rond een binnenplaats met fontein lopen. Ter bescherming bevatten de buitenmuren een aantal schietgaten en schietgaten. Een gewelfde ingang voor het gebouw werd geflankeerd door stenen stoelen voor de pasja's bewakers. Een witmarmeren plaquette markeert de bouw van Tripoli's magnifieke militaire kazerne. Yusuf Pasha werd gevangen genomen in de slag bij Anjar. Toen Fakhr-ed-Din Tripoli innam, vluchtte het Ottomaanse garnizoen om zich bij zijn op de vlucht geslagen soldaten in Syrië te voegen. De troepen van Fakhr-ed-Din gebruikten de kazerne tijdelijk, maar in de jaren die volgden stond het gebouw leeg en waardeloos. Voor de inwoners van Tripoli leek dit een enorme verspilling, dus werd er een petitie ingediend bij Deir al-Qamar, Fakhr-ed-palace, Din's met het verzoek om het gebouw om te bouwen tot een zeepfabriek en magazijn. Van toen tot nu hebben de Ottomaanse kazernes gefunctioneerd als Tripoli's bloeiende Soap Khan, of Khn as-Sáboun.
- Kleermakers Khan (Khan Al Khayyatin). Twee veertiende-eeuwse Mamluk Khans staan tegenover elkaar in de buurt van de Ezzedin-baden. De Tailor' Khan, gebouwd in 1341, grenst aan de baden in het noorden. In de straatstalletjes en pakhuizen zijn nog steeds de hedendaagse Tripoli-handelaren en kleermakers in droge goederen gevestigd. De Tailor' Khan is een zestig meter lange gang met torenhoge prachtige bogen aan weerszijden en 10 dwarse bogen die openen naar de hemel. Een geëngageerde Corinthische zuil is opgetrokken in de bruine zandstenen muur bij de ingang en kan een kruisvaarderskerkpilaar zijn met een hergebruikte marmeren kroon. Andere fragmenten van Romeinse granietkolommen zijn in de nabijgelegen muren geplaatst.
OUDE STAD
De oude stad is grotendeels een Mamluk-stad. De stedelijke vorm van Mamluk Tripoli werd voornamelijk bepaald door het klimaat, het ontwerp van de locatie, defensie en stedelijke esthetiek. De indeling van de belangrijkste verkeersaders werd bepaald door factoren zoals de heersende wind en geografie. De stad had geen muren, maar was dicht bebouwd, met compacte stedelijke vormen en smalle, kronkelige steegjes die de toegang tot de stad bemoeilijkten. Voor observatie en verdediging werden op kritieke punten woongedeelten over wegen gespannen. De stad heeft ook veel schietgaten en dunne spleten op kruispunten. Er zijn historische souqs en khans (caravanserai), hamams (Turkse baden), citadellen, enorme Mamluk-moskeeën en madrassa's. In de kleine straatjes van de stad ontdekken toeristen een paar juweliers, parfumeurs, leerlooiers, zeepmakers en kleermakers. De stad staat bekend om zijn zeep, koperen en koperen dienbladen, bewerkte houten kisten, meubels en oosterse lekkernijen.
PALM EILANDEN NATUURRESERVAAT
Het Palm Islands Reserve bestaat uit drie kleine eilanden en ligt op ongeveer 30 minuten varen voor de kust van Tripoli. Birdlife International heeft de site aangewezen als een belangrijk vogelgebied nadat het in 1992 werd opgericht als nationaal natuurreservaat. Het is ook een belangrijke broedplaats voor bedreigde zeeschildpadden.
